1991-ci il avqust qiyamı

Moskvada baş tutmuş hərbi çevrilişə təşəbbüs. Daha doğrusu müəyyən mənada uğurlu alınmış, amma bu uğur cəmi 3 gün davam etmişdir. Qiyamı Dövlət Fövqəladə Vəziyyət Komitəsi (Qkçb) həyata keçirib. 8 üzvdən ibarət olan bu komitəni qərb mediası 8-lər bandası adlandırırdı. Çevrilişə zəmin yaradan şəxs də elə SSRi-nin ilk və son prezidenti Mixail Qorbaçov olub. 1985-də KPSS-in baş katibi olandan bir müddət sonra hardansa vəhy gəlmiş kimi demokratiyadan, şəffaflıqdan (qlasnost) və yenidənqurmadan (perestroyka) danışmağa başladı. Bununla da, o vaxta qədər sakit və bir-biri ilə mehriban yaşamış 15 Respublikanın xalqına heç şeytanın ağlına belə gəlməyəcək ideyalar verdi. Daha sonra camaat sanki birdən birə alkoqolu və siqareti tərgidəcəkmiş kimi anti-alkoqol və anti-tütün kompaniyaları həyata keçirildi. Azərbaycanın özündə neçə hektar üzümlük məhz buna görə məhv edildi. Bunun nəticəsində bizə və ümumi olaraq ittifaqa külli miqdarda ziyan dəydi. Bir müddət sonra artıq hamının bildiyi və ittifaqın çökməsinə və dağılmasına gətirib çıxaracaq hadisələr baş verdi. Tarixdə buna 1989-cu il inqilabları və kommunist sistemin məhvi adı da verilir. Məhz bu siyasət nəticəsində ermənilər başıpozuqluq edəcək, Ermənistan ssr-dan azərbaycanlıları qovacaq və Qarabağa iddia edəcəklərdi. Məhz bu siyasətə görə də biz 1988-ci ilin noyabrında meydan hərəkatına başlayacaqdıq. Yeri gəlmişkən, salnaməfilm kinostudiyasının çəkdiyi 'Meydan' sənədli filmini izləməyiniz məsləhətdir. Orada olan kadrlarda Domsovetin qarşısındakı Lenin meydanında mitinq edən camaatın əllərində, üzərində qorbaçovun portreti olan plakatları görə bilərsiniz. Orada 'müstəqil olaq' və ya 'qorbaçova lənət olsun' kimi şüarlar səslənmirdi. Bunlar yalnız 1989-cu ilin ortalarında başlanmış və 1990-cı il yanvar hadisələrindən sonra şiddətlənmişdi. Hətta bəziləri deyir ki, kqb və digər güc strukturları bu hadisələri bilərəkdən törədirdilər ki, qorbaçov öz siyasətinin nə kimi nəticələr verdiyini görə bilsin. Amma artıq gec idi. Milliyətçi ideyalar xalqlar arasında günü gündən artırdı. Və kqb bunun bu həddə çatacağını bəlkə də bilmirdi. Bəlkə də ona da sərf edirdi hər şeyin dağılması. Qorbaçov son şans olaraq 1990-cı ildə yeni ittifaq müqaviləsinin hazırlanması üçün Ssri ali sovetində sərəncam verir. Digər entrymdə də yazdığım kimi, bunu bir referendum formasında xalqa təqdim edirlər və səsverməsini istəyirlər. Referendumda xalq müqaviləyə müsbət cavab verdikdən sonra dərhal işə keçirlər. Amma qorbaçovun dırnaqarası demokratiyası, daha doğrusu amerikanizasiyası nəticəsində Yeltsin və onun liboş əlaltıları artıq ali soveti ələ keçirmişdilər. Bütün bunlara dözməyən Gennadi Yanayev yanına öz 7 yoldaşını yığıb avqustun 19-da ölkədə qızıl ordunun köməyi ilə dövlət çevrilişi edir. Həmin vaxt Qorbaçov kurortda idi və qayıdanda onu elə dərhal hava limanındaca həbs edirlər. Mətbuat konfransı keçirən Qkçb bunu ölkənin dağılmaması və Sovet ittifaqının qorunub saxlanması üçün etdiyini bildirir və digər Respublikaların rəhbərliklərinə də bu hərəkatın tanınması və qorbaçovun da ittiham olunması üçün imzalar tələb edirlər. Və Ayaz mütəllibov da buna qol çəkir. Ancaq avqustun 22-sində təşəbbüs əksinqilabi tərəfə keçir. Yeltsin qırmızı meydana müasir Rusiya bayrağı ilə gəlir və tankların üstünə çıxıb hərəkatı öz dəstəsi ilə yatırmağa nail olur. Əgər ordakı hansısa bir əsgər yeltsini həbs etsə və ya güllələsə tarix bugün başqa cür olardı. Və yaxud da qorbaçovun yerinə Heydər əliyev gəlsə idi, bəlkə də bu hadisələrin heç biri olmayacaq və hal hazırda da Ssri-də yaşayacaqdıq. Çevriliş uğursuz olandan sonra 8-lər bandası həbs olunur və içlərindən biri, boris pugo xəbəri alan kimi intihar edir. Bəlkə də öldürülür. Qorbaçov isə hakimiyyətə qayıdır. Amma səsini çıxara bilmir. Dekabrın 8-də Rusiya, Ukrayna və belorusiya SSRi-nin ləğv edilməsi barədə Belovej sazişini imzalayır. Amma hüquqi olaraq bu sənədin heç bir etibarı yox idi. Çünki konstitusiyaya əsasən yalnız xalq bu ittifaqı ləğv edə bilərdi. Həmin xalqın 70 faizi də ittifaqın qalması üçün referendumda müsbət səs vermişdi. Və nəhayət 25 dekabrda qorbaçov son dəfə televiziyaya çıxır, Ssri kommunist partiyasının ləğv edildiyini, özünün də istefa etdiyini bildirir, Sovet himni son dəfə oxunur, qırmızı, oraq çəkicli bayraq kreml meydanında aşağı endirilir, yerinə isə üçrəngli rusiya bayrağı qaldırılır və SSRi-nin tabutuna da sonuncu mismar vurulur.

vaporwave

Əsasən neon rənglərdən istifadə olunan mikrojanr. Tərkibində electronic, synthwave, glitch art, pop art, antik roma və yunan büst və heykəlləri, 80-cı illər, 90-cı illər, vhs kasetlər və s olan dəryadır bu. 1982-ci il istehsalı olan tron filminə mənbəsi gedib çıxır. Escape from new York, robocop və terminator filmləri də vaporwave üçün digər mənbələr sayılır. 2010-cu illərin əvvəlində yaranan bu mikrojanra yapon animeləri və a e s t h e t i c s soundlu ambient qrupları da öz töhfələrini verib.
Öz şəxsi təcrübəmi də deyim. Mən bu vaporwavenin hərtərəfli incəsənətini dinləyəndə, baxanda özümü çox qəribə hiss edirəm. Sanki 1980-cı illərdə Ssri-də xoşbəxt ailə həyatı yaşamışam. Və ya 1980-cı illərdə ABŞ-da əyləncəli gəncliyim keçibmiş kimi hiss edirəm. Amma faktiki olaraq o illərdə mən yox idim. Bu məncə bir fenomendi. Bəlkə də yaşamadığım dövrləri sanki yaşayıbmış kimi hiss etməyim ağır nostalgiya hissindən yaranır. Adını qoya bilmirəm bu vəziyyətin.
Bəzi nümunələr də verim:

topxana meşəsi

17 noyabr 1988 - 5 dekabr 1988 arasında keçmiş Lenin, indiki azadlıq meydanında təşkil olunmuş mitinqin və dirçəliş gününün yaranmasına səbəb olmuş Şuşa şəhərindəki meşə. Bunun bir qığılcım kimi yaranması, "kommunist" qəzetinin 12 noyabr 1988-ci il, 263-cü nömrəsində dərc olunan "Topxananın harayı" adlı məktub nəticəsində olmuşdur. Lakin yazılanlarla həmin dönəmin şərtlərini üst-üstə qoysaq, yazının yanlış məlumatlardan ibarət olduğunu və provokasiya xarakterli olduğunu görmək olar.
Yazıda deyilirdi ki, Ermənistan ssr-in alüminium zavodlarından biri topxana meşəsində Engels adına kolxoz işçiləri üçün pansionat tikəcək. Lakin həmin alüminium zavodu Ermənistanın tabeliyində deyildi. Ümumiyyətlə bütün zavodlar və fabriklər ittifaq nazirliyinin tam tabeliyində idi. Heç bir ittifaq Respublikasının rəhbərliyi zavodların işinə qarışa bilməzdi. Ki zatən, zavod və fabriklərin rəhbərlərinin işdən çıxarılması və onların yerinə yenisinin təyinat olunması məsələsi belə Moskvada həll edilirdi. Belə çıxır ki, "Ermənistan öz işçiləri üçün pansionat tikir" cümləsi o vaxtın qaydaları ilə uyğunlaşmırdı. Belə bir sual ortaya çıxır. Tutaq ki, adi camaatın bundan xəbəri yoxdur. Bəs nə üçün ölkənin rəsmi qəzetlərindən biri olan kommunist qəzetinin redaksiya heyəti bunu bilmirdi? Cavab da odur ki, əslində bilirdi amma kimlərəsə bu sərf edirdi ki, camaat qızışsın. Hər hansısa bir tikinti, hər hansısa bir respublikada başlayacaqdısa, müvafiq respublikanın rəhbərliyi ilə planlar qurulmalı idi. Bunlar olmadan belə bir yazını rəsmi qəzetdə dərc etdirmək ya savadsızlıq ya da təxribatçılıq idi.
Yazının sonunda məktuba öz imzalarını qoymuş şəxslərin adları var. Hansı ki, bunlar Şuşa şəhərində və ümumiyyətlə Azərbaycan ssr-də səlahiyyətli şəxslər olub. Maraqlısı ondadır ki, həmin siyahıda erməni adları da var idi. Başqa bir tutarsızlıq ondadır ki, 1988-ci ilin sentyabr ayının sonunda Ssri mvd və kqb Qarabağda nəzarəti öz əlinə keçirmişdi. Bunun nəticəsində isə Xankəndidə (keçmiş adı stepanakert) olan bütün azərbaycanlıları və Şuşada olan bütün erməniləri köçürmüşdü. Şuşada erməni yox idi, amma şuşadan gələn məktubda erməni ad soyadları var idi.
Zərdüşt əlizadə yazıb ki, 1989-cu ilin avqustunda cıdır düzündən topxana meşəsinə baxanda, oradakı yarımçıq tikilinin Abşeron yarımadasının kəndlərindəki daş karxanalarında çıxarılan boz 20×40 sm ölçülü kubik daşlardan hörüldüyünü görmüşdü. Ardınca yazır: "Dağlıq Qarabağda və Ermənistanda belə növ daş olmur və yoxdur. Deməli, bu daşı Bakıdan göndərmişdilər. Bu metrə yarım hündürlüyə və 15-20 metr uzunluğa qədər hörülmüş divarın Bakıda belə möhtəşəm xalq hərəkatına təkan verə biləcəyinə təəccüblənməmək olmurdu".
Deməli belə bir nəticəyə gəlmək olar ki, kqb-nin 20 yanvara qədər gedən yolda əlbəttə ki, mütləq şəkildə əli var idi. Və ona ümumiyyətlə bütün ittifaqda olan ölkələri qızışdırıb, etnik münaqişə ocaqları yaratmaq sərf edirdi. Bunlara görə Bakıda, Gəncədə, Lənkəranda, Neftçalada yanvar hadisələrində, tbilisidə aprel hadisələrində, vilnüsdə, riqada, düşənbədə, dnestryanıda nə qədər adam öldürüldü, neçəsi də həbs olundu. Amma mənə heç vaxt çatmadı ki, bütün bu hadisələrin sonda ssri-nin dağılmasına gətirib çıxaracağını "qüdrətli kqb" öngörmürdü? Yoxsa elə onlara ittifaqın dağılması lazım idi? Yəqin ki, 2ci variant.
Və bu da, bir xalqı oyadan və onları meydana yığan həmin o məşhur məktub:

futbol üzrə argentina milli komandası

Ala bunların ucbatından nə qədər əsəbləşdim. Bu xiyarlara görə əməlli hype yaşayırdı bütün dünya. Mən də deyirdim ki, şükür olsun ki, uşaqlıqdan bəri fanatı olduğum komanda axır ki, favorit olaraq gəlir çempionata. Bu oyunla 35 oyunluq məğlubiyyətsizlik seriyası da bitdi. Turnirdən uzaqlaşdırılan Rusiya bu ərəblərə 2018-də 5 dənəsini nallamışdı. Normalda Argentina bunların içindən keçməli idi. Ancaq təbii ki, "Argentina bəxtsizliyi" amili yenə də öz rolunu oynadı. Həvəsimi öldürdülər sağolsunlar. Ərəblər də yaxşı oynadı, amma sən 2 qat dünya çempionu və 3 dəfə də dünya 2-cisi olmuş argentinasan amına qoyum. Meksika və Polşa oyunları çox çətin olacaq. Bunlar bu oyunla ancaq 2018-dəki yerə kimi gedərlər. Danimarka falan bunları məhv edər belə davam etsələr. Hərçənd belə davam edilsə qrupdan çıxa bilməyəcək xiyar yığını. Heç nə yox 66da doğulsa idim, 78 çempionluğunu da görərdim, mənə görə dünyanın ən yaxşı futbolçusu olan Maradonalı 86 çempionluğunu da görərdim. Əvəzində isə 2010-da Almaniyanın 4 dənə itələməsini, 2014-də finalda yenə Almaniyanın qələbəsini, 2018-də isə ümumiyyətlə biabırçı oyun sistemini gördüm. 2006-nı isə saymıram. Çünki yaşım etibarilə tam izləməmişdim. Nəysə əşşi. Bu çempionat da güdaza gedəcək. Entryni yazarkən yadıma düşdü. Bunlar o dərəcədə bəxtsiz və loser zehniyyətlidir ki, son 3 dünya çempionatının qalibini tapa bilən simulyasiya sistemini də səhv çıxaracaqlar. Bunu onsuz da Argentinadan başqası edə bilməzdi. Heyf

ssri

Nə deyildiyi qədər pis, nə də deyildiyi qədər yaxşı dövlət ittifaqı olub. Məsələyə Qarabağ hadisələri fonunda obyektiv baxmaq lazımdır əslində. Keçmiş baş katib əbdürrəhman Vəzirovun dediyinə görə sonralar Ermənistanın ilk prezidenti olacaq levon ter petrosyan ittifaqdan ayrılmaq üçün ilk öncə qondarma soyqırım məsələsini ortaya atdı. Lakin Moskva bunu dərhal sezərək "soyqırım" söhbətini qəbul edib hərəkatın marağını itirdi. Daha sonra ermənistanda olan nüvə elektrik stansiyasını və ən böyük kimya zavodunu bağlamağı tələb etdilər. Səbəb kimi də erməni genofonunun məhv olmasının qarşısını almaq kimi bir anlayışı ortaya atdılar. Ssri kimi dövlətdə 15 Respublikanın bütün zavod və fabrikləri hamısı bir-birindən asılı idi. Lakin bu təklifi də Moskva qəbul edib zavodları bağladı. Daha sonra isə Qarabağ söhbətini ortaya atanda Moskva bunun artıq ağ olduğunu, dağlıq Qarabağın azərbaycan ssr-nin tərkib hissəsi olduğunu və bu separatizmin ümumittifaq və Azərbaycan ssr konstitusiyasına zidd olduğunu bildirdi. Lakin ermənilər konstitusiya falan hərləmirdilər. Sonda hadisələr deportasiya, zorakılıq və qırğınlara gətirib çıxartdı. Thomas de waalın Black Garden kitabında dediyi kimi, Moskva hər iki tərəfi də bu mövzu barəsində dialoqa çağırmadı və tarixindəki ən böyük səhvlərdən birini etdi. Ümumiyyətlə bu kitabın bizdə, öz dilimizdə tərcümə olunması lap məəttəl qalınası bir şeydir. Çünki çox obyektiv baxıb. Onu da bilmək lazımdır ki, 17 mart 1991-də ssridə referendum keçirilir və sual belə qoyulur: SSRi-nin hər hansı bir vətəndaşın haqq və azadlıqlarının tam olaraq qarantiya altına alınacağı bərabər və suveren respublikaların yenilənmiş və reformasiya edilmiş bir ittifaq kimi qorunmasını lazımlı bilirsiniz? Hə və ya yox səsləri verilən bu referendumda qarabağa iddia edən və bəyənmədiyimiz ermənilər bir respublika olaraq, Gürcüstan, Latviya, Litva, Estoniya və Moldova ilə birlikdə ümumiyyətlə iştirak etmirlər. Ancaq bir il bundan qabaq Bakıda 20 yanvar hadisəsi başına gələn, partbiletlərini cırıb yandıran və azadlıq istəyən bir xalqın yaşadığı ölkəmizdə 2709246 hə cavabı çıxdı. Bu da ölkəmizdə 94.12 faizin ittifaqın qalması üçün verilən səs demək idi. Bunun müqabilində Moskva 30 aprel - 15 may 1991 tarixləri arasında Ssri din işçiləri və bizim omonun birgə olaraq apardığı Çaykənd əməliyyatı keçirir. Passport yoxlamaq adı ilə Qarabağın Şuşa, Xocavənd, hadrut, Goranboy rayonlarında, Ermənistanın gorus, tavuş və noyemberyan bölgələrində ermənilərin həmin ərazilərdən deportasiyası baş tutdu. Hətta erməni silahlı qüvvələri ilə silahlı atışma falan da olur. Yəni Moskva bizim hə cavabının müəyyən şəkildə qarşılığını verdi. Ssri dağıldıqdan sonra və Qarabağ müharibəsi başlayandan sonra olan xronikada ümumiyyətlə ssrilik bir şey yox idi. Rusiyada ən qatı qorbaçov və kommunizm əleyhdarlarından biri olan və eyni zamanda da alkaşın biri olan yeltsin hakimiyyətdə idi. Qarabağda qalan keçmiş sovet ordusunun silahlarını da kim çox pul və ya araq verirdisə o alırdı. Sözümün canı odur ki, biz o vaxt mərkəzə daha sadiq idik. Bunu o vaxtın tarixi barədə yazan bütün müəlliflərin kitablarında görmək olur. ittifaq onsuz da dağılacaqdı. Amma Qarabağ məsələsini keçmişdə olduğu kimi həll etmək əvəzinə pox edib bizə dərd qoydular.

ogoniok

ilk sayı 1899-cu ildə çıxmış həftəlik rus jurnalı. 1918-ci ildə qadağa qoyularaq bağlansa da, 1923-də mixail koltsov tərəfindən yenidən, bu dəfə sovet ideologiyasına uyğun olaraq yaradılıb.
Jurnalın ən pik satıldığı dövr qorbaçovun hakimiyyəti dövrü olmuşdur. Belə ki, 1987-də 1.5 milyon, 1990-da 4.6 milyon satmışdır. Bunun səbəbi həmin vaxtda baş redaktor olan vitali korotiçin jurnalı amerikan və kapitalist formada buraxılışa verməsidir. Özüm də bəzi saylarını oxumuşam. Həqiqətən də 80lərin ortalarından 91ə kimi maraqlı məqalələr yazıblar. içində 88-ci ildən başlayan Qarabağ söhbətləri və 20 yanvar hadisələri də var. Jurnalın çox maraqlı üz qapaqları da var.
Bəziləri:

rob gonsalves

Kanadalı rəssam. Gəncliyində 70-ci illərin progressive rock qruplarının albom cover artlarına çox böyük marağı olub və elə bunun nəticəsində də, magical realism janrında rəsm əsərləri yaradıb. Əsərlərinin demək olar ki, hamısında optik illuziyadan istifadə edib. 2017-ci ildə 57 yaşında depressiyaya qalib gələ bilməyib və intihar edib.
Bəzi əsərləri:

trabzonspor

2021-2022 sezonu Türkiyə super liqasının çempionu. 2009-cu ildən tərəfdarı olduğum klub. Dəfələrlə sezonları bağlayıb, "eybi yox, gələn sezon nəsə etmək olar" dedirdən klub. 7-ci sinifdə oxuyarkən bəzilərinin beşiktaşın, bəzilərinin fenerbahçenin, bəzilərinin də galatasarayın azarkeşi olduğu mühitdə tək Trabzon azarkeşi idim. Hansısa bir reklamda görmüşdüm bu 4 klubun loqolarının bir yerdə olduğunu. Və 4cü klubun loqosu, rəngləri uşaq ağlımla çox xoşuma gəlmiş, çox ürəyimə yatmışdı. Bunda ola bilsin ki, 2006-cı ildən azarkeşi olduğum Barcelonanın da bir təsiri var. Çünki iki klubun da rəngləri eynidi. Azarkeşi olduğum andan hər bir imkanda oyunlarını, özetlərini izləməyə başlamışdım. Hər bir oyunu izləyə bilmirdim təbii ki. Ancaq digər 3ü ilə olan oyunları izləyə bilməsəm də, özetlərinə mütləq baxırdım. Bugünə kimi hər bir hüsranda əsəbləşdim, söydüm, küsdüm. Amma hər dəfə də geri qayıtdım. 2020 sezonu pandemiya və karantin olduğu üçün ümumiyyətlə futboldan soyumuşdum, marağı qalmamışdı mənə görə. Hətta euro 2020-ni gözləyirdim ki, futbola yenidən marağım artsın. O da ləğv edildi, 2021-də başladı. Sağ olsun italiya məni yenidən futbola çəkdi. (bu ilki dünya çempionatında olmamaları öz ayıblarıdı). Əgər marağım ölməsəydi, 2020-də ovuclarının içindən başakşehirə verdikləri çempionluğu tam konsentrasiyalı vəziyyətdə görsəm bilmirəm nə olardı. Amma bu il nəhayət ki, görə bildim. illa qazanacaqdılar. Və bu, bu il oldu. Bunda loser dedikləri adam olan Abdullah Avcının rolu böyükdür. Bunda prezident Ali Ağaoğlunun rolu danılmazdı. Bunda sezon başından planlı şəkildə, səbrli şəkildə həyata keçirilən transferlərin və onların oynadığı oyun böyükdü. Bunda illərdən bəri hər oyunda səsləndirilən rəhmətlik kazım Koyuncunun bəstələdiyi marşların rolu böyükdü. Və nəhayət, klubun tarixinin və bu tarixdən gələn inqilabçılığının rolu böyükdü. Trabzona "heç vaxt 4-cü klub olmayacaq, balaca şəhərin balaca klubudu" deyənlər həmişə var idi. Yenə də olacaqlar. Hətta indi də " bir 38 - 40 il sonra növbəti çempionluğunuzu görərsiz" deyənlər də var. Ola bilər. Növbəti çempionluq gələn sezon da gələ bilər, 5 sezon sonra da, 10 sezon sonra da. Hətta deyildiyi kimi 40 sezon sonra da. Amma bu mənim uşaqlıqdan bəri olan sevgimi dəyişdirməyəcək. Mən ömrümdə bir dəfə də olsa çempionluq gördüm. Əzmin, hirsin, səbrin nəticəsini gördüm. Azərbaycanda digər 3 klubun azarkeşlərinin sayının çox olmasına baxmayaraq, mənim 2009-dan bəri bu klubun tərəfdarı olmağım və sözlük nikimin belə o klubdan gəlməyi Trabzonsporun böyüklüyündəndir.

black sabbath

Bu yaxınlarda 52 ili tamam olacaq heavy metal janrının ilk nümunəsi olan albomdur həm də. iommi baba albomun başlanğıcı olan eyniadlı mahnını orta əsrlərdə kilsələrdə qadağan olunmuş tritone ilə başlayır. Və mahnı ümumiyyətlə bu tonda gedir. The wizardda isə Ozzy harmonicası ilə the Lord of the rings haqqında ozanlıq edir. (spesifik olaraq gandalf haqqında). Behind the wall of sleep qəribə trackdir. Ozzy double olan amma eyni zamanda adama error verdirən səslə oxuyur. Səsində biraz psychedeliclik var. N.i.B - də isə Butler baba bas gitarası ilə feyziyab edəndən sonra Ozzy bizə sonu twistlə bitən dəhşət verici bir nağıl danışır. Albomun Britaniya və ABŞ buraxılışlarında bir-birində olmayan 1 mahnı var. Britaniya versiyasında evil Woman var. Bu əslində the crow qrupunun mahnısının coverlanmış variantıdır. Sabbath daha yaxşı aranjman edib məncə. ABŞ versiyasında isə wicked world var. Mahnıda ward baba drumda dastanlar yaradır. Sleeping village qaramsar və Ozzynin bir bəndlik şeiri ilə başlayandan sonra iommi ortalığı instrumental şənliyə çevirir. Və son olaraq warning. Bu isə iomminin blues rifflərinin at oynatdığı şahəsərlərdən biridir. Ümumilikdə bu 8 əsər heavy metal 101 deməkdir. Metala könül vermiş hər bir şəxs bu albomu əzbər bilməlidir məncə. albomun artworkunu da paylaşım ukte dolsun.



Bu da həmin yerin indiki halı:

andrey sokolov

Sovet rəssamı. Space race ərəfəsində kosmos ilə bağlı əsərləri ilə bilinir. Təsvirlərinin daha real görünməsi üçün bir çox kosmonavtla, o cümlədən məşhur aleksey leonovla yaxından əməkdaşlıq və dostluq edib. Bəzi rəsmləri 1971-ci ildə Soyuz-11 missiyasında kosmosa daşınıb sərgilənmişdi. Daha sonra bu əsərlər Salyut kosmik stansiyasına köçürülüb.
Bəzi əsərləri:

nevermind

Düz 30 il əvvəl bu gün çıxan rockun istiqamətini dəyişən albom. Bu albomda nə desəniz var. Pop, punk, indie, alternative. Albom, Badmotorfinger və Blood sugar sex magik ilə bir gündə çıxıb. Bu möhtəşəm albomların da 30 illiyidir. 11 yanvar 1992ci ildə Billboard Chartda Michael Jacksonun Dangerousunu keçib birinci yer olur. Bütün musiqi aləmi şoka düşür. Və mainstream Cobainin ölümünə qədər Grunge olur. Bəli grungeni o yaratmır düzdü. Amma populyar edən və öləndə janrı da özü ilə aparan elə o olur. Rekordu mix edən isə Garbage qrupunun üzvü olan və Bundan əvvəl slayer və madonna ilə işləyən Butch vig olub. Cobain double vokal etmək istəməyib heç bir mahnıda. Amma Butch ona John lennonun bu üsuldan istifadə etdiyini bildirəndən sonra Cobain razılaşıb. Dave Grohlun dediyinə görə, rəhmətlik heç Smells like teen spiritin o qədər də enerjili və rock'n'roll olduğunu düşünməyib. Hə birdə Albomun adı Sheep olacaqmış. Sonradan vaz keçiblər. Üz qapağında olan uşaq da bu yaxınlarda Nirvananı məhkəməyə verib ki, seksual assault riski var. Elə bil xiyar bir neçə il əvvəl üz qapağını böyük halıyla remake etmiyib. Albom in Utero və bleachin yanında pop albomu kimi qalır. Catchy mahnılar çoxdu. Qarışıq məlumatlardan ibarət oldu entry amma eybi yox. Albomun mənim həyatımda yeri isə həddən artıq böyükdür. O qədər böyük olub ki, 3cü kursda bu albomun konsertini qrupda ifa etmişəme ala. Hardan hara. Nəysə. Yəqin ki, Cobain olduğu yerdə xoşbəxtdir. Bu arada axşam saat 11də discordda full albomu dinləyəcəm. istəyən gəlib qoşula bilər.

depressiya

Yaxın zamanlarda yenə gəlib məni tapan zibil. Yəqin ki, bundan heç vaxt tam olaraq qurtula bilməyəcəm. Adamın içini sıxan bir xəstəlikdir. Ətrafımda ailəm və dostlarım olsa da, bu fikirlər beynimdən çıxmır və məni yalnız hiss etdirir. Onsuz da ömrün ən gözəl illəri sayılan universitet vaxtlarımı da sikib çevirmişdi. Son 3 kursu depressiv olaraq keçirmişdim. Sosiallaşa bilmirdim. istəsəm də edə bilmirdim. Ziyan elədi gözəl ola biləcək illəri. indi yenidən gəlib yapışıb. Heç bir şey edə bilmirəm. Beynimdəki səslərlə müzakirə edirəm. O vaxtlar 3 dəfə intihara cəhd eləmişəm. Üçündə də canımdan çox sevdiyim anam məni xilas edib. indi yenə məni intihara cəlb edir bu səslər. Əslində özümü öldürmək istəmirəm. Sadəcə yox olmaq istəyirəm. Çox pis boşluqdayam. iş yox, güc yox. Dayaq dura biləcək, mənəvi olaraq dəstək olub yanımda duracaq sevgili də yox. Ancaq grunge dinləyirəm. Hiss edirəm ki, ölümüm öz əlimdən olacaq. Nə vaxtsa olacaq. Bəlkə də 32-33 yaşlarımda. Amma əvvəl-axır olacaq. Bütün günü evdə boş - boş otururam. Covid zibili də ümumiyyətlə ümidlərimi əzib keçdi. Bilmirəm nə edim. Burada, arada bir içimdəkiləri, hisslərimi yazıram. Biraz kömək olur. Ancaq müvəqqətidir. Bəlkə də vaxtından tez etdim. Amma hələki mübarizə aparıram. Harda qırılar qırılar.

sözaltı sözlük vətəndaş müharibəsi

Belə getsə baş verəcək hadisədir. Söhbətin kökü nəsillər arası rəqabətdir. Bu danılmaz faktdır və eyni zamanda da reallıqdır. insan övladı əzəldən rəqabətçi, fürsət güdən və kin saxlayandır. Bunu heç kim inkar edə bilməz. Hətta içimizdəki ən saf və polyanna olan şəxs belə ömründə bircə dəfə də olsa bu hissləri keçirib. Mən özüm 5-ci nəsil yazaram. 2016-cı ildən bu günə kimi yazdığım entrylərin sayı yüzü keçməz. Mənə də 2016, 2017 xoş idi. Bunu etiraf edirəm, amma burda olan bütün yazarlardan soruşsanız hərəyə öz nəsil yazarlarının xoş olduğunu bildirər. Mənim də 5-ci nəsildən yadımda leon, local, əmmaməli kardinal, floydian, köhnə Azərbaycanlı, mcmanus, graviton, ubermensch, qatıq qaradı blet, pampiniformis, baphometh və bunlar kimi adlarını unutduğum əjdaha yazarlar qalıb. Bu yazarlardan bəziləri hələ də burdadı və mən, mənə bilgi verən entryləri əjdahalayıb, mənim fikrimdə olmayan entryə umbay verəcəm. Söymürəm, döymürəm. Sadəcə umbaylayıram və eqomu tətmin edirəm. Bu da çox normal haldır. Hər yazar bunu edir. Bunu böyüdüb həqiqi mənada vətəndaş müharibəsinə çevirmək düzgün deyil. 9-cu nəsil yazarlardan da əla yazanlar var. Hər halda Nellie crain sözlük üçün əjdaha bilgili entrylər yazdığı üçün əcdadlar tərəfindən moderatorluğa gətirilib. Kəllə-paça, mariya kürüsü, turalbaijan, itsmesabi, hərtərəfli insan və digərləri də yaxşı yazarlardır. Ancaq nə qədər yaxşı olsalar, nə qədər möhtəşəm entrylər yazsalar belə yenə də köhnə nəsillərin (içi mən qarışıq) türklər demiş garibinə gedəcəklər. Və burda heç bir problem yoxdur. Tamamilə normal bir haldır. Müqayisə üçün bizdən qabaqkı sovetlər nəslinin bizə necə baxdığına diqqət yetirsək bu məsələni əyani olaraq sübut etmiş olarıq. ayın 1dən etibarən 10-cu nəsil yazarlar gələcək. Və ümid edirəm ki, onların da içində əjdaha yazarlar olacaq. inanın ki, 9-cular da onlara bənzər hisslərlə yanaşacaq. Kim nə qədər istəyir inkar eləsin. Bu bizim özümüzdən asılı olan proses deyil. Həmişə əvvəlkilər özündən sonra gələnlərə az da olsa xor baxıb. Yenə təkrar edirəm ki, bu hissləri hər bir normal insan kimi mən də yaşayıram və bu qəti anormallıq, xəstəlik deyil. Hamımızın daxilində paxıllıq və kin saxlamaq var. insanıq, belə də olmalıdır. Bəşəri bir problemdir bu və həll üsulu da yoxdur. Tarix boyu belə olub, olur, olacaq da. Ona görə də gəlin söz-söhbətlər yaratmayaq. Sakit şəkildə entryləri oxuyub əjdaha, maraqlı və ya umbay verək. Nə isə ilə şiddətli şəkildə razılaşmasaq da öz fikrimizi entrylərdə bildirək. Şəxsən mən sjwların etdiyi təbliğata qarşıyam. Bu mənim fikirlərimdir və Məlum entrymdə bu barədə yazmışam. Burda heç bir problem yoxdur. insanıq, səhvlər edə bilərik. Ümid edirəm ki, 2021-də bunların ardı arası kəsilər. indidən bütün yazarların yeni ilini təbrik edirəm. Xoş günlərə.