narahatlıq verən şeylər

Müasir dövrdə söz deyilərək ifadə ediləndə şəxsə aid edilərkən, yazılaraq ifadə ediləndə şəxsə aid edilməməsi faktı və buna bir çox insanın fikir verməməsi.

Deməyə çalışdığım şey əslində fərqində olmadan bir çox insanın kitablara qeyd-şərtsiz instinktiv dəyər qatıb orda yazılan hər fikri yüksək dərəcəli hesab etməsidir. Yəni indiki best-seller yazarlar absurd bir informasiyanı söz külliyatı ilə bəzəyib əsaslı fikir kimi təqdim eləsə bir çox insan bunu analiz etmədən və ön yarğını işə salmadan qəbul edəcək ki, bir çox insan onsuz edir..Kitab buna görə ən az mainstream media qədər təhlükəlidir məncə çünki kitabın şəxsiyyəti yoxdur və ordakı fikri oxuyanda müəllifin adını oxusanız belə onu tanımırsınız. Nəticədə siz şəxslə təkbətək yox, fikirlə təkbətək qalırsınız. Və bu fikrdə biraz reallıq payı, biraz göz oxşayan söz seçimi olsa, klassik ədəbiyyat və ondan əvvəlki dövr yaradıcılığının yaratdığı güvənin ön yarğısı kölgəsində bu fikri avtomatik qəbul edərsiniz.

Heç fikrinizi qarşı tərəfə mesaj yazarkən daha asan ifadə elədiyinizi hiss etmisiz? Realda söz tapmazkən fikrinizi uzun mətnlərdə yazmaq asan gəlir? Əgər bunlar sizə yad deyilsə onda təkrar edirəm. Mətnin şəxsiyyəti yoxdur.

Hərçənd anlıq mesajlaşma təbii ki, klassik əsəbiyyatdan fərqlidir. Siz anlıq mesajlaşmada klassik ədəbiyyatın yaratdığı o güvəni yaratmamısız. Ancaq klassik ədəbiyyat əsrlərdir əsas (bəsit) moral dəyərləri ifadə edərək, insanların əslində bildiyi və hiss etdiyi halda ifadə etməyə söz tapmadığı faktlarla güvən qazanıb deyə artıq siz klassik ədəbiyyat yazarını açıb oxuyanda o yazarı tanıdığınız üçün yox, onu oxuyan digər milyonlar ordakı fikrə dəyər verib klassikaya çevirib deyə güvənirsiniz. Və bu güvən formalaşaraq, indiki dövrdə kitab formasına bürünüb. Buna görə də bir kitab görəndə, o "filter" artıq kənara atılır.

Qorxulu olan odur ki, bir fikir bariz şəkildə absurd olmadıqca, biraz söz bacarığı olan hərkəs söz külliyatı "kolluğunda" gizlənə bilir. Ancaq fakt budur ki, klassik ədəbiyyat insanlar düşünmədi deyə yox, əksinə onlar analiz elədi və hərşeyi sorğuladı və ön yarğını sui-istifadə etmədi deyə klassikaya çevirə bildi.

Qısaca oxuduğunuz hərşeyə mənbəsinə güvənsəniz belə yarğılamadan yanaşmayın. Bu yazıya belə.

öyrənildiyində təəccübləndirən məlumatlar

Nirvana'nın "Nevermind" albomunda 12 trek var hansı ki, ən sonuncusu "Something In The Way" trekidir.
Gözlənildiyi kimi, 12ci trekdən sonra CD versiyasında heçnə oxumur. Ama arxa qapaqda yazıldığı kimi "Something In The Way" gözləsəniz, tam 10 dəqiqəlik bir pauzadan sonra "Endless, Nameless" adlı trek bonus olaraq oxuyacaq.

Nirvana bu treki yazarkən çox efor sərf eləmədiyi üçün "Nevermind" albomunun hər kopyasına olmasa da, bir çox kopyasına bu formada yerləşdirmişdi. Bu albomdan sonra bir çox CD player sahibi mağazalara aldıqları cihazın xarab olduğu iddiası ilə getmişliyi belə var çünki mahnının ilk akordları rəsmən Nirvana'nın məşq eləyərkən yazdığı gic-gic səslərdən ibarətdir.

münasibəti bitirməyə səbəblər

Bağlanmaq.

Sənin kim olduğun, nə iş gördüyün və s. kimi şeylərin qarşı tərəfi maraqlandırmadan bağlanması. Çünki belə bir hal hərşeyə göz yummağa, hərşeyə göz yummaq isə qaçınılmaz səhvlərə, qaçınılmaz səhvlər isə ayrılığa gətirər. Hansı ki, belə olanda sevilən tərəf həmişə özü olduğuna görə və qarşı tərəf isə sevgidən başqa heçnə ummadığına görə sevilən tərəf sırf özü kimi davrandığı üçün günahkara çevrilər.

Bağlanan biriylə həyat yoldaşı və s. olmaq da hardasa mümkün deyil çünki o sənin haqqında maraqlanırmış kimi görünsə də əslində heçnə maraqlanmadığı üçün hər bir məsələnin müzakirəsində Siri 'dən fərqli bir cavab verə bilməz. Bu da artıq uyğun deyilsiniz deməkdir. Ona görə də şair burda yaxşı deyib; Bağlanmıyun a kişi..

yazarların linçə səbəb olacaq fikirləri

fikirləriniz bir qəpiklik deyil. susmağı bilib dinləyərək real kritik analiz eləməyi öyrənmədikcə, hər mikrofon tutulan adam özünü söz deməyə haqq sahibi biri kimi hesab etdikcə bir zibil olan deyil. Kimdən nə soruşsan düz cavab verməyə çalışarkən səhvlərə boğulur.
Bilməli olduğu şeylərə "bilmirəm" deyib ama bilməməyi normal olan şeylərdən axmaqca utanaraq özünü bilirmiş kimi göstərən insanlardan bezdim.

Bunların ultra təhlükəlisi də ədəbi sözlər külliyatını ortaya atıb, kitablardan danışıb özünə nerd və bilən imajı verib dediyi sözə arqumenti olmadığı üçün bu yollardan backup verərək üstünə də tonla danışıb ağıllı adanı imitasiya edən ama əslində silkələsən bir qəpiyə dəyməyən klişelərini özünə saxlamayan tiplərdi.

Mən amerikadayam və bura gəlməyimə səbəb American Dream deyil. Gəldim çünki artıq yaşaya bilmədiyimi və mənim orda gələcəyim olmadığını gördüm. Buna da günahkar dövləti yox bu yuxarıda sadaladığım tipli adamlar daxil cəmiyyətin bir çox təbəqəsini görürəm.

incəsənət sahəsində konservləşdirilmiş musiqilər, dəyişməyən və yeniliyə açıq olmayan film proyektləri və kontekstləri, dəyişməyən və yeniliyə açıq olmayan teatr və onun oyunları daxil hərşey.

Media sahəsində klik xətrinə istənilən iyrənc başlığı yazmaqdan utanmayan gicbəsərlər və ona inanaraq ətrafındakı gəncləri bezdirmiş yaşlı təbəqə.

Gen Z'nin nə edəcəyini hələ də bilməməsi və internetdə gününü keçirib buna görə də başına gələn ən xırda hadisədə hadisəni proses edə bilmiyib dramaqueen'lik edərək özünü dünyanın ən böyük dərdinə sahib sanıb gedib intihar etməsi və sənin bunu oxuyarkən mənim bunları deyərək onları ciddiyə almadığımı və onların bunu qəsdən faking etdiyini düşünməyimi düşünməyin..


Mənə dahi olmağınız, ölkəni irəli aparacaq gələcəyi parlaq gənc ya mükəmməl yaşlı adam olmağınız yox öz işinizlə məşğul olmağınız və məşğul olduğunuz halda sistem sizə bunu etməyə rahatlıq yaratmazsa yeni çətinliyə adaptasiya olmaq yerinə daha yaxşını axtarmağınız lazımdı.

Please, people. Wake the fuck up.

house of the dragon

Sinematik çəkəciyik derken içinə edilmiş Game of Thrones spin-off web-serialı.

Yes, web-serialı.. çünki bu HBOmax üçün çəkilib. Düzdü HBOmax yayım servisi olaraq TV üçün xidməti olsa da, danılmaz faktdır ki, bir çox insan serialı dizüstü, smartfon və s. ilə izləyir. Studiyanın da məhz bu perspektivdən yaxınlaşaraq serialı TV atmosundan çıxarıb sinema atmosuna atmasını başa düşürəm ancaq, kaş etməsəydilər. Ona görə ki, hər nə qədər bu bir web-tv hibrid yayımı üçün hazırlanmış olsa da nəticədə 'Game of Thrones'dan alışdığımız bir TV havası vardı. Yəni daha yüksək fps (frame per second - hansı ki, TV üçün olan fps normalda 25 fps, sinematik çəkiliş üçün ~24 fps; daha da spesifikləşsəm 24.693 ortalama istifadə edilən kadr dərəcəsidir ancaq təbii ki, bu proyektdən proyektə dəyişir - olur) ilə çəkiliş, uzun kadrlar və s. kimi şeylər yaradırdı bunu. Bilmirəm bəlkə də bunlara alışmamış gözə belə görünmür ama mənə çox təsir eləyir və bu səbəblə bunu da digər iradlarıma əlavə edirəm.

-----potensial spoiler-----
Digər iradlarımdan biri də plot kütləsini seçməmiş olmalarıdı. Adamlar oturub deyiblər ki, bunu biz kimin üçün çəkirik? GoT bilən kütlə üçün yoxsa yeni gələn müştərilər? Bu sualı verdikləri barizdi ama cabab tapa bildiklərinə şübhəm var çünki plotda özlərinə məqsəd qoyublar ki, hər krallığa aid bir nişan təqdim edilsin. Yəni dediyim odu ki, onsuz da bilirik bu serialdı və gələn bölümlərdə Starkları da Baratheon və eləcə də digərlərinin əcdadlarını görəciyik. Ona görə nə gərək var hər krallığın adını mənasız dialoqlar arasında plot 'a dürtməyə?

Bundan başqa hərçənd George R.R. Martin'in hekayələrdə gözlənilməz manevrlər eləməyi sevdiyini bilsəm də, adını xatırlamadığım o balaca qızın kraliça olub əmisi ilə qarşı-qarşıya durması konfliktini ilk bölümdən qoymasaydılar kaş ki. Okay, bu bir krallıqların intriqa serialı olmayacaq ona görə də bir konfliktə fokuslanacıyıq deyə bilərlər ama yenə də məncə çox 'gəlirəm' deyən bir hekayə xətti idi. Ama yenə də yuxarıda dediyim kimi Martin dayını bilmək olmaz ssenariyə ilişib "O qızı ikinci bölümdə öldürün başqa söhbətə keçin" demiş də ola bilər. Buna baxmayaraq 8ci sezonu zibil eləmiş ssenaristləri də göz önünə alanda qorxmuram deyil.

Bütün bunlara görə seriala ümumi xalım 8/10