əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
göyəzən dağı
-
şəhər sindromları
-
milyonlar verilsə yaşanılmayacaq şəhərlər
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+15 əjdaha
4. Paris Sindromu, Parisə ilk dəfə gələn turistlərin şəhərin təsəvvür etdikləri kimi olmadığını anladıqları zaman yaşadıqları psixoloji və fiziki simptomlara verilən addır. 2011-ci ilin yayında, əksəriyyəti yapon olan 20 nəfər, Paris gözləntilərini doğrultmadığı üçün Paris Sindromuna yoluxmuşdur. 1988-2004-cü illər arasında 63 yapon turistin bu sindroma yoxulduğu bildirilir; Onların 50%-i 20-30 yaş arasında, 48-i isə şizofreniya və digər psixotik xəstəliklərdən əziyyət çəkir. ilk dəfə 1986-cı ildə yapon professor Hiroaki Ota tərəfindən təsvir edilən bu sindrom turistlərdə əhval dəyişikliyi və narahatlıq kimi bir çox psixoloji təsirlərə səbəb ola bilir. Problemin yeganə çarəsinin isə turistlərin öz ölkələrinə qayıtması və bir daha Parisə getməmələri olduğu bildirilir.
Paris sindromu müxtəlif insanlarda fərqli simptomlara səbəb olur. Ancaq ən çox görülən simptomlardan bəziləri hallüsinasiya, tərləmə və başgicəllənmədir. Bəzi kəslərdə milli mənsubiyyətlərinə görə onlara işgəncə veriləcəyi fikri də yarana bilir.həmçinin, xəyallarında canlandırdıqları şəhərə heç cürə bənzəməyən, öz ölkələrindəki heç bir şəhərdən çox da fərqlənməyən bir şəhərlə qarşılaşmaq turistləri psixoloji cəhətdən çox yorur.
+2 əjdaha
1. yapon turistləri parisə səyahət edərkn keçirdiyi psixi sarsıntıdır, ilk dəfə 1986-cı ildə fransada çalışan yapon psixiatrı hiroaki ota tərəfindən müəyyən edilmişdir. psixoloq erv benhamounun fikrincə, yapon turistlərin psixikası paris kimi şəhərləri ziyarət etməyə hazır deyil. bu bir növ mədəniyyətlər arası fərqlərdən doğur, yəni məsələn yaponiyada müştəriyə yaxşı münasibət bəslnirsə, parisdə əksinə. bu kimi zadlar.
+2 əjdaha
3. (baxma: expectation vs reality)
+1 əjdaha
2. mənim də bu yaxınlarda keçirmiş olduğum sindrom. deməli sindromun əsasında bu durur ki, paris bizə dünyanın ən möhətəşəm şəhərlərindən biri, fransızlar isə ən mədəni xalqı kimi təqdim olunub. amma parisə gedən, görən, gəzən görür ki, əslində bu belə deyil, ümidləri puç olur. parisin çirkli küçələri, fransızların deyildiyi qədər mədəni olmadığı, əksinə çox nəzakətsiz və kobud olduğu ilə qarşılaşır. şəxsən bu təəssüratlarla getdiyim parisdə sadaladığım nəsnələrlə rastlaşıb, bunları yaşayıb geri qayıtdıqdan sonra bir müddət bu sindromun simptomları ilə yaşadım. heç o zaman belə bir sindromdan xəbərsiz idim. amma təzəlikcə internetdə bu barədə oxuyandan sonra dedim, həə, mən tək deyilmişəm.
hamısını göstər
