10 mart 2013 əsgər ölümlərinə son aksiyası

azərbaycan deyilən ölkədə heç bir inqilabın filan olmayacağını* ən azından bu taktikalarla davam edildiyi təqdirdə açıq şəkildə göstərmiş hadisə.

bir qərar vermək lazımdır çünki qarşı olduğun qüvvə qərarını çox dəqiq şəkildə verib, oturmuş bir sistemi var. burada tam olaraq kim haqlıdı kim haqsızdır onu qoyuram bir qırağa.

yəni, bu aksiya güya əsgər ölümlərinə son aksiyası olaraq planlandı ama məsələn mən öz atamı aksiyada görə bilmədim. bizim məhlədən əhmədnən məmməd də yoxuydu. dayım oğlu süleymannan, sinif yoldaşım fərahim yoxuydu. əvəzində kim var idi? nida, dalğa, müxalif partiyalar, müxalif üzlər.

-xalq?
-xalq yoxdur.

kim hazırladı bu aksiyanı? yenə adını çəkdiyim qurumlar, quruluşlar, təşkilatlar, insanlar hər kimsə.

-xalq?
-xalqın tamamı feysbuka, tviterə filan girmədiyinə görə xalqın heç xəbəri də olmadı.

xalq təxminən belə bir reaksiya verdi buna, ay blin rubaşka almağa gedəcəydim targoviya yenə müxalifətin mitinqi var yolu bağlıyıblar. sonra da aztv dedi ki, xarici qüvvələr, qara donlu kafirlər filan söhbət bağlandı.

o ki, deyirsizsə yox qardaş elə deyil xalq oyanıb yanılırsınız, xalqın oyandığı filan yoxdur. nəticədə bu olanların xalqa dəxli yoxdur çünki xəbəri olmur.

eləcə də bu aksiya, əsgər aksiyası deyildi. əsgər birinci dövlətin sonra millətin əsgəridir. dövlət əsgərini sikinin ucuna da almır, xalq isə ortalarda yoxdur. o baxımdan bu aksiyanın əsgər ölümləri ilə bağlı bir aksiya olduğuna kimsə məni inandıra bilməz.

bəs nədir bu?

bu sadəcə azərbaycan müxalifətinin uğursuz həmlələri'ndən biri idi. küçəyə çıxmaq lazımdır, o halda hər hansı bir səbəb, bəhanə işimizə yaraya bilər məntiqi ilə edilmiş bir hərəkət idi, o qədər ki, anarxizmin fövqündə duran azərbaycanın müxalif gənclik hərəkatlarının anarxist-antimilitarist tutumlarının bu aksiyada at sikine konmuş kelebek kimi göründüyündən belə xəbərsiz idilər.

(indi əlbətdəki bəlkə də, teoriyada nida vəya hər hansısa bir a ilə müsavat ya da axcp kimi köklü partiyaların tutumları üst üstə düşməsin ama indiki vəziyyətdə əməldə hamısı eyni poxun lacivertidi.)

yəni dəyər vermədikləri dəyərlər üçün sırf küçədə olmaq üçün çıxdılar küçəyə, döyüldülər, tutuldular, şəkil çəkdirdilər və bitdi. illaki, aksiyada xalqdan da insanlar var idi, şəhid ailələri var idi ama onlar işin kamuflyajıdır, özümüzü aldatmayaq.

bunları qıraq gözlə gördükdən sonra öz özümə bu sualı verdim, nə etmək istiyir bu insanlar? məqsəd nədir? hədəf nədir?

demək ortada bir iki partiya, bir iki təşkilat və bir iki min aktiv militan var və bu insanlar deyirlər ki biz azərbaycana demokratiya gətirəcəyik. diqqət edin, demokratiya istiyirik yox, gətirəcəyik yəni iqtidarla danışıq bəhsi yoxdur, plan iqtidarı devirməkdir yəni dövlət çevrilişi. bəlliki xaricdən də, hadi koçum sən git mən gələcəm diyənləri var. biraz da pulun ucunu göstərirlər filan, bunlarda qaza gəlir.

ancaq ya görə bilmədikləri, ya görmək istəmədikləri bir mövzu var: bura azərbaycandır. azərbaycanda yaşayan xalq nə ərəb deyil, nə avropalı. bunlar türklərdir və türklərin öz özünə çevriliş edib şahı devirdikləri tarixdə görülməyib. bu millətin, xalqın hər nə deyirsinizsə deyin, dna'sında bu yoxdur. yoxdur. məcburla deyilki, bu insanlar çevriliş eliyə bilmirlər, qorxurlar, çəkinirlər, rahatlarına düşkündürlər, kəndçi millətdirlər minilməyə alışıblar, azla yetinirlər vs. səbəb çoxdur ama nəticə birdir, bu xalqla bu iş olmaz.

azərbaycan müxalifətinin uğursuz həmlələri başlığında bu haqda uzun uzun yazmışdım, eyni şeyləti təkrar etməyəcəm. yəni, belə aksiyalar filan insanları küçəyə tökməz, tökməyəcəkdir də.

ancaq nə ola bilər? qubadakı, ismayıllıdakı kimi biri hamının varyoxuna söysün, millət də kor koranə şəkildə tökülsün küçələrə. ağsaqqal bağışda vallah bilmədik, qələt eliyib, xəbs etdik deyib ciddiyə alındığını görən kimi də hər hansı bir naziri əyalətə gətirməyin də verdiyi eqo təskinliyi ilə qayıtsın evinə. bu millət budur.

ona görədir ki, küçələrə çıxaraq, istər molotof yox atom bombası ataraq, pankart açaraq, əsgər filan deyib duyğu istismarı apararaq, olmadığın kimi görünərək bu ölkədə heçnəyə nail olmaq mümkün deyil.

inqilablar xalqla edilir, azərbaycan xalqı isə digər qəbilləri kimi lidersevər xalqdır, lider isə mövcud durumda yoxdur.

ancaq nə oldu? bir şey yaxşı oldu ki, o şəhid anaları, əsgər ailələri təskinlik tapdılar. mənən də olsa rahatladılar. təbii, dubinka ilə döyüldülər bəlkə gecəni soyuq kamerada keçirəcəklər ama o başıboş gənclərin bilinçsiz çığırtısı ilə rahatladı yanan ürəklərini. o da birşeydir. bir gün, bir həftə, bəlkə bir ay komandirlər əsgər döyməyəcək, ama əmin olun gec tez yenə eyni şeyə dönəcək. çünki bu sistem budur, bu sistem qan olmadan, ölüm olmadan, qorxu olmadan, rüşvət olmadan ayaqda dura bilməz. ama bu sistemi bu cür sistemsiz axımlar da devirə bilməz.

nəticə etibari ilə, facebook müxalif qruplarında şəkil paylaşıb adam yığmağa yarayan səmimiyyətsiz bi aksiya daha geridə qaldı.

bakı yenə eyni yorğun bakıdır xilaskarını gözləyən, bu məmləkətin suları sıxılarkən utandılar öz gənclərinin üzərinə, şəhid portretləri tapdalandı potensial bir müharibədə çiyin çiyinə savaşacağı həmkarları tərəfindən, vətən torpağı ağladı şəhidinə, bulud da saxlaya bilmədi göz yaşlarını, silahlar bayram etdilər, panzer motorları inlətdi çarəsiz küçələri və vətən susdu, millət də susdu, bir qrup gənc yenə gecəni anasını düşünərək keçirəcək qaranlıq kameralarda.

belə olmaz, bu cür olmaz. düşünmək lazımdır, qərar vermək lazımdır, adam çıxartmaq lazımdır, xalqı inandırmaq lazımdır.

ölüdən göt istəmək

(bax: emin milli)

deyir evinizi, maşınınızı filan satın gətirin inqilab eliyək. dümdüz ölüdən göt istiyir. çıxıb deyən də yoxdur ki, ürəy vapervix* satıb sənə verəcək qədər evi, maşını olan adam inqilab istəməz. sərmayə sakitçilik istəyən şeydir ki, bu ölkədə sərmayəsi olan ya iqtidarın adamıdır, ya da elə görünməyə məcburdur.
ıftarixdə ki, tutalım kasıb qaza gəldi montində ya da məsələn masallıda bir otaq daxmasını satdı verdi sənə. sən də lap belə inanax ki, inqilab elədin. işdi də ola bilər, milyardda bir ehtimal olsa da azərbaycan kimi yerdə sənin kimisinin inqilab eləməyi, allah elə elədi ki alındı. sora o yazığın evini kim verəcək?

ayriyətdən;

(bax: əli əkbər)

bu zat da, səviyyəli* portallarımızdan birində yenə eyni şəkildə inqilab üçün pul istiyirdi millətdən.

biri vurar qazı qazan doldurar, işdə böylə çaqqal çuqqallar da ətindən çatmadı bari tükündən alaq deyə ağzı sulu sulu dolanarlar ortalıqda. ay yazıq millətim, ölmüş götüvə də yiyə duran yoxdu bu fani kainatda.

bəxtiyar hacıyev

bugün feysbukunda bunu paylaşan: "məncə, gürcüstan prezidenti m.saakaşvili kifayət qədər ciddi adamdır və əgər o "rusiya azərbaycanda çevriliş hazırlayır" deyirsə, deməli bunu deməyə əsas verəcək qədər ciddi məlumatı var.

abş bu dəfə də gecikməməli, azərbaycanda demokratik dövlətin qurulması prosesini illərlə geriyə atmamalıdır. atılacaq ağıllı addımlar var. onlar atılsa, abş azərbaycanı həm rusiyanın forpostu olmaqdan xilas edə bilər, həm də azərbaycanda demokratik dəyişikliklərə nail ola bilər."

bilirik ki, gürcüstan prezidentini ora amerika goyub. həm, osetya məsələsində saakaşvilinin 3 metrə yanına bomba atan bangladeş deyildi rusyaydı. hərnəysə saakaşvilinin bu açıqlamaları məlum məsələdi. ancaq gəlin görək bizim səydəş bəxtiyar, niyə amerikanı vətəninə çağırır. iraq, liviya, suriya, tunis, misir, əfqanısdan, viyetnam vs vs demokratik oldumu ki, azərbaycan da amerikan əliylə demokratik olsun ay gənc rıza pəhləvi? neftimizin 80 faizini özünə götürüb qalan 20 faizini oliqarxlara peşkəş çəkib xalqıvın anasını sikdikdən sonra sənin kimi beyinsizləri də, qurtarıcı olaraq ortaya sürən amerika deyilmiş kimi, daha hara çağırırsan amerikanı? evindəki anandan daha yaxındır azərbaycanda sənə amerika, qurtulmaq əvəzinə daha hara çağırırsan? səni bu günə qoyan kimdir? kimi hara çağırırsan?

azərbaycanlı deyilməsinə əsəbləşən milliyətçi

bir çox səbəbdən haqlı olan insandır. əvvəla onu deyim ki, bu cümləni heç vaxt işlətməmişəm. işlətmiş olsam da qürurla deyərdim o heç ama lüğətimdə yoxdur. əvəzində azərbaycanlıya inanaraq azərbaycanlı deyənə və daha da qorxuncu atatürkdən arak bir şəkildə "mən fəxr edirəm ki" ilə filan başlayan cümlələr quran insanlara acıyaraq baxıram.

indi sözlükdə mənə görə təbii ki, haqlı haqsız bəzi entrylər girilib haqqında. ümumilikdə belə düşünənlərin əksəriyyətinin profilinə baxıldıqda bəli ölkədə görmək istədiyimiz insanlar bunlar deyil. nəticədə, soruşsan niyə belə düşündüyünü, patalok deyəcək ki çünki biz oğuz türküyük filan və təbii olaraq qarşısındaki da bu müdafiəni kafi qəbul etməyəcək. ancaq bu imkan verməməlidir ki, fikirin tamamilə yanlış və yalın olduğu hissinə qapılaq. çünki, bir fikir yetərincə açıqlanmırsa, o demək deyil ki, o fikir yanlışdır.

bu mövzu haqqında mənim görüşüm budur ki, bəli biz əksəriyyət olaraq türkük, buna heç kimin etirazı yoxdur. ancaq bu, yetərlidirmi ki bizə azəri vəya azərbaycanlı deyilməsinə qarşı çıxaq?
bizə niyə azərbaycanlı deyildiyini bir anlasaq bu suala da cavab verə bilərik. tarix bilgim elə də güclü deyil ancaq deyə bilərəm ki bu azərbaycanlı tərifi bizlər üçün bir kimlik təsvirindən daha çox bir yaftadır, üzərimizə atılmış bir şərdir.

azərbaycanlı nədir? azərbaycan nədir? azər nədir? burada söhbət orta asyadan gəlmiş oğuz türklərindən gedirsə bəzi yutub vidyolarında atəşli atəşli müdafiə olunan azərlər hardan çıxdılar?

yenə də deyirəm tarix bilgim zəifdir, ama subyektiv olaraq fikrimi yazmağa çalışacam. subyektiv yazmaq çətin olsa da bu önəmli bir məsələdir. səhf yazarsam da özəldən söyün düzəldərəm prb yoxdur.
deməli gördüyüm qədəriylə, bizə azərbaycanlı deməyə çalışanlar var. rus deyin, iran deyin nə deyirsiz deyin. çünki ortada keyser sözevari bir formul var. azərbaycanlı. olmayan birşey. soruşsan deyirlər ki, atropatena idi sonra nətər oldusa birdən birə oldu adərbayqan filan. gemide filmində deyir "bakire kız nasıl orospu olur anlamadım gitti". bu atropatenanın nətər adərbayqan olduğunu bilən varsa desin biz də bilək.

nəticə etibarilə, oğuz türkləri oldu mu sənə azərbaycanlı?! oldu. indi fikirləşirəm ki burda problem nədədir? biri mənə ha türk dedi ha azərbaycanlı dedi nəsə fərqi var? var. çünki, ortada daha maraqlı bir məsələ var. heçkim mənə azərbaycan milləti demir. azərbaycan xalqı deyirlər. xalq nə deməkdir? talış, ləzgin, avar, tatar, kürd xəyali bir sərhəd bütünlüyü içində bir ölkədə yaşayırsa bunlar xalq ola bilərlər. hamısını bir yerə toplayıb deyərsən ki bundan sonra adınız zimbabve xalqıdır, olarlar sənə zimbabve xalqı. ama desən ki, siz banbu millətisiz. onda bunlardan biri qayıdıb deyəcək ki, xeyir əzizim səhfin var biz talış millətiyik vəya biz türk millətiyik. söhbət də məhz bundan gedir.

biz azərbaycan xalqıyıq. yəni sən mənsən mən də sənəm. ama mən qalxıb desəm ki yox, mən sən deyiləm sən talışsan mən türkəm, onda məsələ qarışacaq. onda qiyamət qopacaq. onda, onda.. ondası məni maraqlandırmır.

mən deyirəm ki mən kiməm? türkəm. bu ölkəni kim qurdu? türklər qurdu. ya da bu ölkə kimlər buradadır deyə var? oğuzlar buradadır deyə var. oğuzlar bu ölkənin keçmişində var mı? var. bu ölkənin torpaqlarında, qurulmuş dövlətlərin rəsmi dili türk dilidir mi? türk dilidir. başçılar türkdür mü? türkdür. onda niyə mənə azərbaycanlı deyirsən? mənə türk de! mən türkəm! - desəm, ki deyə bilərəm, ozaman belə bir tablo ortaya çıxacaq. ben aslında yoğum. niyə? çünki, oğuz türklərinin qurduğu, dilinin danışıldığı bir ölkədə azərbaycanlılar yaşayırsa demək ki bu oğuzlar ya harasa gediblər, ya da loxdurlar. baxırsanki, harasa getməyiblər burdadırlar. onda geriyə nə qalır? hə ay sağol. öz ölkəndə sən sən deyilsənsə, deməli..

indi gəlin baxaq müasir azərbaycan dövlətinə. heydər babamızın azərbaycanına. mənim yadıma gəlir balaca vaxtı evimizdə oxu kitabı vardı üstünə yazılmışdı türk dili. məktəblərdə keçilən ibtidai sinif dərsliyi idi. sonra o kitablar birdən birə yoxa çıxdı. yerinə gəldi azərbaycan dili kitabları. türk dili oldu sənə azərbaycan dili.

səbəb? səbəbi sadədir, çünki heydər əliyev bu ölkəni türkün ölkəsi kimi yox, sadəcə bir ölkə kimi görmək istədi. çünki bura türkistan olsa onda talış deyəcəkdi ki, nanali bo monim dilim honi. lezgi diyeceydi ki can qərdeş, o kitab bura qelecek yoxsa deşerem. tat diyəcəydiki asdfgdghfgjhd. tatca bilmirəm amk. yəni nəticədə azərbaycan xaotik bir yer halına gələcəkdi.
bunları gözə almadığı üçün heydər baba, türk dilini, türk sözünü və türklüyü çox incə bir şəkildə gözə batmadan sikdir etdi. olduq azərbaycanlı.

məsələn, milli mənsubiyyətin ön planda olduğu dövlətlərdə məmurlar və əsgərlər deyirlər ki, filan millətə xidmət edirəm. ama bizdə deyilir ki, azərbaycan respublikasına xidmət edirəm. azərbaycan respublikasına xidmət etməmə şansın yoxdur. məsələn desən ki mən talışam sadəcə talışlara xidmət edəcəm, onda səni xidmətdən məhrum edib üstəlik də məhkum edərlər. sən hamıya xidmət etməlisən.

bu işin bir tərəfi, yəni özətlə bura nədirsə də azərbaycan deyil, və bu ölkədəki heçkim də nədirsə də azərbaycanlı deyil. bu məsələ xarici ünsürlərin əli ilə olduğu zaman milli mənsubiyyəti unutdurub asimilyassiyaya məruz qoyulmaq üçün idisə də, heydər əliyevdən sonra bu məsələ ölkə bütünlüyünü qorumaq üçün atılmış bir addım oldu. çünki heydər əliyev üçün fərqi yox idi bura azərbaycandır ya oğuzistandır. onun üçün bir məsələ var idi ki, sərhədlər pozulmasın. o baxımdan, tamamilə düzgün yanaşma idi.

məsələn türkiyə, adının türkiyə olmasının dərdini çox çəkdi, indi də çəkir. kürdlər dirəşibki ayrılırıq. ama əvvəlcədən türkiyənin adı olsaydı məsələn habeşican. ama yenə türk dili danışılsaydı sadəcə adı habeşican dili olsaydı, hamı da habeşi olsaydı, məmur və əsgərlər habeşican cumhuriyyətinə xidmət etsəydi onda kürdlərin heç yadına da düşməzdi ayrılmaq. çünki ortada türk də yoxdur, hamı habeşidir. habeşi kimdir desən, heçkimdir. sən kimsən desən, habeşisən.

absurd komediya kimi görünsə də bu əslində bəzi böyük problemlərin həlli üçün gözəl bir həll yoludur. bəzən isə sadəcə propaqanda vasitəsidir. şəklinə şamalına görə qiymət verib, qarşı vəya yanında olmaq olar bu prosesin. yuxarıda dediyim kimi bizə niyə azərbaycanlı deyildiyinin bu məsələyə qarşı çıxıb çıxmama baxımından böyük önəmi var. indiki vəziyyətdə mən hələki bu işə pis baxmıram. azərbaycanlıyıq ok, ayrılmayaq sərhəddimiz bir olsun, inkişaf üçün lazımdır bu. ama hamı bilsin nə nədir. çünki, dayaz anarxistlərin aa milliyətçidir uzaq durun kimi qavradığı bir qavram deyil bu. mövcudiyyət məsələsidir. ola ki, bir gün bilsək ki, bu bizim üzərimizdə bir asimilyassiya vasitəsi olaraq istifadə olunur, onda çıxıb biz əslində buyuq deməyi də bacaraq. o baxımdan, bu azərbaycanlı işinə can qoymuşlara əvvəldə də dediyim kimi acıyaraq baxıram.

not: oxuduğunuzu lütfən irqçilik filan kimi başa düşməyin. gördüz ki o yönə gedirsiz, götüvüzə deyin ki biraz adil olsun heç olmuya anlama işində öncəliyi beyinə versin.

harvard bitirmənin matağ sayılması

bir çox cəhətdən utanc verici hadisədir. məsələnin başında söhbət ondan gedirki, ölkədə harvard kimi ya da harvarda yaxın ya da adı harvardla eyni siyahıda çəkiləbiləcək universitet yoxdur. ona görə də insanlar səbəb nəticə ikilisinin qaçınılmaz təsirində qalaraq harvarda haqlı bir heyranlıq duyurlar.

bu işin bir pəncərəsi. ikinci ekstra acınacaqlı səbəb isə odur ki, ölkədə harvard səviyyəsində universiteti sikdir elə, harvardı bitirmiş tələbə səviyyəsində bir insan belə yoxdur. ya da var biz görmürük. ya da görə bilməyəcəyimiz qədər azdır. yenə ona görə də insanlar səbəb nəticə ikilisinin qaçınılmaz təsirində qalaraq harvardı bitirənə haqlı bir heyranlıq duyurlar.

indi gələk konkret bəxtiyar hacıyev məsələsinə. bu haqda #21473 entry'də yazdıqlarım əsas təşkil etmək şərtilə bir neçə əlavə etmək istəyirəm. əvvəla bu insan, fotosunu satışa çıxarmaqla düşüklük edib kreativlik yox, bunun adını düzgün qoymaq lazımdır zira şəkil satmaqla milli məclis qərarı protesto olunmaz. mehman hüseyinli filansansa bir yerə qədər ama mən siyasətçiyəm deyirsənsə götüvü ye siyasətçi elə davranmır. şəkillərin alınması isə marketinq uğuru yox, azərbaycanda insanların və bilhassa gənclərin cahilliyinin nəticəsidir. yuxarıda dediyim kimi adam harvard bitirib !!! deməli polnu göt nahiyəsinə girmək olar. adam kqb'də işləyib deyə başımıza əsaslı bir iş açmağımızdan dərs almıyıb demək mənim boş beyinli, quş yaddaşlı millətim.

o ki qaldı sözlüyün məsələsinə, hər şey yaxşıdır. hər şey yerindədir. az belə edilib.

kitab oxumaqla özünü bir şey zənn etmək

sokratın bir sözü var hamı bilir, deyir: getdim ki sənətkarlarla sənətləri haqqında, həyat haqqında danışım, gördüm heçnə bilmirlər. ən əsası da bilmədiklərini qəbul etmirlər, bilmədikləri halda özlərini birşey zənn edirlər. sonra dedim bunlardan bir pox olmaz.

sokrat, bu sohbəti hardan baxsan bir 2500-3000 il bundan əvvəl eliyib. bizim masallılı mamed'in yutubda baxdığınız kaşa malaşa blatnoy söhbəti kimi dör bu, əsaslı söhbətdi. ona görə də hamı bilir ama heç kim başa düşmür. facebook səhifəsində paylaşır hamı, tək bildiyim heç birşey bilmədiyimdir. ama paylaşır ki, camaat desin ala bunun sokratdan da xəbəri var hərşeyi bilir bu. bədbaxtçılıq deyirlər buna dilimizdə.

bu başlıqda əsas məsələ özünü birşey zənn etməkdir. entry'lərin çoxunda belələrinin daha çox populyar kitablar vəya keyfiyyətcə aşağı səviyyəli yazarların kitablarını oxuyan insanlar olduğu deyilib. qismən razıyam ama hamısı bu deyil. məsəlçün, günel mövlud, onnan sonra canım sənə desin əli əkbər və elə bu ikisini dedimsə əksik qalmasın deyə seymur baycan kimi kimilər. eqoları başlarına bəla insancıqlardırlar, o haqda deməyəcəm. məsələn, bu insanlar bu başlığa tam uyğundurlar. həm özləri həm də səviyyəcə özlərindən belə aşağıda olduğu üçün oxuyucuları tərəfindən azərbaycanın müasir, aykırı, savadlı yazarları olaraq tanıdılırlar.

oxuyucularını boş verin, o qədər bərbaddırlar ki niyə belə düşündükləri ilə maraqlanmıram belə. lakin özlərinin bu məsələ haqqında sadə bir arqumentləri var: biz kitab oxuyan insanlarıq. birincisi, gerçək intellektual, mən kitab oxuyuram deməz. gerçək yazar mən kitab oxuyuram deməz. avropanın elitasını boş verin, araşdırdım orda da yoxdur o heç, türkiyədə belə illərdi ciddi insanların dilindən kitab oxuyanam sözünü eşidə bilmədim. uzaq başı deyərlər ki, millətimiz kitab oxumur keşkə oxusalar.

kitab oxuyuram nə deməkdi? yəniki, sən allah danışanda osturağa basıram düzdü ama allah haqqı kitab da oxumuşam fikirləşdiyin qədər bədbəxt deyiləm. bəli, kitab oxuyanam demək birmənalı olaraq bu deməkdir. gördün sokratı? həmin söhbətdi də. ama bir fərqi varki, bu düşüklər bir pox olmadıqlarını bilirlər. çünki müqaisə üçün insan çoxdur. onun yerini özünü reklamla doldurmaq niyətindədirlər. istiyir coelho yox e, qədim yunandan tutmuş, müasir amerikan fantastika yazarlarına qədər bütün yazarları oxuyan bir insan olsun, o ki kitab oxuyanam dedi mi deməli hələ də komplekslidir, ondan bir pox olmaz.

indi düzdür bizim azərbaycanda bu kitab məsələsi, son 4-5 ildi əmələ gəlir. normal olaraq da oxuyan adam bunu gözə soxmaq istəyir, ya da bəlkə yaxşı niyətlə reklamını edir. bu prb deyil, ama bizim güya jurnalist, yazıçı ya da sadəcə tənqidçi vs kimi bir addım öndə olmalı olan insanlarımız da bunu deyəndə tər basır adamı. aşağı tayda millət kitabı oxuyub qutarıb, göyə raket uçurtdu bir həftə qabaq. biz hələ də onlara söz soxarkən ciddiyə alınmaq üçün, öz reklamımızı kitab oxuyuruq ehehe kimi eliyirik.

biri deyir çox kitab oxuyuram, biri deyir çox kinoya baxıram, biri deyir bomba musiqi zövqüm var lüboy qrupu denən deyim, biri deyir rəssamları qutarmışam heykəltaraşdara keçmişəm. millət də ağzını ayırıb baxır ki, ayə yaqin bu kopayoğlu çoxbiləndi. day demir ki, ale başınaki. neyniyim kitab oxuyub, kinoya baxmısan. yazanda nə yazırsan, danışanda sözün söhbətin nədi? baxırsanki heçnə. onda mən nağayrım sənin baxdığın kinoynan oxuduğun kitabı. deməli götündən anlamısan. ki, düzgün anlasan belə, kitab oxumaq elə böyük bir məsələ deyil ki. kitabdı da oxumusan. hamı oxuyur. oxuyandan sonra neynəmisən, sən nə yazmısan? nə ortaya qoymusan? heçnə. sadəcə kitab oxumuşam hörmət edin. gülməlidir.

velhasıl kitab oxumaq vəya film izləmək, musiqi dinləmək insanı üstün etməz. patalok sözü düşəndə məsəl gətirərsən, sözlükdə başlığına entry girərsən. yoxsa öz qabında birşey yoxdursa, düşünən deyilsənsə, iq'n dibdədirsə, hər şeyi keçdim insanlığın yoxdusa inan ki o kitabdan da, sənətdən də bir pox olmaz.

tanım olaraq da, 3000 il əvvəlki atalarından heç də fərqli olmayan cahilliyin fövqündə zəif insandır. sözlükdə də gözə çarpır ama, allah uzaq eləsin.

django unchained

kinoteatrda izlədiyim ilk tarantino filmi. film kimi film. əgər tək bir filmi izlərkən gülürsənsə, hüzünlənirsənsə, intiqam duyğusuyla dolub, mərhəmət hissiylə sakitləşirsənsə deməli o film yaxşı filmdir. hətda yaxşıdan bir addım da o tərəfədir. tarantino western tərzinin ən nadir örnəklərindən birinə öz gözüylə baxıb. yaxşı ki da baxıb, son bir iki ildə çəkilmiş filmlər arasında mən deyim birinci sən denən ikinci.

açığı öz adıma, inglorious basterds'dan sonra belə bir film çəkəcəyini gözləmirdim. ən azından kill bill'in davamı gələcək söyləntilərini ordan burdan oxuyub həyəcanlanmışdım. amma bu film ilk açıqlandığında və aktyor heyəti tam dəqiq olmasa da məlum olduğunda kill bill həyəcanını asqıya almanın kədərini elə də dərindən hiss etmədim. əsasında kill bill fetişi də deyil mənimki. əsaslı bir tarantino filmi gözləyirdim. çünki mən samurai yox tarantino aşiqi bir qardaşınızam.

filmə gəldikdə, django rolundaki, mimikaları botoks kraliçası först leydimizin mimikalarından çox da fərqli olmayan jamie foxx xaric* ki məcburiyyətdən olduğu deyilir digər rolların adamları nöqtə atışıdır. ancaq hamısı bundan ibarətdir. çünki niyə? ona görəki bu bir tarantino filmi deyil. bu sergio leone filmidir. tarantino madem yönetmen olduk, bunu da yapmış olalım amk deyu çəkib bu filmi. əlbətdə içində şeytani ağılla dizayn edilmiş absurdluqlar, bol qanlı səhnələr, uzun uzadı səsli güldürən diyaloqlar yox deyil. amma nəticədə bu filmə tarantino filmi demək doğru olmaz. hanı məsələn o çətrəfilli ssenari? o baxımdan sadəcə aktyor seçimlərinə görə təbrik, ortaya uzun zamandan bəri görmədiyimiz adam kimi bir iş çıxartdığı üçün də sadə bir təşəkkürdən artığını qazana bilmədi məndən. nə vaxtki gözüm yolda gözlədiyim kimi, gerçək bir tarantino filmi çıxardar ortaya, onda deyərəm hə.

filmdə açıqda qalan tək bir olay görmədim. musiqilər hər zamanki kimi, aktyorlar da bir nəfər xaric normalın çox üstündə. di caprio bu da mı gol değil hakim bey demiş, hakim də golu vermiş. samuel l. jackson mən mi şərab mı demiş, ssg samuel'i seçmiş..
gələk hans'a ee christoph waltz'a. çox uzatmadan qaqaş poxun yaradanıdı da deyib burda kəsirəm. inşallah oscar'ı bu dəfə də alar ama çətin. o oscar heç də həmişə hak edənə verilmir təəssüf ki. dahası bir əlavəm var ki, bu dayını bizə tarantino tanıtdı. başqa deyişlə tarantino adam elədi, oscar aldırdı. hətda hardan baxsan bir 60 yaşı olan adamı 3 il içərisində iki dəfə oscarın ən güclü adayı halına gətirdi. görməzdən gəlmək olmaz.

nəticə etibarilə, olmuş mu olmuş. kinodan çıxdıqdan sonra ilk cümləm belə oldu "tarantino sinamayı özlemiş hacı". hər şey qoyub filmə, gözəl də alınıb. gəl gələlim biz də tarantinoyu özləmişiz. öz dəsti xəttiylə də bir film çəksə də, rahatlatsa bizləri də.* + extra də

not: bu arada #32231 entrydə waltz haqqında tam olaraq "christoph waltzın mimiklerini görende joker ağlıma geldi" deyilib. qardaş ba bunu eləmiyin də qurban olum. ekşidə edilmiş təsvirin eynisini gəlib bura yazmağın inan zərrə xeyri yoxdu. hə, ola bilər ki bunu sən ekşidən görməmisən ordaki qardaşlarla ürəyin bir işdiyir. sübut olunası birşey də deyil. səhf fikirləşirəmsə üzr də istiyirəm. ama əgər düşündüyüm kimidisə nolar eləmiyin. bu şəkildə bu sözlük heç yana çıxası deyil. türklər bizdən bir 10 il qabaqda gedirlər ok. eləmək istədiyimiz hər şeyin cem yılmaz demiş orda yapılmışı var. ama özümüz nəsə bir şey yaratmasaq, hamısını ordan burdan alsaq bizdən bir pox olmuyacaq, pox belə olmuyacaq. eləmiyin də bunu, gördün gəlmir yazma. tək bu entry də deyil, bu qədər detaylı yazmağıma səbəb olan, bu şəkildə qaynaq göstərilmədən alınma onlarca entry var bu sözlükdə. bu ittiham belə yetərincə yazarın reytinqini salacaq cinsdəndir. etməyin eləməyin.

xüsusi təyinatlı qüvvələr

azərbaycan milli ordusu'ndan fərqli və daha üstün olan hökümət milli ordusudur. fərqli və daha üstün olması məsələsi normal qarşılana bilər, ancaq bir şərtlə ki ordunun içində yer alan ünsürlər olsunlar. bütün dövlətlərin ordularında bu tip xüsusi təlim görmüş qruplar var. məsələn, türkiyədə bordo bereliler, rusiyada yenə bizimlə eyni adlı, amerikada ranger'lar vs. ancaq bunlar ordu daxilində olan, daha isti nöqtələrə xüsusi əmrlərlə endirilən* çox özəl hərbi qruplardır. ayrıca bu qruplar yenə ordunun tabeçiliyində olan müdafiə nazirliyinin birbaşa əmri ilə əməliyyatlarını yerinə yetirən və normal bir ölkədə normal bir insanın bəlkədə həyatında bir dəfə də olsun görə bilməyəcəyi dərəcədə gizliliyi qorunan əsgərlər olaraq gözə çarpır.

gəl gələlim bizdə necədir: ilk olaraq bu qardaşların yeri yurdu məlumdur. nasosnuda kimdən soruşsan deyər ki qaqa yaşmada bazaları var. əvvəla bu birinci ofsayt.

ikincisi, idman elədiyim salonların birində bunlardan 2'si ilə aylarla məşq keçmişliyim var söyləməsi ayıp. dagestan köynəkli qaqaşların əsgər formalarıdır. daha açıq desəm dubdular, debildilər, qandıqları qrafa yoxdur. ən qaynar nöqtələrdəki müharibə şəraitində çətin vəziyətdən necə çıxarlar? allahın ümidinə qalıb. ama gəl gör ki, yenə gördüyümü deyim türkiyədəki bordo berelilər ən azı bir universiteti bitirmiş olmalıdır. aralarında iki, üç universitet bitirmiş, müdafiə etmiş olanlar isə sayıca üstünlükdədir. bizimkilərdən, orta məktəb bitirənləri öpüb başımızın üstünə qoymalıyıq. bunun səbəbinə gələcəm. bu məqamda mənə çatdıki sinəm doludu bu yazı biraz uzanacaq ehehe.

üçüncüsü dediyim kimi, bu ünsürlər çox nadir görülən, qeyri adi əməliyyatlar üçün nəzərdə tutulub. məsələn açıqlayıcı olması üçün belə deyim, düşünün ki qarabağ müharibəsi başlayıb. ama bu adamlar müharibəyə getmir. əvəzində bunlara deyilir ki, gedin filan erməni zabitini öldürün. 3 dənə xüsusi təyinatlını buraxırsan bakıdan piyada, gedir kəlbəcərin hansısa bir kəndinin hansısa bir daxmasında daldalanmaqda olan erməni komandirini əli ilə qoymuş kimi tapır, məhv edir və görünmədən geri qayıdırlar. ancaq bizim indiki xüsusi təyinatlıları bakıdan burax ki, get sumqayıtdan su al gətir, sarayda azacaqlar.

ona görə də bunlardan, piket dağıtmaq üçün istifadə edirlər. başlarında da 10 15 dənə komandir olur ki şəhərin küçələrində itməsinlər. təsəvvür eliyə bilirsiz ki, 50 dənə ranger ya da 30 dənə bordo bereli wall street'də ya da kadıköydə piket dağıtsın. millət adama götünnən gülər. ama bizdə normaldır.
bu qrupların ümimiyətcə məntiqində yoxdur 100 nəfər 200 nəfər bir yerdə olmaq. maksimum 10 nəfər göndərərsən, bir əməliyyata, 10 min nəfərlik ordunun görəcəyi işi görüb qayıdar. ona görə bu qədər vəsait töküb saxlıyırlar bu qüvvələri. ancaq bizdə birdən 200 xüsusi təyinatlı yasamalda filan aktivist qovalıyır. bədbaxtçılıq basıb bizi. utanmaq lazımdı.

indi gələk əsas məsələyə, 1- niyə bunlar hakimiyyətin ordusu adlanır? 2- niyə debillərdən təşkil olunub?
bu iki sual bir biri ilə sıx bağlıdır. mənə görə, bizim hakimiyyətin milli ordu filan kimi ülvi dərdləri yoxdur. bir çox dəfə yazdığım kimi tək dərd təhlükəsiz şəkildə petrol satmaqdır. hakimiyyətimiz azərbaycan adlı marketin talkuçkasında oturub üstünə oil yazılan bidonları əcnəbilərə satır. və maraqlıdır ki, məhlənin camaatı marketə maneçilik törətməsin. bunu təşkil etmək üçün də, bizə polis və bir miqdar da xüsusi təyinatlı libaslı güləşçi, boksçu dagestaneç bəs eliyir. belə olan şəraitdə siz də məni bağışdıyın nə şeylərinədi qarabağ, milli ordu, sərhəd, başı işdiyən xüsusi təyinatlı filan. gərçi sərhədlərə gömrükdəki manapolyanı qorumaq üçün biraz diqqət yetirirlər allah var.

bu insanlara ölkə içində vuran əl lazımdır. onu da düzəldiblər. orduda olmayan şərait polisdə var. orduda olmayan silahlar, texnikalar polisdə var. erməni sərhəddində olmayan qədər texnika var bakıda. hansı günə durur?

bir dəfə xızılı bir qonşumuzu, xızıdaki evində qarabağ müharibəsindən gətirdiyi silahı saxlıyır deyə polislər tutmuşdular. soruşublar ki kalaşnikovu neyniyirsən deyib, ermənilər xızını alsa onnarnan vuruşacağdım. indi qonşu mamedin sözü olmasın ermənilər bakını alasıdılar ki? ne ayaqdı bu qədər hakkesab?

yəni canlar, ordumuz filan yoxdur. iqtidar köpəyi polisimiz, birdə piket təyinatlılarımız var. keçmiş olsun.

not: indi deyəcəksiniz ki, kos koca çakma ssg'sən o boyda yazdın yazdın axırını bir poxa bağlıya bilmədin. düz deyirsən, qaqaş ama neyniyim? sevgidən yazsan axırını sevgiliyə bağlıyarsan, sevgilidən yazsan ayrılığa bağlıyarsan, ayrılıqdan yazsan yalnızlığa bağlıyarsan, yalnızlıqdan yazsan ölümə bağlıyarsan. nə acı ki, mövzumuz ordumuzun yoxluğudur. nə gözdüyürsən yarraklara gəlmişik deyə yarrağa mı bağlıyım illa?

23 yanvar 2013 ismayıllıda qarşıdurma

azərbaycan dövləti ceoları'nın ağıllarının başlarına gəldiyini göstərən, quba hadisələrinin məntiqi davamı. quba hadisələrində icra hakimini dəyişdirərək xalqın istəklərini qarşılayan hökümət, etdiyi bu strateji səhvi ismayıllıda təkrarlamamaq üçün bütün vasitələrdən sonuna qədər istifadə edəcəkdir.

quba hadisələrində hökümət qəfil yaxalandı və təcrübəsiz idi. bunun nəticəsində olayları bir an öncə yatırmaq üçün icra hakiminin kəlləsini verdilər. ancaq indiki halda, hakimiyyət nisbətən təcrübəlidir və daha təmkinli yanaşır. hadisələrə, quba üsyanında xalqa istədiyini verərək digər şəhərləri ürəkləndirmənin səbəb olduğunu bilir. ona görə də artıq quba hadisələrindəki kimi xalqa yalvaran polis rəislərini və hadisə yerinə gedən nazirləri görmək mümkün deyil. indiki halda, sıravi xalq az qala terrorist elan olunaraq istəkləri cavabsız qalacaqdır. lazım olsa daha ağır güc tətbiq olunaraq kütlə dağıdılacaqdır.

əks halda, yeni bir icra hakiminin gedişi bütün ölkədə bu tip üsyanlara səbəbiyət verə bilər. çünki istisnasız heç bir regionda yerli idarə orqanları xalqa çalışmır, tam əksinə birmənalı şəkildə hər şeyi tək əldə toplayaraq, qaz vurub qazan doldurur.

əgər bu hadisələr gəncə və sumqayıt kimi böyük şəhərlərə sıçrayarsa (ki oradaki icra hakimlərini nəzərə aldıqda bu çox realdır) onda hakimiyyətin əldən getməsi təhlükəsi real şəkildə yarana bilər. bunu çox gözəl başa düşən ceo'larımız artıq televizyadan da istifadə edərək sıravi xalqı, təxribatçı, terrorist, disbilmirəmnə qüvvələr filan kimi qələmə verərək hadisəni örtbas eləməyə çalışır.

ölkə insanları arasında bütünlüyün olmaması və ismayıllı camaatının tək qalması nəticəsində, hakimiyyət istəklərinə çatacaqdır da. odur ki, tək təmənni daha az insanın xəsarət alması ilə olayların sakitləşməsidir.

bir ikinci ehtimalda, icra hakiminin postundan uzaqlaşdırılması halında isə hakimiyyət əməlli başdı uduzar. bunun olacağını düşünmək isə indiki vəziyətdə sadəlövhlük olar.

life of pi

indiyə qədər izlədiyim ən bərbad film. izləmək istəyənlər varsa izləməsinlər. bunun yerinə bbc'nin life adlı sənədli film seriyasından dənizlərlə bağlı olanları alıb izləsinlər, daha yerində olar.

--spoiler--


mənə görə bir film 3 elementdən əmələ gəlir. senari, aktyorlar, görüntülər.

bu filmin senarisi yoxdur, aktyorluq bərbaddır* kameraya filan baxırlar , görüntülərin 90%'i də kompyuter effektidir.

tanrı, din min mövzusu işləməyə çalışb kişilər, ilk başlarda aşağı səviyyəli hər hansı bir ateist ərgən forumundan tapa biləcəyiniz səviyyədə din tənqid olunub, qardaş gəmiyə minəndən sonra söhbət vapşe yaddan çıxıb. başları effektlərə necə qarışıbsa din kimi dərin mövzunu ildırım çaxmasına filan bağlayıb əməlli başlı sıçıblar. aktyorluqlar desən, şərhə ehtiyac yoxdur, bildiyin kameraya baxırlar filmin sonlarına doğru. nə bir mimika var, nə ruh var.
hələ filmin bir sonu var ki, kino tarixində çəkilmiş ən bərbad sondur. qaqaş pələnginnən bir yerdə sahilə çıxanda film bitsəydi ən azından 10 üzəriindən 4 vermək olardı.

ama gəl görki bu halı ilə belə imdb'də 8,3 alıb. bu azmış kimi 11 dənə oskar alması üçün təşəbbüslər var. kino sektorunun gəldiyi nöqtədir bu. son 10 ildə toplasan 3 dənə el üzünə çıxardılası film çəkilməsi də bunun isbatıdır.

məsələ o dərəcədədir ki, millət hobbitdən filan mədət umur. allahdan tarantino djangonu çəkdi, perioda bir nəfəs gətirdi. bir də allah bilir 25 ildən sonra normal bir film gələr. indiki vəziyyətdə nə insanların bunu bəyənməsinə, nə imdb balına nə də oscardaki məsələyə təəccüblənmirəm. estetika yox, keyfiyyət anlayışı onsuz da 0'a düşüb. rihannanı bəyənən bunu da bəyənir də nə var ki burda?
əgər cloud atlas dura dura buna bir dənə belə oscar versə azərbaycanda nadirnən, faiqin aldığı humay mükafatının gününə salacaq özünü academy.


--spoiler--

əvəzolunmaz qoxular

köhnə sevgilinin qoxusu bunlardan lap birincisidir.

əslində köhnə də deyil tam, bir dəfə kişi kimi sevmisənsə hər nə səbəbdən olur olsun ayrılsan belə həmişə təzə qalır o sevgili. yerinə yenisini qoya bilmirsən çünki. o yer boş qalır. və o qalan boşluğu da onun heç vaxt unuda bilməyəcəyin qoxusu doldurur. adını unudarsan, səsini, görüntüsünü unudarsan ama qoxusu qalar.

sonra günlərin bir günü eminönündə ya da aksarayda pis qoxulu alt keçidlərin birində burnuna çalınar anidən o qoxu. dönüb boylanarsan ümidsiz. qürbətdəki o alt keçid olar sənin üçün sahil metrosu. son dəfə onu gördüyün an gələr ağlına. son dəfə o qoxunu duyduğun anı xatırlayarsan. sonra da biri dəyər çiyninə.. hər şey normala dönər, dönmüş kimi olar..

edit:

(youtube: )