sözaltı günlük

| sözaltı
1,560,536 | 1293 | 6683

əjdahalar googlla

ritamita

timidus

keçən ayın ən bəyənilənləri - dünənin ən bəyənilənləri - bertrand zobrist - sözaltı sözlük - sözaltı etiraf - sözaltı sözlük üçün tövsiyələr - sözlükdə yazar olmaq üçün ediləcəklər - iyrənc zarafatlar - yazarların hazırda düşündükləri

« / 74 »

Yalnız deyilsən!

Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

41. indiyənə kimi təklikdə belə sadəcə özümü saxlamışam ağlamamaqçün, çünki özümü zəif hiss etmək istəməmişəm halbuki, bu zəiflik məsələsi deyil göstərdiyim şərtdə. bu gün isə sanki hərşeyi siktir etdim evdə tək olmağım isə buna təkan verdi. yüksəkdən ağladım indi soyuğam amma rahatam.

4 əjdaha!

28.12.2015 16:55, krank

#191830

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

42. o gəldi!
dünən tezdən hava limanına getdim. bir saat sonra təyyarə endi və mən gözləmə qapısının önündə dikilib qaldım. təxminən 40 dəqiqə sonra uzaqdan gördüm onu. filmlərdə eşitdiyim adamin mədəsində kəpənəklər uçması hadisəsini yaşadım. yaxınlaşdıqca ikimizdə gülümsəməyə başladıq. sonra möhkəm qucaqladıq bir-birimizi.

evə gəldik. normalda bir götlük yer olan mətbəximə ikimiz də yerləşdik. kofe içdik, ümumi həyat necə gedir suallarından sonra günün planını qurduq. standart turistik məkanlardan sonra beşiktaşa getdik, çarşıda esnaf lokantasında yemek yedik. sonra ortaköyü turladıq. sahildə göyərçinlərə yem atdıq. qayıtdıq taksimə çayın 2 lira olduğu ara pasajların birində çay içdik. söhbət etdik o köhnə günlərdən danışdıq, güldük.

ikimizin də ortaq fikirlərindən biri minimum pulla ən yaxşısını etməkdi. musiqiçilər üçün 20 lira xırdaladıq və istiklal caddesindəki küçə musiqilərinə qulaq asa-asa eminönünə gəldik. yavaş yavaş yağış yağmağa başlamişdı ama heç vecimizə deyildi çünki planda bir şey qalmışdı hələ. unkapanına səyyar plovcuya getmək. metrodan çıxanda artıq yağış güclənmişdi. nəfəsimizin buğlandığı bir soyuq hava var idi. plastik qab və qaşıqla yeyilsə də o səyyar plovçunun toyuqlu plovu ən yaxşısıdır istanbulda. metroya dönən yolda görmə əngəlli kürd bir musiqiçi var idi. yağışdan qorunmaq üçün bir çətir altında bağlama çalıb oğuyurdu. onsuz da islanmışdıq dayanıb qulaq asdıq. birdə musiqi bitəndə ayıldım ki, qucaqlamışıq bir-birimizi. musiqi dayanan kimi biz də normal vəziyyətə qayıtdıq. cibimdəki son 2 liranı da o musiqiçiyə verdim. evə döndük. 2-3 saat ordan –burdan danışdıq. amma əvvəlki kimi deyildi heçnə, ikimizin də bilmədiyi bir məsafə var idi aramızda. beləcə bu günü bitirdik. sabah qar yağış olmasa luna parka gedəcəyik. dünən gecə söhbət arası artıq sanki gənc deyilik demişdi. uşaq kimi əylənmək üçün luna parkı seçmişik.

bəlkə yenə yazdım günlük. 29.12.2015

bunu bu səhər yazdım, hələki hava soyugdu və yüngül yağış yağır. hazırlaşırıq luna parka getməyə.

19 əjdaha!

30.12.2015 12:06, odi

#192088

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

43. günlük,
dünən luna parka gedə bilmədik. qar yağdı, yağışa çevrildi, nəsə alınmadı. getdik ən sevdiyim kafeyə balatda naftalin kafe var (meslehetdi) orda 1-2 saat oturduq. evə tez qayıtmalı olduq. gecə saat 12:30 falan idi film izlədikdən sonra çıxmişdıq qartopu oynamağa. babat əyləndik.

bu sabah onu yunanıstana yola saldım. bayramı sevgilisi ilə orada qeyd edəcəklər. görüşüb vidalaşdıq, geri döndüm, elə gündəyməzimi yenicə metro oturacağına qoymuşdum ki, səbəbsiz bir gülümsəmə yarandı üzümdə. əla zaman keçirdik. kim bilir bir də nə vaxt qarşılaşacıq. metro tuneldən çıxan kimi whatsapp'a bir mesaj gəldi.

'sağ ol hər şeyə görə, ama bil ki getmək mənim üçün çox çətindi. yaxşı bax özünə'

31.12.2015

17 əjdaha!

31.12.2015 13:49, odi

#192266

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

44. yeni il... hansı bayramdan söhbət gedir görəsən? 2015-ci ili onunla birgə qarşılamışdıq. yəni əslində 2015-ci ilin gəlişi bir bu cümlə ilə izah edilə bilmir. çox şey yaşamışdıq. çox xoşbəxt idik hər ikimiz. bütün günü birlikdə keçirmişdik, hər yerdə izlərimiz olan xatirələr dolu küçələri indi bayquş kimi tək gəzirəm. bir insan özünü insan kimi necə hiss etməz? bax sözlük, elə bir hissim var. 2016-cı ilin gəlişinə görə nə sevinə bilirəm, nə zövq ala bilirəm. tamamilə duyğusuzam. keçən ilki özümə həsəd aparıram. qısacası çox yalnızam. bunu sənə bildirməsəm də çox darıxmışam sənin üçün. layiq deyilsən sevilməyə, nə də mən layiq deyiləm səninlə bağlı hər dəfə köks ötürərək anmağa. sənə nifrət edirəm buna görə. yaşadıqlarımı yaşayırsanmı, yaşamırsanmı bilmirəm. amma bu hissləri sənin də dadmağını istəyirəm. artıq ağıllanarsanmı, yumşalarsanmı, məni anlayarsanmı fərqi yoxdur mənim üçün. səninlə bir də heç vaxt bir araya gəlmək istəmirəm. çünki sənə daha inanmağım gəlmir. içindən qurd çıxmış almasan, o almanı könül rahatlığı ilə yeməyə davam edə bilmərəm. nə qədər əfv diləsən də, bağışlaya bilmərəm səni. sadəcə ürəyimdən ağlımdan çıx rədd ol. rahat olmaq istəyirəm sözlük. köksümə rahatlıq, sabitlik çöksün nəhayət. yeni il qeyd edim adam kimi. üzümdəki zəhrimar çəkilsin. gülümsəməyə başlayım. həyata dönüm. bu nə yalnızlıq və sənsizlik hissidir axı içimdə? bəsdir daha, rahatlıq istəyirəm

2 əjdaha!

31.12.2015 21:08, magnum

#192312

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

45. ara- ara dolan gözlərim, mahnıların yaratdığı o boşluq hissindən sonra bu gecəmi sənin üçün darıxmaqla keçirmək istədim, mahnılar daha mənalı olsun istədim.o qədər acınası vəziyyətdəyəm ki artıq sənin üçün darıxa bilmirəm.hər gün evinin yanından keçirəm, o siktiyimin metrosunun girişinə hər gün baxıram.gözlərimi yumuram, "indi yanımdan keçdi, sadəcə mən bunu heç vaxt bilməyəcəm." deyib təsəlli etməyə çalışıram özümü.o an döş qəfəsimə daşıya bilməyəcəyim qədər ağırlıq yüklənir, əvvəl nəfəs ala bilmirdim, indi bununla yaşamağı öyrənmişəm.dərin bir nəfəs alıram o an, "nə vaxt tam olaraq yanındaydı ki, onsuz da?" deyirəm və bir gün də belə keçir.bilirəm mənasızdı yazdıqlarım, heç vaxt da oxumayacaqsan bilirəm, bu entryni sahibsiz yazmağımın mənası da yoxdu onsuz da.varlığımdan belə xəbərdar olmayan adamdan nick gizlətmək də ayrı bir beynin məhsuludu.hər nəyisə.ölüyəm, bir sözlə.ürək döyüntülərini bir də heç vaxt o qədər güclü eşitməyəcək bir ölü.gözlərinə bir də heç vaxt baxa bilməyəcək, bütün hiss etdiklərini bilmək istəyən, ancaq səsini belə 3 ildi eşidə bilməyən bir ölüyəm. yaşayabiləcəyim, yaşamaq istədiyim, ancaq elə doğulduğum andan əlimdən alınmış gələcəyim, xəyallarımsan sən mənim.mən hər gün səni sevməktən bir az daha utanıram, varlığımdan bir az daha iyrənirəm.və hər şey daha da pisləşir.ümid etməkdən nifrət edirəm, artıq xəyal qurmaq istəmirəm.sadəcə buraxıb getdiyin o dərin boşluğu görməzdən gəlirəm.bəlkə bir gün düzələrəm deyə yaşamağa məcbur olduğum həyatı bir az olsun yaxşılaşdırmağa çalışıram.amma alınmır.əlimdə olan bütün kiçik ümidiləri, arzularımı, özümə olan inamımı səninlə birlikdə itirdim mən o gün.adını çəkmək istəyirəm bəzən, olmur. hətta ağlamaq istəyirəm, boğazımda ilişib qalır hər hıçqırıq.o qədər mənasızdı ki hər şey, o qədər dəyərsizəm ki, sənin üçün bir şeylər hiss etmək səni təhqir etmək deməkdi mənim üçün.bunu qəbul etmişəm artıq, mənnən heç vaxt bir şey olmayacaq, bir şeylər üçün ağlamaq da gülüncdü.amma əvvəllər oturub sənin üçün bir şeylər yazırdım, o günlər üçün darıxmışam sadəcə, bu ölü şəhərin ölü küçələrini varlığınla mənalı etdiyin günlər üçün.
(youtube:/RX-2FfN4_b4)

7 əjdaha!

21.02.2016 05:33, sistem robotu

#199913

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

46. salam 4 yaşlı söz6- nın 1 yaşına 11 günü qalmış, hər səhifəsində pessimizm bəsləyən günlüyü!
sənjn bizə oxşayan ən gözəl cəhətin sənin də necəsən sualına çox mürəkkəb cavablarının olmasıdır.
24 martdır- 2016...bizdə gecə 4- ü bir neçə dəqiqə haqlıyıb. haqqında danışdığımız həyatın özü belə şirin yuxudadır sanki...

martın 23- ü çox gec oyandım günlük! günorta idi. o qara, acı, pessimist xəbərlərin günün birinci yarısında danışılan hissəsini eşitməmək üçün. bəlkə də yalnız yuxuda onu qəlbimdən çıxara bildiyim üçün...
evimdə oldum, sənə baş çəkdim, artıq bərkiməkdə olan bayram şirniyyatlarından yedim. axşama doğru küçəyə çıxıb göz gəzdirdim. 11 tuş oynuyan uşaqlar, prişikdən gileylənən yeniyetmələr, hər şey tipik məhlə ab- havasının fonunda cərəyan edirdi günlük!
taa ki, ürəyimin dərinliyindəki o lüks oturacaqlardan birində qərarlaşan o gözəlin xəbərçisi gələnə qədər...

aptekə qədər onu müşayiət etməyimi xahiş elədi, etiraz eləmədim...çünki, bu gün hər şeyin sadə, öz qaydasında getməsindən sıxılmışdım. necə ki, məhəmməd füzuli "ya rəbb! bəlayi eşq ilə qıl aşina məni" deyib qəm arzulayırdı, mən də o cür günün stressizliyini qəbul edə bilmirdim.

azacıq söhbətdən, hal- əhval tutub xoş beş- on beş lyric- lərini bitirəndən sonra səs tonumu azaldıb qəmlicə yerə baxıb diqqətlə qulaq asılmasa, eşidilməyəcək tərzdə dedim:
-o necədir?
öncə lakonik olaraq
-yaxşıdır.
cavabı gəldi. amma nə mən zabitəm ki, qısa cavabla kifayətlənəm, nə o əsgərdir ki, rəsmi məruzə edib başını qurtarsın.
bu dəfə mənə bir az ondan danış mesajlı
-o tərəflərdə nə var nə yox? yoldaşı ilə münasibəti necədir? deyə soruşdum. ağlamsındım günlük!
"-21- i danışdım. yoldaşı onun mobil telefon işlətməyini istəmir deyə, işdən gələndə onun telefonu ilə məni yığdı."
dedi.

sevgilimi sevgililər günü itirdim, indi nə sevgi haqqında düşünə bilirəm, nə də, sevgililər günü haqqında...

sevgilimin xəbərlisi heç soruşmadığım halda
"-dedim bəbiş zad var?" deyə gülümsündü. ardınca
"-dedi ki, olmalıdı ki? başım çıxmır axı" sözlərini bildiyimiz vasitəsiz nitq şəklində vurğuladı.

bəzən elə hallar, elə situasiyalar çıxar ki, qarşına üzüləsən, sevinəsən, reaksiya göstərəsən, göstərməyəsən bilmirsən. yəni bu sənin keçirdiyin hisslə bağlıdırsa da, içində "hiss xaosu" baş verir, nə hiss etdiyini belə hiss etmirsən.

təxminən hansı cavabı alacağımı bilə- bilə kövrək halda
"- telefon işlətmədiyinə görə bütün günü darıxmır?" deyə soruşdum.
"-darıxır, sadəcə yoldaşına o qədər bağlanıb ki, o qədər sevir ki, tapşırığına da əməl edir. " cavabını aldım.
bir vaxtlar mən idim sevdiyi, dəyər verib hörmət etdiyi adam. indi isə, sillə kimi cavablar alan loser.

evə gəldim, dost- tanış çağırdı, bir az gəzib tozdum fikrim dağıldı. amma, hər pozitiv insanın belə gecənin mövcudluğu kimi acı həqiqətdən xəbəri var.

artıq 24- üdür axı, üstəlik 40 dəqiqədir heç kəsə faydası olmayan bir entry-ni sinəmdən bura köçürürəm.

nicos- secret love müşayiətində həqiqətin əsirinə çevrilmiş duyğularımdan yazıram.
darıxıram. çünki, 45 dəqiqə əvvəl onun şəklinə baxırdım, özü də, əlimə keçən gəlinlik paltarında çəkdirdiyi o sevincli günün şəklinə...

7 əjdaha!

24.03.2016 05:08, arabist

#204753

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

47. **birdən səkidən aşıb-daşan kütlənin içində onun da ola biləcəyi ağlıma gəldi. içimdəki sıxıntı əridi. onu axtarmağa başladım. tapmadım. yenə, yenə, yenidən. tapmadım. tapa bilmirəm. 5 gündür onun içində ola biləcəyi kütləni tapmaq üçün yolumu dəyişdirirəm, uzadıram, ayri yerlərə gedib çıxıram. sonra evə qayıdıram. onun ola biləcəyi kütlədə, ola bilmə saatını təxmin etməyə çalışıram. bilmirəm. bəlkə də evdədir. pəncərələrə baxıram, onu görmürəm. gedişhata təsir etmək, istiqamətini dəyişdirmək istəyirəm, özü də ilk dəfə. amma bacarmıram. 2 avtobus dayanır. bəlkə də arxadakındadır. ordayam. orda yoxdu. bəlkə də qabaqdakında olacaq və mən o şansı qaçırdım. təbii ki, bir ehtimal. bəlkə də qısa məsafədə avtobus istifadə etmir. bu dəfə də piyadayam və bəlkə də səhv binanın həyətində "təsadüf" yaratmağa cəhd edirəm. və yenə də uğursuz cəhd. bu gün 5-ci günüdür. təsadüfün yaradılışının. və son günü. yaranmadı. və bütün yad binaları, o binaların həyətində oynayan bütün yad uşaqları tərk edirəm. sonda yolu yarımçıq qoydum. və kütlədən uzaqda olan öz yoluma döndüm. kələ kötür, qəssab, bərbər, bir-iki boş skamya. kütlə, hansı ki, onun da içində ola biləcəyi kütlə arxada qaldı. "heç vaxt bacarmayacaqsan" dedim. və əl çəkdim. tanrı səbrli imiş. mən 5 gündə əl çəkdim. deyəsən 5 gün. 

5 gün əvvəl. söhbət etdiyim adamla yanaşı gedirdik. sonra qarşıdakı insanların içində onu gördüm. 5 gün əvvəl eyni istiqamətdə gedirdik, eyni yerə gedə bilərdik, amma söhbəti dayandırdım və öz evimə, əks istiqamətə doğru getdim. arxaya baxanda isə onun da arxaya çevrilmiş üzünü gördüm. 5 gün bəsdi. uzatmaq lazım deyil. bu gün yatanda fikirləşəcəm "bəlkə də sabah orda olacaq, axtarmağı dayandırdığım vaxt, onu axtarmış olduğum yerlərdə. amma mən orda olmayacam".
elə bu müəyyənsizlik məni məhv edir. heç nəyi idarə edə bilmirsən. laplasın şeytanını köməyə çağırın. əgər laplasın köməyinə gəlibsə.
onu tapa bilməmiş olmaq yox, tapsam da ardının olmayacağı düşüncəsi və bu düşüncənin əsassız olmaması axtarmağı dayandırmağa sövq edir. başqalaşmış olmaq. sən onlardan birini görmək ümidi içində olmamalısan. sənə əks kütlə. ona görə də tapa bilmirsən. onların içində o qədər yadsan ki. 3-4 günlük bu sunilik buna görə də səni özündən iyrəndirdi. öz yerinə qayıtmalısan. özünə.
bilinməzliklər dənizi. sonsuzdu. ehtimalları hesablaya bilmirsən, çünki şeytan köməyə gəlmir. gəlməyəcək də. və geriyə dönmək lazımdı. əslində isə bu elə özünə dönmək deməkdi. öz evinə. divarlar yenə üstünə gəlsin. qaçmaq olmaz. və onlardan ayrılmaq, yenə. ilahi tragediya!

4 əjdaha!

08.04.2016 19:19, sistem robotu

#209588

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

48. həyat iztirab və kədərlə doludur. sıxıcı günlər bir-birini əvəz etməkdə israr edir. yalnızlıq isə hər gün daha dərinə kök salır. şopenhaur pessimizmi, sartrın iç sıxıntısı. yalnızlıq simptonları kədər səviyyəsini artırır. insan tək qalmaq istəmir, tək ölmək istəmir. tək öləcəyini düşünməyi isə heç istəmir. insanlar arasındakı qarşılıqlı itələmə qüvvəsinin görünməz səbəblərini bilmək istəyirəm. bizi yaxınlaşmağa qoymayan nədir? hər gün bir-birimizə baxanda eyni şeyləri düşündüyümüzü zənn etmə səbəbim bəlkə də uzunmüddətli yalnızlığımdır. ama gedərkən çönüb arxaya baxanda onun da arxaya çevrilmiş üzünü görmək və sonrasında yeni heç bir şeyin olmayacağını bilmək içimdəki ümidsizliyi və can sıxıntısını daha da artırır. "ola da bilər olmaya da. yetərki olurmuş kimi olmasın"
fərqli hisslər varlığını göstərdiyi, hiss etdirdiyi halda sonrası üçün ümidin ola bilməməsi. sonrası yoxdur. insanlararası münasibətdə soyuqluqlar, görünməyən və bizi əhatələyib, yaxınlaşmağa imkan verməyən yalnızliğimiz. olmayacaq. heç nə. bütün bunları aşsaq da aramızdakı dağlar qədər fərqlər. coğrafiya kitabını bura köçürmək istəmirəm, mən necə idiot ola bilərəm? mən də idiot olmaq istəyirəm. hərdən mən də onlarla danışmaq, əl-ələ tutmaq istəyirəm. ama əllərim cibimdə qalır.
və ümidsizliyi artıran bunun ilk olmamasıdı. amma birləşdikdən, necəsə olsa birləşə bildikdən sonrasının olmayacaq olması heç birləşmə istəyi də yaratmır insanda. o istək də ölür.* sikim içini

1 əjdaha!

16.04.2016 22:56, sistem robotu

#210776

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

49. bugün girib facebookda azərbaycanlıların 2008-2010 ci illərin səhifələrin şəkil komment statuslarına baxırdım. deməli hər 10 kommentdən 6-7 si rusca idi. qəribəsi odurki bu illər ərzində çox şey dəyişilib. insanların hadisəyə reaksiya formasıda indikinnən sanki başqa çürdü. çox şey gördüm biraz geriyə qayıtmış oldum 7-8 il əvvələ.

1 əjdaha!

20.05.2016 05:04, rəisin yanında fırlanan amma nə işlə məşğul olduğu bilinməyən adam

#214351

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

50. bu gün növbədəyəm. bu may ayı mənə hec düşərli olmadı. 5 növbə... bunun 3-ü həftə sonu növbəsi. 
gələn ay da belə olacaq. 
darıxıram. evimə getmək istəyirəm. saatları sayıram. növbə o qədər pis bir şeydir ki, hec nə olmasa belə insan özünü narahat hiss edir, sanki pis bir xəbər gözləyirmişcəsinə. 
ürəyimin sıxıldığını hiss edirəm. hüzurlu bir şəkildə ölmək istəyərdim. görəsən bu mənə qismət olacaq, hüzurlu yaşamaq və ölmək. bir müddət də olsa stressdən uzaq şəkildə yaşamaq istəyirəm. 
amma buna haqqım yoxdur. çünki pulsuzam. pul üçün işləmək lazımdır.

9 əjdaha!

22.05.2016 21:04, change the world

#214631

« / 74 »

üzv ol

Modalı bağla