xaş

1. bildiyim qədəri ilə o vaxtı heyvan kəsimindən sonra geri qalan sür-sümüyü fəqirlərə verirmişlər. onlar da qaynadıb yeyirmiş. Xan da baxır ki, onların övladları fiziki olaraq daha yaxşı inkişaf edir, halbuki yeməyin əlası bunun süfrəsinə gəlir. əmr edir ki, öyrənsinlər bu işin sirrini. məlum olur ki, bəs səbəb həmin o artıq qalan ayaqların yeyilməsindədi. təbbi ki, bunun da nəfsi çəkir, amma bilmir necə yesin. günorta yesə hamı görəcək və eyham vuracaqlar ki, xana bax, bütöv quzunu yedi doymadı, indi də artıq qalan ayaqların qaynadıb yeyir. axşam olmaz, niyə? çünki xan diyeta saxlayır. məcbur səhər, dan yeri sökülməmiş, hamıdan qabaq durub gedib yeyirmiş. Zamanla adı da dəyişib yəqin, xan aşı deyirmişlər yəqin ilk başlanğıcda, sonra sonra dilə yatımlılığı baxımdan xaş olaraq oturub. xaş sözü ilə paralel işlənən kəllə-paça isə fars dilindən keçmədi deyəsən.