
rutin halda gedəndən sonra bir şeyin fərqinə varırsan ki, ətrafında olan insanların əksərində psixoloji problemlər var. analiz edirsən. kədərlərini, travmalarını hiss edirsən. niyə belə davrandıqlarını anlayırsan. niyə belə əsəbidilər, niyə aqresiv və ya tam tərsi sakitdilər. onlar sənə təsir edir. bəlkə sən də bilmədən kiməsə təsir etmisən. belə travmaların olması normaldır amma bunun ilə bağlı nəsə hərəkət edilməməsi, “həyatdı da zaur” deyib yaşamağa davam etmək düzgün davranış deyil. nə vaxtsa eyni problem ilə yenə rastlaşacaqsan. birinci problemin olduğunu qəbul etmək, daha sonra sağlam çıxış yolu axtarmaq lazımdır.
iki şərt var ki, bunlar olduğu təqdirdə professional dəstək almaq mütləqdir: 1. vəziyyətin gündəlik işlərini görməyə artıq mane olursa; 2. bu uzun müddət davam edirsə.
həm də azərbaycanda elə bil fikir var ki, psixoloqa ancaq dəlilər gedir. orda-burda desən ki, psixoloqa gedirəm, camaatda başı işləmir alğısı yaranacaq. əksinə psixoloqa gedənlərin daha da başı işləyir. hər problemi öz beynində həll etmək/etməyə çalışmaq çox ağır yükdür. enerjin çox gedir, həll etməyə də bilərsən. psixoloq da heç bunu həll etmir. amma göstərir ki, bax belə problemlərin var və bu problemlərə nələr səbəb olub.
qısaca nədəsə ilişib qalmaqdansa mışlığın başın buraxıb özünü peşəkara buraxmaq ən yaxşısıdır.