220. uşaq olarkən hər şey olduqca bəsit görünürdü. universiteti bitirib, işləyəcəm və bir neçə ilə varlanan kimi xaricə gedib orada yaşayacam. hər həftə bir ölkəyə səyahət edəcəm bla bla bla. indi isə bunların hər biri uzaq gələcək və ya heç vaxt yaşanmayacaq kimi görünür. neqativ və depressiv biri deyiləm amma böyüdükcə reallıqla üzləşdikdə anladım ki, yaşamaq o qədər də asan və istənilən deyilmiş. -*