yüzlərlə insan arasından tək bir insana dəyər verərsən. hər kəsdən fərqli bilərsən, o etməz deyərsən, güvənərsən. gözləmədiyin bir vaxtda, tam güvəndiyin, o etməz dediyin, hər kəsdən fərqli bildiyin, dəyər verdiyin o tək insan, ən zəyif yerindən vurar səni. çox təəssüf edərsən, biraz üzülərsən, heyif deyərsən. sadəcə çox heyif. ondan sonra heç kimə inanmarsan, sənin üçün hər kəsi göz önünə alan biri gəlsə belə, ən çox sevdiyinin sənə vurduğu zərbədən sonra, daha kimə güvənəsən ki ? bir allahın bəlası, səni param-parça edib, gedər. sənə ancaq gedişini izləmək qalar. aciz bir insan kimi. ən pisi də odu ki, mən səni düşünərək yazdım bunu, sən başqasın düşünərək oxudun gözləri gözəl sevdiyim
