Son yazılanlar
Söz bu il, nəhayət ki öyrənib bitirəcəyim bitirmək istədiyim dil. 10 il bundan qabaq başlamışam self-study ilə amma həmişə araya nəsə girir: iş, uni, demotivasiya, depressiya və s.
bu il bitəcəyee. Ölməsək, qalsaq, inşallah, il sonunda update edərəm, bu entry-ni, amma söz fransızca -*)
Ləqəbi " kaiser" (kral) imiş.
Şəxsi həyatı filan deyə bilmərəm, çünki onsuz da başqalarının həyatı, hələ bu özəldisə, heç maraqlı deyil, amma çox bəsit və materialist düşünəndə, tam tipim bir qadındır. Nə arıq, nə kök, eyni boy, qısa saç, bra ölçüsü də 75b/c. Bir suyu bir zamanlar sevdiyim qıza bənzəyir. Sevgili demədim, çünki mən heç vaxt sevib sevilmədim ki (baxma: aga bee) (baxma: bu gece de buna yakıyoz, beyler).
Monnica bellucci getdi, bu gəldi. eyni tip, bədən quruluşu, eyni rollar, eyni aura. monnica sadəcə bunun əsmər versiyasıdır.
Çox az adam tapılar ki, baxmasın. Hamıda bir dönəm olur, özünü kəşf, ya nəsə pozitiv və neqativ hallarda dananırsan buna. Çalışacam öz neqativ təcrübəmdən və masturbasiya ilə bağlı əlaqəsindən danışım.
Pornoya baxıb, masturbasiya eləməməyiniz çox az ehtimal olunan bir şeydir. Mütləq edəcəksiniz. Həm də porno yarımçıq qalır, siz də qurtardınız. Sonra doymamışlıq hissi gəlir, daha doğrusu doyma(ma)zlıq. Necə? pornoya baxırsan, əvvəlki ləzzət eləmir, daha absurd bir şey axtarırsan, ordakı aktyorlarla özünü müqayisə edirsən, fərq eləmir, oğlan və ya qız. oğlanlar baxır deyir, oha qaqaşa bax 20 dəqiqədi pompalayır, nə qurtarmaq bilir, nə də yorulmaq. Sən isə artıq birinci dəqiqədə əlinə boşalmısan. kayfı qaçıb, sadəcə "hörmət" naminə oturub axıra kimi baxırsan da.. sonra nolur? Masturbasiyani daha sərt eləyirsən, nə əlinlə şeyivi sıxırsan və s. daha tez qurtarırsan. Döngü başlayır: erkən boşalma (masturbasiyada!), "dar deşik", sərt gediş -gəlişlər/hərəkətlər. Real date-də necə əks olunur? 3 girişdən sonra boşalma, performansın gözləntidən "aşağı" olması, məyusluq hissi, özgüvən itir. Ya da erkən boşalma olmur, ümümiyyətlə boşala bilmirsən, çünki vagina " yetəri" qədər dar deyil, öyrəşməmisən. Halbuki, hər şey tam normaldır. nəzəriyyəni nə qədər super bilirsən bil, ilk sürüş də mütləq motoru yatızdıracaqsan, muftanı tez buraxacaqsan. Ta ki, öyrəşənə kimi. Sonra hər şey şüuraltı öz yerini tapır.
Porno və masturbasiyanın bir dənə də olsun xeyri yoxdu. Yalandan qalaq-qalaq akademik məqalələrə filan baxmayın. indiyə kimi heç bir həzz almamışam. Lap olsa belə, maksimum 3-4 saniyə, sonra gələn peşmançılıq hissi, daha sonra aşağı bel ağrıları, ayaqların blok edilməsi (baxma: low back pain ) bir növ sikdirmişlik sindiromu.
Pornoya onsuz da çox nadirən baxıram, amma masturbasiyaya çarə tək qalmamağınızdı. Başınızı işlə qatın, tək qalsaz, mütləq ən qısa yoldan dopamin almaq istəyəcəksiniz. ADHS-li birisinizsə, nə dediyimi anlayacaqsınız. Ona görə çalışın günlük işləriniz olsun.
Ortalama azərbaycanlı üçün əlbəttə ki, (seks) partneri tapmaq çətindir (baxma: yoxe toy olmadan olmaz) ona görə porno, masturbasiya tək alternativ qalır.
Depresiya və digər psixoloji mövzulara girmirəm, yetəri qədər məndən əvvəl yazılıb.
Biraz işlərim yoluna düşür, deyirəm yeni il, yeni fürsətlər, poçt qutusunu açırsan ki, anasın bellədiyim pensiya fondu məktubunu yollayıbe. Gözlə bir ay çıxsın da. 82 milyonun içində məni gördün? Gijdillax yığını, elə bil mənim aylıq qazancımın 20 faizinə qalıblar. kimlər nələr (vergi) qaçırır, bu da göz dikib ki mənə. davay doğ, bizim qocalara pensiya çatdıra bilmirik. təsəllisindən də qalmır, atası naməlum: "65 yoşondo ponsoyoyo coxondo olocoqson" De, gələ. Mən o vaxta kimi nə atdırıram, burda? Elə olsaydı, niyə freelancer işləyirdim ki?
Nəysə, 3 dənə sakitləşdirici atandan sonra məktuba babat bir dənə hüquqi cavab yazıb yollamışam. görək, nolur. (baxma: soxalar sənin sosial dövlətinə) (baxma: kapitalist ruhlu insanın almaniya əzabları )(baxma: gənc werter abimiz qəbrində dönür )
bayaq bir video düşdü qabağıma x-da: down sindromlu xəstə uşağı birbaşa ön cəbhəyə, səngərə yollanıblar. digər əsgər də onunla məzələnir. o da yazıq nə başa düşəcək, ala, onsuz da ne deyirsən, onlara məsum-məsum üzünə gülüb baxır da... blaaa, qanım dondu, var yoxuna lənət.. soxasan, ukraniyaya da Rusiyaya da. bu qədər qanı donuq olmaq lazım deyil ala... qəhbə yığını! NATO-nun qucağına oturanda belə olacaqdı da ala. mən, nə ruspərəstəm, nə bir şey, amma göz var, mizan var. hansı götünə arxayın olub, rusa kəllə atırdıne? ölkə əldən getdi, vse. nə qədər əli silah tutan, nəsil artıra bilən kişilər var idi, verdin tankın altına, qocaları, xəstələri indi çağırırsan. ukrankalar da gecə gündüz tinderdə almanlara döydürür. başqa cür ifadə edə bilmədim day fikrimi, fakt belədi. de gələ, qayıdarlar. və de gələ, səni soxarlar avropa birliyinə, ən azı 10-15 il sonra, o da olsa. ölkənin də 20 faizi belə getdi.
məsələ, azadlıq, avropa birliyi, NATO deyil. bunlar, əlbəttə ki yaxşı şeydi, amma baxır kimə və nəyə görə və nə zaman. müharibə qıraqdan asan görsənir. biz burdan yazırıq, onlar orda palçığın içində səngərdə oturublar. və hələ bu down sindromlu uşaqlar, xəstələr... adam gülə-gülə güllənin üstünə gedir... nəbilim, əşşi
yanvar/ fevral ayı iki/üç dənə imtahanım var. inşallah, onları keçməliyəm. sonra maksimum pul qazanmalıyam ki, nələrsə edə bilim gələcək naminə.
rus və ingilis dilini c1 eləməliyəm, yəni illərdi ilişib qalıb bu iki dil. hər dəfə başlayıram, b1-b2-də qırılıb qalır, təzdən dönürəm başa, gijdillağ olur adam.
yaş da gedir, təklik, gələcək qayğıları, yalnızlıq filan, ömür gedir. belə, gələcəyə yönəlik çox pozitivəm, nə də olmasa ağır günlər arxada qaldı, çünki oturum kartım məni çox sıxırdı hər anlamda, həm psixoloji, həm də maddi olaraq qol qanadımı bağlayırdı, heç cür hərəkət eləyə bilmirdim. həll olundu. dr. adını və daimi oturum da həll edim, bu, inşallah, evlənmək lazımdı -*)) ailədən gözəl heçnə yoxdu həyatda. tam səmimi. adamın sevdiyi yanında olanda, ona motivasiya edəndə min qanaq olub uçursan. biri var telefonda sənə desinlər ki, "darıxma, bacararsan" biri də var həyat yoldaşın eyni şeyi yanında deyir.
ona görə növbəti üç illik planım:
dr adı, oturum kartı, maşın, ev, ailə. öz evin olmadan evlənməyin yeri yoxdu. almaniyada da normal yerdə normal ev yarım milyondan başlayır. (bax: )
birincidən sonra başını atıb yatmaq (baxma: yuxunun seksdən daha vacib olduğu məqamlar).
Təkcə həyat yoldaşı gəlib baş idarənin qabağında aksiya edib. Acı bir azərbaycan reallığıdır. sevdiklərinizdən başqa heç kim sizin dalınızca gələn deyil şöbəyə. Qorxu və bir birinə güvənsizlik bu sistemin çörəyinə yağ sürtür.
indi də üzdə biraz tanınan köhnə külə nə qədər "elit müxalif müğənni" tayfası varsa, hamısı ilhama səs verəcəyini açıqlayıb. Florası, faunası, akifi, rasimi, cavanşiri və s. Soxum sizin qəzələnizə. illərdi, bir pox yeyəmisiz, biraz da tanınmışlığınız var idi, onu da son nəfəsdə pox yerinə istifadə elədiniz. Onda nə idi illərdi bu müxalifətliçilik? əvvəldən adam balası kimi girərdiniz siz də bir ömür yaşayardınız da..
Bəs niyə belə oldu bə ya elədilər?
Əvvəla belə olmağından: köhnə nəsil üçün Qarabağ bir tramva idi, itirilən torpaqlar, verilən şəhidlər, gələn qaçqınlar, iqtisadi Fəlakət, elçibəyin monaaaquuuuası, ölkə xaosda. geriyə bir yol qalırdı: stabillik yoxsa demokratiya? Eynilə indiki gürcüstan kimi. Abxaziya və osetiyanı ver, gir avropaya. Bizim hansı yolu seçdiyimiz bəllidir: baba gəldi. kimə və nəyə lazımdı axı demokratiya? "Gəlmişdilər də, gördük" deyənlərə. Nəinki Elçibəy, heç cümhuriyyət dönəmində də Azərbaycan demokratiya olmayıb. Bu torpaqlarda heç bir zaman demokratiya olmayıb, amma olacaq, o ayrı mövzu. indiyə kimi Olmayan şeyə görə heç əziyyət çəkərlər? Yo. Vse, ver bütün qüvvəni babaya. O da neynədi? Gələn kimi nə qədər müxalif , demokratik ab-hava varsa, hamısını məhv elədi. isaya da dedi ki " əşşi, siz də indi müxalifliyinizi edin də" yəni özünçün oralarda fırlan, amma sistemə təhlükə yaratma, eynilə bugün əli kərimli, tural Abbaslı, ilqar Məmmədov və s. 90-ların nəticəsi noldu? : durğunluq, stabillik yox, məhz durğunluq, nə demokratiya var, nə də Qarabağ.
Sonra Qarabağ mövzusu oturdu ölkənin və cəmiyyətin siyasi, sosial, ictimai, bildiyiniz nə qədər sifət sözü varsa ona. " Bu qədəhi də qaldırıram, inşallah, gələn il Qarabağda"n tutmuş ta " erməni dəyirmanına su tökən müxalifət qüvvələr"ə kimi.
Baba özü ilə həm də ağır bir patriarxal cəmiyyət, düşüncə forması arxasında buraxdı. Güclü ata obrazı, yumruğu stola vurmaq, bütün problemləri necə və nəcür olmasından asılı olmayaraq həll etmək, hər zaman ən yaxşısı mən bilirəm stili. nəticə?: avtoritar bir başçı, fərq eləmir ailədə, qurumda, dövlətdə, nəcür olur olsun düşüncəsi, qeyri etik bütün qaydalara əməl etmək- " əsas nəticədir, xədicə deyil" - bol rüşvət, tanışlıq, "zəng" filan yerdə adamım var, " sən bilirsən, mən kiməm? /Kimin adamıyam" narrativi və demokratik qaydalar, mühit olmadığına görə o boşluğu doldurmağa ana-bacı, böyük -kiçik, "yaxşı oğlan", "yaxşı qız", " el aləm nə deyər?/ El aləmdən ayıbdı" mentaliteti oturdu. Sistem bir növ işləmədir və ona öz qaydaları lazımdı.
2000-lər:
2000-2010:
Qarabağ məsələsi hələ də olunmayıb, 2003 hadisəsi, xalq olaraq son şansı itirdik demokratiya adına. Junior ilham, köhnə qvardiya.
2010-2020:
Pul pox kimi gəlir, ilham güclənir, korrupsiya, yeyinti ərşə çıxıb, müxalifət hamı susduruldu, vətəndaş
cəmiyyəti basdırıldı və müharibə.
2020-2030:
Özləri yaratdıqları Qarabağ problemini özləri həll elədilər. Və xalqdan da istifadə olundu. bu konflikt demokratik mühitdə, əgər elə bir şey olsaydı, bir dənə güllə atılmadan da həll oluna bilərdi və indiki nəticələrdən qat-qat yaxşısı, amma olmadı. Artıq konsolide olunmuş diktaturada yaşayırıq, bundaj sonrası daha kəskin monarxiyaya keçiddi. Avtoraritar, amm iqtisadi olaraq reformçu bir siyasi sistem. Yəni sistem avtoraritardı, amma istisadi ayağı da neft gəlirləri sayəsində var, bəlli bir kütlə pul qazana bilir, amma bur şərtlə: "dəymə mənə, dəyməyim sənə" nəticə nolur?: " valla, pul qazanmaq istəyənə burda da şərait var" " bacarana can qurban" ( yəni bacararırsan, sən də oğurla). Köhnə deyimdi, amma az da olsa işləkdi: " valla, özü yaxşıdıye, ətrafı pis, imkan vermirlər işləməyə" ( hahhahaha blaaa, nəysə).
Seçkilərdən sonra bir qram da yumşalma olmayacaq. Artıq bir şey bəllidir. 10 milyon bir nəfərdən asılıdır. Desə dombal, dombalmalısan, çünki bütün nə varsa, verdin də ona: güc, hakimiyyət, sənin taleyini həll eləmək adına nə varsa. artıq ilham allahdır azərbaycanlıların Allahıdır. Yeni firon. Beyət edin. Amma musa da yetişir... Zamanı var.
ikinci sual: Bəs niyə belə elədilər? niyə Rəsulzadənin nəvəsindən tutmuş xy tanınmışa kimi hamıdan ilhama dəstək istəyirlər? Fikir formalaşır (baxma: algı opresyonu yaratıyorlar, abi). " Bax, onlardan çox biləcəksən? Flora da bunu deyirsə, deməli ilham" " lap demokratik seçkilər olsun, yenə o qalib gələcək dəəəə" (baxma: nə vareee dır dır dır, yazıram da aa aa aa). Xub, lap tutaq ki, demokratik seçkilər olacaqsa və ilham qalib gələcək ehtimalı yenə varsa, onda demokratik seçkilər olsun da və yenə o qalib gəlsin, amma hamıya eyni şərtlərlə, debata gəlsin, indiyə kimi bütün cavab vermədiyi suallara cavab versin, yəni full paket. Xuy olaree, bilir axı olmayacaq, və bilir axı olsa, uduzacaq. lap udsa belə, xalq biləcək axı, seçki nədi, o ab-hava, o düşüncə tərzi, kimsə seçkiylə də gedə bilər, yenisi seçilə bilər. qoymaz. Və bunu bilir. Heç vaxt düzgün hərəkət eləmədi, həmişə cığal oynadı, zər tutdu (baxma: bir əl udub, nə var durmusan ayağa, kişisən otur tası axıracan oynaginən).
#səmədrəhimli enrty-imdə də dediyim kimi bəzi anlayışlar var yerində və zamanında istifadə olunmalıdır. Artıq 3-cü respublika platformasının bir üzvünü tutdular. Bununla da bu anlayış rüşeymində boğulmağa çalışılır. Savadlı olmaq, ağıllı olmaq demək deyil ki. Görürsən ki, sistem dəyirman kimi, nəyi atırsan ağzına üyüdür. Sən də elə bir dəhşətli qüvvə deyilsən ki, sistemin çarxını dağıdasan. Sistemə yeni söz soxursan, o da onu təhlükə kimi qəbul edir və çeynəyir. Vse. Oldu, bitdi. gəl indi bu xalqa 3-cü respublika anlayışını başa sal.
Belə, əzizlərim. Hakimiyyət tam legitimləşib, artıq Qarabağ məsələsi həll olunub, xalqdan nəyi var dəstək var və bunu məqsədyönlü şəkildə sui istifadə eləmək lazımdı ki, sistem biraz daha uzun yaşasın. ta ki ilham son nəfəsinə kimi. mühakimə olunmali deyil. din, iman, mənəviyyat bu adamlar üçün mövcud deyil. Varsa da, özü allahdı da. Beyət elə!!! Qısası: l'etat, c'est moi!!!
yeri var, qulaq asdım biraz, qalsın sonra yenə davam edərəm(baxma: some adhd problems). tam bir siqaret, çay dəstgahı ortamıdır. ləzzət elədi.
amma və lakin: tənqid və təkliflərimi də bildirim gələcək podcastlar. stil olaraq türklərin "odadakı fil" və "hkbu" ( hayat kaçak bir uykudur" üslubuna bənzəyir, ya da "bu mu yani".
vaxt: çox uzun söhbət eləməyin yeri yoxdu, valla. bir yerdən sonra ipi itirir adam, hələ mənim kimi adhs biri olsa, dəhşət, 5 dəq sonra podcasti dəyişəcək. ona görə maksimum 15-20 dəq. zordu. həm qısa, həm də bir iki mövzunu tam dərinə işləmək olur: giriş, keçid, mövzu 1, mövzu 2, son, çıxışda mahnı, kino və s. məsləhətlər. vse bu qədər sadə və bomba.
Türk dili. hiss olunur ki, ara keçidlərdə türk dilinin təsiri var. öz dilimiz zəngindi, çalışın mümkün qədər bütün ifadə və fikirləri bizim dilimizdə deyin. əgər Türkçə nəsə eşitmək və dinləmək istəsəm, açıb türkçə dinləyərəm. belə də ki, podcast sizindi, lap istəsəz çıxarıb sallaya da bilersiz (baxma: ikinci bi cemre demirel vakası mı yaşanıyoz ayol).
və bir də ifadəlik. "yeməyi qarına atmaq"dan "mədəyə ötürmək" daha qəşəng səslənir. səmimi ab-hava olacaq deyə, keyfiyyətə qənaət eləməyək.
davamı gəlsin, yeri var.
qarın qutabı narla > göy qutab
dərviş adlı yeni track-i çox superdi. qayıt da bəs, bizə bu xpert lazımdı. çox əjdaha əsərdi.
serialın bu qədər sevilməyinin və tam bir baş yapıt olmağının bir neçə səbəbi var. əvvəla ən əvvələ, mafia kino və serialların icon-u olan god father-ə baxaq. 50 il keçib üstündən hələ də üstünə film yoxdu. bütün zamanların ən yaxşıları arasında bəzi yerlərdə birinciliyi, bəzi yerlərdə üçlüyü tutur. səbəb? həyatın içindən bir kəsintidir. həyat eynilə budu. və Michelle corleone obrazı. eynilə bu serialdan və bu obrazdan ilhamlanıb kurtlar vadisini və polat alemdar obrazını yaradıblar. və eynilə Michelle carleone obrazı kimi Alpachino əslində ortalama bir boya və yaraşığa sahibdir. hətta ssenarist onu ilk əvvəldə bəyənmir, alpachinonu bəyəndirmək üçün məhşur restoranda atışma səhnəsini ön plana salırlar ki, bəs michelle orda ustalığını göstərsin. eynilə də necati şaşmazda, dolayısı polad aləmdarda olur. adamın aktyorluq biliyi yox, tam təsadüf nəticəsi amerikaya uçacaq təyyarəsini qaçırır və Türkiyədə qalır, sonra kurtlar vadisinə baş rol olaraq girir. ssennarist bahadır özdənər sonrasında deyir ki, bəs elə bilərəkdən onu seçdik ki, baş rol olaraq gözə girən biri olmasın, indiki plaza dizilerinden fərqli olaraq (baxma: sarışın, boy 190, bankacı oğlu).
serial birbaşa Türkiyə gerçəyini əks elətdirir, boş söhbətdi " burda baş verənlər tamamen hayal ürünüdür" filan.
seriala digər tərəfdən tutma səbəbi, musiqisidir. Gökhan kırdar nə yaradıbaaa, dəhşətizm. hər musiqi, hər keçid inanılmaz işlənilib. hər dəfə qulaq asanda tüklər biz-biz (baxma: eee biz kalkalım artık ).
serialın qırılma nöqtəsi osman sınavın çıxması olub (baxma: 55-ci bölüm ). o çıxandan sonra bəzi yerlər dəyişilib, məsələn Süleyman çakırın ölümü kimi. əslində gedişat belə olacaqdı, çakır onsuz da tez öləcəkdi, o heç. çünki o yan fiqur idi və polada yüksəlmək üçün və nərdivan kimi lazım idi (baxma: ayağını sağlam bassın, yetər) və konseyə girməyə açar. amma və lakin zamanla çakırın məhşurluğu onun "ölümü" gecikdirir. və rəvayətlərə çakırın ölümünü aslan amca polatdan istəyəcəkdi və o etməyəndə, bu dəfə aslan amcası çakırı öldürməli idi. və o məhşur damdakı "usta-çıraq kavgası" da onda olacaqdı (baxma: benim duygum muygum yok lannn!!! ) amma osman sınav çıxana yaxın, kim mənimlə gedir deyə ortaya söhbət atır və son bir gediş olaraq polada "kıyak" geçərək çakırın ölüm səhnəsi və "6 babanın infazını" çəkirlər. bununla da polad yüksəlir, çakır məhşurlaşır və ondan visitkart kimi istifadə olunur. plyus, memati əslində çakırın bacısı dəryanı platonik sevirmiş. (baxma: dostunun bacısına gözünü dikən, oğraş) dərya da poladla flörtləşir (baxma: ukala!! ) (baxma: şimdi arkadaşlar üçlü yapıcaz, haber niteliğinde yarın manşetlere düşecek) ona görə dəryanın poladın evinə getməyini çakır abisinə deyir. (baxma: qısqanc ərkək).
digər tərəfdən bütün aktyorlar səviyyəli dövlət teatrının aktyorları idi. ona görə hər şey bu qədər super alınıb. bir də bunu ezel-lə müqayisə eliyənlər var. ezel hara kv hara.
amma, mənə görə serialın ürəyi aslan amcadır. inanılmaz bir şeydi. usta dediyin belə olur. hər şeyi ilə. belə amcamız oldu da, biz mi vətən xilas eləmədik? (baxma: ortadoğuyu idare ederim de, bir kadını asla).
Bugün professorumdan dəhşətli super email aldım, yəni gözləyirdim, son görüşməmizdə demişdi bayram qabağı sənə xəbər edəcəm, amma qeyri-rəsmi şəkildə bugün email atdı və iki dənə hə cavabı verdi. Və bu email, plyus iki dənə təklif o deməkdi ki, doktor işimi müdafiə edə bilərəm. Əl yazmam oxunub uje. Vse, Oğuz əlində bayramdı -*)) emailə cavab yazan kimi, durdum bir dənə şalaxo, daliycan da köhnə Bakı rəqsi. Fısqırıq!!! Şıdırğı rəqs, kefim açıldı yeni il qabağı. (baxma: наконец дааа брат)
heç zaman bəyənmədiyim meyxanaçı. deyə bilmir də, nə mecburdu? biraz klassik ədəbiyyatdan, şeiriyyatdan anlayışı olan hər bir kəs bir-iki ay məşq eləsə, yenə də ondan yaxşı meyxana deyər. nə sözünün mənası var, nə də fikrini tam çatdıra bilir. bəs niyə bu qədər tanınır, reklamı gedir? çünki, damara baxıb qan almağı bilən adamdı. əvvəl, Rəşada kəllə atırdı, pes atam meştağa meyxananın üregidir zad (baxma: de gələ ) sonra gördü yoxe, belə qabağa getmək olmur, evdə arvad-uşaq çörək gözləyir, həm rəşad "akula"dır (baxma: akulalar yatmayıb oyaqdılar) onsuz toylara getmək olmur filan. başladı onun "kruq"una girməyə. biraz ona yaltaqlıq filan, ta ki özünü tutana kimi. sonra da indi trend meyxanalar filan buraxır. diqqətlə qulaq asanda görürsən ki, nə məna var, ritm də eyni. fast food-a döndəriblər meyxananı təki qulaq dolsun, məzmun faydalı olmasa da olar.
bir də meyxana ümumiyyətlə qadağan olunmalıdır, ziyandan başqa bir şey deyil. ya da bu "palatka" toyxanalardan çıxıb, adam balası kimi forma salınmalıdır. dünənə kimi 10 manata fəhlə işləyən biri, hop əlinə alır mikrofonu vəsəllam oldu meyxanaçı. gedişatlar da eyni: içəriyə salam, vor aləmi, dini mövzular, Qarabağ, ermənilər peysərdi, ana-bacı. burdan nə götürəsən, nə öyrənəsən? qafiyələr də day qurtarıb da..sonluqlar da eyni: ar², at², al², an². çətinə düşüb söz tapmayanda hazır qafiyə:
atılmışıq meydana,
diyanmışıq yan-yana
pis də getmir meyxana
[açılan qafiyənin sonluğu]
ya da;
söz deyərəm dəyər çestivə,
sən durmusan mənim şestimə ( rus dili can verir burda)
..... üstümə
[ açılan qafiyənin son sözü]
marta kimi qalmaz qeyri müəyyən dönəmə qədər bir "razılığa" gələrlər. sülh yox, məhz razılıq və ya tip bir şey. niyə adını sülh demirəm, çünki ukraniyanı, dolayısı zelenski qəhrəman kimi siri sırıyırlar bizə. imicinə xələl gələr yoxsa. qərb üçün elə də maraqlı deyil, məncə, bundan sonrakı mərhələdə ukraniyanı dəstəkləməyi. mənasızdı, nə ordu var, nə də ehtiyat qüvvə. ukraniya tökülüşüb gəlib Avropaya, almaniyaya, ukrankalar kayf edir tinderdə, vətən sevən gəlib bir vaqon.
həm də ukraniyanın avropa birliyinə girmə xərci 190 milyard avro tutur. bu pulu müharibəyə yatırmaqdansa, elə ukraniyanın avro inteqrasiyasına investisiya edərlər də. bir də sülh proseduru filan da lazımdı ki, peacekeeping nə varsa; mediyasından tutmuş, ngo-suna, akademiyasına kimi nəsə bir şey qazansın da (baxma: biz taş mı yiyelim şimdi?!!!)
Edit1: indi twitterde gördüm, ABŞ xarici işlər naziri blinken dedi ki, vse ukraniyaya yardım bitdi, bundan sonra ancaq mənəvi dəstək -*))) day, denən oynamıram da.
Ukraniyani bölecekler, bu qədər sadə.
Yadigar Sadıqlı və digərləri ilə birləşib 3-cü respublika platformasını yaradıblar. xeyirli olsun. əgər vahid namizəd çıxarıb, listə salsalar, gedin ona verin. qorxmayın!
amma və lakin: düzdü, heç bir dəyişiklik olmayacaq. sadəcə bəzi şeylər var ki, anlayış olaraq, onun içini istəmədən və bilmədən boşaldırlar. eynilə 3-cü respublika kimi. çünki, post Əliyev dönəmi 3-cü respublikanın başlanğıcı olacaq Azərbaycanda. olacaq və ya olmayacaq, onu zaman göstərər. o bir müəmma. amma xalqın ağlına indidən bəzi şeyləri salıb, təsir edə bilmirsənsə, o fikir zamanla öz effektini itirir. eynilə uşağın ağlına "
sənə oyuncaq alacam" fikri kimi. o qədər deyirsən, deyirsən, axırda zamanı gəlib çatanda, o oyuncağı alıb uşağa verəndə, o uşaq gözlədiyi kimi sevinməyəcək.. çünki nə xəyallar qurmuşdu o oyuncaqla bərabər. gecələr yatmayıb, onunla nələr edəcəyini düşünmüşdü. və o oyuncağı ələ alanda, bir anlıq eyforiya... puff... sonra dopamin reseptorları söndü... vəsəllam. daha yaxşını verənə kimi, bir də o uşağın üzü gülməyəcək.
Azərbaycanda demokratiyanı qurmaq, dolayısı 3-cü respublikanı bərpa eləmək elə də asan bir şey deyil. birincisi 1918-20; ikincisi; 1991-92; 3-cüsü də... nə vaxtsa... 20xx- ...
və demokratk institutları, qurmaq, onları işə salmaq, möhkəmləndirmək ən azı 30-60 il zaman alan bir şeydi. Azərbaycan kimi, heç bir zaman demokratiya havasını almayan cəmiyyət üçün belə şeylər xülyadır, boş əfsanədir.
bəs, bizdə demokratiya nə vaxtsa ola bilməz? olar, niyə olmur. iki variant var: post əliyev dönəmində indiki hakimiyyət bir qoldan digərinə keçir, soft şəkildə və biz də köhnə itirilən 30-40 illə barışırıq(baxma: sərt olub neynəyəcəkdik ki?), ya da bu xalqın nəhayət ki, milli qeyrət damarı atır və inqilab olur, qan gövdəni götürür və kim nədi, nə deyil bilinir, eynilə sabirin dediyi kimi:
Zahida, gəl soyunaq bir kərə paltarımızı,
Çıxaraq zahirə batindəki əfkarımızı, ( red. oxu: fikrimizi)
Pişgahi-nəzəri-xəlqə tutaq varımızı,
Görüb onlar dəxi təhqiq eləsin karımızı,
Hər kimin ağı qara isə utansın, a balam!
Bəlkə illərcə yatanlar bir oyansın, a balam!
bəlkə onda illərcə yatanlar oyansın, a balam.. onda geriyə dönüşü olmayan demokratik yola qədəm qoymuş olacağıq. məhz o zaman, oğurlamaq, fırlatmaq, kimisə aldatmaq ən alçaq iş olacaq. hamı öz fikrini rahat, hürr şəkildə bildirə biləcək, heç kim heç kimin həyatına qarışmayacaq, haqq-hesab, mizan olacaq. keçmişimizlə mütləq və amma mütləq üzləşməliyik bir xalq olaraq və kimliyindən asılı olmayaraq hamıdan etdiyi səhvlərə görə hesabat soruşulmalıdır. ay bu mənim qardaşımdır, qohumumdu, buna keçid edim filan, girmir. qanun nədirsə, o. onda, hə, 3-cü respublika da olar, demokratiya da.
vive la republique troisiéme!!
vive la republique troisiéme!!
vive la republique troisiéme!!
bu və bir də fazil mustafa Azərbaycan (siyasi) kukla teatrının daimi Marionettaları. öləcəyim günü bircə bilmirəm, bundan qabaqkı prezident seçkilərinə aid entry-də də dediyim kimi, zahid oruc namizədliyini irəli "sürdü". çıxıb ilhama səs istəyəcək, həmişə elə edib. hələ bir dəfə sevinc Osman qızı ans-də sual verəndəki sizin partiya ilə yap-ın arasındakı fərq nədir, dili pəltək vurdu, cavab verə bilmədi. çünki fərq yoxdu, nə fərq? fazil Mustafa da onun tayı. qatı osmancı biri, işi gücü elə şah ismayıla, qızılbaşlara, şiəliyə ilişməkdi. çıxar biraz yenə " kültür" söhbətləri edər, ədəbi, mədəni, sosial davranışlar üzərinə nəsə deyər, vəsəllam.
twitter: axcp-nin seçkileri boykot etmesi şaka mı
2014-dən bu yana almaniyadayam, təhsillə əlaqədar. çox şükür təhsil demək olar ki, bitib, tələbə statusundan çıxdım. indiki ağlım və əvvəlki 22 yaşım olsaydı, sözsüz amerika və ya ingiltərə deyərdim. almaniyaya daş qoyanın. məzələnirsən aa? nə var almaniyada? kasıb Azərbaycan və Azərbaycanlılar üçün bura əlbəttə dreamland kimi görsənir, belə də ki Azərbaycanlılara azərbaycandan başqa hər şey superdi o ayrı mövzu. amma almaniya yaxşının pisidir, hətta zamanla ən pisi. niyə almaniyada yaşayasan ki? sosial yardımlar, vətəndaşa dəstək, muvazinət filan. bu cümləyə fikrim biraz emosional olacaq, indidən üzr istəyirəm. adama deyərlərz gijdilla, bir ömür sosialda yaşamağa gəlmisən bu dünyaya? nə vaxta kimi 1500-2000 avro ilə sürünəcəksən? sozialamt-dan gecə-gündüz məktub alacaqsan ki, get özünə iş tap. 2000 avroyla almaniyada, hələ böyük şəhərlərdə yaşaya bilməzsən, kirayə elə 700-dən başlayır, o da shared room (wg). üstünə komunal xərclər, yemək gələndə, indi ayda ildə bir dəfə çöldə yemək yeyəcəksən də, pal-paltar, vse sikdirmisən. şəxsən özüm də elə aylar olub ki, evdən çıxmadan rahat 2500-3000 avro xərcim çıxıb, 1500-1700 onsuz da daimi xərclərdi (fixkosten), mən hələ ortalama subay bir adamdan danışıram, maşın da yox.
sosial həyatın bizə "şirin" görünən və ya bilərəkdən şirin göstərilən tərəfləri əslin də elə də şirin deyil. bunu ilk olaraq rəsmi işə atılanda anlayırsan, baxırsan kiz qazandığın elə vergiyə, sığortaya gedir. kimlərsə sosialdan faydalanacaq deyə, sən onların yerinə çalışmalı olursan.
bəs almaniyada varlanmaq olmaz? bəlkə. bu cəmiyyətin dayağı orta təbəqədir, yeni ölkənin 80 faizi filan 2000-5000 arası nett (avro) qazanır. bununla da o boşluq cəmiyyətdə qapanır. daha doğrusu, o da qapanmır, çünki işçi çatışmazlığı var. ona görə, dövlət bir yerlərini cırır ki, bizə işçi miqrantlar lazımdı..təzə çıxan qanunlar da ona xidmət edir, çünki sistem çökür, qocaların pensiyası, ağır vergilər, sosialda parazit kimi yaşayan insanlar.
bir də bunun üstünə disrkiminasiya və inteqrasiya problemləri. ağzınla quş tut və ya hətta alman pasportu al, səni qəbul etməyəcəklər, səbəbi bəlli: gözlərin mavi, saçı sarı deyil. ona görə ukraniyalilar lüks həyat yaşayır burda: avropalıdır. suriyalız iraqlı qaçqınlara o qiyməti verən yox. adamlar isa peyğəmbəri belə rəsmlərində qərbləşdirib, əsmər olan rəngini ağ, saçını da sarı elədilər ki, "bizdən biri" olursa, məhz belə olacaqsan. pasportla da alman olsan, nəsə olanda deyirlər ki, sən bio deutsch (german) deyilsən ki, papier deutsch-san. (kağız(da) alman).
inteqrasiya dedikləri şey də əslində assimilyasiyadan başqa şey deyil. heç tərsinə proses gedib mədəni sferada? yo. ancaq sən onlara uyğunlaşmalısan, vse.
bəs, almaniyanın müsbət cəhətləri yoxdu? var, əlbəttə ki. Azərbaycanla müqayisə eləməyəcəm, çünki ortalama bir azərbaycanlı üçün buralar cənnət kimidir.
almaniyanın ilk müsbət cəhətləri: təbiəti, (avropa onsuz da yaşıl qitədir də), rural yerlərdə kirayə ucuzdu, amma sosial həyat sıfır.
varlanmak, irəli getmək istəyən üçün amerika, ingiltərə, kanada kimi kapitalist və immiqrasiyadan uzaq ölkələrə baxmaq lazımdı. sözsüz ki, o ölkələrin də problemləri var, immiqrantları var, amma o ölkələrin ən böyük üstünlüyü qazandığın sənə qalır və irəli getmək istəyənə bürokratik əngəl yoxdu.
son söz yerinə.
biri var sahildə yaşamaq və dalğanı izləmək və heyrətlə "wow" demək, eyni zamanda həsrətlə içindən ah çəkərək " ala, ona baxe, gör neynir, dalğayla necə surf edir" söyləmək.
biri də var, o dalğalarla özün oynamaq. əlbəttə, boğulma, batma, qalxma ehtimal həmişə var. Ammaz adrenalin, həyəcan, yeni limanlar, fürsətlər sizi gözləyir.
seçim sizin. mən belə ağlımda auswandern, yənk relocation düşünürəmsə, deməli səbəb var. dünyada amerika tek güçtür. ya yanında olursunuz, ya da yok olursunuz
Son bəyənilənlər
