əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
mustafa kemal atatürk
-
mücbir sebepler
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+6 əjdaha
3. bu barədə rəhmətlik özü vaxtında sözünü deyib :
Beni görmek demek mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kafidi.
iki Mustafa Kemal var. Biri ben, fert olan, fani olan Mustafa Kemal. ikinci Mustafa Kemal'den ise ancak "Biz" diye bahsedebilirim. Yani sizler, çalışan köylü, uyanık, münevver, milliyetperver vatandaşlar... işte o Mustafa Kemal ölmez.
+5 əjdaha
1. bu sifarişi verən: Apollo
Atatürkü bir fikir olaraq deyil, bir şəxs, fərd olaraq görən bədbəxt milliyətçilər*
mən onları belə adlandırıram siz də nə deyirsiniz deyin bunların amk
.
Hər dəfə atatürkün anım günündə (10 noyabr) bir hörmət əlaməti olaraq, bəzi küçələrdə nəqliyyat dayanar və 10 saniyəlik belə olsa siqnal verilib, ya sükut edilərək yad edilər. Şəxsiyyətə hörmət budur. Bir insanı bütləşdirib: "Atatürk olmasa biz batmışdıq, sikdirmişdik. Adam komandir, lider deyil bu artıq allahın gördüyü işi görüb. Peyğəmbərdir! Tanrıdır! X, y, z.." deməyə gərək yoxdur.
Onsuz da heç kəs heç kəsi sevmək məcburiyyətində deyil düzdür, amma bir insan(daha doğrusu sevmədiyiniz bir insan) gəlib sizə desə ki, (atıram) məhəmməd paltarın yanır. Day bu məhəmməd bu adamı sevmir deyə sikdiri çəkməli deyil, bir şey ki bu yanırsan sənə düzünü deyir də.
Atatürk fetişizminin də qaynağı budur. Şəxsiyyət olaraq sevməyə bilərsiniz, alkaşdır, içəndir, islamı yox etdi, mollaları asdı və s. Demək yerinə, insanın fikirləri haqqında hər hansı bir şərhlər etmək, anlamağa çalışmaq lazımdır.
Gəlirəm bunun 180° əksi olan fetişizmə. Yenə bunun da səbəbi yuxarıda qeyd etdiyim, atatürkə şəxsiyyət olaraq baxan insanlardır. Çünki psixoloji olaraq bu millətdə bir şey var ki, ya ən sağdasan, ya da ən solda. Orta nöqtə anlayışı yoxdur.
Sən atatürkə bir şəxsiyyət yox bir fikir olaraq baxsan, onun nə bütləşdirəcək bir tərəfi, nə də nifrət ediləcək tərəfi olduğunu görərsən.
Anlayacağınız boş işlərdir və acı həqiqətdir ki bu yenə 60-cı illərdə millət üzərində əkilmiş fidanların cücərtiləridir. Bölməyə çalışırdılar? Al, yarı-yarıya buna nail oldular.
60-lı illərdə sırf buna görə adam öldürüb, baş kəsirdilər.. dəyər mi? Əsla.
Atatürkü sevməyin, nə də onu ilahiləşdirməyin. Sadəcə şəkilin özünü yox, çərçivədən bir az uzaqlaşaraq seyr edin. O zaman fərqi görəcəksiniz.
+3 əjdaha
2. Təsir əks-təsirə bərabərdir. Başa gələn öz əqidəsini məcbur yeridir deyə zamanla xalqın dəstəyi ona itir və onun əksinə olan ideologiyaya *
kamalizmi nəzərdə tuturam
maraq göstərir. Tək partiya dönəminin mövcudluğunun labüd olduğunu düşündüyüm qədər onun tez bitirilməsini və bu tək partiyalı dönəmdə xalqdan uzaqlaşılmasını da bir o qədər doğru hesab etmirəm. Osmanlı təsiri altında qalmış kütlənin dünyəviləşməsi 10-20 ilə olası bir məsələ deyildi, üstəgəl radikal qərarların icrası demoqoqların törəməsi ilə nəticələndi.
Yəni deyəcəyim odur ki, kamalist idarəetmədə xalq islamçılığa meyil etdi, əzanın türkcə yox ərəbcə verilməsi ilə dinlərinə edilən zərbənin aradan qaldırıldığını düşündülər, amma bu dünyəviləşə bilməyən xalqın geriçiliyindən başqa bir şey deyildi. indi də islamçıların təzyiqi ilə xalq kamlaizmə yönələrək Atatürkün necə dahi bir şəxs olduğunun fərqinə varıblar. Elə fetişin mənbəyi bura dayanır, insanlar bir vaxtı nifrət etdikləri şəxsin əslində çox layiqli fərd olduğunu anlayanda bəzən həddən artıq sevgi göstərə bilirlər. Bir növ bizdəki Rəsulzadə-elçibəy sevgisi kimi. Sırf bu gün Rəsulzadəyə qarşı iddiham irəli sürülür deyə millət onunla dərindən bağ qurur*
çox vaxt digər cümhuriyyətçilər yada düşmür çünki Rəsulzadənin adı daha çox çəkilir indiki hakimiyyət tərəfindən
, Elçibəy də alçaldılır deyə xalqın ona sevgisi daha da artır. Üstünə bu qədər gedilməsəydi qabardılacaq bir xətti yox idi əslində*
siyasi prizmadan dəyərləndirsəm
.
hamısını göstər
