hәyatı asan yoldan qazanmaq

kiçik beyinlәrin hәr fürsәtdә güddüyü әn ali mәqsәdlәridir.

kütlәnin, uzunluğun, elektrik cәrәyanının vә sairә ölçü vahidi var. vә bunları biz, insanlar adlandırmışıq. beynәlxalq ölçü sistemindә vahidlәr yaratmışıq vә standartlaşdırıb, istifadәyә başlamışıq. ortaq qәrar vermişik, çünki bu vacib idi.

ancaq insan hәyatının dәyәrinin ölçü vahidi yoxdu. hәr kәs "1 mәn"dәn ibarәtdir. vә әksәrәn hәr kәsin "mәn"i әn dәyәrlidir özünә. qıt beyinlәr "hә, әlbәttә maksvellin hәyatı mәnimkindәn dәyәrlidir" deyә düşünmәk iqtidarında deyil tәbii ki. vә bu da bir gerçәkdir ki, qıt beyinlәr düşünәn beyinlәrdәn daha çoxdur sayca. bununla da kәmiyyәtin üstünlüyü cәmiyyәt şәklindә yaşayan insan növünü qeyri-adil hәyat şәrtlәri ilә üz-üzә qoyur.

әlindә olan hәyatda uğurlar qazanmağa sövq edilirsәn, ha kiçik, ha böyük. nә üçün? hәyatını yaxşılaşdırmaq, güclü olmaq, daha yaxşı şәkildә davam edә bilmәk üçün.

bәzi hәyatlar digәrlәrindәn ona görә daha dәyәrlidir ki, onlar әziyyәtlә qazanılır vә şәxsi mәnafedәn daha artığına xidmәt etmәkçün hәsr ediliblәr. ümumbәşәri dәyәrlәrә hörmәt edir, inanır vә hәyatını tәbiәtin әn tәbii qanunu olan növünün xilasına vә davamiyyәtinә hәsr edir. bәli, nasa-da oturub hansısa hәyata uyğun planet axtaran insanın hәyatı mәnimkindәn dәyәrlidir. mәnimki dә, ona buna girib iş-karyera qurmağa çalışan hansısa insanınkındam dәyәrlidir. yanınızdakı hәr kәslә bunu müqayisәyә ehtiyac yoxdu.

hәyatını asan yoldan qazana bilәn insanlar var olduqca, siz dә әzilәcәksiniz. onlardan biri olmaq çox asandı. söhbәt şans oyunları vә bәxti gәtirmәklә qazanılan hәyatlardan getmir. göz qabağındadılar vә bu açıq açıq haqq yolunu qoyub pox yoluna getmәkdi. vicdanlı olmaq bәs elәmir, güclü olmaq lazım gәlir bәzәn. bir dә, "qazanmaq" da çox nisbidir. bizim cәmiyyәtdә işi olub ailәsini dolandıran özünü qalib hesab edә bilәr, ya da övladlarını yetişdirib hәyatdakı missiyasını tamamlamağı qazanmaq saya bilәrlәr, ancaq daha artığının olduğunu bilirsiz. bununçün әngәllәrin nә olduğunu da.

itirilmiş hәyat yoxdu, qazanılmağı gözlәyәn hәyat var. dәyәrli hәyata sahib olun, ola bilmirsinizsә, dәyәrli hәyatı olan birini yetişdirin, әn azından dәyәrlәnmiş hәyatı kәsә yollarla qazanılan hәyatdan ayırd edә bilin.

15 iyul 2016 türkiyədə çevrilişə cəhd

hadiselere reaksiya vere bilmeyecek qeder donuq veziyyetdeyem. olanların ferqindeyken reallığı qebullanmaq çetin olur. bütün bunlarla birge, tekamülün qaydalarının işlemediyi ve şiddetin hökm sürdüyü meqamda siyasi analizler filan edebilen insanlara heyretle baxıram.

bir müddetlik ankaradan ayrıldım ve etrafdalı en kiçik hadiseler, seslere bomba, partlayış, atışma olaraq benzedirdim. şüuraltımın işleyişi bele deyişib. belke de bunları görmekçün, yaşamaqçün gecikmemeyimize sevinmeliyik. en pisi budu ki, ne konkret poxda deyilsen, ne de normal heyat yaşamırsan. adama qoyur.

hadiseleri, olanları deqiqebedeqiqe izlemeye çalışıram. amma tebii ki, türkiyede bu deqiqe ikiye ayrılan evdekiler ve çöldekiler qütblerinden birincisine aidem. aylardır beledi artıq. konspirasiyaları, fikirleri, iddialı düşünceleri, güclü ve ağıllı insanları ve saire görüb heyretler içerisinde günün dexlisiz yorğunluğuna mena vermeye çalışıram. poxdayıq.

sözlük yazarlarının tqdk qəbul imtahanında topladığı ballar

2011, iv, 686. qəbul imtahanına it balası kimi hazırlaşmışdım, yanımda oturan eşşək sıpası boyda ayı nəzarətçiyə rüşvət verib mənim beynimi yeyərək diqqətimi yayındırdığı üçün əziyyətim hədər getmişdi, qısaca. ona görə heç vaxt balımla qürur duymamışam. 700 yığan insanlara da həsəd aparmışam. əsəbimdən və paxıllığımdan məndən çox bal yığan uşaqların hamısını qısqansam da, bəzi dostlarım adına da sevinirdim. araz kurslarının sayəsində idi balım. sistem onu da əlimizdən aldı.

bir ayrıntı da bildirim ki, tqdk balı kimin nə qədər ağıllı olduğunu deyil, kimin nə qədər çox çalışqan olduğunu ortaya çıxardan bir imtahan sistemi nəticəsidir.

1-2 aprel 2016 cəbhədə gərginlik

mənə yaxın tarixdə baş verən hadisələrdən, 1 avqust 2014 cəbhə xəttində atışmanı xatırladan tendensiyadır.

insanların içindəki "vətənpərvər" duyğuların oyanışını, basqıladıqları militarist duyğuların ortaya çıxışını sərgilədi bizlərə. bir-birinə can deyən qardaşlara birlik olmaları lazım olduğu bir vaxtda fikir ayrılığı yaşadıb cəbhələrə ayıran bir hadisədir eyni zamanda. ümumiyyətlə sosial mediada siyasətlə bağlı fikirlərimi ifadə eləməyə çox da üstünlük verməsəm də niyəsə bunları paylaşmaq istədim sizlərlə. yəqin ki həyatımıza daha da pox qoyacaq hadisələr zəncirinin başlanğıcı ehtimalı və dolu olmağım tətiklədi.

ən başdan bəzi reallıqları qəbul eləmək lazımdı. biz insanların içində olduğu dünya, əsasında güc sahibi insanların istəkləri səbəbi ilə heç vaxt əbədiyyən və ya çox uzun müddət sülh içində olan varlığını davam elətdirə bilməz. savaş, müharibələr, qırğınlar var və olacaq. biz də bundan ailəmiz, nəslimiz kökümüz daxil payımızı almışıq. durmadan sülhpərvər çağırışlar etmək əlbəttə təqdirəlayiqdir, bu barədə təbliğatlar aparmaq, ideologiyalara dəstək olmaq təbii ki alqışlanası bir davranışdır ümumi humanist baxışları nəzərə alanda. ancaq yuxarıda qeyd elədiyim utopik düşüncələrdən qurtulmaq, ən azından bunun nə qədər xoş olsa da gerçək dünyamızdan uzaq olduğunu, ən azından tarix boyunca və indilik uzaq olduğunu qəbul eləmək lazımdı.

sənin düşmənin var. bəli, var. biriləri buna ehtimal verib, olaylar bir birini əvəz edib və qanlar axıb, savaşlar olub, buna dair kitablar yazılıb. klaviatura və monitor arxasında böyüyən bir nəsil olaraq hər nə qədər müharibələrdən uzaq yaşasaq da bunu içdən hiss edə bilmək elə də çətin deyil. əsgərliyə gedib gələn, döyüşən, əlinə silah alan insanlardan bunu eşitmək, yaşamaq belə bəsdir yetərincə. müharibə bir reallıqdır və bu sənin başına gələn bir hadisədirsə, səni idarə edən sistemə tabesənsə və səni zorla müharibəyə sürükləyəcək olan qüvvə varsa, içində olduğun vəziyyətdən həyatda qalmaq refleksinə uyub məntiqli qərarlar verməlisən. əgər məmur övladı deyilsənsə, axır əvvəl müdaxil olacaqsan hadisələrə ya az ya da çox. əgər siyasətlə yaxından uzaqdan əlaqən varsa indi içində olduğumuz vəziyyətin niyə bu meyildə inkişaf elədiyini anlamaq elə də çətin deyil. rusiya faktoru, azərbaycan və ermənistanın indili vəziyyəti, iqtisadi çətinlikdə olan iqtidarın müharibəyə girmə cəhdləri filan, nə qədər uzun danışsaz bitməz bu. onsuz da axır əvvəl dediyim dedikdi yediyim qatıqdi zehniyyətindədir bir çox insan.

şəhidlərimiz var, ölənlər var, qarşı tərəfin itkiləri, geri qaytarılan mühüm stratejik əhəmiyyətli bölgələr var. bunlardan yarıac yarıtox azərbaycan xalqının yetərincə xəbəri var və bu toplum bu hakimiyyətimizi qəbullanan insanlardan ibarətdir. qarşında sənin qədər acıqlı və sən elə görməsən də səni düşmən olaraq görən əlindəki silahı alnına dayayan bir "düşmən" varsa, ya sənin də əlində bir silah olmalıdır ki, sağ qalasan, ya da öz ağlınca bir çıxış yolu axtarmalısan. bunları da qəbul eləməlisən, çünki içində olmadığın vəziyyətlə üz-üzə qalanda gərginliyindən və təşvişindən altına batırmamalısan. döyüşən xalqlar deyil əlbəttə, amma bu səhnəni gözünün önündü canlandırsan özünü və ya hər hansı yaxınını görə bilərsən bu səhnədə.

bir söz var: sülh yaxşıdır, ancaq qələbədən sonra. yüksək ehtimal verirəm və ümid edirəm ki, indiki vəziyyət irəliləməyəcək. çünki müharibə tarix boyunca heç vaxt heç bir sivilizasiyaya nəticəsində faydalı olan bir şey olub. ancaq hər şeyə rəğmən bu hadisələr tətbiqatdan əvvəl zehndə başlayır, gərək güclü zehni iradəyə malik olasan ki, düzgün dəyərləndirəsən vəziyyəti. hörmətlə.