6. gecə-gecə özümü çox pis lomkaya saldım. çoxdandı musiqi dinləmə imkanım olmadığına görə hardasa 1 ildən çoxdu ümumiyyətlə metala yaxın durmurdum. imkanım olandan bəri də heç qulaq asmırdım. başım götürmürdü nəsə. bayaq dedim qulaq asım, bayaqdan empyriumun mahnıları dalbadal gedir əməlli lomkaya saldı. bu qrupda doğrudan elə bil sehirli nəsə var. mahnının içində elədikləri dönüşlər çox professional alınır, adama ən çox təsir eliyən də onlar olur elə.
(youtube: )
edit: indi baxıram yuxarıda da entry yazmışam bu başlığa -*
qrupun albomları:
1. He Who Fell from Heaven Like a Lightning (Der wie ein Blitz vom Himmel fiel) - 1995
2. A Wintersunset... - 1996
3. Songs of Moors and Misty Fields - 1997
4. Where at Night the Wood Grouse Plays - 1999
5. Three Excerpts from Weiland (Drei Auszüge aus Weiland) - 2002
6. In Older Days (Weiland) - 2002
7. A Retrospective - 2006
In Older Days (Weiland) albomundan sonra qrup dağıldığını açıqladı. markus stock bir müsahibəsində "biz deyə biləcəyimiz hər şeyi dedik və artıq gedirik" deyərək qrupun dağılmasına açıqlama gətirdi. ancaq 2 il sonra, 2004də markus stock və thomas helm yeni bir qrup yaratdılar: noekk qrupu. qrup üzvlərinin sözlərinə görə, noekk empyruimun davamçısı deyil, müstəqil qrupdur. elə a retrospective albomunu da, noekk qrupu ilə köhnə mahnıları yenidən aranjman edərək yazıblar.
bu parçaları mənə səhərin götü açılmamış qalxıb harasa getməyi hiss elətdirir. özüdə bu elə bir səyahətdir ki, bir anda gedib orta əsrlərə çıxa bilərsən. hələ günəş doğmayıb və notlar da bunu istəmir. maşınların səsi azcana eşidilir, küçədəki işıq dirəkləri sönməyib, hardasa bir parça qoğal ilə günə başlayırsan. yəqin ki, belə bir şey mümkün olsaydı mən xəstələnərdim. belə bir atmosferdə xəstə olmamaq mümkün deyil. sakit bir o qədər qorxunc.
3. qulaq asıb hönkür-hönkür ağlamağın mümkünlüyünü bəxş edən qrup. der weiher, mourners, the ensemble of silence kimi şah əsərlərin sahibi olan alman doom metal qrupu.
2. alman olduqları üçün o gözəl alman aksentli ingilis dillərinə quzu qurban. dinlənilməyinin tam da vaxtı gəlib çatan qrup. bir havalar təzə soyumağa başlayanda, bir də lap yayın cırhacırında dinləyəndə eargasm yaşadır. brutal vokalı sevməyə səbəb olanlardan, yeniyetməlik dövrümə damğasını vuranlardan, sayələrində kontrabas, skripka həvəsinə düşdüyüm, çaldığım ama qabiliyyətsizliyim ucbatından yarıda qoyduğum qrup. fikrimcə uaral la eyni qabda olmalarına baxmayaraq bir addım öndədilər niyəsə. ayrıca ulfun markus stock qaməti deyilən bir şey var.
)