2. 2007-2010 arasında bir zaman.

o zamana qədər atamın etdiyi işlərin çox-çox böyük hissəsi uğurlu alınmışdı, hətta “bu qədər də olmaz” deyiləcək qədər uğurlu. son 1 ildə isə başladığı işlər anidən çökür, “böyük ehtimalla heç bir problem yaşanmaz” deyəcəyiniz bir işdə belə uğursuz olurdu. atam, babam və digər yaxınlarımıza görə tək bir cavab var idi “həyatdı, ola bilər belə şeylər.”. amma bu işlərə maraq duyan bir yaxınımızın mövzuyla əlaqəli cavabı isə özündən çox əmin bir şəkildə bu idi “onun(atam) üçün cadu-sehr-büyü(artıq adı hər nədirsə) edilib.”

uzun sözün qısası, bəzi axtarışlar sonrası gedib “the best cadu pozan -bundan sonra cp- in the world” * :D tərzində bir şey tapdılar atamgil. az yaşıma baxmayaraq, mən də daxil olmaqla 4 nəfər birlikdə maşına minib yola düşdük. uzun yol və sairə gəlib çatdıq. mən tək qaldım maşında, atam və 2 yaxınımız birlikdə evə doğru getdilər. o zamanlar nə düşündüyümü tam bilmirəm amma ilk seansın nə qədər də qısa sürdüyünü fikirləşdiyimi xatırlayıram. atamgil maşından ayrılmış, 6-7 dəqiqə içində də qayıtmışdılar. səbəb də bu imiş “əziz cp, 'dostlarının' bunu heç bir şəkildə istəmədiyini, çünki evin, ailənin ən böyüyündən icazə almadığımızı deyib və gedib babamdan icazə almağımızı və geri qayıtmağımızı istəyib.”. biz də elə gəldiyimiz kimi o qədər yolu geri qayıtdıq. ikinci seansa keçmədən öncə babamdan danışım.

babam bu mövzuda görüb görə biləcəyiniz ən qatı insanlardan biri idi. filmlərdə biri tanrıdan, şeytandan və s. bəhs edəndə “hey dostum, bilim aşkına böyle saçmalıklardan bahsetme” deyən o materialist qoca var, xatırladınız o qocanı. bax babam tam olaraq o qocadır. heç bir şəkildə razı olmasa da axırda böyük əzab əziyyətdən sonra babamdan icazə alındı və bu səfər mən olmadan atamgil ikinci seans üçün getdilər və bir neçə saat sonra evə qayıtdılar, cp ilə birlikdə. indi içində iki evimizin və bir sürü ıvır zıvırımızın olduğu çox böyük bir sahə xəyal edin. bu cp qadın maşından endi, yaşadığımız bu böyük sahədə tək bir nöqtədə sabit dayandı və yavaşca öz ətrafında fırlanmağa başladı. bu xatırladığım qədərilə 10 dəqiqədən biraz uzun çəkdi. sonra dayandı, tək bir nöqtəyə yönəldi və ora doğru yeriməyə başladı. bu böyük sahənin bir nöqtəsində dayandı və kiçik bir hissəni göstərərək buranı qazın dedi. qazdıqdan sonra bir neçə metrlik dərinlikdən içində (tam xatırlamıram amma) saç, dəri, dırnaq, piy və bənzər şeylərin olduğu bir “paket” tapdıq. hansı ki bunlar onun dediyinə görə cadu etmək üçün istifadə edilmiş şeylər idi. sonrasında atamla bəzi xatırlamadığım söhbətlər etdilər və xatirə mənim üçün burada bitti. mənim üçün “mən nə yaşadım?” dediyim bir neçə gün və unuda bilməyəcəyim maraqlı bir xatirə idi.

cadu, sehr və bənzəri mövzularla əlaqəli bilgim o zamanlar nə qədər idisə indi də təxminən o qədərdir. mövzu üzərinə dərin araşdırmalar edəcək vaxtı, həvəsi heç vaxt görməmişəm özümdə. amma nə zaman bütün həyat fəlsəfəmi saf materialist bir təməl üzərində qurmağa çalışsam bu hadisə gəlib gözümün önündə dayanır və beynimdə arxa planda bir yerlərdə cavab gözləyir. və hər nə qədər xatirə mənim üçün bitti desəm də, bu hadisənin təsirləri elə fikirləşirəm ki, mən fərqində olmasam da davam edir. mənim, içində elmlə yanaşı bilinməyən, açıqlanması çətin olan qavramlardan bəhs edən rupert sheldrake, carl gustav jung və bənzər insanların fikirlərinə yaxınlıq duymağımın səbəbi də çox böyük ehtimalla bəhs etdiyim bu və buna bənzər bir neçə xatirədir.