+7 əjdaha
2. anamın atamla tanış olduğu zaman. həmin zamana qayıdıb atamı öldürərdim ki, görüm özüm də yox olacam yoxsa zamandakı paradoksdan qara dəlik yaranıb bütün dünyanı içinə alacaq?yazarların qayıtmaq istədikləri zamanlar
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+7 əjdaha
6. 1999, sentyabr ayı. mәktәbin ilk gününә qayıdıb, qıraqdan o çәlimsiz uşağa baxmaq isdiyәrdim. atam gәtirmişdi mәktәbә, özüm hәlә tanımırdım yolu. qara şalvar, ağ saruçka geyindiriblәr. saçım da elә o vaxtdan sözә baxan deyil deyә, daraya bilmiyiblәr. o vaxtlar saçıma görә kirpibaş zad deyirdi qohumlar -* indi yenә biraz düzәlib, onda heç bayırrığım yox idi. nәysә, atamla gәldik mәktәbә. biraz da gec gәlmişdik deyәsәn, sıralar getmişdi artıq. elә mәktәbin hәyәtinә girәndә zәngi eşitdik, atam әlimi buraxdı ki, qaç tez dәrsә çat. mәn dә heç bilmirәm giriş zad hardadı, başımı sallıyıb qaçdım, keçdim mәktәbin qabağına. baxıram heç kim yoxdu, tәkәrә düşdüm. qaçdım tәzәdәn binanın obiri tәrәfinә ki, atama deyim ki, burda heç kim yoxdu. ama baxıram atam da yoxdu, gedib artıq. qalmışam mәktәbin hәyәtindә, әmәlli tәkәrә düşmüşәm. nә evin yolunu tanıyıram, nә dәrsә gedә bilirәm. indi yadımda deyil, deyәsәn uje gözlәrim dolmuşdu, "ata" zad qışqırırdım. elә hәmin vaxt, әlindә nәsә papka ilә zavuç gәldi. mәn dә üstünә qaçıram ki, "әmi ata mәni qoyub getdi". bu da heç qoz qoymadı ki, tәkәrdәyәm. danladı ki "nağarsan sәn burda, dәrs başlıyıb" zad. apardı içәri, sinfimi tapdı. dәrsdәn çıxanda da atam gәlmişdi götürmәyә. soruşdu "necә keçdi?" zad. mәn dә çaktırmadım guya, "hә heçnә, yaxşı idi" deyib yola verdim. ancaq hәmin gün әmәlli qorxmuşdum. 6 yaşım var idi mk. çox saf idim içini sikim -*+6 əjdaha
25. kiməsə ya da kimlərəsə heyran ola bildiyim zamanlar. hansı ki ayı və günü olmayan, tarixsiz, hər şeyin normal olduğu zamanlar. nə bilim hansısa düşünürün də dediyi kimi həyat ya hər şey möcüzəymiş kimi yaşanar, ya da heç bir şey möcüzə deyilmiş kimi. təbii ki, ikinci yaşamaqdan sayılırsa. nəyinsə, nələrinsə qeyri-adiliyini qoruya bildiyi zamanlara qayıtmaq istəyirəm. yenə kiməsə heyranlıq duya bilmək, kimlərisə mükəmməllik etalonu olaraq qəbul etmək istəyirəm. mən bilmək istəmirəm, hiss etmək istəyirəm. göyqurşağına ağzı açıq baxan uşağın heyrətini yaşamaq istəyirəm. o vaxt bir qız var idi. yenə internetdən tanıdığım və tanışlığımı internetdə davam etdirdiyim biri idi. 3 bəlkə 4 il əvvəl. adı şəms deyil, amma şəms olsun. mən şəmsi tanıyanda nə insanlar marjinallaşmışdı nə də mən nədənsə xəbərdar idim. və şəms mənim gözümdə azərbaycanın ilk marjinalı idi. bütün fərqli insanların timsalıydı. ateist idi, qırmızı saçları var idi, viski kolleksiyası, boynunda n hərfi tatoosu, rəssam idi və azad idi. "skayplaşaq?" demişdi. skayplaşaq ee. tanımadığı adamlarla skayplaşacaqdı bu qız. mənə inanılmaz gəlirdi bunlar. və mənim üçün dəyərli bir tapıntı idi. insanları 2 yerə ayırmışdım: onun kimilər və başqaları. mənim indiki kimi olmağımda böyük əməyi var. düzü bundan özü bixəbərdi. onun dediklərini etdim, onun kimi oldum demirəm. məsələn mənim ən sevdiyim filosofu həmişə pisləyərsə mənə bu xoş gələrdi. adam filosofu pisləyir, möhtəşəmdi deyirdim. nəysə da indiyədək bəyəndiyim başqa insanlar da olub. amma heyran olduğum ilk və tək o idi. bura qədər hərşey normaldı. sonraysa bütün canlılar kimi mən də təkamüldən öz payıma düşəni aldım. varolmağın gətirdiyi dəyişmək məcburiyyəti. ya da zərurəti. belə də yaxşı görünən cümlələr qurdum, qorxuram ağıllı olduğumu düşünəcəksiniz. ilk etap mənim də dəyişib biraz ona oxşamağım oldu. rəngli saçlara, tatoolara, piercinglərə maraq yaranması, * marjinallıq itemləri * öz aləmimdə az-maz dindən uzaqlaşma, guya fəlsəfə marağı və kitablar. amma bu zaman ərzində ətraf aləm öz normallığını daha doğrusu adiliyini qoruyur. mən artıq onun bəzi xüsusiyyətlərinə heyran olmuram, çünki mən də fərqli düşünə bilirəm, o mahnıya mən də qulaq asa bilirəm, amma yenə də edə bilmədiyim şeylər də var, əl çatmaza maraq da. bunlar yavaş-yavaş olur. sonra bəzi məqamlarda ondan fərqli düşünürəm, amma buna görə özümü pis hiss edirəm, etalon o idi çünki və mən səhv düşünmədim, etalonda səhvlik var. bunlar hələ ki, xırda detallardı. sonra təkamül geniş vüsət alıb ətrafa da yayılır. digərləri yəni o olmayanlar da fərqliləşir. ona qarşı marağım hələ davam edir, çünki o ilkdi. amma digərləri də qoşulur bu cərgəyə. fərqli insanlar. onlara da heyranlıqvari bir hiss duyuram. ən azından bəyənirəm, sonra qar əriyir, palçıq görünür. problemi hiss edirəm. görürəm ki, bu insanların ayrı-ayrılıqda fərqlilikləri eynidi. eyni cür fərqliləşmə. və bu da eyniləşmə deməkdir. sürüyə əks başqa sürü. o andan sonra insanlara marağım ölür. çünki ali görünümlülər, primitiv səhvlərə bürünürlər. səhvlər əsl onların hansısa əlamətləridi və bunların dəyişmədiyi görünür. sadəcə daha fərqli görünüşdə fəaliyyətlərinə davam edən insan qruplaşmaları. sərgiyə getmirlər, sərgiyə getməklərinin şəklini çəkirlər. onların məndən aşağıda olduğunu görürəm. amma bilirəm ki, mən də yüksəkdə deyiləm. axırda başa düşürəm ki, hamımız birinci mərtəbədəyik, onlar stulda oturub, bir-iki nəfər yerdə. və həyat davam edir. hərə öz fərqliliyində. mənsə çox sıxılıram. kiminsə, nəyinsə mükəmməl ola biləcəyinə inanmaq. hamı kimi möcüzə gözləmək istəyirəm. mükəmməlliyin əslində donmuş normallıq olduğunu bilərəkdən. bu da çox gözəl səsləndi, amma bu heç mənim sözüm deyil. bunu da kimsə demişdi. heyran olmaq bəlkə də məqsəd deməkdi, heyran olduğun şeyə çevrilməyə çalışmaq. bir səbəb. yaşamaq üçün insana səbəb lazımdı. başını qatıb, özünü aldadacağı bir səbəb. ona görə qarlı günlərə qayıtmaq istəyirəm. istəyirəm ki, qar əriməsin. qışı buna görə sevirəm. deyəsən mükəmməl olan elə qar dənəcikləridir. hər biri özünəməxsus.+6 əjdaha
12. çox istərdim ki,2012-ci ilin fevralın qayıdım. minim avtobusa gedim evə.məni böyüdən,adam eləyən,uşaqlıqdan bəri mənə analıq edən nənəmi ölməmişdən qabaq görərdim. ən azından onun yanında olardım. elədiyim bütün əclaflıqlara,kobudluqlara gör ondan üzr istəyərdim. çıxartdığım hoqqalara görə ondan üzr istəyərdim. pox yemişəm,qələt eləmişəm deyərdim. ölməmişdən qabaq öpərdim onu doyunca,qucaqlayardım. çox təəssüf ki,dəfninə gedib çata bilmədim,ölümündən 1 gün sonra gedə bildim. ayrı ölkədə olduğum üçün alınmadı. eyni yazdıqlarım babam üçün də keçərlidir,ondan da üzr istəyə bilmədim. hər dəfə qəbirüstünə gedəndə dəfələrlə üzr istəmişəm. amma bilmirəm ki,məni eşidiblər ya yox. eşidib məni bağışlayıblar ya yox.+6 əjdaha
1. 2002-ci il 1 sentyabr.7 yaşım var məktəbə gedəcəyim ilk gündü. səhər 6-dan oyanmışıq ailəvi. atam 2 saatdı saçımı düzəldir. əlləri jilenin içində. başım par-par yanır. inək yalıyıb. məktəbin yolun 1-2 həftə əvvəl öyrənmişdim. düşmüşük yola ailəvi gedirik. məktəbə yaxınlaşdıqca hay-həşir səslər yüksəlirdi. məktəb səsi gəlirdi. havadan səhər tezdən saat 8-in qoxusu gəlir. günəş təzə-təzə çıxıb təsəvvür elə. hərə çiynində məktəbli çantası məktəbə yollanır. ürəyim götümdə vurur. girmişik məktəb qapısından içəri. sıxlıq var. əlimdə də 1 buket gül var adəti üzrə məlliməyə verəcəm. nəysə havada məktəb qoxusu var. hər fikirləşəndə o uşaqlıq şeyi şeyliyir beynimdə. imkan düşsə o zamana qayıtmaq istəyərdim 1-2 dəqiqəlik. yadımdan çıxan 1-2 xatirə unutmuşam orda. kənardan necə göründüyümü görməkçün qayıtmaq istəyərdim o anlara.
+6 əjdaha
3. (bax: qayıtmaq üçün belə bir düz əməlli zamanı olmayan yazarlar)* pxaxaadffggf+4 əjdaha
27. ana bətnində döl olduğum vaxtlar+3 əjdaha
28. 13-14 yaşlarıma. hər şey o illərdən sonra pisləşdi. tək şəxsi həyatım yox ölkənin özü də. indi 13 yaşdakı yeniyetmələrə baxıram iyrənirəm. əttökən türkiyə yumorları, gicdillağ ideologiyalar zad. o zamankı azərbaycan üçün darıxıram e çox.+2 əjdaha
22. heç bir zamana qayıtmaq istəmirəm - şüurlu şəkildə özümü aldatmağın yeri yoxdu. ən yaxşı elə əldə olandır - yəni indi! keçmişdən peşmançılıq, gələcəkdən qorxmaq ilə - yaşadığımız bu günləri zay etməyək. illər sonra "indiki bu günlərə" qayıtmaq istəməyək deyə.+2 əjdaha
10. bəzi yazarların yaşını öyrənməyə kömək edən başlıq+2 əjdaha
26. 1-ci kurs. başladığım birinci gün universiteti buraxıb, boksa davam edərdim. indi paz olub, sikələr masterini də, phd-sini də.+2 əjdaha
15. 1999 atamın varlı- dövletli vaxtına . amma bir mesele var, 8 yaşında yox, 18 yaşında olmaq isterdim o illerde , heyatının, qurdugu işlerin, yaratdıgı nelerinse dagılmagına belke de mane ola bilerdim. hansısa başına daş düşmüş mektebin tavanını düzeltmek üçün milyonlar tökmekdense(şöhret xatirne edilmiş bir şey), öz daxmasının tavanını düzeltmiş olardı.+1 əjdaha
19. keçən il.çox umbaylıqlar eləmişəm,özümü,hərəkətlərimi idarə etməyi bacarmamışam.5 6 dəfə hamının içində ağlama krizləri gəlib.ancaq darıxıram o günlər üçün.özümü güclü,hətta gözəl hiss etdiyim günlər üçün.və ən çox da onu sevmək üçün.iri,maraqla baxan gözləri,qapqara saçları üçün.+1 əjdaha
24. uzun müddət idi heç bir zamana qayıtmaq istəmirdim çünki düşünürdüm hamısı bir birindən betər zibil kimi vaxt keçirmişəm. heç vaxt uşaqlıq illərinin həsrətini çəkən tiplərdən də olmamışam. ancaq son bir neçə ayda çox aydın başa düşmüşəm hansı dövrə qayıtmaq istədiyimi: 95-96-cı illərə, hansı ki kənddə keçirdi uşaqlığım, baba evində... hansı ki sağ idi sevimli babam... əsl rahatlıq, xoşbəxtlik vardı ruhumda... hər gecə çardaqda oturub cırcırama səsi dinləməkçün ölürdüm, buzovlara yaxın getməkçün nənəmi bezdirirdim, kəndə gizli-sehirli bir yer olduğuna və axtarıb tapacağıma inanırdım... hə, bir də hər gecə nənəm məni belinə götürüb məscidə aparırdı...bax belə mənəvi rahatlıq verən anların olduğu vaxta əlbəttə məmnuniyyətlə gedərdim.
+1 əjdaha
7. ən əsas elədiyim səhvləri düzəltmək üçün qayıtmaq istəyərdim. onnan başqa uzağı 5 dəqiqə ən xoş anlarımı görüb gələrdim.məsələn hardasa 6-7 də oxuyanda dərsin ortasında bir an başımı qaldırdım və dərk elədimki illər keçəcək nə bu uşaqları nədə bu məllimləri görəcəm elə o anda çarəsizlik kimi bir hiss gəldi tüklərim biz biz oldu. indi həmin o illər keçdi nə o uşaqlar qaldı nədə o məllimlər amma qalan nə oldu? əlbətdə ki keçirdiyim o xoş günlər.
+1 əjdaha
4. 2011 fevral ayı,gün dəqiq yadımda deyil amma.o aya qayıtıb atamı nənəmi bizimlə yaşamasına razı salmağın istəyərdim.
2006 martin 29 dərsə getməzdim.
əslində belə tarixlər çoxdu,ən ənləri bulardı
hamısını göstər