Theodoros Angelopoulos’u sanki daha öncə filosofların, şairlərin vətəni antik yunanıstanda doğulmuş, o dövrün tozunu udmuş, mifologiyası ilə rəqs etmiş kimi tanımlamaq daha doğru olar. Antik yunanıstanın demək olar ki, bütün toxumlarını filmlərinə qata bilən, izləyicilərə vizual incəsənətin tərifini xüsusi kadrajıyla təqdim etməyi bacarmış, çağdaş kinonun ən önəmli təmsilçilərindən biridir. Kino tarixində " epik sinema" deyiləndə ağla gələn ilk adlardan biri olan rejissor, doğulduğu coğrafiyanın zəngin mədəniyyətini əldə etdiyi görüntüylə kinonun mifologiyası ilə, fəlsəfəsini yaratdığını çəkdiyi filmlərdə görməyimiz mümkündür.
1953-ci ildə Afinada doğulan Theo, döyüşlərin, xarabalıqların, acıların və köçlərin sıx yaşandığı diktatorların boy göstərdiyi bir uşaqlıq keçirir. universitetə hüquq oxumaq üçün girir amma bitirməsinə bir il qalmış Parisə sinema oxumağa gedər.Parisdəki sinema təhsilini bitirdikdən sonra Afinaya geri dönür.
1968-ci ildə çəkdiyi "Broadcast" qısa filmindən sonra 1970-ci ildə " Anaparastasi " filmi ilə ilk uzun metrajını çəkmişdir. ikinci dünya müharibəsindən sonra özünə gələ bilməyən Avropa xalqlarının çarəsizliyini, köçlərini, yalnızlıqlarını yaratdığı qəhrəmanlarla iri planlı sekans çəkimlərlə, çiskinli səhnələrə, səssizliklərə və dərinliklərə doğru yol alan kamerasıyla öz xüsusi tərzini yaratmışdır.
Filmlərində tez-tez gördüyümüz " zaman fərqini eyni məkanda işləmiş olması" əsas özəlliklərinin arasındadır. Məsələn: keçmişdə yaşayan bir şair ilə film zamanında( günümüz) yaşayan qəhrəmanın eyni məkanda olması bu özəlliyə nümunədir. bu vəziyyətdə keçmiş dövrün insanıyla yeni dövrün insanını qarşılaşdıraraq aradakı fərqi izləyicilərə buraxır. yaratdığı qəhrəmanların hərəkətləriylə ictimai hadisələri, tarixi müddətlə bərabər şersəl bir anlatımla, obrazların əlindən tutmağı bacara bilən, zamanı eyniylə Tarkovski kimi yavaşlada bilən, uzun plan çəkimləriylə səbrləri tarıma çəkən rejissor. Filmlərini adətən çiskinli, yağışlı, palçıqlı qapalı havalarda çəkən rejissor müharibənin insanlar üzərində mənfi təsirini, acılarını zülmətli bir atmosferdə göstərməyə çalışır.
filmləri iki dövrə ayrılan Angelopoulos, ilk dövr filmlərində sıx olaraq hiss etdirdiyi Marx və Brecht’in təsirində olduğu görünür. The Travelling Players filmi onun ilk dövr filmlərdəndir.film 1939-1952-ci illərdə yunanıstanda yaşanan vətəndaş müharibəsini əks etdirir. 4 saata yaxın olan bu film kino tarixinin ən xüsusi və ən qarışıq filmlərindən biri olaraq tanınır. filmdə dövrün faşist italyasına qarşı müharibə Alman Nazi işğalı bir marksistin gözündən anladılmağa çalışır. Angelopoulos bu filmi haqqında belə deyir: "yunan xalqı ölü daşları oxşayaraq böyümüşdü. mifologiyanı yüksəklərdən alıb, xalqın ayağına gətirməyə çalışdım"
Angelopoulos’un ikinci dövr filmlərində siyasi arqumentləri arxada görürük. " Voyage to Cythera " filmiylə bu dövrünə başlanğıc edir. filmdə atasını axtaran və onun haqqında çəkmək istəyən bir rejissorun hekayəsi anladılır. Eyni zamanda " The Bee Keeper" , " Landscape in the Mist", "Eternity and a Day", "The Weeping Meadow ", " The Dust of Time" filmlərini kino dünyasına həvalə edir. Angelopoulos sinemasının bir başqa özəlliyi də filmlərinin sonunun olmamısıdır. filmləri zəncirvaridir. rejissorun səhnəyə qoymaqdan bezmədiyi toylar, rəqs edən, qaçan gəlinlər. yağışlı, çiskinli, palçıqlı küçələr. yol üstü asılan ağ paltarlar. gəmilər, dənizlər və şersəl kinonun imtina edilməz ünsürü halına gələn Eleni Karaindrou musiqilərinin bənzərsiz gözəlliyi Angelopoulos filmlərinə yeni nəfəs qatır. ayrıca Theo filmlərinə baxan istənilən insan an olaraq üşümə krizinə keçə bilər -*
Bir müsahibəsində gülümsəyərək : "mənim ölümüm film çəkərkən olacaq" deyən Theo 24 yanvar 2012-ci ildə axşam saatlarında " The Other Sea" filminin çəkim zamanında şosedən keçən bir motosikletin vurmasıyla həyatını itirmişdir.
"qurduğumuz bütün xəyallara rəğmən dəyişməyən dünyanın şərəfinə" ( Ulisin Baxışı)
(youtube: 
)
)