yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər

resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim,
resulullah yolda ebu bekir’i görse ‘es selamu aleyküm ya sıddık’ derdi,
ben yolda ebu bekir’i görsem tanımam.
resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.
ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz.

resulullah azrail’i yolda görse tanırdı;
ben azrail’i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı.

resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey allah’ın resulü; fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?

resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki ‘kızım ha gayret!’;
ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki ‘anneciğim ölmesen…’

ben oradaydım annemin elini tuttum ve dedim ki ‘anneciğim seni ben…’;
annem döndü bana bir baktı o bakışı görmeliydiniz

resulullah o bakışı görseydi merhametten ağlardı;
ben o bakışı gördüm haşyetten bayılacaktım ama annem elimden tuttu.

ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının

anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf…

resulullah çok şanslı bir insan
annesi öldüğünde o küçücüktü;
benim annem öldüğünde ben küçücük değildim,
zaten şanslı birisi de değilimdir, filmlerim iş yapmaz.

annem daha yeni öldü fazla uzaklaşmış olamaz!

olamaz dedim annem son nefesini alıp da vermeyince
verse de ben alsam onu, içim ferahlasa, siz de görseniz
resulullah tutsa annemin elinden birlikte geçseler çölü
nasıl olsa resulullah da ölü annem de ölü.

ah muhsin unlu

sinəsi tüklü şair

bəlkə inanmayacaqsınız, amma bu yazarın sözlükdə olmasını çox istəyirəm, hətta bir çox yazardan çox. yox, əsla bildiyiniz kimi deyil, fikirlərimizin üst-üstə düşdüyü üçün yox. əksinə entrylərin oxudum və başa düşdüm ki, çox əks fikirli, zidd fikirli insanlarıq, hətta mən bu düşüncədə olan insanlarla da həyatda da həmişə qarşı-qarşıya, əks mövqelərdə olmuşam. yox burada demiyəcəm ki, çünki qaranlıq olmalıdır ulduzlar bəlli olsun filan. fəlsəfəsinə də girməyəcəm bunu demək məncə çox alçaqlıqdır. onun fikirlərinə də hörmət edirəm. və onun bu sözlükdə olmasını istəməyimin səbəbi fərqli düşüncə, fərqli baxış açısı daşımasıdır. bəli, sözlükdə artıq eyniləşmə, yox daha dəqiq desək robotlaşma gedir. bəli robotlaşma.artıq sözlükdəki hər kəs təxminən hadisələrə eyni düşüncədə, eyni baxış açısıyla yanaşır, eyni düşüncədə olmayanlar isə dışlanır, hətta uzaqlaşdırılır (baxma: "başı" aşağı yazar) və bir çox örnəklər. bu adını yazdığım yazarla da eyni fikiri daşımırdım. gözəllik də burdadır da, eyni fikiri daşımamaq. noldu lağ elədiyiniz insanlar kimi artıq fərqli düşüncələrə dözümünüz 0-dır? düşüncə azadlığı, danışmaq azadlığı? sizin lağ etdiyiniz dövlətdən nə fərqiniz qaldı? hətta o qismən icazə verir ifadə azadlığına ki, burada hamımız "öz" düşüncələrimizi paylaşırıq. həm fərqli düşüncə olmasa hansı düşüncənin düzgün olduğuna necə qərar verəcəyik? məsələn "başı" aşağı yazarın yazdığı entrylərə cavab olaraq "məsləhətçi"nin entrysi yazilmadımı? bu deyil mi gözəllik? insan iki əks fikri də oxuyacaq və özü qərar verəcək ki, mən qərarımı "məsləhətçi"nin entrysindən yana verdim. demək istədiyim artıq bu sözlükdə də cəmiyyətdə, dövlətdə olduğu kimi eyniləşmə, robotlaşma, eyni düşüncəyə baxış açısına sahib olma gedir. əgər təsəvvür edin, bu sözlük dindar biriləri tərəfindən qurulsaydı, entrylər dini xarakter daşıyacaqdı ki, sözlükdə də artıq entrylər müəyyən üst təbəqənin fikirləriylə 80% üst üstə düşür. daha sonra bu ədəd 90% lərə qədər qalxacaq.hətta biz sözlükdə adları gizləsək 4 5 yzardan başqa kimin entrysnin kimə aid olduğu bilinməyəcək. bilinəcək olanlar, sinəsi tüklü yazar, qasim, edward witten, müəyyən miqdar da van den budenmeyer ve indi xatırlaya bilmədiyim bir neçə yazarın entryləri olacaq. ona görə də bu yazarlara daha çox qiymət verirəm. və bilirsiniz mi, mən ən çox dözümsüz insan idim əks düşüncəyə sadəcə oxuduğum tək cümlə mənə təsir eləmişdi: tanrı səssizliyin sükutunu tək bir rəng, tək bir səs üçün pozmayıb. oxudunuzsa təşəkkürlər

zəlimxan yaqub

yüksək qiymətləndirmədiyim bir insan. allah rəhmət eləsin o ayrı amma bəlkə də bir qızı dəlilər kimi sevən şairlər belə həmin qıza birbaşa o qədər böyüklükdə kitab həsr etməyib sadəcə qısa şeirlərlə öz sevgisin arada dilə gətiriblər. amma bir insan niyə bir kitab həsr etsin ölkənin prezidentinə? tamam, razıyam prezident azərbaycanı qurtara bilər, böyük işlər görə bilər amma bu da haqq vermir ki, ona kitab həsr edilsin. bəhs ediləcək daha böyük probləmlər yoxmudur xalqda? hər şey çox gözəlmidir? xalqın şairi niyə xalqı qoyub dövlət böyüklərinə kitab həsr etsin? xalqın şairi xalqın dərdlərindən bəhs etməli deyilmidir? ümumiyyətlə, ədəbiyyat hər zaman xalqın arzu və istəklərini yuxarı təbəqələrə çatdırmaq üçün vasitə olmamışmıdır? nəysə, allah rəhmət eləsin..

erməni adam deyil deyən azərbaycanlı

Yenə önyarğılarımızı buraxmağımızı istəyəcəm sozdən. Bunu deyən azərbaycanlıları mən 2 hissəyə ayırardım:
1. Uşaqlığından bəri cəmiyyətin, medyanın (televiziyanın, qəzetlərin) təsirinə qalmış bir insan. Doğrusu etiraf etmək lazımdır ki, mən də onlardan biriydim. Hətta uşaqlığımda mənə əzbərlətdirmişdilər işğal olunan torpaqları, tarixlərini belə. (baxma: 1993-dən sonra doğulan yazarlar) Düşmənimiz kimdir? soruşanda ermənilər deyərdim. Böyüyəndə nə edəcəksən deyəndə ermənilərdən torpaqlarımızı alacam deyərdim. Onlar bununla fəxr edirdilər, hara getsələr məndən bu sualları soruşurdular lakin beynimdə necə bir önyarğılar yaratdıqlarının fərqində deyildilər. Bir gün mən fərqində oldum və buraxdım amma bunun hələ də fərqində olmayan insanları da qınamaq düzgün deyil, sadəcə ümid edərik ki, bir gün fərqinə varalar.. Bu isə çətindir, çünki adicə televiziyamızda belə keçən dəfə kanallarda normalda hər hansı bir qəza olanda neçə insan öldü deyirdilərsə, Rusiyadan Ermənistana gedəndə avtobus qəza etmiş və içində yanlış xatırlamıramsa 20 yə yaxın erməni ölmüşdü. Xəbərlərdə belə yazılmışdı: " Avtobus aşdı 20 yə yaxın erməni öldü" Nifrəti görürsünüzmü? Əslində bu da başa düşüləndir, aşağı təbəqələrdə nifrət yaratmaq hər zaman yuxarı təbəqələrin xeyrinədir. Yadınızda saxlayın, kimsə sizdən bir şey, bir mənfəət güdürsə onun əksini edin və ya düşünün. Bunun sayəsində mən önyarğılarımın çoxundan qurtulmuşam. Hətta mənim ən önəmli şüarım "Yenidən düşün " çünki yenidən düşünmək üçün ən azı bir dəfə düşünmək lazımdır. O zaman səndə olan ermənilərə nifrətini yenidən düşün.
2. Gəlin indi isə ikinci növ azərbaycanlıya baxaq. Haqlı bir səbəbi olan azərbaycanlı. Hansı ki, bir qohumu, dostu, tanışı, çox sevdiyi bir insan bəlkədə sevgilisi ermənilər tərəfindən öldürülən bir insan düşünək. O insanın nifrət etməyə çox gözəl haqqı var. Hətta onun haqqında mənfi düşünən insan öz düşüncələrindən utanmalıdır. Kimsə ona humanizmdən danışanda da məncə utanmalıdır. Bir yaxını öldürülən insanlara baxıram, tez tez televiziyaya çıxıb bilirsiz nə deyirlər? Tək istəyimizi cinəyatkarın tutulması. Dəfələrlə şahidi olmuşam. istisnalar xaric nə pul istəyir, nə başqa bir şey. Tək istəyi cinayətkarın tapılması və tutulması. O bəlkə bilir, bu onun ölən yaxınını geri qaytarmayacaq. Amma cinayətkar tutulmayınca o rahat yata bilməz. Bu məntiqsiz deyil mi? Deyil. Heç də məntiqsiz deyil. Vicdani, insani şeyləri məntiqlə ölçməkdir məntiqsiz olan. Ona görə ermənilər tərəfindən evindən, torpağından, yaxınından uzaq düşən, ayrılan insan varsa onun ermənilərə nifrət etməsi başa düşüləndir və sən isə erməni adam deyil deyən azərbaycanlı haqqında fikirlərini yenidən düşün.
Not:

(youtube: )

islami romantika

əgər həqiqətən mevlana, yunus əmrə, nəsimi ( bəli nəsimi ) kimi insanların yaradandan sevgisindən danışılırsa bu mpvzuda məncə o ən ali hissdir. "yaradılanı sevərəm yaradandan ötrü" , "yaradanla olduqdan sonra ölüm də ömür də xoşdur" "cənnət, cənnət dedikləri, bir kaç köşklə bir haç huri, istəyənə ver onları, mənə səni gərək səni" deyən insanların və bunu əməllərinə tökən məsələn yunus əmrənin sevgisi məncə ən ali sevgilərdəndir. onlar adi insanlara tabu qorxu olaraq öyrədilən tanrı anlayışından çıxmış həyatlarında əsl yaradanı tapmışlardır. yox əgər söhbət facebook və s. səhifələrdə göstəriş üçün paylaşılan, yalançı tabulara əsaslanan, iki bir birini seven insanlar arasında qadağalar qoyan bir romantikadan danışırsızsa danışmağa belə dəyməz.

intihar səbəbləri

(baxma: səbirsizlik) ən başdakı səbəblərdən biri budur. çünki onsuz ölümlü bir dünyada yaşayırıq, biraz da gözləsək onsuz da öləcəyik, amma insan hər şey də olduğu yaşamaqda da səbirsizdir. dözə bilməz, 60-70 il gözləməyə, daha tez görmək, hiss etmək istəyər ölümü və bunun üçün bəhanələr axtarar. şübhəsiz ölüm qədər insana cazibədar gələn başqa şey yoxdur və ona görə haqqında bu qədər çox danışılır.
(baxma: bilmək arzusu) ikinci böyük səbəbimiz isə budur. yoxsa biz sadəcə səbirsizliklə açıqlaya bilməzdik intihar edən aydınları, alimləri. dostoyevskiyə görə sadəcə insana məxsus bir xüsusiyyətdir yaşaya bilməmək və o haqlıdır. çünki yalnız insan cavab axtarmağa, bilməyə çalışar, başqa heç bir canlı yox. heç bir qurd bir gün dayanıb mən niyə gəldim dünyaya, mən ət yeyən olduğuma kim qərar verdi, bəlkə mən otları daha çox sevirəm, bütün günü digər heyvanların ətin yemək vəhşilik deyilmidir kimi suallar verməz. və ya dovşan deyək sual verməz özünə mən niyə bu qədər qaçıram, canavar güclü olduğu üçün mü qaçıram, yoxsa qaçdığım üçün canavar güclüdür? dovşan sual verməz çünki o bilir ki, canavarı gördüyü an qaçmasa həyatı bitəcəkdir. amma insan dediyimiz canlı yuxarıdakı suallardan tutmuş hər cürə qəribə sualın sahibidir və ən dayanılmazı isə odur ki, insan bu sualların cavabın tapa bilməyəcək. və ya bəlli bir cavab tapdıqca hər cavabdan yeni suallar doğulacaq. həqiqətən kim olduğunu bilən insan dünyaya niyə gəldiyini də bilmək iatəyəcək, bunu da öyrəndikdən sonra bu dəfə yerinə başqa biri yaradıla bilməzdimi soruşacaq? amma mövcud şərtlər altında hətta yuxarıdakı sualların da cavabı tapıla bilməz, sadəcə təxmin edilə bilər. bunu bilən və hər şeyi vaxtından əvvəl bilmək istəyən aydınlar da öz xoşlarıyla ölümə getmişdir, çünki onlar bilirdilər ki, əgər oyanmasalar belə bu bir cavabdır və mən buna ,həqiqətən, çox hörmət edirem.

eqo

niyəsə bu söz həmişə mənim yadıma ilk revolver filmini yadıma salır. çünki o filmdə insanın saxta, eqonun uydurduğu yaratdığı düşmənləri ilə deyil də, insanın ən böyük düşməni olan özüylə, yox demezdim özüylə eqoyla mübarizəsindən danışılır. hələ filmin sonunda sırf eqoya aid sözləri demirem. ya da deyirəm.

--spoiler--

ego en pis öz güven hilegəridir.

egodan daha pisi olabilməz.

en böyük hiyləso: "mən sənəm" (sizin yerinizi almasıdır.)

problem egonun baxacağınız en son yerde gizlənmiş olmasıdır, öz içinizde.

düşüncelerini sizin düşünceleriniz kimi gösterir.

egolarını qorumaq isteyen insanlar sərhəd tanımazlar. yalan söyler, hiylə edərr, oğurlayar ve öldürərler. ego sərhədini qorumaq üçün her şeyi edərlər. məhkum olduqlarının fərqində olmazlar. bunun ego olduğunu fərq etmezler.

ego, dini mənada şeytan olarak qəbul edilər ve təbii kimse egonun nə qədər ağıllı olduğunu hesab etməz. çünki şeytanı yaratdığı için günahı başqasına atmağı seçerler.

xəyali düşməni yaratmadan öncə gerçək düşmənlar yaradarıq. bu ego üçün de gerçək bir təhdiddir ama yaradılışında da vardır.

beyninizdəki səs, sizə nə deyərse desin; xarici düşmən deye bir şey yoxdur. bu düşmən anlayışı. egonuzun düşmən anlayışının yansımasıdır, əksidir. bu yöndən baxarsaq, bir çox xarici düşməni özümüzün yaratmış olduğunu görərik.

en böyük düşmən kendi alğınız, öz egonuzdur.

--spoiler--

amma ilk eqoyla tanışlığım nə bi filmlə, nə yuxarıda yazılanlar kimi oshoya olmadı. adam fawerin kitabındakı bəzi başa düşmədiyim sözlərlə. o deyirdi ki, "istədiyinizi edə bilərsəniz. amma nə istədiyinizi, nə arzulayacağınızı kontrol edə bilməzsiniz. hətta istəklərinizin dərinliklərininə baxsanız, bu istəklərinizin sizə aid olmadığını da görəcəksiniz. bu da sizi istəkləriniz mükəmməl bir kölə edər. "

amma bir şeyi də bildirmək istəyərdim ki, eqonun ən gözəl tərifi ,məncə, quranda verilib. indi aşağıdaki yazıları oxumayıb birbaşa umbay verə bilərsiniz, amma mən qurandakı eqonun - nəfsin tərifini yazacağam.

1. nəfs pisliklərlə doludur.
mən yene de nefsimi temize çıxarmıram. çünki nefs şiddetle pisliyi əmr edər.(yusif 53)
nefslerinin özlərinə təqdim etdiyi şey ne qədər pisdir! maide 80

2.qısqanclığa və eqoistliyə hazırdır
onsuz da nəfslər qısqanclığa hazırdır.nisa 128

3. hər kəs öz nəfsinə şahiddir.
doğrusu insan bəhanələr gətirsə belə öz nəfsinə şahiddir. ( qiyamet 14-15)

4. nəfs insana özünü böyük göstərər
and olsun ki, nəfslərində özlərin böyük gördülər və böyük azğınlıq etdilər. (furqan 21)

5. nəfs insanı köləyə çevirər
istək və arzularını özünə tanrı etmiş kimsəni gördün mü? furqan 43

6. nəfs insanı kölələşdirir
hər nəfs öz qazandıqlarına( etdiklərinə) məhkumdur / hər kəs öz günahlayla məhkum olar.(müddəssir 38)

yəni dostlar eyni şeyləri revolver filmində və ya osho deyəndə xoşunuza gedir haqlıdır deyirsiniz amma quranda yazılanda üz çevirirsinizsə məncə yenə də ön yarğılarınızı kənara qoyun..

sözlüyün gözəl yönləri

(baxma: kimsənin səni tanımaması)
bu ,məncə, ən gözəl xüsusiyyətdir. beləliklə, burada həyatdakı kimi, xarici görünüşünlə, pulunla və ya bəzi mənasız xüsusiyyətlərinlə deyil, sadəcə fikirlərinlə var olursan. sadəcə fikirlərinə görə seçilirsən, qiymət verilirsən. həmçinin, necə ki insanlar kimsə onları dinləmədiyini bildiyi hallarda həqiqətləri, içindən keçənləri deyirsə, eynilə yalnız kimsə onu tanımayanda özü kimi ola bilər. çünki heç kim səni tanımırsa, səndən bir gözləntiləri də olmaz. əgər səndən bir gözləntiləri olmazsa, sən istədiyin kimi ola bilərsən. onsuz da normal həyatda istədiyimiz kimi ola bilməməyimizin səbəbi ən başda gözləntilərdir. " valideynlərinin səndən gözlədikləri " , "müəllimlərin səndən gözlədikləri", "dostlarının səndən gözləntiləri" və ən əsas " cəmiyyətin səndən gözləntiləri"-dir həyatımızı məhv edən. hər hansı bir etmək istədiyin, bəlkə də o qədər doğru olmayan hərəkəti edirsən ilk qarşılaşdığın reaksiya: "bu sənə yaraşmadı." axı sən əsl məni tanıyırsan mı?