
(baxma: perfunctory)
Son yazılanlar
həyat fəlsəfəsi edilə bil
sözlükdə nik dəyişmək
yaxşı insan olmaq
soz6 wiki engine
soz6 wiki engine
soz6 wiki engine
soz6 wiki engine
Azərbaycanda boomer generasiyası (ageist bir slur istifadə elədiyim üçün liberal solçularımızdan da üzr istəyirəm, amma siz də aranızda çox istifadə edirsiniz qəbul eləyin-*) ilə əlaqələndirildiyi üçün gənclər arasında çox rəğbət görməyən, lağ edilən, bullinqə məruz qalan musiqi janrı, sənət nümunəsi. Etiraf edim ki, "muğam nədi a kişi" deyib məzələnən o gənc generasiyanın içində mən də olmuşam, lakin muğamı sevən bir yanım da həmişə olub uşaqlıqdan. Guilty pleasure *
günahkar zövqlərimdən
kimi qalıb içimdə. Yenə də müasir musiqinin yerini verməz mənim üçün, o heç, atıram bir lana del rey mahnısı qədər təsir eləməz mənə.
Önyarğılarımızı kənara qoysaq, muğam başlı-başına sənət nümunəsidir. Bunun öz nəzəriyyəsi belə var; notların quruluşu, qammaların qaydası, növləri - bir sözlə, şaxələndikcə şaxələnir. Mənə qalsa, ənənəvi qərb musiqisindən daha da kompleksdi. Qərb musiqisində, qaydalar az-çox daha aydındı, majorlar, minorlar-filan bəllidi. " greek mode"lar var qərb musiqisi nəzəriyyəsində də, amma əsas tema - tonallıq aydındı. Muğamda amma fərqlidi, düzü, muğam nəzəriyyəsi haqda öyrənmək üçün elə də fürsətim olmayıb, amma hökmən öyrənəcəm.
Uzun sözün qısası, köhnədi deyib aşağılamaq musiqiyə haqsızlıqdı. O çox dinlənilən Baxlar, Vivaldilər, Motsartlar da köhnədi, amma qərb onlara görün necə sahib çıxır.
Daha sonra 2008-də isə Şebnem Ferah tərəfindən cover edilən şah əsəri mahnı:
qara dəliyin mərkəzində nə baş verir
(bax: sinqulyarlıq)
Müasir məşhur mahnıları orta əsrlər musiqisindən ilhamlanaraq yenidən yazılmış versiyalarını özündə cəmləşdirən janr. Populyar bir mahnı həm musiqi, həm də sözləri cəhətdən dəyişdirilərək orta əsrlər, renaissance dövrünə uyğunlaşdırılır. Musiqi cəhətdən mahnı həmin dövrdə istifadə olunan alətlərlə interpretasiya olunur, sözlərdə isə köhnə ingilis dilinə müvafiq sözlər işlədilir. Misal üçün:
you - thou, thee (təkdə)
your - thy/thine (təkdə)
yours - thine
you - ye (cəmdə)
are - art
həmçinin 2-ci şəxsdə olan feillərin sözlərin sonuna "st/est", 3-cü şəxsdəkilərə isə "th/eth" əlavə edilir. Məs:
"You are very special" -> "Thou art very special"
"Perhaps, he brings me a gift" -> "Mayhaps, he bringeth me a gift"
O cümlədən arxaik, müasir ingilis dilində işlədilməyən sözlər istifadə edilir. Məsələn, "truth" yerinə "sooth".
Bəzi məşhur nümunələr:
Somebody that I used to know
bir neçə gün əvvəl mənə xoş arzuları ad günlərinə saxladığını demişdi. Mən də öz ad gününə saxladığım xoş arzuları burada deyim. Həmişə xoşbəxt ol-*
Təkərli oturacaq istifadə edən şəxslərlə hər kəs kimi daha məhsuldar, səmimi, autentik söhbətlər edə bilmək və vaxt keçirmək üçün gözlənilməsi vacib olan davranış qaydalarının bir siyahısı.
Əvvəlcə, burada razılaşmaq lazımdır ki, "təkərli oturacaq istifadəçisi" termini politically correct "sjw cəfəngiyyatı" (bu nə deməkdirsə artıq) deyil. Belə arqumentlər eşitdiyim üçün bu nöqtənin altını cızmağı lazım bildim. Bəhsi keçən ifadə daha dəqiq şəkildə təkərli oturacağı istifadə edən bütün fərdləri əhatə edir. Misal üçün, əvvəl "əlil arabası" deyilirdi, amma bu yanlış adlandırmadır; təkərli oturacaqdan yalnızca əlilliyi olan şəxslər istifadə etmir. Məsələn, əlilliyi olmayan hansısa pasiyent də müvəqqəti olaraq təkərli oturacaqdan istifadə edə bilər.
Qaydalar:
1. Özbaşınıza kömək etməyə çalışmayın.
Təkərli oturacaq istifadə edən şəxs sizdən kömək istəmirsə, etməyə çalışmayın. Köməyə ehtiyacı olduğunu düşünürsüzsə, soruşun, "yox" cavabı aldıqda israr etməyin.
2. icazə verilmədikcə təkərli oturacağa toxunmayın.
Təkərli oturacaq onun şəxsi sahəsinin bir parçasıdır. Bu səbəblə özü istəmədikcə toxunmayın, bədəninizlə təmas etməyin, xüsusilə, söykənməyin.
3. Birbaşa təkərli oturacağı istifadə edən şəxslə danışın.
Onu qoyub köməkçisi (caregiver) ilə danışmaq hörmətsizlikdir. Onunla digər insanlarla necə danışırsınızsa, elə danışın.
4. Söhbət zamanı təkərli oturacaq barədə şərh səsləndirməyin.
Özü mövzunu ora gətirmədikcə fokusu təkərli oturacağa kökləmək düzgün deyil. Təkərli oturacaq barədə heç bir şərhə ehtiyac yoxdur, bu kompliment olsa belə. Onun yerinə fokusunuzu həmin şəxsin özünə, söhbətinizə yönləndirin.
5. Təkərli oturacaq istifadəçiləri üçün nəzərdə tutulmuş yerləri zəbt etməyin.
Parkinq sahəsi, WC və s.
6. Təkərli oturacaq istifadə edən şəxslə uzun söhbət zamanı oturun.
Sizinlə uzun müddət danışmağın qarşılığında ona boyun ağrıları yaşatmayın. Stul tapıb rahat göz təması quracaq səviyyədə qarşısında oturun. Ən əhəmiyyətlisi, onunla danışarkən eyni hündürlük səviyyəsinə gəlmək üçün əyilməyin, bu onda aşağıladıcı təəssürat oyada bilər. Sadəcə stul tapın.
7. Uşaqlarınıza davranış qaydalarını öyrədin.
Uşaqlar çox vaxt ağıllarındakını düşünmədən səsləndirirlər. Belə hallarda uşaqlar istəmədən də olsa təkərli oturacaq istifadə edən şəxsələrin rişxənd olunmuş hiss etmələrinə səbəb ola bilərlər. Ona görə, bu qaydaların onlara izah edilməsi vacibdir.
Mənbə
Xətalı şəkildə bir zamanlar Şopenin yazdığı deyilsə də, əslində, "Mariage d'Amour" adlı mahnının bir variasiyası olan əsər. Onsuz da, Şopen dinləyən birisinizsə, mahnının onun üslubuna uyğun olmadığını o dəqiqə hiss edə bilərsiniz.
Onun xaricində çox xoşagələn melodiyalı mahnıdır. Xüsusilə də, yuxarı oktavada vurulan notlar mahnıya ayrı zəriflik qatır. ilk dəfə 15 yaşımda dinləmişdim və demək olar, bu əsərin xatirəsi vardır məndə. Yenə də bir az "overplayed" mahnıdır sanki, televiziya verilişlərindən tutmuş bir çox yerdə bu mahnını səsləndirilməkdədir.
P.S.
mahnının adında vals sözü olmağına baxmayaraq vals ölçüsündə yazılmamışdır. Hətta mahnıda bir neçə dəfə ölçü (baxma: time signature) dəyişir. Nəticə olaraq bu mahnı bir vals deyil.
"Dance of the sugar plum fairy" from the "Nutcracker" suite by Tchaikovsky. Tam versiya:
Haqqındakı ən yayğın yanılğı "nizamsızlığın ölçüsü" olmasıdır. Bu tərifin xətalı hesab edilməsinin səbəbi nizamlılıq anlayışının obyektiv bir reallıq yox, insan qavrayışın bir məhsulu olmasıdır. Bir sistemin digərinə görə daha "nizamlı" olmasının şərtini müşahidəçi öz ağlında müəyyənləşdirir. Kainatda isə nizamlılıq və yaxud da nizamsızlıq kimi faktiki ölçülər yoxdur, kainatda hər şey olduğu kimidir. Misal üçün, masanın üstündəki stəkanı və yerə düşdükdən sonra yaranan qırıq şüşələri iki sistem kimi götürək; Hər iki sistem şüşəni əmələ gətirən molekulların müəyyən düzülüşündən ibarətdir. Obyektiv cəhətdən sağlam stəkanın və qırılmış stəkanın molekullarının düzülüşlərində birinin digərinə nisbətən heç bir üstünlüyü yoxdur. Onsuz da, hər iki sistemdə molekulların sayı eynidir, kütlə itkisi yoxdur. Sadəcə sistemlərin qruluşu fərqlidir. insan istifadəsi üçünsə birinci sistemdəki stəkan faydalı olduğundan onu "nizamlı" hesab edirik. Fəqət bu tamamilə bizim öz qavrayışımızın məhsuludur, sistemin özünəməxsus bir xassəsi deyil.
Nizamlılıq paradiqmasını tərk etdikdə isə entropiyanın əslində sistemdəki təsadüfilik *
randomness
, zərrəciklərin düzülüşünün mümkün hallarının sayı ilə əlaqəli olduğunu demək olar. Bu videoda maraqlı şəkildə izah edilib:
Qabaqdan yeni il gəlir deyə dedim bu mahnını öyrənməyə başlayım. Gözlədiyimdən çətin əsərdir, amma çox sevimlidir və xatirələrim var bu əsərlə.
"Şəkər gavalısı pərisinin rəqsi". Tchaikovsky.
Belə stereotipli entrylər yazmağı sevmirəm, amma bəzi stereotiplərin reallığı əks etdirdiyini düşünürəm. Nəticədə stereotiplər xalq arasında paylaşılan kultural dəyərlərin təcəssümü ola bilir. Bu da onlardan biridir.
Yeni nəsillərdə, bəlkə, bu meyil azdır, lakin konservativ çevrələrdə (i.e., xalqın böyük hissəsi) başqasının gəlirini, aldığı şeylərin qiymətini, pulunu nəyə xərclədiyini soruşmaq kimi normal qəbul edilən bir ənənə var. Bir neçə ay əvvəl təzə aldığım musiqi alətini babama göstərmişdim, ilk verdiyi sual "neçəyə almısan?" oldu. Sonra işlədiyimi-filan deyəndə, soruşurlar "nə qədər qazanırsan?", "o iş sərf eliyir?". Bu axırıncını soruşmayan çox az insan olub, həqiqətən.
indi durub sərt şəkildə bunu tənqid etmək, "azərbaycanlılar pisdir" mentalitetinə bürünmək istəmirəm, artıq kifayət qədər emosional taqətim qalmadığı üçün yaşadığım cəmiyyətdəki neqativlikləri aydın görməyə. Kultural bir davranış olduğu məlumdur onsuz da, bu səbəblə şəxslərə aid etmək də mənasız gəlir. Amma yenə də heç sevmədiyim bir ənənədir, məncə, başqalarının maddi durumu ilə bu qədər maraqlanmaq anormallaşdırılmalıdır. insanın içindən "sənə nə neçəyə almışam?", "nəyinə gərək ayda nə qədər qazanıram?" deyəsi gəlir (buradan aranızdan səsli deyənlərlə fəxr etdiyimi bildirmək istəyirəm-* ). Çünki bu informasiyaların hamısı sadəcə sizi maraqlandıran şeylər olmalıdır, sizin qazancınız, nə qədər xərclədiyiniz onların həyatına təsir etmir. Hə, yaxınlarınız soruşar, deyərsiniz. Bu sırf kultural bir normanı yerinə yetirmək üçün deyil, aranızda olan səmimiliyə, münasibətinizin şəffaflığına əsaslanaraq soruşulmuş bir şey olar.
"Healing incantation" tangled filmindən. Pianoda:
Əsassız iddiadır. Bütün ateistlərin varlıq sıxıntısı, existential crisis yaşadığını varsayar, halbuki bunlar inanclı insanların da yaşaya biləcəyi duyğulardır (baxma: kierkagaard). Dünya əhalisini iki yerə bölüb belə sadə bir iddianın iki ucunu onlara aid etmək, əlbəttə, xətalı, qeyri-dəqiq nəticə verəcəkdir. Sadəcə bir həyatı dolu-dolu yaşayan ateistin varlığı belə bu fərziyyəni rədd etməyə bəsdir.
Xoşbəxtliyin, fərdin həyatının dolu olmasının dinlə mütləq şəkildə əlaqəli olduğunu düşünmürəm. Sosial və ekonomik faktorlar bundan daha böyük rol oynayır.
Qeyd: ateistəm və indiyə qədər tanıdığım müsəlmanlardan daha az həyat dolu olduğumu heç görməmişəm.
Bir zamanlar Türkiyəli rock qrupu modelin "levla'nın hikayesi" albomunda işlədiyi mövzu. Belə ki albomun 5 mahnısı elə yasın 5 mərhələsinə həsr olunub. Anladığım qədərilə yası tutulan hadisə bir ayrılıqdır.
inkar - Ağlamam zaman aldı
(baxma: wtf dedirdən başlıqlar)
belə bir davranışın qızlara spesifik olduğunu deyə bilmərəm, amma bəlkə də, ona haqsızlıq yaşadan, pis rəftar edən, bir sözlə, ona ziyan verən insanın qarşısında duyduğu gücsüzlük hissindən narahat olan, bu səbəbdən münasibəti tərk etmək yerinə, ziyan görməmişdən əvvəlki gücü əldə etmək üçün qalmağı seçən qızdır. Yəni sırf əzab çəkməyi xoşlayır və ya özünə hörməti yoxdur deyə qalır demək olmaz, bəlkə də, münasibətdəki güc balansını yenidən nizamlamağı ümidlədiyi üçün qalmağı seçir. Halbuki, çətin də olsa, məncə, ən yaxşı addım münasibətdən çəkilməkdir.
Oğlanlarda da yaşanan bir durumdur, zənnimcə.
(baxma: üz vermədikcə dirəşən oğlan)
(baxma: həddən artıq spesifik başlıqlar)
(baxma: sounds weirdly specific but ok)
Son bəyənilənlər