əjdaha sayının entry sayına nisbəti

yazarın reytinq xalının (indiyəcən aldığı bütün əjdaha + maraqlı - umbay saylarının cəbri cəmi) sözlükdə yazdığı entry sayına nisbəti. Bir baxıma yazarın bir entry-si başına düşən əjdaha sayını xarakterizə edən kəmiyyət. Orta reytinq də demək olar, bəlkə. Tamamilə bikarlıqdan sözlükdə gəzərkən ağlıma gələn riyazi konsept. Formal tərifini aşağıdakı kimi vermək olar:

μ - orta reytinq
r - reytinq xalı
n - entry sayı

Məsələn, məndə reytinq 1202, entry sayı 231-dir, beləliklə, mənim üçün μ = 5.20 olur.

Bu kəmiyyətin mənası nədir? formuladan göründüyü kimi, reytinq xalı (r) sabit olduqda, orta reytinq və entry sayı arasında tərs mütənasiblik əlaqəsi var. Yəni yazar az entry ilə çox reytinq xalı toplayırsa, bu kəmiyyət də onun üçün böyük olur, bir baxıma az yazmağına baxmayaraq çox əjdaha yığmış yazar olur. Qısaca, təbiri caizsə, az deyib, öz deməyin göstəricisi kimi çıxış edir.

Bu kəmiyyəti kontrollu şəkildə dəyişmək olar? Əgər yazar yeni yazacağı (növbəti) entrysində alacağı əjdaha sayını düz/yüksək dəqiqliklə təxmin edə bilərsə, orta reytinqini sabit saxlaya və ya artıra bilər (azalda da bilər, umbay almağı hədəfləyərək). Lakin təxmini növbəti entry üçün əjdaha sayını hesablamağın konkret bir yolu yoxdur, yazarın intuisiyası və statistika məsələsidir. Baxmayaraq, yazar minimum almalı olduğu əjdaha sayını dəqiqliklə hesablaya bilər (orta reytinqini sabit saxlamaq və ya artırmaq üçün növbəti entry üçün lazım olan minimum əjdaha sayı). Necə? Yenə formulaya istinad etsək, görərik ki, orta reytinq sabit olduqda, reytinq xalı (r) və entry sayı (n) arasında düz mütənasiblik əlaqəsi var; n neçə dəfə artırsa, r də həmin dəfə artmalıdır. Yazar sadəcə yazacağı 1 entry üçün hesablama aparırsa n-i 1 ədəd, r-i isə x qədər artırırıq:

Buradan x-i tapsaq:


Misal üçün məndə yuxarıda hesabladığım kimi μ = 5.20, n = 231, r = 1202-dir. Əgər istəyirəmsə 5.20 məndə sabit qalsın növbəti entry üçün x = 4.4 əjdaha almalıyam. Amma 4.4 əjdaha almaq mümkün olmadığı üçün 5 götürürəm. Burada ceiling funksiyası istifadə edilir; yəni kəsri olan ədədə yuxarı tərəfdən ən yaxın tam ədədi verən funksiya. Bunu sonuncu formulaya da əlavə etsək, tam formula belə olur:


Formulanı ümumiləşdirək, deyək ki növbəti bir yox bir neçə entry üçün hesablamaq istəyirəm. O zaman +1 yerinə + y yazaraq y dəyişənini əlavə edə bilərik. Bu zaman formula belə olur:


Məsələn 10 entry yazacamsa, μ = 5.20, n = 231, r = 1202 və y = 10 olur. Hesabladıqda x = 52 əjdaha almalıyam ki, orta reytin qiymətim 5.20-də sabit qalsın. Hansı entry-ə nə qədər əjdaha gəlməsi önəmli deyil, cəmi 52 etməlidir sadəcə. 52-dən çox alsam, sabit yox 5.20-dən yuxarı olacaq.

Bir də işin əsli, kəsr cavabı tama çevirdiyimiz üçün arada itən kəsr hissəni nəzərə almırıq, halbuki, o da artıma gedir. Yəni tam sabit saxlamaq çox çətindir. Minimum əjdaha sayını yığdıqda belə çox zaman cüzi artım olur, sabit qalmır.

Belə bir şey.

QEYD: bunu əjdaha üçün entry yazmağı dəstəkləməyə yazmıram, sadəcə riyazi bir maraqdır.

muğam

Azərbaycanda boomer generasiyası (ageist bir slur istifadə elədiyim üçün liberal solçularımızdan da üzr istəyirəm, amma siz də aranızda çox istifadə edirsiniz qəbul eləyin-*) ilə əlaqələndirildiyi üçün gənclər arasında çox rəğbət görməyən, lağ edilən, bullinqə məruz qalan musiqi janrı, sənət nümunəsi. Etiraf edim ki, "muğam nədi a kişi" deyib məzələnən o gənc generasiyanın içində mən də olmuşam, lakin muğamı sevən bir yanım da həmişə olub uşaqlıqdan. Guilty pleasure * günahkar zövqlərimdən kimi qalıb içimdə. Yenə də müasir musiqinin yerini verməz mənim üçün, o heç, atıram bir lana del rey mahnısı qədər təsir eləməz mənə.

Önyarğılarımızı kənara qoysaq, muğam başlı-başına sənət nümunəsidir. Bunun öz nəzəriyyəsi belə var; notların quruluşu, qammaların qaydası, növləri - bir sözlə, şaxələndikcə şaxələnir. Mənə qalsa, ənənəvi qərb musiqisindən daha da kompleksdi. Qərb musiqisində, qaydalar az-çox daha aydındı, majorlar, minorlar-filan bəllidi. " greek mode"lar var qərb musiqisi nəzəriyyəsində də, amma əsas tema - tonallıq aydındı. Muğamda amma fərqlidi, düzü, muğam nəzəriyyəsi haqda öyrənmək üçün elə də fürsətim olmayıb, amma hökmən öyrənəcəm.

Uzun sözün qısası, köhnədi deyib aşağılamaq musiqiyə haqsızlıqdı. O çox dinlənilən Baxlar, Vivaldilər, Motsartlar da köhnədi, amma qərb onlara görün necə sahib çıxır.

bardcore

Müasir məşhur mahnıları orta əsrlər musiqisindən ilhamlanaraq yenidən yazılmış versiyalarını özündə cəmləşdirən janr. Populyar bir mahnı həm musiqi, həm də sözləri cəhətdən dəyişdirilərək orta əsrlər, renaissance dövrünə uyğunlaşdırılır. Musiqi cəhətdən mahnı həmin dövrdə istifadə olunan alətlərlə interpretasiya olunur, sözlərdə isə köhnə ingilis dilinə müvafiq sözlər işlədilir. Misal üçün:
you - thou, thee (təkdə)
your - thy/thine (təkdə)
yours - thine
you - ye (cəmdə)
are - art
həmçinin 2-ci şəxsdə olan feillərin sözlərin sonuna "st/est", 3-cü şəxsdəkilərə isə "th/eth" əlavə edilir. Məs:
"You are very special" -> "Thou art very special"
"Perhaps, he brings me a gift" -> "Mayhaps, he bringeth me a gift"
O cümlədən arxaik, müasir ingilis dilində işlədilməyən sözlər istifadə edilir. Məsələn, "truth" yerinə "sooth".

Bəzi məşhur nümunələr:

Somebody that I used to know

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

təkərli oturacaq istifadəçiləri ilə davranış qaydaları

Təkərli oturacaq istifadə edən şəxslərlə hər kəs kimi daha məhsuldar, səmimi, autentik söhbətlər edə bilmək və vaxt keçirmək üçün gözlənilməsi vacib olan davranış qaydalarının bir siyahısı.

Əvvəlcə, burada razılaşmaq lazımdır ki, "təkərli oturacaq istifadəçisi" termini politically correct "sjw cəfəngiyyatı" (bu nə deməkdirsə artıq) deyil. Belə arqumentlər eşitdiyim üçün bu nöqtənin altını cızmağı lazım bildim. Bəhsi keçən ifadə daha dəqiq şəkildə təkərli oturacağı istifadə edən bütün fərdləri əhatə edir. Misal üçün, əvvəl "əlil arabası" deyilirdi, amma bu yanlış adlandırmadır; təkərli oturacaqdan yalnızca əlilliyi olan şəxslər istifadə etmir. Məsələn, əlilliyi olmayan hansısa pasiyent də müvəqqəti olaraq təkərli oturacaqdan istifadə edə bilər.

Qaydalar:

1. Özbaşınıza kömək etməyə çalışmayın.
Təkərli oturacaq istifadə edən şəxs sizdən kömək istəmirsə, etməyə çalışmayın. Köməyə ehtiyacı olduğunu düşünürsüzsə, soruşun, "yox" cavabı aldıqda israr etməyin.

2. icazə verilmədikcə təkərli oturacağa toxunmayın.
Təkərli oturacaq onun şəxsi sahəsinin bir parçasıdır. Bu səbəblə özü istəmədikcə toxunmayın, bədəninizlə təmas etməyin, xüsusilə, söykənməyin.

3. Birbaşa təkərli oturacağı istifadə edən şəxslə danışın.
Onu qoyub köməkçisi (caregiver) ilə danışmaq hörmətsizlikdir. Onunla digər insanlarla necə danışırsınızsa, elə danışın.

4. Söhbət zamanı təkərli oturacaq barədə şərh səsləndirməyin.
Özü mövzunu ora gətirmədikcə fokusu təkərli oturacağa kökləmək düzgün deyil. Təkərli oturacaq barədə heç bir şərhə ehtiyac yoxdur, bu kompliment olsa belə. Onun yerinə fokusunuzu həmin şəxsin özünə, söhbətinizə yönləndirin.


5. Təkərli oturacaq istifadəçiləri üçün nəzərdə tutulmuş yerləri zəbt etməyin.
Parkinq sahəsi, WC və s.

6. Təkərli oturacaq istifadə edən şəxslə uzun söhbət zamanı oturun.
Sizinlə uzun müddət danışmağın qarşılığında ona boyun ağrıları yaşatmayın. Stul tapıb rahat göz təması quracaq səviyyədə qarşısında oturun. Ən əhəmiyyətlisi, onunla danışarkən eyni hündürlük səviyyəsinə gəlmək üçün əyilməyin, bu onda aşağıladıcı təəssürat oyada bilər. Sadəcə stul tapın.

7. Uşaqlarınıza davranış qaydalarını öyrədin.
Uşaqlar çox vaxt ağıllarındakını düşünmədən səsləndirirlər. Belə hallarda uşaqlar istəmədən də olsa təkərli oturacaq istifadə edən şəxsələrin rişxənd olunmuş hiss etmələrinə səbəb ola bilərlər. Ona görə, bu qaydaların onlara izah edilməsi vacibdir.

Mənbə

spring waltz

Xətalı şəkildə bir zamanlar Şopenin yazdığı deyilsə də, əslində, "Mariage d'Amour" adlı mahnının bir variasiyası olan əsər. Onsuz da, Şopen dinləyən birisinizsə, mahnının onun üslubuna uyğun olmadığını o dəqiqə hiss edə bilərsiniz.

Onun xaricində çox xoşagələn melodiyalı mahnıdır. Xüsusilə də, yuxarı oktavada vurulan notlar mahnıya ayrı zəriflik qatır. ilk dəfə 15 yaşımda dinləmişdim və demək olar, bu əsərin xatirəsi vardır məndə. Yenə də bir az "overplayed" mahnıdır sanki, televiziya verilişlərindən tutmuş bir çox yerdə bu mahnını səsləndirilməkdədir.

P.S.
mahnının adında vals sözü olmağına baxmayaraq vals ölçüsündə yazılmamışdır. Hətta mahnıda bir neçə dəfə ölçü (baxma: time signature) dəyişir. Nəticə olaraq bu mahnı bir vals deyil.

(youtube: )

entropiya

Haqqındakı ən yayğın yanılğı "nizamsızlığın ölçüsü" olmasıdır. Bu tərifin xətalı hesab edilməsinin səbəbi nizamlılıq anlayışının obyektiv bir reallıq yox, insan qavrayışın bir məhsulu olmasıdır. Bir sistemin digərinə görə daha "nizamlı" olmasının şərtini müşahidəçi öz ağlında müəyyənləşdirir. Kainatda isə nizamlılıq və yaxud da nizamsızlıq kimi faktiki ölçülər yoxdur, kainatda hər şey olduğu kimidir. Misal üçün, masanın üstündəki stəkanı və yerə düşdükdən sonra yaranan qırıq şüşələri iki sistem kimi götürək; Hər iki sistem şüşəni əmələ gətirən molekulların müəyyən düzülüşündən ibarətdir. Obyektiv cəhətdən sağlam stəkanın və qırılmış stəkanın molekullarının düzülüşlərində birinin digərinə nisbətən heç bir üstünlüyü yoxdur. Onsuz da, hər iki sistemdə molekulların sayı eynidir, kütlə itkisi yoxdur. Sadəcə sistemlərin qruluşu fərqlidir. insan istifadəsi üçünsə birinci sistemdəki stəkan faydalı olduğundan onu "nizamlı" hesab edirik. Fəqət bu tamamilə bizim öz qavrayışımızın məhsuludur, sistemin özünəməxsus bir xassəsi deyil.

Nizamlılıq paradiqmasını tərk etdikdə isə entropiyanın əslində sistemdəki təsadüfilik * randomness , zərrəciklərin düzülüşünün mümkün hallarının sayı ilə əlaqəli olduğunu demək olar. Bu videoda maraqlı şəkildə izah edilib:

(youtube: )

azərbaycanlıların başqalarının maddi durumuna olan marağı

Belə stereotipli entrylər yazmağı sevmirəm, amma bəzi stereotiplərin reallığı əks etdirdiyini düşünürəm. Nəticədə stereotiplər xalq arasında paylaşılan kultural dəyərlərin təcəssümü ola bilir. Bu da onlardan biridir.

Yeni nəsillərdə, bəlkə, bu meyil azdır, lakin konservativ çevrələrdə (i.e., xalqın böyük hissəsi) başqasının gəlirini, aldığı şeylərin qiymətini, pulunu nəyə xərclədiyini soruşmaq kimi normal qəbul edilən bir ənənə var. Bir neçə ay əvvəl təzə aldığım musiqi alətini babama göstərmişdim, ilk verdiyi sual "neçəyə almısan?" oldu. Sonra işlədiyimi-filan deyəndə, soruşurlar "nə qədər qazanırsan?", "o iş sərf eliyir?". Bu axırıncını soruşmayan çox az insan olub, həqiqətən.

indi durub sərt şəkildə bunu tənqid etmək, "azərbaycanlılar pisdir" mentalitetinə bürünmək istəmirəm, artıq kifayət qədər emosional taqətim qalmadığı üçün yaşadığım cəmiyyətdəki neqativlikləri aydın görməyə. Kultural bir davranış olduğu məlumdur onsuz da, bu səbəblə şəxslərə aid etmək də mənasız gəlir. Amma yenə də heç sevmədiyim bir ənənədir, məncə, başqalarının maddi durumu ilə bu qədər maraqlanmaq anormallaşdırılmalıdır. insanın içindən "sənə nə neçəyə almışam?", "nəyinə gərək ayda nə qədər qazanıram?" deyəsi gəlir (buradan aranızdan səsli deyənlərlə fəxr etdiyimi bildirmək istəyirəm-* ). Çünki bu informasiyaların hamısı sadəcə sizi maraqlandıran şeylər olmalıdır, sizin qazancınız, nə qədər xərclədiyiniz onların həyatına təsir etmir. Hə, yaxınlarınız soruşar, deyərsiniz. Bu sırf kultural bir normanı yerinə yetirmək üçün deyil, aranızda olan səmimiliyə, münasibətinizin şəffaflığına əsaslanaraq soruşulmuş bir şey olar.

gaslighting

birinin sizə reallığı qavraya bilmədiyinizi hiss etdirməsi, idrak qabiliyyətinizi sorğulatması, nəticədə başınızı qarışdırması effektinə verilən ad. #337075 - burada ətraflı şəkildə izah edildiyi kimi.

Narsizmin əsas komponentlərindən biridir, fəqət yenə də gaslight edənlər həmişə narsist olmurlar. Öz müşahidə və təcrübəmdən, bir vaxtlar özümün etdiyi, mənə qarşı edilən, başqalarına edilərkən gördüyüm anlardan yola çıxaraq deyə bilərəm ki, əsas edilmə səbəbi gaslighting-i icra edən tərəfin qarşısındakının emosiyalarının təsirindən qaçınmaq istəməsidir. Bir növ "sənin hazırda ifadə etdiyin duyğular məni narahat hiss etdirir" düşüncəsi ilə həmin duyğuların əsassız olduğunu qarşı tərəfə isbat edərək onların narahatedici təsirindən qaçınmaq istənilir. Bir qohumumda panik-atak bənzəri bir durum var idi və hər dəfə anasına xəstə olduğunu dedikdə o, "özündən çıxarırsan, heç nəyin yoxdur" deyirdi. Mənə elə gəlir, ana orada oğlunun xəstə ola biləcəyi gerçəyindən narahat olduğu üçün ona gaslight edir ki, bir daha bu mövzunu açıb onu narahat hiss etdirməsin.

Yəni, məncə, çox vaxt qarşımızdakının ifadə etdiyi şeylər bizi narahat etdikdə buna baş vurma təmayülü göstəririk. Əlbəttə, başqalarının duyğularını ifadə etməsindən narahat olmağımız, xüsusilə daim neqativdirsə, normal bir şeydir, lakin bunun öhdəsindən gəlmək üçün gaslighting etmək qarşıdakını emosional istismara məruz qoymaqdan başqa bir şey deyil. Qısaca sağlam bir şey deyil, onun əvəzinə açıq danışmaq lazımdır.