azərbaycanda sukalığın, xəbərçiliyin dəhşətli dərəcədə pis sayılması

1. Peysərlik

2. əvvəldə onu qeyd eləmək lazımdır ki, azərbaycan xalqının özü də bilmədən sahib olduğu ən gözəl keyfiyyətlərindən birindən söz açırıq. "özü də bilmədən" dedim, ona görə ki əgər bilsəydi, bir az sonra yazacaqlarımı dərk etsəydi, onda özündə bu gün tənqid hədəfinə çevrilən digər hərəkətləri bir dəqiqə belə saxlamaz, rədd edərdi. azərbaycanda bu cür insanlara bu tərzdə münasibət göstərilməsinin səbəbi tarix boyunca bu ölkədə hüquqi dövlət və ya onun atributlarından hər hansı birinə rast gəlinməməsidir. bu hərəkət qərbdə narahatçılıqla qarşılanmaya bilər, bu aydın məsələdir. qərb insanı və şərq insanı arasındakı müxtəlifliklərdən biridir. əslinə qalanda, vəziyyətin bizdə bu cür olmağına qarşı deyiləm. çünki azərbaycan istəsə də, xəbərçilik, sukalıq edən insanlara nə vaxtsa normal münasibət sərgiləyə bilməz, mənə elə gəlir ki, bu elə, bu cür də olmalıdı. şərq insanının cəmiyyətdəki insanlarla qarşılıqlı əlaqəsi, istiqanlılığı onları buna məcbur etmişdir. təsəvvür elə, bu ölkədə qonşusunu sahə müvəkkilinə xəbərləyən adama necə baxırlar, almaniyada necə baxırlar. almaniyada qonşuluq münasibətləri necədir, bizdə necədir. burda insanın insana dayaq olması məsələsi də var. avropa ölkələri cəmiyyətdə nizamlayıcı kimi qanunu, dövləti hər şeydən üstün tutduğu halda, bizdə vəziyyət fərqlidir. biz bu münasibətləri dövlətə həvalə etmək əvəzinə özümüz həll edirik. bu, bəyənilən hərəkətdir. bir də əxlaq məsələsi ortaya girir. kim olmağından asılı olmayaraq, istər oğru olsun, istər doğru olsun, satmaq, xəbərləmək insan təbiətinə uyğun gəlməyən hərəkətdir, qəbuledilməzdir. sözsüz ki, istisna hallar göstərmək olar, amma bu halların "suka, xəbərçi" damğası almağa təsirinin olduğunu deyə bilmərik.

3. Dünyanın hər yerində pis bir şey hesab edilmir. Kim ki cinayətkar meyllidir, o, pis hesab edir. Yoxsa kim istəyər ki, qonşusunda bariqa, fahişə, oğru, korrupsioner yaşasın?(ah sorry, axırıncını istəyən çoxdu). Nəzərə al ki, bizim xalqın böyük bir hissəsinin ən böyük idealı qanuni oğrular, vorzakonlar, nə bilim qaçaqlar zaddır. Ona görə də bizim lüğətimizdə gedib hansısa cinayət haqqında informasiya verməyin bütün qarşılıqları təhqiramiz söz kimi səslənir; Xəbərçi, işverən, suka, mutka, dovşan və s. Ətrafına bax, yüz faiz pulla işə/universitetə düzələn, vergidən yayınan, rüşvət alan/verən, narkotik çəkən/satan, qara bazardan gəlir götürən, oğurluqla pul qazanan kimlərisə tanıyırsan. Bir az əziyyət çəkib Qaldırıb altına baxanda görürsən ki, hamı nə vaxtsa bir pox qaynadıb, əmin ol. Belə insanlara xeyir eləməz axı ətrafında “sukalar” olsun. Ona görə də xəbər çatdıran adamın damğasını yerindəcə vururuq ki, gələcəkdə özümüz də belə iş görəndə heç kimin cəsarəti çatmasın bizdən bir söz danışmağa. elə bizim, demək olar ki, əksəriyyətimiz beləyik.
İsi məlikzadənin “Qatarda” tamaşasındakı obrazlar kimiyik əksəriyyətimiz, hansısa dadaşov görən kimi dilimiz topuq çalır. çünki Xain xoflu olar.
Bax elə dünən xəstəxanadakı həkim öz bağışlanılmaz məsuliyyətsizliyi ilə məni o qədər cin atına mindirdi ki, dedim ki, səni şikayət edib burdan qovduracam. Amma sonra dedilər ki, “yazığın bir tikə çörəyinə qənim olma”. Mən də dilimi qoydum dinməz yerimə. Çünki biz beləyik.