. əsər incilin motivləri əsasında, Sikstin kapellasının tavanında çəkilib. (bax: La creazione di Adamo)
adəmin yaradılması
| din2,355 | 5 | 22
əjdahalar googlla
Allahın unutduğu yerdə allahı unutmayan insan
freethinker
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
. əsər incilin motivləri əsasında, Sikstin kapellasının tavanında çəkilib. (bax: La creazione di Adamo)
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
1511-1512 ci illərdə çəkilmiş "Adəmin yaradılması" rəsmi, italyan rəssam Mikelanconun ən tanınmış işlərindən biridir və vatikanın Sikstin kapellasının tavanına çəkilmiş bir freskodur. Bu əsər, Mikelanconun Rönesans dövrünün ən böyük incəsənət sahiblərindən biri olduğunu təsdiqləyən vacib bir nümunədir.
Bu rəsmin əsas mövzusu Mərhumun yaradılması məsələsidir və incilin ən tanınmış əhəmiyyətli hadisələrindən birini təsvir edir. Bu rəsmdə Adəm insanlığın atası kimi təqdim olunur və Allahın əlindən təzə yaradılma anı təsvir edilir. Adəmin əlindəki əl Allahın əlindən gəlir, ancaq ikisinin birləşməsi məqsədilə heç bir fiziki əlaqə yoxdur.
Rəsm, tavanın mərkəzində yer alır və ilahi qüdrətin təmsil edildiyi ən vacib məkanlardan biri kimi qiymətləndirilir.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
quran ayəsinə görə allah mələklərə mən insan yaradıram deyəndə, mələklər ona: " yenə də mi qantökən nəsil yaratmaq istəyirsən?" sualını verdilər. burdan aydın olur ki, adəmdən də qabaq sivilizasiya olub. amma kim(lər?) digər məsələ dünyanın yaradılışı, elmə görə 4 milyard ilə yaxındır. bu bizə görə dəhşətli bir zaman kəsiyi olsa da, allah üzün heç bir saniyə/salisə deyil: iki səbəbdən: bir Allah yanında zaman və məkan anlayışı yoxdu. ikincisi, yuxarıda dediyim kimi " ol" kəlməsi ilə yaranir hər şey.
sonra noldu? adəmin cənnətdən qovulması. bu cənnət göydəki cənnət deyil, yerdəki cənnətdir. elə elmin təxmini gəldiyi qənaətə de uyğundur, afrika. cənnət sözü hərfi mənası bağ olduğu üçün, adəm və həvva afrikadakı bağlardan birində şellənirmişlər, şeytan da onlara deyib ki, al bu almadan( ya da buğdadan) ye. yeyəndə də biraz uzaqlasiblar bağdan və bir daha geri dönə bilməyiblər. çıxan kimi də intim yerləri bir-birinə görsənib. sonra başlayıblar birlikdə həyat mücadiləsi verməyə. həm şeytan cənnətdə ola bilməz deyə, daha doğrusu bizim bildiyimiz axirətdəki/göydəki, güman ki elə bu yerdəki cənnətdir.
sonra nolur? bunlar çoxalırlar. din və ilkin sosial qaydalar olmadığı üçün insanlar bir-biri ilə cinsi əlaqəyə də girirlər. (bax: insest ) din o zaman cəmiyyətdə vacib olur ki, o cəmiyyəti idarə etmək çətindir və qaydalar, qanunlar toplusu lazımdı.
beləliklə afrikadan keçib, yuxarılara doğru, hindistana, ordan da indoneziyayaya qədər gedirlər. burda da yeni bir qırılma nöqtəsi yaranır.
ernst haeckel ( häckel- bizim dildə hekel) hansı ki sosial darvinizmin atası hesab olunur, deyirdi ki, indoneziya adalarındaki adamlar son meymun ( insandan əvvəlki) və ilk insan arasındaki( homo sapiens) arasındaki mərhələdə qalıblar. yəni inkişaf etməyiblər, orda cəmiyyətin ətraf mühit ilə əlaqəsi kəsilib deyə. daha sonralar, şagirdi rus alimi həmin yerə gedir, ustadını səhv çıxardır, ustadı olan professor haeckel de ondan inciyir. amma, buna baxmayaraq haeckel xalqların, daha doğrusu irqlərin köçü və kökü haqqında çox detaylı məlumat verib. biz ari irqinə daxilik, almanlarla aramızda bir bağlantı var. haeckel-in irqlərin təsviri daha sonralar nazi almaniyasi tərəfindən rasist niyyətləri üçün istifadə olunur və yəhudiləri qırırlar.
indiyə isə qayıdaq adəmə yəni ilk adama. nə qədər fikir müxtəlifliyi olsa da, hamı eyni yerdə dayanır: əvvəldə nə var idi? yənu hawking deyimi ilə desək: before nothing.
sevgili Göte-miz bu suala belə cavab verir: am Anfang war das Wort [ əvvəldə söz var idi] yəni "ol!"
note: ernst haeckel-in youtube-da çox ejdaha ingiliscə bəlgəsəli var. oturun izləyin
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
düzdür, heç kim deyə bilməz ki, "sadəcə mənim inandığım doğrudur", amma hamımız həmişə adəmin allah tərəfindən "ol" əmri ilə yarandığını görüb-eşitmişik. ki, quranda da bu yöndə yazılır, lakin satanizm nöqteyi-nəzərindən bu proses sadəcə bir "ol!" əmri ilə limitlənilməyəcək şəkildə geniş açıqlanılır. necə?
adəmin yaradılmasından öncəsindəki hadisələrə nəzər yetirmək lazımdır. "həqiqətlər kitabı"nda yazılana görə, tanrılar öz məkanında kainatın müxtəlif ünsürlərindən özlərinə enerji təmin edə bilən, insanüstü varlıqlardır. yaşamaq üçün yemək, su deyil də, aid olduqları elementin, ya da ünsürün onlara verdiyi enerjidən istifadə edirdilər.
yenə kitabda deyilir ki, həyat-ya da adəm torpaqdan deyil, əksinə alovdan yaranmışdır. səbəb kimi, tanrıların dünyaya öz həyat nəfəslərindən verdilər. o zamanlar bu tanrılar belə tanrı deyildi, çünki tanrını tanrı edən insan da yox idi, onlara səcdə edənlər olmadığı üçün əslində tanrılar da yox idi, çünki insanlar yarandıqdan sonra yaratmışdılar öz tanrılarını.
dünya qaya formasında idi və tanrılar ona alov üfləmişdilər. qayanın içərisindən atəş doğulmuşdu. atəş qayanı əritdi, sonra buxarlaşdırdı. püskürən qaz qayanı sardı, şimşəklər çaxdı. və maraqlısı, tanrıların ruhları vardı bunların hər birində.
qazlar havada saçıldı, qayanı oydu, atəş yandı, su yarandı. tanrıların hamısının ruhu vardı bunların içində.
amma yer üzündə həyat yox idi. tanrılar yerin bir qismini digər hissələrin vəhşətindən qorumaq üçün oranı ayırdılar. ki, digər dinlərdə buna cənnət deyilir, lakin bir cənnət qədər gözəl ola bilməyən, amma heç bir gözəlliyi də olmayan, eyni zamanda yaxşı bir tərəfi də olmayan bir bağça idi bura.
4-cü ölçü deyilir hazırda elmi cəhətdə. kitabda deyilir ki, orda olsan, əslində nə oranın içindəsən, nə də çölündə. hər yerindəsən, amma heç bir yerindəsən. insan ağlı hələ ki, oranı tam anlamış deyil. necə ki, 4-cü ölçü.
nə isə, tanrılar burdan yer üzünə həyat saçmağa çalışanda, bu da birdən bir "ol!" işarəsi ilə olmamışdı təbii ki. minlərlə heyvan, bitki, bakteriya dəfələrlə sınaqdan keçirilərək fail-fail-win misalı, uzun zaman ərzində dünyaya salınırdı. ağlınıza təkamül gəldi, elə deyil? mənim gəlmişdi* ehu
atəşdən yaranmaq söhbəti ilə bağlı da çoxlu nəzəriyyə var. ən sadə dildə belə izah verəcəm. digər dünyəvi dinlərin dediyi torpaqdan yaradılma ilə, satanizmdə vurğulayaraq deyilən atəşdən yaranma əslində elə məntiqə ən uyğunu kimi gəlir. necə? okeanın dərinliklərinə enəndə, burda "bacalar" deyilən mövhumlar olur. hansı ki, sualtı vulkanların okeanın dibinə çıxıb, sonra ani soyuma ilə daşlaşaraq onlarla metr yüksəyə boru şəklində uzanması nəticəsində yaranır. və bunun ətrafını araşdıranlar, orda prokariot canlı növlərinin yaşadıqlarını görürlər. hansı ki, suyun içindəki molekulların bir növ bacalardan ayrılan istilik və üzvi maddələrlə reaksiyasından alınan bir hüceyrəli bakteriyalar yaranır. alın sizə atəşdən alınan həyat? ki sonradan prokariot canlıların eukariotlara təkamül etdiyini də hamımız bilirik.
kitab nə deyir? tanrılar yer üzünə insanı yaratmağa çalışdıqda ... çıxdı ortaya və dənizin ən dibinə girərək çalışmağa başladı. alın sizə atəşdən yaranan həyat
... nədir deyə soruşsanız, biz ona şeytan deyirik, lakin dediyinə görə həmin bağçada onun adı bizim qulaqlarımızın eşidib, beynimizin anlaya bilməyəcəyi cinsdən idi. hani insanüstü varlıqlar bunlar
suyun altında insanın təməl quruluşunu yaratdıqdan sonra, yer üzünə çıxaraq geri qalan parçaları təmin etmişdi o. sonra həmin varlığı alaraq(qeyd: hələ də insan deyil, sadəcə bir varlıqdır) tanrıların məkanına qalxdı. bədən quruluşu yaşamaq üçün əlverişli idi, lakin gərəkən zəka və həyatdan yoxsun idi. hətta onun çoxalma orqanları belə yox idi. və tanrılar ona öz nəfəslərini verərək ona həyat bəxş etdilər. buna görə insan tək bir tanrı deyil, bütün tanrıların qarışığı idi. ki, bu da sonradan insanın tək tanrının əmrindən çıxaraq bağçadan qovulmasına səbəb olacaqdı, amma hələ ora çox var.
məxluq ayağa qalxdı, lakin onun yaşamaq üçün enerji ala biləcəyi bir sistem yox idi. həzm sistemi yox idi, ona lazım olan enerjini bağçadakı tanrılardan alırdı yalnız. sadəcə nəfəs ala bilirdi, məqsədsizcəsinə bağçada dolaşırdı. və bu məxluq zamanla yatırıldı tanrılar tərəfindən. onu klonlayaraq bir çox versiyasını yaradıb dünyaya buraxırdılar. lakin hər dəfəsində bir əksiklik çıxır, məxluq ölürdü. yenə təkamül, elə deyil mi?
yeni kopyaların həzm sistemləri yox idi, ona görə aclıqdan ölürdülər. həmin vaxt şeytan yer üzünə qayıdaraq onlara yazığı gəldiyindən yox edir. çünki bu proyektin belə deyək, team leadi şeytan özü idi və digər heç bir tanrı (şeytanla allah xaric) hansısa bir varlığı öldürə biləcək gücdə deyildi. daha sonra şeytan bağçaya gələrək məxluqu yenidən şəkilləndirir.
daha nə başınızı ağrıdım, bir müddət belə deneme-yanılma sonrasında məxluqun son versiyası yuxudan oyandırılır və ayağa qalxır. tanrılar ona bir ad verir, biz o adı adəm olaraq bilirik.
tanrılar adəmə ad verdikdən sonra özləri də bir ad almaq məcburiyyətində olur, çünki onların adları adəmin anlaya biləcəyi formada deyildi. adəm yaradılandan sonra dünyadakı hər şeyə insani bir ad qoymaq şərt olmuşdu.
adəm ilk başda nə qadın, nə də kişi idi. cinsi orqanı yox idi, lakin cinsəllik tanrısından da bir parça gəzdirdiyi üçün, bədənində həm kişi, həm qadın hormonları daşıyırdı.
adəm bağçada uzun müddət gəzdikdən sonra sıxılmağa başlamışdı və adəmə bu hormonları verən tanrılar anlamağa başlamışdılar. adəmin başqa kopyaları düzəldilmiş, adəm yatırılmışdı. lakin onlar da eyni hissizlik, kədər, içə qapanıqlığı yaşayırdılar.
və beləcə daha bir şərt doğdu, adəmin cinsiyyətinin ayrılması. adəm üçün qarşı bir cins yaratmaq üçün tanrılar işə qoyuldular. onu yenidən yatırdılar, qabırğa sümüyündən bir parça alaraq, ondan yeni bir kopya düzəltdilər və həvva adlı ilk qadın yaranmışdı.
həvvanın adəmdən daha sonra yaranması o demək deyildi ki, həvva adəmdən daha zəif idi, ya da aşağı idi və s. çünki həvva yaranarkən adəmin zehnindəki 2000 illik təcrübə ilə birgə doğulmuşdu. ona görə heç biri bir-birindən daha üstün deyildi.
tanrılar böldülər insanı iki yerə, amma insanlar axtardılar başqa insanla bütünləşməyi, çünki onlar bir bədən idilər əslində.
həvvanın yaranması ilə, tanrıların məkanındakı ayrışma da başlamışdı. allah və onun tərəfindəki tanrılar insanın cinsəlliklə deyil də, klonlanaraq çoxalmasını istədikləri halda, digər tanrılar onun tərsini istəyirdilər. həmçinin, insanın artıq əvvəlkdindən daha yaxşı olduğunu görüb onu özlərinə kölə etməyə çalışaraq ondan enerji almağa çalışmışdı, sonradan pisləşmiş tanrı və onun yanındakı digər tanrılar.
elə qırılma nöqtəsi də burada yarandı, və şeytan o məkandan bir dəfəlik çıxıb getdi. ta ki, adəmlə həvvanın gözlərini açacağı günə qədər.
üzv ol