8. xәyal qırıqlıqlarından sonra belimizdәn boynumuza qalxan boşluq, ağırlığı altında әzәn. әsasәn boğazda, sinәdә ürәylә sağ ağ ciyәr arasında, mәdәdә vә qarında hiss olunur. bir dә bu sikilmişin anidәn çökmәsi var. tamam, atlatdım bunu deyirsәn, 3-4 gün ağzın qulaqlarında sanki heçnə olmayıbmış kimi gәzib tozursan. sanki heç bir ümidin, istәyin boşa çıxmamış kimi. kabullenmiş kimi aparırsan özüvü. işin qәribә tәrәfi dә odu ki, özün dә artıq inanmağa başdıyırsan buna. nә әcәb belә rahat atlatdım deyә sevinirsәn dә. ancaq tipini siktiyim әn xoşbәxt anında da özünü gösdәrir. lomkaçılıq siması ilә. içindәki o sıxıntı olmur, ama başqa bir şeyә dә hәvәs olmur. belә anlarda bir qutu qırmızı winston, çay vә kitab eşliyindә 7 saat araz kafedә oturmuşluğum var. 1 deyil, 2 deyil. pul olmuyan vaxtlarda da, içәri şәhәr metrosunnan çıxan kimi solda park var ha, adını bilmirәm. sәhәrdәn orda yerini rahatlıyıb, yenә siqaret vә kitabla axşama kimi başı qatmaq olur. kitab olmasa, skamyada oturub, gәlib keçәnlәrә dә baxmaq olar.
(bax: göğe bakma durağı)
bir dә, eyni vәziyyәtdә olan bir dostla oturmaq var. susabilәn biri olmalıdı ancaq. saatlarnan bir pubda oturub qarşılıqlı siqaret çәkә bilәcәyin, pivә içә bilәcәyin vә qarşılıqlı susa bilәcәyin bir dost. yoxdusa, belә bir dost edinin, gözәl şeydi.
ancaq, tipini siktiyim bu bir neçә susqunluq günündәn sonra qayıdır. nәsә olur, artıq o "nәsә" nәdisә. adi bir söz, şәkil ya nәsә xәbәr. yenә boğulduğunu hiss eliyirsәn. o unutdum sandığın mәsәlәni qurcalıyırsan. niyә belә oldu axı, nә әskiyim vardı, hәrşey yaxşı idi axı? suallarnan yeyirsәn özünü. nәyi әksik elәdim görәsәn deyirsәn. hadisәlәri yadına salırsan, yox hәr şey super idi deyirsәn. sonra bir aşağılıq kompleksi basır. "mәn heç kimә lazım deyilәm", "layiq deyilәm" falan triplәrinә girirsәn. yenә tamam deyirsәn, bununla yaşamağı öyrәnmәliyәm deyib qayıdırsan tәzәdәn susqunluq etabına.
bunun sonu yoxdu deyәsәn. kısır döngü dediyimiz şeydi. fırlanıb eyni yerә qayıdırsan. arada bir-iki gün, mәn sәbr eliyә bilәrәm düzәlәnә kimi deyib, tәsәlli edirsәn özüvü. ancaq amq, uzun çәkmir. belә belә durğunluğa alışırsan. artıq "kefsiz görünürsәn" kimi sözlәrә "nolsun, ola bilmәrәm?" kimi cavablar verirsәn. әvvәl paylaşmaq rahatladırdısa da, indi içinә atmaq rahatladır. suallara qarşı da bir antipatiya yaranır. hәr hansı cins suala. neçә yaşın var sualına belә "nәbilim" zad deyirsәn. ümumiyyətlə, bu sual illeti sikir adamı. niyә sual verirsәn ki amq? verirsәn heç olmasa baş hәrәkәtiynәn tәsdiqlәnә bilәn suallar ver. nәdir yәni, sanki çox maraqlıdı nolduğu.
hә, simptomlardan biri dә özünü çәkisiz mәkanda hiss elәmәkdi. göydә qalmısan, nә yerә düşә bilirsәn nә dә yuxarı qalxa bilirsәn. ortada, boşluqda üzürsәn. ancaq hәrәkәtsiz yәni, irәli-geri getmәk söhbәti dә yoxdu. başı aşağı falan dura bilәrsәn, fırlana bilәrsәn ancaq sabit bir yerdә. 10sm yaxınlığındakı bir şeyi әlini uzadıb götürә bilmәyәcәk qәdәr aciz olursan.
(bax: bir boşluk ki nasıl insanla dolsun)
melanxoliaya bağladım yenә. cici davranın özünüzә, heç nәyә dә çox bağlanmıyın. bağlansaz da, cansızlara bağlanın. yәni, idarәsi әlinizdә olanlara. bir dә bu ümid kәlimәsini çıxarın lüğәtinizdәn. ümid әn son pislikdi ki, ağrıları uzasdfgs. tamam, susdum *
glş
p.s: o deyil dә, heç yaza bilmirəm bu tip entrylәri ancaq israrla yazmağa davam eliyirәm. ağzımı üzümü siksinlәr.
6. nətər bişeysən sən varını sikdiyim. otururam stolda, leptopu itələyirəm qırağa ki get sikdir, iki dəq otururam əl gedir leptopa, götrürəm açıram fanatik.com.tr, superfb.com, soz6.com, sora təzdən bağlıyram. mamagil toy kasedinə baxır otrub ona baxram, orda da seygah gedir içni sikim, düşrəm aşağı siqaret yandırram tez qutarır oda, gəlrəm otağıma, bunun otağa bugünkü 70-80'ci girişim olduğunun fərqinə varıb dilxor oluram. gedib soyuducunu açıram, ac olmadığım yadıma düşür bağlayıram, gəlib leptopu açıb fringe'i açıram, getmir, getmir içni sikim getmir. damara oturacam bir iki günə. ayağım transa girib uje yelləməkdən aq.
1.balck hole yeni kuantum fizikasındakı qara delikler kimi insanı içine çeken boşluqdur. dolmayan boşluqdur, narahat edici boşluqdur. birde var doyumsuzluqdan gelen boşluq. insanın en başlıca xarakterlerinden biri. istedikce istemek, doymamaq. daha çox istemek.
manikal depressiv xestelerinde olduğu kimi dolub boşalada biler. seher oyananda çox xoşbext hiss ede bilersiniz özünüzü ama axşama doğru içdeki boşluq sizi intihara zorlaya biler.
paul austeryalnızlığın keşfi'nde bu barede atasından behs eder: insan formasında bir boşluq
51. sevgilinlə birlikdə olduğun bir partidən sonra bir başqa hiss olunar.
(baxma: içkili ikən yazılan entrylər)
birlikdə olduğun partnerindən kifayət qədər razı olarsan. münasibətinizin səni narahat edən tərəfləri çox az olar. di gəl ki, yenə də nələrsə səni partidə ətrafa boylanmağa məcbur edər. başqalarının sənə toxunması, baxması içindəki boşluğu daha da dərinləşdirər. halbuki bu insanlarla birlikdə olsan, indiki münasibətindən daha tez bezərsən. bundan adın kimi əminsən, hətta o insanları tanımasan belə bundan əminsən. ancaq yenə də digər tərəfə boylanırsan. sevgilinin ən xırda hərəkətləri səni səbrsizləndirir, əsəbləşdirir, emosional reaksiya verirsən.
bu hissdən qurtuluş yoxdur deyəsən.
41. siz yorulursuz, bir yerdən sonra. lotte! əlvida! bir pox olmadığınızı da başa düşürsüz. mən pozğun ünsürəm, - deyir tyler. günlər keçir, saatlar keçir. ürəyiniz bulanır, yerinizdə saymaqdan. məğlubsunuz. amma dərhal arxasından uçub gələn başqa bir alma gregorun kürəyinə sanki batdı. bir gün evə gələndə, nə isə gözünüzə sataşır. heç vaxt düşünmədiyiniz bir şeyi fikirləşirmişsiniz kimi gəlir sizə. nədənsə, evə tələsəməyə başlayırsız. sonra yol keçirsiz. əslində candide heç də cunégonde'la evlənmək istəmirdi. evdəsiz. həddən artıq su içirsiz. niyə tələsədiyinizi fikirləşirsiz. divana oturursuz. nə etməli olduğunuzu fikirləşirsiz. olduğum yerdə tərpənmədən qaldım. qoca salamanonun otağında it boğuq boğuq inlədi. sonra evdən çıxmağı düşünürsüz. yox. sonra evdə qalmağı seçirsiz. oradadırlar, çöldədirlər. ağ geyimli qara oğlanlar... foyedə o cür işlər görəcəklər... cinsi şeylər... sonra, mən onları tutmadan işi, yerləri silməyə çevirəcəklər... artıq bir şey etmək lazım olduğunu fikirləşirsiz. evə on üç saatdır gəlmisiz, lakin hələ də bilmirsiz nə edəsiz. televizora baxmaq istəyirsiz. yox. kitab oxuyacaqsız. pierre qəflətən dərin bir nəfəs aldı, ağır gövdəsiylə divana, prince andreyin yanına çökdü. yenə, fikirləşirsiz. artıq iyirmi doqquz saatdır evdəsiz. balkona çıxırsız. ayağınızı yerə yayılan suya düşüb, sürüşür. yerə yıxılmırsız. neçə barmaq, winston? - beş! beş! beş! artıq oruc tutmaq vaxtıdır.
15. nəsə boşluğdu. adətən vaxtı nə iləsə doldurduqda həmən şey bitdikdən, yox olandan sonra belə olur. ki, bu doluluğ da öyrəşmədiyin şeydi. öyrəşə bilmədiyindən deyil sadəcə müəyyən sərhədlər imkan vermir buna. həmişə dolu olmursan. nəyinsə boşluğu hər zaman olur, özü də bekarçılıqla bunun çox əlaqəsi var. bekar olsam da nəyinsə boşluğunu həm hiss eləmirəm, həm də eləyirəm kimidi. tam eləsəydim gərək indi oturub dərd çəkərdim. daha çox sadəcə boşluqdayam. nə etməli olduğumu, nəyi istədiyimi konkret bilmədiyim, nəyinsə boşluğunu tam hiss edə bilmədiyim boşluq. görünür hələ tam dolu bir şey yaşamamışam. elə olanda da çox üstünə getmirsən. oturursan gözləyirsən ala bunun adı nədi deyirsən. nəyisə etməliyəm kimi bir hiss olur içində. durma deyir, dayanma deyir. başqa şeylər haqda fikirləşirsən. ama gözləmədiyin anda gəlir. aparır səni. yəqin bir çox şeydən geri qaldıqdan sonra, həmən şeyləri əldə etmə hirsinin içində donub qalırsan. hansından başlayasan bilmirsən. dayanırsan, çökürsən. sonra için sikdiyin məcburluqdan davam eliyirsən həyata.
9. olmasını istəmədiyim və olmasına şərait yaratdığım bilinməz bir hiss. yalandan da olsa açıb bir iki şən musiqi dinliyib, bir iki filmə baxıb düzəltməyə çalışsan da olmur. bir şeir vardı buna aid.
nə qədər istəməsən belə böyüyür,
çıxılmaz yollarda qalırsan,
çıxmaq istəyirsən,
aşmaq istəyirsən hər divarı,
arxasında nə olduğunu bilmədən.
sevgiyə ehtiyac duymadığın bir anda,
sevgisizlikdən əziyyət çəkirsən.
boşluğu tüstüylə doldurub,
dumanlara bürünürsən,
yandırıb,
çəkirsən.
közünü tökürsən.
bilə - bilə əzab çəkirsən.
lazımsız bir hiss var içimdə.
lazımsız bir hiss.
niyə hələ də sonuncu ümidin ölmədiyinə heyrətlə baxıram.
çoxdan hazırlamalıydı boğazına keçəcək kəndiri.
yaban otları kimi yersiz yaşadığımı
düşünürəm, ömür boyu,
kimdənsə asılı qalmaq mənə görə deyil,
qarşılıqsız bir hissi bəsləmək,
quduzlaşdırmaq.
uçurumun kənarında qanadsız durmaq,
içmək,
içmək,
içmək.
səbəbini bilmədən,
ağlamaq istəyi gələn anda,
gözlərinin quruması.
mənfi olmaq,
sevilməmək istədiyin bir anda
gözdə olmaq,
hamıya xoş davranmaq.
qərarsız deyiləm.
qərar mənsizdir.
yabani alaq otu kimiyəm.
hardansa çıxıb,
özümü kimdənsə asılıymış kimi göstərmək xislətimdi mənim.
tutunduğum budaqları kəsirəm.
bilə-bilə əzab çəkirəm.
bilə-bilə yaşıyıram.
ümid bəsliyirəm,
ümidsizliyə ümid bəsliyirəm.
ölümsüz bir ölümlüyəm bu dəqiqə.
19. bir gün birini sevərsən, həm də çox dəyər verərsən. ancaq qarşındakı bildiyin odun çıxar. bir şəkildə ayrılmaq məcburiyyətində qalarsan. əzab çəkərsən, hər gün ölərsən. uzun bir vaxt bu kədərlə yaşayarsan, bir müddət damara zırrandıqdan sonra onu unudarsan. və qarşına biri çıxar. səni hər kəsdən çox səvər. fikirərinizin,həyata baxışınızın,ideyanızın, birinə, ya da bir şeyə sinirləndiyiniz an sərf etdiyiniz söyüşün belə eyni olduğunu görərsən. dəyərli olduğunu hiss etdirər sənə. onu sevməyi çox istəyərsən. amma sevə bilməzsən. çünki çəkdiyin qəm ürəyini yeyib bitirib, duyğularını söndürüb, bir boşluğa düşərsən. insann içindəki dərin boşluq bundan başqası deyil. qarşındakı insan da eyni kədəri yaşayıb sən demə. çəkdiyiniz əzablarında eyni olduğunu görərsən o gün. sizi allah qarşılaşdırıb deməkdir bu. bir biri üçün yaradılmışsınız.
əgər qarşınıza bələ biri çıxıbsa ümid edin, bir gün duyğuları təzələnəcək, o da sizi sevəcəkdir. boşuna qarşılaşmamışsınız.*
bu da bir ümüddür
.
32. izah eləmək istədikcə boşa çabaladığını anladığın hiss.hiss elədiyinin nə qədərini ifadə edə bilərsən ki?bütün gün düşünürsən problemin nə olduğunu, nəyin səni necə deyərlər bu boşluğa itələdiyini anlamağa çalışırsan, hey düşünürsən amma alınmır, nədi ki səhv?yaxşı ki arada dostlarla görüşüb fasilə verirsən,amma elə anı da olur ki, bunu nəinki dayandıracağ, müvəqqəti unutduracağ bir şey yaxud bir kimsə olmur.elə varsan kimi görünüb yoxsanmış kimi hiss edirsən.gəzsən kimsə danışdırmasa, fərqində olmadan, hara getdiyini bilmədən uzanar yolun.otursan saatlarca eyni yerə baxıb nə qədər zaman itirdiyini hiss etmərsən.itirə itirə gediriy anlam vermədən.buna öyrəşməy də pisdi.yalnızlığ kimi qəhbə hisdi.bir də gördün sevirsən.bir də gördün ehtiyaca çevrildi.nolsun pisdi? bir də gördün daimi məskən saldı.nə edəsən.
21. ağ, qara ciyər və mədənin ortasında yarandığını fikirləşdiyimiz, bəlkə də ora aid olmayan, böyüyən, böyüdükcə ağrıdan, ağrıtdıqca, bükülüdüyünüz boşluqdur.
insan o boşluğa toxunmaq üçün nələrini verməzdi deyə də fikirləşdim, amma varlığı vacibdir. o boşluq olduqca nələrinsə fərqinə varıram. dərin olmasından çəkinmirəm, amma üzməkdən qorxuram.
48. heç olmamış birinə bütün bu olmuşları, dizlərindəki qum dənələrinə tutunan uşaq həyəcanı ilə danışmaq, çiyinlərimin arasına gizlədib , dünyaya ağlımı, kürəyimi dönmək ,zamana kiçik addımlarla uzun yollar fəth etmək, bir tikişdə və hər nəfəsdə açılan paraşütlər kimi döş qəfəsimin sümük barmaqlıqlarını zorlamaq; amma əlimi rütubətli divara sürtüb tökülən boya kimidir bədənim, sürtündükcə zamana tökülürəm, yorğunluk və xəstəliklə.
50. Hal-hazırda üzərimə çökən ,haradan və niyə gəldiyini anlamadığım duyğudur.
insanın varlığını bürüyən, mədə, ağciyər, qarın boşluğu, ürək arasında olan, mənbəyi naməlum duyğu. Niyə, axı niyə? Axı cəmi 1 saat əvvəl gülürdüm... axı nədir səbəbi bu duyğunun? Məni kədərləndirəcək bir kitab oxumamışam bu gün, ağlayacağım film izləməmişəm, aşiq də deyiləm. Zatən 2 ildən çoxdur ki, sevgi hissindən tamamilə uzağam. Bəs nədir bu boşluq? Hardan gəlir? Bəlkə kefim düzələr deyə youtube'də nəsə izləyim dedim, empriyum axtardığımı gördüm. Zatən zibil kimi olan ruh halımla dinləyib ağladım, lap betər oldum. Bu da fayda etmir, ağlamaqla getmir. Qara dəlik kimi sanki bütün xoşbəxtliyini, arzularını udur bu boşluq. Səbəbini bilmədiyin üçün qurtula bilmirsən, nəyə ehtiyacın olduğunu bilmirsən. Kiminləsə danışmaq istəyirsən, amma hamıdan uzaqlaşmaq istəyi bürüyür varlığını. Ona görə bura yazıram, bəzən yad, tanımadığın birinin sənin duyğularından xəbərdar olması insanı yaxşı hiss etdirir. Yad, məni başa düşə biləcək kiminsə, bəlkə də yazdıqlarına görə "umbaya bax, sözlüyü nə günə çevirirlər" deyən birisnin oxuyub azdan-çoxdan səni anlaması rahatlıq gətirir.
Özünü yaxşı olduğuna inandırmağa çalışırsan, alınmır. Ancaq ətrafındakıları aldada bilərsən hər şey yaxşıymış kimi davranmaqla. Bəlkə də, ehtiyacım olan kimisə qucaqlamaqdır. Amma lənət olsun, sanki ailə üzvləri ilə aranda görünməz divarlar var, heç nə olmadan gedib qucaqlaya bilmirsən, sevgini hiss etdirə bilmirsən. Əlindən gələn tək şey qulaqcığını taxıb heç kəsin görməyəcəyi yerdə ağlamaqdır. Kaş bununla keçsə, amma alınmır...
Ümid edirəm, tezliklə xilas olaram bu boşluqdan. Yoxsa axırı heç yaxşı olmayacaq...
5. konkret mələdən boşluq.özünü cırıb-dağıltsan da,neynəsəndə doldurmaq çətindi.bir müddət əl çəkmir.əsas səbəbi: uzun müddət monoton həyat tərzi və ya əlindəki o boşluğu dolduran nəyisə itirmək.çıxış yolu: bir müddət boş vaxtın qalmamağına çalışmaq,özünü yormaq,fikizi əziyyət çəkmək.bu halda boşluq yaddan çıxmağa başlayacaq.
keçməsi üçün, təxmin etməkdə hər zaman çətinlik çəkəcəyiniz müddətlər yaranır. ilk vaxtlar rüşeym halında kiçik və oralarda bir yerlərdə olduğunu təxmin edirsiniz. ilk boşluq krizisləri isti - isti olduğuna görə çox fərq edilməyə bilər, amma dediyim kimi, təxmin etməkdə çətinlik çəkdiyimiz, keçməsi üçün inandığımız saatlar, aylar, qısacası zaman faktoru var.
öldürməyən boşluq, təkləşdirir. hər şey riyazi hesabla kimi gəlir. o vaxtlar üçün təkliyə ehtiycınız yoxdur, normallaşmaq üçün çalışırsız və hər nə səbəblə olur olsun yaranır və mənəvi ağrının ən pik həddlərinə qədər, yavaş yavaş hərəkət edirsiz.
fiziki ağrı və mənəvi ağrı qiyaslamasında, seçimində, birincisini seçərdim. fikirləşmədən. sakitcə.
əvvələr mənəvi boşluq və ağrılardan zövq alsam da, indi iyrəncləşməkdən başqa işimə yaramırlar.
boşluğun axırı olmur.
55. Bu aralar çox qarışıq duyğular içərisindəyəm...Həmişə olduğumdan çox daha duyğusal, sonu olmayan fikirlərin arasında əzilir kimi hiss edirəm sanki... "Nə olub? Niyə beləsən? Nə baş verib?" deyə çox soruşur ətrafım, səbəbsizcə beləyəm deyəndə, inanmır kimsə, bəziləri sadəcə yola verir və ya bəziləri ərköyünlük etdiyimi düşünür.
Əslində sayacaq o qədər səbəblərim var ki, amma anlat desələr kəlimələrin gücü çatmayacaqmış kimi gəlir, ya da mənim gücüm, bilmirəm..."Üzüləcək səbəbi yoxdur, amma ağlayır" dediklərini də eşidirəm, çox da önəmsəmirəm açığı... Onlar məni, içimdə qopan fırtınanı bilməyənlər, görməyənlərdir çünki. Siz fikir vermisiz? insanlar küçələrdə, yollarda,hər yerdə, hər an, daima bir təlaş içindədilər. Bəzən düşünürəm, görəsən bu təlaşın içində dönüb həyatlarına baxmağa fürsətləri qalırmı? Bilirsiz, bəzən ən çox da nǝyǝ üzülürəm? Bu qaçışan insanların arasında mən sadəcə dayanmışam, olduğum yerdə sayırmışam kimi hiss edirəm. O qaçan insanlar bəzən elə sürətlə dəyir ki mənə, həyatıma, tarzlığımı itirirəm bəzən yıxılıram bəzənsə yıxılacaq kimi oluram... Həyat, zaman heç durmadan axıb gedir. Qaçışan insanlar, sürətlə axan zaman və sadəcə duran mən... Kaş zamanı tutub saxlaya bilsəm, "Dur, dayan yanımda, mənim ətrafı insanlardan hörülmüş divarlarımdaki təkliyimə sən şərik çıx. Mənimlə dayan, gücümü toplayanda, yeni-yeni yeriməyi öyrənən uşaqlar kimi bu qaçışan insanların arasında addım atmağı, yıxılmamağı bacaranda, mənimlə birlikdə axıb gedərsən, mənimlə birlikdə köçüb gedərik bu havatdan "deva bilsəm
45. mövcud həyat artıq heç bir şey ifadə etmir, əli qolu bağlanmış , boşluğun zövqüyəm . və bir qaçış yolu axtamaq gülüncdür. arzulanacaq ,ehtimalı olan yeni bir həyata başlamaq ,qurulan xəyallara və öz həyatımın idarəsini ələ almaq adına bütün bağlılıqlarımdan azad olmaq istədiyim danılmazdır.
3. sözlerle tanımlanmayacaq bir boşluqdu.resmen toxunursan kimi.amma neye? herşeyin donuq göründüyü,vaxtın öldüyü anlardır.ne qeder böyüsekde,aşsaqda yenede arxamıza pazı qoyan bir heyat ve mükafatı olaraq aldığımız boşluqlar var.
29. metroda qatardan düşəndən sonra o ki platformada çıxışa doğru gedirsən qatar da çıxıb gedir sən də ardıyca baxırsan. bu kimi bir hissdi boşluq .boşluq ilə insan doğulur yaşıyır və ölür.bu boşluğu heç nə doldura bilməz.
40. boşluq...
fikrimcә,insan o qәdәr ümidsizliyә qapılır ki,ürәyindә o qәdәr şey olur ki uje hissizlәşmәyә başlayır.heçnә hiss etmir toxunduğun fikirәşdiyin hәr şey mәnasız olur
tәbiidir ki bu zaman boşluqda olursan
hәr insanın belә dönәmi vardır.ama әsas bu dönәmdәn necә çıxmaqdı,yolu necә tapmaqdı..
11. çox zibil sindromdur. həyatımda olan boşluqların sayı tükənib bitməz dərəcədə çoxdur. doldurmağa çalışsam da olmur. bir ifadə var ki " əgər uşaq vaxtı sənin velosipedin olmayıbsa, böyüyəndə istəyirsən 10 nunu birdən al,o uşaq vaxtında alacağın ləzzətlə həyacanla indiki qazandığın hislər eyni olmayacaq " bax belə bir həyasızlığın qurbanıyıq çoxumuz.
54. periodik olaraq məndə də yarandığını və ya həmişə orda olub özünü göstərdiyini düşündüyüm hiss,duyğu hər nədirsə. hər şey yaxşıdır əslində. bir problem də yoxdur. bəs niyə boşluq var? boşluq uğurdursa çox uğurlu olduğum vaxtlarda da orda idi. sevgidirsə əgər, onun əlavə bir ehtiyacını hiss etmədiyimə çox əminəm, hətta sevgidən qaçmaq kimi xəstəsov bir meyilliliyim də var. bu da ola bilər səbəbi. bəlkə də böyük nəsə eləmək ehtiyacıdır ya da həmişəkindən fərqli nəsə etmək. çünki rutin halında olan bir şeyi yox eləməyin yolu rutini qırmaqdır yəqin ki. bundan da əmin deyiləm. sadəcə boşluq elə boşluqdur ki, heç bir yerə sığışmaq olmur. nəyinsə dərin bir əksikliyidir. bəlkə də başa düşülməyin, həqiqətən eşidilməyin, dinlənməyin, şərtsiz, özünü əyib bükmədən, yalandan gülmədən insanlar tərəfindən qəbul edilməyin ya da olduğum kimi qəbul edəcək insanların. uşaqlıqdan yaranan, getdikcə də böyüyən bir boşluqdur məncə. səbəbini tapmaq da çətindir. tapılsa belə aradan qaldırmaq olarmı orası da bilinmir. çox adamda varsa bu boşluq və bu qədər entry yazılıbsa uğruna, deməli səbəbi də ortaq bir dərddir. nə vaxtsa tam hiss edə bilmək qəribə olardı onsuz da, tam hissetmək tamlığı hansısa şəkildə yox etməyi gətirir məncə. bu da böyük ehtimalla mənim özümdən uydurduğum bir şeydir, tam olmuş kimi hiss etsəm xəbər verərəm. ağlamaqlı entry yazmaqdan da zəhləm gedir, amma gülən maskanı təklikdə qalmadan ata biləcəyimiz tək yer də sözlükdür. sorry, sözlük.
47. hamıya borclu olub amma heçkimdən borc almadığın andır. bir gün bəlkə hamısını qaytarasan belə sonrakı bu illərin sonundakı gələn əziyyətin yaratdığı yeni boşluq...
indi bir nəfərə borclusan o da özünə. qaytar deyib qışqıır! elə qışqır ki içindən gələn əks səda sənin qulaqlarından bədəninə və ordan yenə qaranlıq boşluqda bitsin
(baxma: queen-we are the champions)
43. niyə məhz dərin? şəxsən mən dayaz adam olduğum üçün müvafiq boşluq da elə dərin deyil
dayaz adam olmaq ən yaxşı şeydi.. çox dərinə ketməmək, heçnəyə fuck verməmək və s.. və get gedə nirvanaya çatıb kütləşmək, bir heyvandan fərqsiz olmaq.. insanın ən ali məqsədi elə budu
53. Özümü tanıyandan həmişə içimdə bir boşluq var sanki, həmişə bu boşluğa bir məna axtarırdım,dərin düşüncələr və boşluq... Amma indi düşünürəm bəlkədə boşluq daxilimdə deyil, ətrafımdadır. Yada içimdəki boşluğa bir ad qoymaq üçün özümü tanımalıyam hələ
33. təkcə adamın içində qalsa bu qədər əzab verməzdi bəlkə də. içdə qalmaqla kifayətlənmir, adamı bütünlüklə əhatə edir. bir saat mal-mal ekrana baxıb, nə biçim şey olduğu haqda heç nə yaza bilməməkdir bu boşluq. bu qədər vaxtdan sonra gəlib yazdığım şeyə bax, sözlük.
35. insanın tamamilə lazımsız olduğunu hiss etdirən bir şeydir. daim mənasız hərəkətlər edib doldurmağa çalışdığın ama yalnız müvəqqəti rahatlıq yarada bildiyindir. əslində bir yanının tamamən əskik olduğunu anladığın ancaq özünə belə etiraf etmək istəmədiyin hisdir. qısacası həyatına qatmaq istəyib də qata bilmədiyin bir çox kəslər və daha nələr nələrdir...
30. mənimdə içində olduğum boşluqdu. o gedəndən sonra yarandı.əvvəldə də, elə də maraqlı həyat deyildi.orta sıranın 3cü cərgəsində oturan qaqaşla həyatım arasında elə də fərq yox idi.amma o, həyatıma məna qatırdı.hər dəfə onunla danışanda hələ nələrinsə yerində olduğunu düşünürdüm.sonra nə elədi ? heçnə çıxdı getdi.mənidə boşluğun kənarından itələdi.və hələdə oralarda bir yerdə uçuram.bunları niyə yazdığımı da bilmirəm.hər dəfə içkimin, siqaretimin önündə oturub saçlarını sığalladığımı fikirləşirəm.gözlərin yadıma düşür.gözlərimdən də nələrsə düşür.boğazıma atdığım hər tikə gedib o zəhrimarda ilişir.daha getmir.yenə səni xatırlayanda siqaretimə təşəkkür edirəm.kent 8in o tüstüsü arasından baxırsan mənə.səni qiyabi də olsa beynimdə canlandırdığı üçün ona təşəkkür borcluyam.nə mahnılar, nə yollar, nə kitablar bu boşluğu doldurmağa qadir deyil.
17. bəzən insanı harada yakalayacağı müəyyən olmayan boşluqdur. başa taxıb da zamanla unutduğunuz hər şey bir anda başınızın içində dolanmaya başlar. sonra usuldan bir mahnı açtırır sizə. bir az əvvəl başınızın içində dolanmaya başlayan o problemlər beyninizi gəmirməyə, boynunuzdan yol alaraq ürəyinizə doğru getməyə başlar. o zaman "nə olur mənə" deməyə qalmadan çökdürür insanı. sonrasında nə var nə yox tökərsiniz içinizdə qalanları. bu da insanın özünü yeniləməsi üçün ağrılı bir yoldur. nəhayət kəlam ... bəşər üçün şərtdir bu ağrılar sızıltılar, insan olduğunuzu xatırladır.
39. arada bir fiziki olaraq sinede, qarında bir boşluq hiss edirsen, o anda olan ezab heç neye benzemir. özün içini açıb ora baxmaq isteyirsen, elinle içalatını çıxarıb yere töküb baxmaq isteyirsen. o da olmasa, özünü döye-döye göyerdirsen, ne bilim? adi bir söz bele o veziyyeti yarada bilir.
13. hal-hazırda içində olduğum boşluqdur.insanən nə istəməsi məlum olmayan birşeydi.hamıdan uzaqlaşmaq istəyi də olur,dost-tanışla birgə vaxt keçirmə hissi də.sevgilinin olmaq istəyi də,əksi də.gah ciddi gah da şit vəziyyətlər yaradır.mahnıyla meditasiya etmək vəya kinoya baxmaq qısa müddətli olsa da boşluöu doldura bilir
10. bu boşluq başqa boşluqlardan fərqlənir.mübaliğəli şəkildə desək dərinliyini ölçmək üçün içinə nə qədər daş atsan səsi çıxmaz.o qədər dərindi yəni..çıxış yolu ya yenilik, ya da geri qayıtmasını istədiyin köhnəlikdir.
14. dərin dediyinin də bir dibi vardır ay camaat, boy vermir, dibinə əlin-ayağın çatmır, o dərindir, bunun dibi yoxdur, dərin deyil yəni, dibsizdir. zatən boşluqdur adı üstündə.
12. bir insan olar baqlanarsan,seversen onu,yani bu eks cins olmaya da biler,nefes geder yaxin hiss edersen onu ozuve ve bir gun ebedi ayriliq geler,itirersen onu ve o insanin senin ucun nece deyerli biri olduqun birde anlayarsan bir bosluq yaranar icinde,vecsiz menasiz baxislarinla kecirersen zamani,ne elesende hara gedsende dolmaz bu bosluq,cox gehbe bir hissdi.
52. "o"na qədər belə bir şeyin məndə də olduğundan xəbərsiz idim. ya da yox idi heç, "o" özünə yer elədi və sonrasında boş qaldı. indi heç bir şey mənə maraqlı gəlmir. qulaq asdığım musiqi, baxdığım film, serial və s. əvvəlki kimi həyəcan yaratmır. bir şey oxumaq istəyirəm öyrənmə məqsədilə, heç bir cümləsi beynimə girmir, mexaniki şəkildə yazı oxuyuram ancaq. dərindir, dayazdır, bilmirəm, amma əvvəl hiss eləmədiyim bir boşluq olduğundan əminəm.
20. aləmlərin rəbbinə inanmamaqdır. bi yernizlə daada çıxsanız insanın içində inanma hissini yox edə bilməyəcəyinizə görə bu bir şeylə doldurulmalıdır. kimisi narkoyik,uçan spagetti canavarı nə bilim isa ilədoldursada təbiiki ən doğrusu hak din olan islamdır əzizlərim.
)