london fields

2018'ci ildə nəhayət ki, yayımlanan *amber heard*'ın baş rolda olduğu film. 2013'cü ildə çəkilən və 2015'də yayımlanması nəzərdə tutulan film, rejissorun prodüserləri məhkəməyə verməsi nəticəsində təxirə salındı. 2017'ci ildə isə prodüserlər amber heard'ü kontraktını pozduğu üçün məhkəməyə verdi; məhkəmə 2018 sentyabrda tərəflərin razılaşması ilə başa çatdı və oktyabrda film yayımlandı.
Filmin həm prodüserlərin hazırladığı "producer's cut" və rejissorun hazırladığı "director's cut" versiyaları sinemalarda nümayiş etdirildi. Film tamamilə uğursuz oldu, amber heard'un aktrisalığı ilin ən pisi olaraq göstərildi.
Rejissor uğursuzluğa görə prodüserləri, hazırladıqları versiyanı əsas versiya kimi göstərməkdə qınaqdı.
Filmi dünən izlədim; internettə sadəcə "producer's cut" mövcuddur hal hazırda (1 saat 47 dəq olandır). Director's cut 10 dəqiqə daha uzundur, amma (hələ ki) dvd və ya bluray olaraq satışa çıxmayıb.
Filmi hamı pisləsə də sinemada "director's cut" versiyasını izləyənlər digər versiyadan tamamilə fərqli olduğunu deyirlər.
"producer's cut":
Deməliyəm ki, film çox qarışıqdır; ən azından bu versiya belədir. Hekayə, nicole six adlı qadından bəhs edir. 20 ildir ki, heç nə yaza bilməyən bir yazıçı təsadüfən onunla tanış olur və nicole'un həyatını cinayət romanı kimi yazmağa başlayır lakin hadisələr get gedə mürəkkəbləşir ki baş aça bilmədim.
Yazıçı rolunda *Billy Bob Thornton* və amber heard yadda qalan oldu. Amber heard çox gözəl qadındır, film boyunca bütün səhnələrdə açıq saçıq geyimdə insanın ağlını başından alır.
*johnny deep*'in də 5 dəqiqəlik cameosu da var.
Ümumi olaraq bu versiyada əlaqəsiz dialoqlar, səhnələr var; filmdə vahid bir sujet xətti varsa da itir. Amma bəyəndim, fərqli atmosferi, sujeti var. Rejissorun hazırladığı versiyanı gözləyirəm çıxsın; izləyib daha ətraflı yazacam.

kassir qız

Yenə ağlımda və ürəyimdə "kassir qız" var. Onun gözəlliyi, qara saçları, insanı bihuş edən gülümsəməsi... Hamısı sanki unudulur zaman keçdikcə, xatırlamaq getdikcə çətinləşir sanki. insanın başına gələbiləcək ən gözəl şey də unudula bilir, anlamaq çətindir. Hər nə qədər ona qarşı sevgim olsa da heç vaxt cəsarətimi toplaya bilmədim, özümü onun kimi gözəl bir qıza layiq bilmirdim (hələ də bilmirəm). Onu son gördüyüm vaxtdan artıq demək olar ki, iki il keçib. Sonuncu dəfə onu sentyabr ayında (2017-də) görmüşdüm, marketdən alış-veriş edərkən, öz işini görürdü, malları sırayla düzəldirdi deyəsən, tam xatırlamıram. Amma bilirəm ki, evdə keçirdiyim son günlərdə onun işlədiyi marketə getməmişdim, utanırdım onu görməyə çünki. Universitetdə dərslər başladığından getməli oldum, və onu bir daha görə bilmədim. Gələn il geri qayıtdım və gəldiyim gecənin səhəri günü həmin marketə üz tutdum, ancaq yox idi orada, "kassir qız" artıq kassanın arxasında deyildi. Market və küçə yerində idi amma heç birinin onsuz mənası yox idi. "Bəlkə" deyirəm, bəlkə hər şey fərqli olacaqdı əgər mən cəsarətli olsa idim, amma bəlkə də onun mənə gülümsəməsi, mənə baxışları hamısı mənim asosial fantaziyalarımdan, xəyallarımdan qaynaqlanırdı. Sevgiyə möhtaç olduğumdan bəlkə də beynim mənə oyun oynuyurdu. Sevgiyə möhtaç olsam da kiməsə yaxınlıq etməyə qorxmağım, özgüvənsizliyim, insanlardan qaçmağım əslində özümə dəyər verməməyimdəndir. Özümü gözəl olan bir şeyə layiq görə bilmirəm. Beləliklə də onun yaxınına getməyə qorxurdum. Həyatım boyunca aşağılanmış, lazımlı biri olmaqdan uzaq birisi olduğumdan, onu narahat etmək istəmirdim. Onu dəyərsiz birisi etmək istəmirdim.

Onu düşünərkən bəzən onun heç məndən xəbərdar olmadığı ehtimalını da düşünürəm. Bəlkə də heç mənə diqqət yetirmirdi, ağlında tamamilə başqa şeylər var idi. Bir tərəfim bu ehtimalı qəbul etsə də digər tərəfim əksini iddia edir dəfələrlə. Digər tərəfim biraz xəyalpərəstdir, həmin qızın məni dəyişdirəcəyinə, məni "dəyərli" edəcəyinə inanır. Məhz buna görə də həyatımda başıma gələn yeganə gözəl şey olan "kassir qız"ı unuda bilmirəm. insan başına gələn ən gözəl şeyi necə unuda bilər?! Unutmaq və yola davam etmək həyatın bir parçasıdır, bilirəm, amma həyatımın yaxşı keçməyəcəyini bildiyim üçün "kassir qız"ı unutmaq bir növü məni insan kimi hiss etdirən yeganə şeyi də unutmaq olar.

Onun mənə verdiyi, kassadan çıxan hesab çeklərini hələ də saxlayıram. Nazik, həssas əli ilə aparatdan götürdüyü çeki alış veriş torbasının yanına qoyardı, indi ondan qalan yeganə fiziki xatirələrdir həmin çeklər. 1-2 manatlıq alışın hesabını ehtiva edən həmin çeklərə toxunanda sanki həmin günlərə geri qayıdıram. Ax, kaş ki, hər şey fərqli olsaydı, başqa bir adam olaraq onunla qarşılaşsaydım. Bugün sevgililər günündə ona hədiyyələr alardım, onunla əl-ələ tutub saatlarca gəzərdim... Bütün bunlar mənim üçün bir xəyaldan başqa bir şey deyil təəssüf ki...
Yaşadığım mühit, çətinliklər də məni bir növü quyunun dibinə atdı, heç birləşmədən ayrılıq gəldi çatdı.
Bəyaz köynəyinin yaxalığında adı və soyadı yazılmışdı. Düşünürdüm ki, illər sonra nə vaxtsa özümdə cəsarət tapacam və onu axtaracam, əvvəlcə sosial medyada, olmasa bütün bakını alt üst edib ona olan sevgimi elan edəcəm. Bir növü "the dark knight rises" filmindəki kimi düşdüyüm qaranlıq quyudan "rise" edəcəm, yüksələcəm, aydınlığa çıxaraq onu tapacam.
Bəlkə də mənimkimilər heç vaxt quyudan çıxa bilmir, unudulur, çürüyür...

yazar bu entry-si ilə "bəs sonra nə oldu?" sualına cavab vermişdir.

mehman hüseynovun aclıq aksiyası

məhz elə mehmanı dəstəkləyən #281129 saylı entrynin giriş hissəsinə baxmaq kifayətdir. gecə gündüz lənət yağdırdığı hakimiyyətdən heç bir fərqi olmadığından xəbəri belə yoxdur bu cür insanların. savadsız, avam, işi gücü ancaq hakimiyyəti təhqir etmək olan insanlar başa düşməlidir ki, cahillərin hakimiyyəti (cahil xalqın hakimiyyəti ələ alması) ancaq uğursuzluqla nəticələnir. "neft pulunu xalqa paylamaq" kimi bir xülyaları var ki, gəl görəsən. insan bu qədər iqtisadiyyatı heçə sayar, bu qədər avam olar? hansısa şüvən və ya şüvənlərin arxasınca qoyun kimi hərəkət edərək, həmin şüvənin niyə o vəziyyətdə olduğunu dərk etmirlər. hər bir xalq layiq olduğu kimi idarə edilir. bu gün azərbaycan xalqı özünü idarə edəbiləcək səviyyədə deyil. məhz həmin səviyyəyə çatmadan idarənin ələ alınması ancaq fəlakət doğurur. cahillərin, cahil xalqın hakimiyyəti fəlakətlə, çöküşlə nəticələnir.