müharibə
| siyasət13,475 | 53 | 184
əjdahalar googlla
zazoza
timidus
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
əksəriyyətin düşüncəsi bu cürdüsə, demək bunun sonu yoxdur hələki. çünki bu yanaşma problemi həll etmir, onu uzatmaq üçündür(dövlət adamları) ya da uzadır(adi axmaq insanlar).
"zorakılıq yalnız sonrakı zorakılığı gətirir"
müharibə istəyənlər mənim kimi düşünənlərə pasifist deyirlər. amma özləri də döyüşüb ölmürlər, tində/bucağda/deşikdə/səngərdə (səngəri də dinc sakinlərə qazdırırlar - əsgərlərə.) gizlənib krisa kimi savaşırlar(məcburi savaşdırırlar) və kin, nifrət gözlərini o qədər tutur ki artıq qarşı tərəfin dinc sakinlərinə də atəş açırlar. amma heç vaxt birbaşa özləri savaşmırlar ha, məcburi hərbi xidmətlə dinc insanların uşağlarını savaşdırırlar.
1-2 ay əvvəl hərbiçilərə qarşı kütləvi həbs işgəncə halları olmuşdu. həmin hərbiçilərin 4-5 nəfərini işgəncə ilə öldürmüşdülər(məhkəməsiz). məlumat da yayılmışdı ki həmin hərbiçilər biraz pula görə uşaq əsgərləri qəsddən snayper qarşısına çıxarırlarmış, minalı sahələrə göndərirlərmiş zad.
(bax: müharibəyə ən çox getməsi gərəkən adamlar)
4 günlük müharibə vaxtı mirşahinlə vahid ans-də quşdamışdılar: "onları qorxutmaq üçün bizim tərəfimiz onların dinc sakinlərinə də atəş açıb top ya da gradlardan. " bunun kimi bir söhbət etmişdilər.
qeyd: mən burda müharibə qurbanlarının ədalətinin təmin edilməsinə qarşı deyiləm, əksinə tərəfdaram. hər iki tərəfdən olan dövlət adamları, yüksək hərbiçilər bu cinayətlərdən məsuldurlar. müharibə istəmək və faşistlik etmək isə o məsul olan səbəbkarları qoruyur, onların məsuliyyətini yox eidir, hətta ört-basdır edir.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
isteyendi dusmen teruefin udmagini.turkiyedeki solcu veten xainleri ile eyni qebildendiler.geberin ele pis beyinsiz humanistler.isleri gucleri avropa ve amerikanin texnologiyasini yeniliklerini menimsemek yerine yox lgbt yox dusmen gullesine gulle cavab verek bu humanist basibos yigini basqa fikirlilere kin qusur.bu basiboslar basa dusmurler ki muharibeni biz baslatmamisiq amma biz qurtaracagiq.madam humanizm yaxsi onda butun ermeni resmileri xocalinin sebebkarlari almanlar kimi resmi sekilde uzr istesin bu olmayacaqsa hec bir ermeni ile barisiqdan danismaq olmaz.muharibe terefdari deyilem amma eger veteni qorumaq lazimdirsa xesteliyime zada baxmaz gederem olmek lazimdi olerem amma hec vaxt menim xalqima zulm etmis usaqlarini oldurmus insanlarini yandirmis azgin it surusu ile barismaram.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Silah sənayesi büdcələri hər il artmaqda davam edir. insanlığın ən böyük kəşf lərindən biri internet özü də silah sənayesinin məhsuludur. insanlığa ən ülvi hisləri bəxş edən dinlərin də gizli xislətində öldürmək ehtirası açıqlanır və özlərindən olmayanlara elə ikrah dolu baxışlarla baxırlar ki insan bu ülvi hisslərdən danışanın insanın sənə belə nifrət dolu baxışından eymanma keçirir. Müharibələrində səbəbləri insanlarda olan bu öldürmə ehtirasıdır bunu kiçik çapda etdikdə cinayət sayılır və məsuliyyət yükləyir ancaq iri çapda olarkən həm orqazm hissi daha güclü olur həmdə bəhanəsi hazırdır.
Niyə hücum etdin? çünki mənə hücum etdi ya da hücüm etməyı fikirləşirdi ya da hücum etməyi fikirləşəcəkdi.
Alber Kamü deyir ki: insanlar tanrı olmağa can atır.
Hökmdarlar da insandır və onlarda tanrı olmağı sevir və zirvəyə qalxdıqca zirvədə yalnız olmağı sevir. Hökmdar müharibə elan edəndə təəssüfləndiyi tək şey hazırladığı öldürmə tortundan bəzən bircə dilim də olsa yeyə bilməməsidir.
Teyyar de Şardən deyirdiki : Sanki yer üzündə insan üçün bir-birini öldürməkdən daha yaxşı məşğuliyyət yoxdur.
Həqiqətən də belədir insanlar sanki ilan yumağıdırlar və nadir hallarda sakit olurlar.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
bir tərəf insan təbiətinin yaxşı olduğunu ona görə heç bir ölkənin silahı olmasa müharibə də olmaz deyirdi, ikinci tərəf isə insan təbiətinin heç də o qədər yaxşı olmadığını və ölkələrin olası təhlükələrə qarşı silahlanma haqqının olduğunu müdafiə edirdi.
özümü həmişə idealistlərə daha yaxın hiss etmişəmsə də realist bir siyasətçinin bəyəndiyim ifadəsi var idi: "müharibə xalqların ruhudur"
ifadəni biraz eşələdikdə məsələ nihilizmə (antidote olaraq) qədər gedib çıxa bilir. hazırda davam edən müharibə ilə bağlı neytral mövqedə olsam da, döyüşlərin beş gün əvvəlki kefsiz və kasıb azərbaycan xalqını ruhən birləşdirdiyi qaçınılmazdır.
məsələnin nihilizmə çarə olan tərəfi isə sadədir: savaş sənə pis də olsa məqsəd verir. yan təsirinin ölüm olması isə məsələni daha da ciddiləşdirir və birbaşa varoluş və nihilizm arasındakı incə xəttdə birləşdirir.
çünki həyatın default olaraq mənasızlığını göz önünə alanda bizi həyatda saxlayan çox az faktor var: sevgi, ya da onun tam tərsi sevgisizlik - nifrət - intiqam - yönləndirilmiş nifrət: düşmən.
könül istərdi ki azərbaycan xalqını bir yerə yığan qüvvə sevgi olsun, ama biz sevgidən məhrum doğulmuşuq. və buna görə də çox qəzəbliyik. əsəbimizi nələrdənsə çıxmağa çalışırıq. düşməndən fərqli olaraq bizim əsəbinimizin tutarlı səbəbi var çünki hamımız qətliam videoları ilə böyümüşük ya da hərəmizin nəslində bir ayağı ya barmağı sınıq dayımız olub durduq yerə son soviet oyunlarının qurbanı olmuş. aramızda vətən anlayışını ciddi qəbul etməyənlər olsa belə (biri mən) doğmalıq hissinə qarşı gələ bilmərik.
düşmən əsgəri də bənzər səbəblərdən savaşaraq həyata olan əsəbini soyutmağa çalışırsa da, ruhsuzdur: zira haqqsız olduğunu bilir. başqasının torpağında başqası tərəfindən öldürülür. 20 il əvvəl atasının öldürdüyü başqasının uşaqları tərəfindən. ölü ilanın qəzəbli yeddi qardaşı geri qayıdıb.
daha əvvəl dediyim kimi, bu savaş azərbaycan hökümətinin kasıb xalqı üçün son çarə olaraq məşğuliyyət yaratma cəhdi olsa da, olmasa da (çünki məsələnin şərəf uğrunda yaradılmadığını bilirik, hökümətin necə şərəfsiz olduğunu da bilirik) xalq yenə də savaşmaq istəyir çünki nə məqsədi var nə şərəfi, acdır və hirslidir. əliyevlər azərbaycan xalqının dostu deyil, ama düşməninin düşmənidir. xalq onu da bilir.
uzun sözün qısası: yeniyetmə yaşlı mən müharibəyə qarşı idi, indiki mən də bəlkə də bir az qarşıdır. ama aramızda fərq var: o vaxtkı məni müharibəyə çağırsalar dizlərim əsərdi. nəzərə alanda ki inandığım bir vətənim ya tanrım da yox idi məni cənnətə göndərəsi, ölümüm də hədər olardı deyə düşünərdim.
indiki məni isə müharibəyə çağırmasalar belə getmək istəyərəm, nə də dizlərim əsmədən, bəlkə də sevinərək, səbəbi sadədir: ekzistensial boşluq, varlıq əsəbi, məna axtarışı və məhv etmə istəyi.
yeniyetmə sən vətən üçün ölməyi istəyəcək qədər axmaq olmaq ifadəsini dilindən salmırdınsa, yetişkin sən nəyinsə uğrunda ölmək istəyirsən. orta əsr savaş səhnələrində ən irəlidə əlində nizəylə gedən cəngavərlərə baxıb heç bir məna verə bilmirdinsə, üstündən on il sonra başa düşürsən: məsələ həmişə torpaq, itirlimiş ailə ya vecsiz kral uğrunda savaş deyildi - həyat sadəcə artıq onları qane etmirdi və hər şey bir oyundan ibarət idi. hər iki ehtimalda qazanırdılar, ya ölüb yox olacaq və bir daha heç vaxt peşman olmayacaqdılar, ya da hər qalib çıxdıqları savaşda qəhrəman olacaqdılar. və bunun onlar üçün məna kəsb edib etməməsi vacib deyildi. qəfəsdəki qladiatorlar kimi. spartakusun dostu vəhşi gannicus
kimi. kef üçün savaşırdı, qazandığı qəpiklə gedib çaxır içib fahişələri ziyarət edirdi. əxlaq anlayışı vacib deyildi, kimisə öldürüb öldürməmək kimi mənəvi sualar soruşmurdu. məqsədi yox idi, lazım da deyildi. beş günlük dünyadan birinci günündən imtina etmişdi ama ölmürdü, ölmək əvəzinə hər dəfə daha da güclü qəhrəmana çevrilirdi.təkrar başa dönsək: müharibə xalqların ruhudur - fərdin nihilizm və boşluqdan qaçma cəhdidir. çünki həyat cənnətlə cəhənnəmi özündə birləşdirən boş çoxluqdan ibarətdir.
insan təbiəti yaxşı/pis deyil, mürəkkəbdir. meşədə tanımadığımız meymunlardan ailəsini qoruyaraq sağ qalmışların uşaqlarıyıq. savaşma, qəhrəman olma, öldürmə, müdafiə etmə, qoruma, sevmə heyvani hisslərdirsə, biz də o heyvan ağacının bir parçasıyıq. sevmək səni ruhlandırdığı qürurlandırdığı kimi ölmək ya uğruna öldürmək də eyni hissləri yaşada bilər məqsədinə bağlı olaraq.
buna görə də, səngərdə son nəfəsimi versəm zərrə qədər vecimə olmazdı, hətta sevinərdim zira həyat özü də vecimə deyil. ölüm itkin düşən sevimlimdir - ürəyə ən çox yaşamaq ziyandır - ya da özümə yaratdığım tanrım qurban istəyir - başqasının vətəni ya tanrısı kimi.
indiyə qədər o səngərlərdə son nəfəsini vermiş və bundan sonra verəcəklərin ailələrinin kədərini sinəmdə daşıyıram. çünki onlar mənim birlikdə böyüdüyüm dostlarım, qohumlarım, qonşularım və heç vaxt unutmayacağım uşaqlıq dostlarımdır. çünki getmək gedənə deyil də qalana qoyur zərbəni ən çox.
həyatda axtardığı heç bir suala cavab tapa bilmədiyi yaşda özünü səngərdə tapan yeniyetmələrinsə qorxmamasını diləyirəm savaşma səbəbləri nə olur olsun - vətən sevgisi, dini ya sadəcə həyatdan bezmişliyi. işdir əgər qorxsalar, yanlarındakı özlərindən yaşca böyük həyatda müəyyən cavablar tapmağa nail olmuş tanımadıqları qardaşlarının onlara niyə qorxmamalı olduqlarını izah edə bilmərini arzulayıram.
uğurlar.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Bir də müharibənin nə olduğunu dərk etməyib, kənardan baxanlar var. Hətta başqa ölkələrdən. içində olub, dərk edən şüurlu insanlar isə fəsadları hiss etməyə başlayıb artıq. Füzulidən bir dostum var. Hamı kimi o da torpaqların qayıtmasını istəyirdi. 2 gün əvvəl görüşdük. Düşünürdüm ki, yəqin sevinər amma düşündüyümdən fərqli olaraq qəmli idi. Çünki tanışlarının ölüm xəbəri gəlib və gəlməyə davam edir. Deyir o torpaqda ki onlar yaşamayacaq, mən neynirəm o torpağı?!
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Sosial şəbəkələrin birində qarşıma bu ifadə çıxmışdı: "War will end, politicians will come to an agreement, but new legs will not grow." Bəlkə də bu cümlə müharibəni təsvir edə biləcək ən yaxşı cümlədir.
Lakin müharibə doğurdan damı pisdir, yoxsa insanın təbiətində olan, və insanın onsuz yaşa bilməyəcəyi bir məfhummudur? Bu sual ətrafında fəlsəfədə müxtəlif fikirlər və fəlsəfi cərəyanlar mövcuddur. Mütəfəkkirlər, elm adamları və filosofların əksəriyyəti müharibəyə qarşı olsalar da, dünyada sülh və əmin-amanlıq yaratmaq üçün sadəcə onlar deyil, bütün insanlar sülhə can atmalıdır. Hansı ki bunun realda baş verməsi mümkünsüz bir şeydir. Lakin digər tərəfdən də, bəzi filosofların fikirlərinə görə, müharibə insanlığın inkişaf etməsi üçün ən zəruri hadisələrdən biridir. Yəni onsuz incəsənət quruyar, insanlar inkişafdan qalar, insanlıq tarixində olan böyük nailiyyətlərin əksəriyyəti olmazdı. Bu mövzu haqqında Dostoyevskinin çox bəyəndiyim bir müsahibəsi də mövcuddur. Müsahibəni bura yerləşdirməyi olduqca məqbul hesab edirəm. Özünüz oxuyanda da görəcəksiniz ki, Dostoyevskinin dediklərinin əksəriyyəti indiki müharibə vəziyyətimizdə də yer-yer boy göstərir.
Müsahibə:
– Müharibə haqda nə düşünürsüz?
– Müharibənin insanlıq üçün bəla olduğu qənaətində olmaq vəhşi düşüncədir. Əksinə, o, ən əhəmiyyətli hadisədir. Siyasi, xalqlararası müharibə bütün münasibətlərə xeyir verir, ona görə də vacibdir.
- Axı insanlar bir-birini öldürür, burda vacib olan nədir?
– Əvvəla, insanların müharibəyə bir-birini öldürmək üçün getməsi fikri səhvdir: ilkin planda bu haqda düşünülmür, əksinə, onlar öz həyatlarını qurban verməyə gedir. Bu, tamam başqa məsələdir. Həyatda həmvətənlərini, vətənini qorumaq naminə öz həyatını qurban verməkdən gözəl ideya ola bilməz. Humanist ideyalar olmadan isə insanlıq yaşaya bilməz, Hətta mən təxmin edirəm ki, insanlıq müharibəni məhz bu humanist ideyanı həyata keçirmək üçün sevir. Buna ehtiyac var.
– insanlıq müharibəni sevir?
– Bəs necə? Kim müharibə vaxtı qaçır? Əksinə, hər kəsdə ruh yüksəkliyi yaranır, sülh zamanı olduğu kimi adilik və darıxmaq haqda giley-güzar eşidilmir. Müharibə bitdikdən sonra isə onu xatırlamağı çox xoşlayırlar, hətta məğlubiyyət halında belə riqqətə gəlirlər. Bir də müharibə dövründə bir-biri ilə görüşən zaman insanların başlarını bulaya-bulaya “Nə böyük bədbəxtlik, gör nələr yaşadıq!” dediyinə inanmayın. Bu, sadəcə olaraq, ənənədir. Əksinə, hər kəsin qəlbində toy-bayram olur. Sadəcə, müharibəni tərifləməkdən hamı çəkinir.
– Yəni müharibə olmadan humanist ideyalar mümkün deyil? Axı sülh vaxtı onların həyata keçməsi daha rahatdır.
–Tamamilə yanlışdır. Əksinə, humanizm uzunmüddətli sülh zamanı məhvə sürüklənir, əvəzində utanmazlıq, biganəlik meydana gəlir. Uzunmüddətli sülh zamanı sosial üstünlük insanlığın ən pis, kobud tərəfinə keçir. Ən əsası isə var-dövlət və kapital tərəfə. Doğrudur, namus, insanpərvərlik, özünüqurbanvermə hələ ki təqdir olunur, qiymətləndirilir, amma sülh nə qədər çox davam etsə, bütün bu gözəl, əxlaqi nəsnələr solur, quruyur, ölür, zənginlik isə hər şeyi zəbt edir. Axırda ancaq ikiüzlülük qalır. Uzunmüddətli sülh süstlük yaradır, fikirləri qarışdırır, hissləri kütləşdirir, pozğunluğa səbəb olur.
– Bəs elm, incəsənət müharibə zamanı inkişaf edirmi?
– Elm və incəsənət həmişə müharibədən sonrakı ilk mərhələdə inkişaf edir. Müharibə onları yeniləyir, təravətləndirir, təkan verir. Uzunmüddətli sülh zamanı elm də süquta uğrayır. Elmlə məşğul olmaq özünü qurban verməyi tələb edir. Amma gəlin düşünək, neçə alim dünyanın qanayan yarası önündə davam gətirə bilir? O da parlamaq, diqqəti cəlb etmək istəyir. Siz necə düşünürsünüz, həqiqi əməksevərlər çoxmu qalıb? Şöhrət istəyirlər. Buna görə də elmdə şarlatanlıq, effekt arxasınca qaçma, hər şeydən öncə isə faydalanmaq əsas yer tutur, çünki alim də zəngin olmaq istəyir. incəsənətdə də eyni haldır: effekt arxasınca qaçmaq. Sadə, aydın, sağlam ideyalar artıq dəbdə olmur. Az-maz ölçü hissi, harmoniya qalır. Hisslərdə və ehtiraslarda isə sanki əyintilər yaranır. Əgər dünyada müharibə olmasaydı, incəsənət çürüyərdi. incəsənətdəki bütün gözəl ideyalar müharibə, mübarizə tərəfindən yaranıb.
– Xalqları necə “birləşdirir” ki?
– Onları bir-birinə hörmət etməyə məcbur edərək. Müharibə insanları təravətləndirir. Xeyriyyəçilik ən çox elə müharibə meydanında inkişaf edir. Bu hətta qəribə faktdır ki, sülh müharibədən daha çox əsəb yaradır. Gəlin xatırlayaq, “Krım kampaniyası” zamanı biz ingilis və fransızlara nifrət edirdikmi? Əksinə, sanki onlarla daha da yaxınlaşdıq, doğmalaşdıq. Onların bizim qəhrəmanlığımız haqdakı rəyləri ilə maraqlanırdıq, onların əsirlərini müalicə edirdik. Bizim əsgər və zabitlər atəşkəs zamanı postlara üz tuturdular, hətta az qala, onlarla qucaqlaşır, araq içirdilər.
Müharibə zamanı zülm çəkənlərə hər kəs o anda yardım edir, sülh zamanı isə biz insafa gəlib üç rubl verənə kimi bütün əyalət aclıqdan məhv ola bilər.
– Sizcə, sadə xalq müharibə zamanı daha çox zülm çəkmirmi, başqa yüksək təbəqələrdən fərqli olaraq məhrumiyyətlərə sinə gərmirmi?
– Müharibə məhz sadə xalqa görə ən yaxşı nəticələrə gətirib çıxarır. istəyirsiniz, lap ən humanist insan olun, yenə də özünüzü sadə insanlardan üstün hesab edirsiniz.
Bizim zəmanədə öz ürəyini xristianlıq ölçüləri ilə kim ölçür ki? Ciblə ölçülür, hakimiyyətlə, güclə ölçülür və sadə xalq kütləsi də bunu əla bilir. Necə azad olursunuz-olun, necə qanunlar yazırsınız-yazın, insanlar arasındakı qeyri-bərabərlik heç vaxt aradan qalxmayacaq. Yeganə əlac müharibədir. Müharibə xalqda ruh yüksəkliyi yaradır və onun şüurunda ləyaqət duyğusunu gücləndirir. Müharibə savaş zamanı hamını bərabərləşdirir və ağa ilə nökəri barışdırır. Yüksək insani keyfiyyətlər ortaya çıxır, insanları ümumi ortaq səbəb olan vətən üçün birləşdirir. Müharibə zamanı qəhrəmanlığın tam bərabərliyi meydana gəlir.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
pandemiya adiləşdi, müharibə adiləşdi, dünyanın ən güclü ölkəsini biznesmenin idarə etməsi adiləşdi, ölkəsini otuz ildi əksik islahatları ilə sikən ilhamın sevilməsi adiləşdi. tanımadığın insanı başqa ölkənin bayrağını tutur deyə öldürüb cani yox qəhrəman olmaq adiləşdi, yanına düşən mərminin ayağını səndən on metr uzağa atması adiləşdi, sənin ayağının başının qanı sikində olmayan yüzminlərin twitterdə follower yığması adiləşdi, dronla adam öldürmək belə adiləşdi, yirmi birinci əsr instiktiv vətənpərvərliyi adiləşdi, özünü nazirlik qarşısında benzin töküb yandıran vətəndaşlar adiləşdi, hissizlik adiləşdi, hər gün götünü-başını yığımağa çalışdığın həyatının mənasızlığı adiləşdi, götvərənlik adiləşdi,
hər şey adi gəlir və heçnə maraqlı deyil artıq.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
üzv ol