bugünlərdə gördüyüm və hər dəfə yadıma düşəndə mənə ilham verən zövqlə bağlı bir sözü yazmaq istəyirəm. başqalarına da motivasiya versin deyə:
" məyus olma səbəbin sənin zövqündür" (And your taste is why your work disappoints you.)
bir iş görürsən məsələn, yeni bir şeyə başlayırsan, musiqi aləti olsun, şəkil çəkmək olsun, bütün sənət növləri, hekayə yazırsan, roman yazırsan, yeni bir şey yaradırsan, heykəl düzəldirsən. ama bəyənmirsən, sən də o qabiliyyət olmadığını sanırsan. çünki gördüyün iş çox çirkindir, musiqi hazırlayırsan ancaq çox pis alınır, bəyənmirsən.
məsələ orasındadırki, sənin zövqün o qədər yaxşıdır ki, nəyin yaxşı nəyin pis olduğunu ayıra bilirsən. deməli beynini təlim etsən, istədiyini edə bilərsən. o şəkili tam görmək istədiyin kimi çəkə bilərsən.
qaqaşın danışığından bir iki söz atım gerisini izləyin siz:
"yeni başlayanlara bunu heç kim demir - və kaşki mənə kimsə deyərdi... bizlər, kim ki yaradıcı işlərlə məşğuluq, biz buna başlayırıq çünki gözəl zövqümüz var. ama orda bir nüans var. ilk illərdə bir şeylər düzəltməyə çalışırsan, ama o nəsə çox da yaxşı alınmır. yaxşı olmağa yaxındı, potensial var, ama yaxşı deyil. ama sənin zövqün, səni oyuna salan şey, hələ də öldürücü zərbədir. və sənin zövqündür işlərinin səni məyus etmə səbəbi. (çünki yaxşı və pisi ayıra bilirsən) insanların çoxu bu fazanı heç vaxt keçə bilmir, və onlar gördükləri işi saxlayırlar, buraxırlar..
...biz bilir ki bizim işimizdə olmasını istədiyimiz o nəsə xüsusi şey çatışmır.."
qısaca, beynin o qədər güclü və gözəldir ki əslində, sənin bacardığından çox daha yaxşısını bacara bilməyə qadirdir, sadəcə təlim etməlisən, pratkit, praktik.
aşağıda qaqaşın danışığının tamamı var, yazılı forması da var, özü də danışır:
http://writerunderground.com/2011/04/28/ira-glass-on-creativity-or-the-gap-between-our-taste-and-our-work/
bu da başqa bi qaqaşın bu söhbəti art formasında təqdim etməsi:
(youtube: 
)
)