toy

(bax: cənazə mərasimi)

mavi huydur bende

bu sifarişi verən: khelben blackstaff aurnsun

--spoiler--



--spoiler--
Hayat hiç mavi yerinden vurmadı.. çünkü ben maviyi beyazı koruyan masumiyet olarak tanırım, karanlığı görünür kılan bir renktir mavi, öyle bilirim.. sürükleyendir,bitmeyendir... mavi olarak anlatmalıyım herşeyi...
kaldırın başınızı gökyüzüne, görmek istediğinizi değil gördüğünüzü söyleyin bana! yaşamın ta kendisidir mavi.. belkide sadece bu yüzden ölmeye değil.. yaşamaya mahkum
edilmiştir..
maviyi soruyordun, gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi
bir renk değildir mavi huydur bende
ve benim yetinmezliğimdir
ve herkesin yetinmezliğidir belki
denecektir ki bir süre
ve denenecektir
bir akşamüstünü düşünmek bir akşamüstünü düşünmekten başka nedir ki
gönül gözü görendedir,derinler mavidir...

--spoiler--



--spoiler--

*Edip cansever* şeiri. şair məlum şeirində Mavi rəngin verdiyi hüzura öz düşüncələrini qataraq saflığı, məsumluğu vurğulmağa və insanların heç vaxt bu saflığa çata bilməyəcəklərinə, ömür boyu bunun arzusu ilə yaşayacaqlarına işarə etmişdir. *mavi huydur bende* deməklə o, insanların daxilindəki gözəlliyi sadəcə bu rənglə ifadə edə biləcəyini vurğulamışdır əslində. bəlkə də şairin daxili aləmindəki bu mavi sevgisi, saflığı, gözəlliyi bu rəngdə görməsi onun dəniz qoxuyan bir şəhərdə doğulmasının, böyüməsinin nəticəsi idi. Çünki dənizlər nə qədər təlatümlü, xırçın, və heç bir nizama gəlməyən dalğalara qərq etsələr də onlara tamaşa edənləri, daxilində eyni təlatüm və xırçınlığı yaşayanları o sərtliyin altında yatan bir mavi sakitliyə, hüzura qovuşdurnuşdur hər zaman. Ona görədir yəqin ki, şair dəniz kimi daxilində yaşadığı sarsıntıları, dalğalanmaları aydın və sakit səma kimi ətrafına hüzur və sevgi yayaraq kamufulyaj edən bu rəngə bu qədər aşiq idi...

şəkər

Beyinin qətiyyətlə ehtiyyac duyduğu maddədir. Lakin təbii halda olanına, yəni, heç bir kimyəvi müdaxiləyə məruz qalmayanına. Bunu necə əldə edə bilərik- təbii ki meyvələrdən, şəkər çuğundurundan və. S. Lakin gündəlik həyatda istifadə etdiyimiz bütün fabrikat qidalarının tərkibində, eləcə də bəh bəhlə yeyib doya bilmədiyimiz zavod çörəklərinin tərkibində süni şəkərə rast gəlmək mümkündür. Azərbaycanlı ailələrin əsas səhər qidasının təşkilində də şəkər tozuna (şirinçayda) geniş yer verilir ki, bu da nəyə görə yurdum insanının əksəriyyətinin 70 yaşa çata bilmədiklərinin əsas göstəricisidir. Ətrafımızda əlində cips, şoklat və meyvə suyu qutuları olan körpələr görmək mümkündür, "uşaqlarınızı zəhərləməyin, cahil insanlar!" Deyə bağırmağım gəlir bu hallarda. Amma nə edim ki, o uşaqlar da o cahillərin şəxsi mülki kimi birşeydir, əl məhkum, sadəcə izləməklə kifayətlənirəm..

azərbaycanlı olmaq fəxrdir dedizdirən səbəb

*Musiqi* - üzeyir (hacıbəyovun sümükləri sızlayır bəlkədə) mehdizadəmiz və oxşarları var;
*film/kino* - "bozbash pictures"miz var;
*elm* - Allah rəhmət eləsin;
*Təhsil* - 95-99% i imtahanlardan keçə bilməyən texniki fənnlər üzrə müəllimlərimiz, bu cür bıyabırçılığın müqabilində abituriyentlərdən edilən absurd bilik normativlərimiz var;
*Səhiyyə* - 90% dövlət tibb müəssisələrində üzünü görməmək üçün kor olmaq istədiyimiz turşusifət, savadsız həkimlərimiz, saysız hesabsız , ödənişləri normal aylıq məvacibin qat qat qat üzərində olan, tibbi biznesə çevirən klinikalarımız var;
Savadlanmaq istəməyən, savadlanmaq cəhənnəmə, 21 ci əsrdə belə cahillikdən əl çəkməyən insanlarımız, onların sayəsində məhv olan körpə uçaqlarımız, gələcəyiniz var. Daha nə olsun ki.

isaac gotshtein

#281092 bu nədir ala? Bu elmi dərəcəsi 0 rəqəminin altında olan elmi dühaya birisi çatdırsın ki heç də hər kəs qadınla kişi cinsinin bütünlüklə bərabər olduğunu iddia etmir. Bərabərlik dedikdə, sadəcə olaraq cəmiyyətdəki mövqelər - sosial, iqtisadi, hüquqi bərabərliklər nəzərdə tutulur. bu mövzuda Oturub olmayan beyninin yerinə dirsək çürütməyi də mənasızdır. Qaldı ki sadaladığı boşboğazlıqlara insan olaraq insanları qadın kişi cinsinə görə deyil, mənəviyyatına, düşüncələrinə və şəxsiyyətinə görə dəyərləndirmək lazımdır. Bu gün əgər bizim cəmiyyətimizdə qadınların haqqı bu qədər tapdanırsa, onlar önəmli mövqelərin sahibi ola bilmirlərsə bu da müzakirə etdiyim başlığı açıb o qatmaqarışıq mənasız entrini yazan şəxs kimi despot insanların, valideyinlərin günahı ucbatındandır.
Hər qadın fal, bürc, makiyaj, zir zibil sevir deyə bir şey ola bilməz. Necə ki bütün kişi cinslilər futbol, ov və başqa məşğuliyyətləri sevmək məcburiyyətində deyillər. Gedin başqa mövzular tapıb daha yararlı başlıqlar açın. Boş yerə əsəblərimizlə oynamayın.

azərbaycanlı qızlar

Son zamanlar tanıdığım bir neçə tipdən sonra, haqqlarında fikirlərimi qəti sürətdə dəyişdirdiyim qızlar. Məsələn, Şərti ad olaraq A adlandırdığım bir qadın, illər öncə ailə qurub, 3 övladı və 28 yaşı var. Və tanıdığım qədəri ilə tipik bir azərbaycanlı "kişi"si ilə evlidir. Amma və lakin, qadının düşüncələri, fikirləri o qədər mükəmməl və dolğundur ki, onun təhsilsiz, evdar bir qadın olduğu gerçəyi rəsmən qoyur insana. Abi, belə qadınlar nə üçün gənc yaşda ər qurbanı olurlar axı?! Səbəb nənə dədələrdən qalma cındır, köhnə küləcə, cahil, insanları bədbəxt etməkdən başqa heç bir p*xa yaramayan mental pişpişədir. Ki, onun yerləşdiyi beyinləri yuyub təmizə çıxaracaq heç bir kimyəvi tərkib hələ kəşf olunmayıb, təəssüf. Bizim cəmiyyətimizdə qadın da işçi qüvvədir, bəli! Lakin yenə və yenə də onun yeri mətbəxdir, hamam tualet tənizləmək, paltar ütüləmək, uşaq doğmaq və haqqını müdafiə edərkən ər qapazı yeməkdir. Çünki atalarımız biz kişiləri kişi kimi yox avaran ayısı kimi yetişdirir. O yazıq, bədbəxt tükəzbanlar da nə qədər intellekt və iq səviyyəsi yüksək olsa da evdarlıqla cəzalandırılaraq itib batır. Nəticədə uduzan da o qadından çox, onu bədbəxtliyə məhkum edən cəmiyyət və onun haqqlarını doğru düzgün qoruya bilməyən dövlət olur. indi oturub burdan demək asandır ki "qorxaqdırlar, beyinsizdilər, niyə baş qaldırmırlar, hadı gəldi, bıdı getdi". bir də özünüzü qoyun o ətrafınızda və ya evinizdə dustaq olan çarəsizlərin, binəvaların yerinə.


P.s. (unudulan əlavə) -*
Belə bir cəmiyyətdə doğulmağa məcbur olduğu üçün "bədbəxt" cins adlandırdığım, nə vaxtsa, bu yerlərdə oğlan uşaqlarının normal (vicdanlı) təlim tərbiyyə alacağına inanmadığım üçün də elə "bədbəxt" olaraq qalacaq varlıqlar...

varlıq və yoxluq arasında

"Heç bir ana öz balalarını sağ qoyub ölməyəcəyi kimi, heç bir insan da öz ümidlərini sağ qoyub ölmür"
Burayla tanışlığımdan bir müddət sonra yazarının entrilərindən təsirlənərək oxuduğum kitab. Mənə son zamanlarda nəşr olunan müasir fəlsəfi kitablardan daha maraqlı və yaxın olanı.. əslində, hekayələrindəki personajların bir çox xüsusiyyətləri vasitəsi ilə özümdə olan situasiyaları doğru adlandıra bildim. Ziraa, özümə belə özümü ifadə edə bilməyəcək qədər maraqsız yanaşıram hər şeyə. o ki qaldı kitabın neqativ zərrəciklərlə yüklənmiş olmasına, elə kitabda qeyd olunduğu kimi beyin sadəcə bizə ətrafımızdakı bütün neqativlikləri bəzəyərək təqdim edir (pardon, yazar tam da belə qeyd etməmişdi, mən qeyd etdiyi fikir üzərindən öz nacizaneyi fikirlərimi çatdırmağa çalışıram ), hətta buna alışdırır, sevdirir, heç olmasa bir neçə saatlıq o biqeyrət beyinin təsirindən çıxıb reallıqla üzləşmək lazımdır.