692. əziz sözlük, hər nə qədər günlük yazmağa dəyəcək birşey olmasa da özümü itələdim ki, yazım. bugün də digər günlər kimi sıxıcı və monoton keçdi. demirəm sıxılmaq pis şeydir, o da öz yerində yaxşıdır. demək olar 3-4 aydır heç nəyə maraq və həvəsin olmaması problemindən əziyyət çəkirəm. bugün də həmin problem həmişə olduğu kimi özünü göstərdi. maraq və həvəsin olmaması bir çox şeyə təsir edir normal olaraq. rənglər gözünə daha solğun görünür, gülüşlər həmişə olduğundan daha saxta gəlir, empatiya qurabilmirsən və özün özünə yad olursan. lap bunları da qoyaq bir qırağı, istəyirsən bu problemdən azad olasan. amma nə xeyri var? heç problemin üzərinə getməyə, həll etməyə həvəsin də olmur. günlərin, ayların başda da vurğuladığım kimi hər hansı bir işi etmək üçün özünü itələməklə keçir. bugün digər günlərdən fərqli olaraq özümü heç nəyə itələmədim və bir müddət belə davam edəcəm və gözləyəcəm. gözləyəcəm, amma nəyi? heç onu da bilmirəm. görüşənə dək sözlük!