əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
zavod çörəyi
-
sözaltı etiraf
-
həyatın nə qədər cındır olduğunun anlaşıldığı anlar
-
acı uşaqlıq xatirələri
-
tələbələr üçün sadə yemək reseptləri
-
makaronu çörəklə yeyən insan növü
-
supa çörək doğramaq
-
berkin elvan
-
lavaş dönərin çörək dönərdən baha olması
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+5 əjdaha
13. bütün əqlaq normalarından, ənənədən, yazılmamış cəmiyyət qaydalarından azad edib tərifini belə vermək olar: kanalizasiya borularından gələn, poxlu suya məruz qalan dənizlə birləşən torpağa, masturbasiyasını yenicə bitirmiş əl ilə səpilmiş toxumların, yetişib, kobraların o yan bu yanında oynaşdığı sapsarı sünbül halına gəldikdən sonra, üyüdülüb, un edilib, zibillikdən götürülərək yenidən istehsalı götlü başlı olmayan, kisələrə doldurulan, sonra isə homo sapienslər tərəfindən alınıb, bişirilən adi bir şey. küçədəki butulka, tualetdəki pox, yeriyən konsyumerist qədər, çörək də qiyamətin küləyinə bürünən bu dünyanın bir səhvidir.
edit: bu çörək yox, başqa bir şey də - küçədəki butulka da, tualetdəki pox da, yeriyən konsyumerist də ola bilərdi. fərqi yoxdu. amma müqəddəs hesab edilən şeyləri poxla müqayisə etmək, ləzzət eləyir.
+4 əjdaha
6. nə qədər yesən iyrənmərsən
+4 əjdaha
1. (baxma: nemet)
ölkelere göre çörek növleri:
(baxma: beyql )(abş)
(baxma: biskvit )(qerbi avropa)
(baxma: bresel )(almaniya)
(baxma: brioş )(normandiya, fransa)
(baxma: naan )(yemek) (hindistan)
(baxma: tendir-nan )(orta asiya)
(bax: lavaş )(qafqaz)
(bax: yuxa )(azerbaycan)
(baxma: massa )(israil)
(baxma: pita)(yaxın şerq)
(baxma: pissa )(italiya)
(baxma: tortilya )
(baxma: folar ) (portuqaliya)
(baxma: fransız bageti) (fransa)
(bax: çapati) (hindistan)
(baxma: qara çörek) (rusiya)
(baxma: vestfal çöreyi) (almaniya)
+3 əjdaha
14. Insanlar nə qədər yesə belə heç zaman bezilməyən tək nemət.
+3 əjdaha
4. acsan?
dayanma çörəklə -*
+3 əjdaha
5. azərbaycan xaricində bir ölkədə yaşayırsınızsa ən çox darıxılanlardan biridir. o yumru çörəyi kəsib arasına kolbasadan, smetandan doldurub, basıb yemək istəyir adam.
+3 əjdaha
11. müqəddəsdir.
indikilər bilməz, əvvəllər qonaq filan gələndə, mağazaya yox, tezbazar qonşuya göndərərdilər.
"filankəs xala, biraz çörəyiniz olmaz?" əksər hallarda da qonşu yarım və dilimlənmiş çörək verərdi. nə günlərdi be... indikilər kimi alexis texasmı, saşa qreymi dərdində döyüldük, bir qarın çörəyin hayındaydıq amk...
ulan həyətə yavan çörək götürüb düşərdik, ondan da istəyirdilər, istəyirdik, bölüşürdük. üstünə duz səpib gətirən olurdu.
o günlər getsin gəlməsin amk, ən böyük dərdimiz usb kabel zad axtarmaq olsun!
+1 əjdaha
12. bu günlərdə çoxlarının həsrət qaldığı nemət.
+2 əjdaha
8. orta və yaxın şərq mədəniyyətlərində çörəyə xüsusi bir hörmət var. çoxumuz da yolda çörək gördüyümüz zaman onu alıb yolun qırğında ayaqlanmaycaığına əmin ola biləcəyimiz təhlükəsiz bir yerə qoyarıq. mentalitetimizdə də ‘çörək nemətdir’ deyə bu müqəddəsliyi gücləndirən bəzi deyimlər var. axı niyə müqəddəsdi bu çörək ?
yaxın və orta şərqdə çörəyin müqəddəsliyi daha yaygın olduğu üçün bunu islami tərəfini nəzərdən keçirtmək lazımdı. yenə el arasında hammımızın bir çox dəfə eşitdiyi ‘çörəyə hörmətsizlik eləmə allah gözünü yumar’ deyə islamik təməlli qorxutmlara da rast gəlinir. məhəmməd peygəmbərin günümüzə milyonlarla saxta hədisi gəlib çıxmağına baxmayaraq, bu məsələyə işıq tuta biləcək hədislərini baxmaq da gərəklidi. məhəmməd peyğəmbərinin bizə çatan hədis budur : ‘çörəyə hörmət edin, çünki yerin və göyün bərəkətindəndi’. əslində bu hədis peyğəmbərləri tərəfindən müqəddəs qılındıqdan sonra insanlarında niyə bunu müqəddəs hesab ettiyini izah edir. ama məhəmmədin peyğəmbərin hədislərinin və qurandakı bir çox ayələrin sümerlerden alıntı olduğunu nəzərə alsaq ən məntiqlisi sümer mədəniyyətinə baxmaq olacaq.
sümer mədəniyyətini araşdırmamışdan qabaq bizə bu yolda işıq tuta biləcək bir əhvalatla tanış olaq : ilk insanlar yağışdan islanmış buğdanın qırmasının üzərində gözənəklər əmələ gəldiyini görüblər. bu gözənəkli kütləyi isti daşlar üzərində pişirdikdən sonra isə bunun tamı və ləzzətinin yeyilə bilir olduğu qərarına gəliblər. yəni çörəyin tarxi mədəniyyətin tarixindən də qədimdir. hətta babillər e.ə 4000 ci ildə dəyirmançılıqla məşğul olurdular.
sümer inancına görə qədim sümerlər ay tanrısı dummuzi(temmuz) ilə innannanın eşqindən doğulan uşağa buğday deyirlərmiş. yəni bugday temmuz ilə innannanın eşqin meyvəsidi. və ay tanrısına ibadət edən sadiyanlar temmuz üçün ağlıyarlar çünki temmuz insanların buğdanı harmanlıyıb daşda döydüyü üçün ölür. bu ağlamyada daus adı verilir. və eyni ağlama yəhudilərə də miras olaraq qalır (nəticə etibarı ilə xristianləq,yəhudilik və islam sümer mədəniyyəti əsasında yaranıb). yəhudilərdə qüdsün divarlarında ölen temmuz üçün ağlıyarlar. çünki tanrı ölmüşdir və digər dünyaya enmişdir (və təbii ki gəlmək üçün enmişdir). buğda isə ölən tanrının əti olaraq qəbul edilir. buna görədə buğdaya dolayısı ilə buğdadan hazırlanmış çörəyə hörmətsizlik qəbul edilməzdir.
və beləliklə sümer inancı əsasında yaranan, sonrasında ardıcıl olaraq yəhudiliyə ötürülən çörəyin müqəddəsliyi həm xristianlıq üçün həmdə müsəlmanlar üçün xarakterikdi.
yeri gəlmişkən çörəyin xristianlıq üçün müqəddəslyinə bir nümunə göstərək. buna çoxda tarixə getmədən hammımızın xatırlaycağı bir səhnədən missal çəkmək istəyərdim. senarisini benedict fitzfegerald ve mel gibso-nun yazdığı the passion of the christ filmindən bir səhnə (təbii ki bunun elmi və dini mənbəələri var). isa çörəyi yanındakılara verir və deyirki ‘mən öldükdən sonra bunu yeyin, çünki bu mənim ətimdir’. (çox maraqlı bir məqama diqqətinizi çəkmək istiyirəm: sümer inancına görə buğda tanrı temmuzun oğlu idi, xristianlığa görə isə isa isə tanrının oğlu idi). yəni bunun dini mənbəələrinədə nəzər salsaq, isa peyğəmbər, çörək mədəniyyətini sümerlerinki ilə eyniləşdirmək yoluna getmişdir. bu qayda eyni ilə şərab üçün də keçərlidir.
və ən nəhayət bütün bu dini və tarixi faktları bir kənara qoysaq, bu gün çörək insanlıq üçün həyatta qalmağı, əməyi, alın tərini və bölüşməyin simvoludur. və keşkə, digər qəbul etdiyimiz müqəddəslərdə çörək kimi saf və ziyansız olardı…
hamısını göstər
