+39 əjdaha
2. relics albomundan olan pink floydun elədə məhşur olmayan əsəri. roger " if" - də olduğu kimi burda da öz akordlarını danışdırıb. mahnın fonunda sanki gizlənmiş bir syd imzası var, rogerin hər telə vuruşu, rickin hər keyboarda basışı hər şey sydni xatırladır.o vaxtı rusiyanın perviy kanalı var idi 1 tv. yerli antena ilə yayımlanırdı,hardasa 2007 falan idi.
yayda da həmişə işləyirdim o yayda məhlədə pivinoyda ofsiant işləyirdim kasıbçılıqdan, 1tv kanalında pink floyd haqqında nəsə bəlgəsəl gedirdi, məndə rus dili fala bilmirdim, o vaxtı internetimdə yox idi pink floyd haqqında geniş məlumatım yox idi amma 2003 dən bəri dinləyirdim. nəysə belgeselde tanıdığım mahnılar gedirdi ancaq dark side of the moon, the division bell, animals albomundan falan mahılar verirdilər arada da nick mason, david gilmour səhnəyə girirdi. o sırada əlimdə məhləmizin yekə daşşağına pivə süzürdüm, o anda tvdən tanımadığım bir mahnı gəldi eləbil içimə yağ kimi yayılmışdı, rickin arxa fonu pampıq kimi yumuşaq idi uçurdum eləbil. birdə baxdım pivə dağılır uje tez apardım pivəni verdim mən mətbəxə qayıdana mahnı bitmişdi. o mahnının adını öyrənə bilmədiyim üçün hər dəfə o yekə daşşğa pivə süzəndə içinə tüpürürdüm. özdə rus yaltağı idi deyə daha çox nifrət edirdim dılğıra.
deməli mən bütün yay o mahnının adını tapmaqla məşğul oldum. razində 72 saylı lisey məktəb var bir zamanlar oxuduğum, orda bir köhnə sinif yoldaşım qalırdı oda köhnə rus mahnılar falan dinləyirdi. o məni apardı sabunçuda hardasa rus bazarı digər adıyla 2-ci əl bazarı var imiş ora. orda bütün kasetçiləri bir bir gəzdik köhnə plastikaların a-b üzlərini oxuyurdumki görəsən harda bilmədiyim bu pink floyd mahnısı var. axtara axtara pink floydun ilk 45- liklərindən biri olan it would be so nice tapdıq. onun üzünü oxudum bir çox dinləmədiyim pink floyd mahnısı var idi. plastinkanı aldıq apardıq kasetə çevitdirik (3 həftəlik ofsiantlıqdan qazandığım pul belə getmişdi). ordan hər gün julia dreamı sevə sevə dinlədim.
belə əziz satraplar julia dreamla tanışlığım belə olub. demək olarki bir çox pink floyd,camel,king crimson, hawkwind mahnıları ilə tanışlığlarımın qəribə hekayələri var.
13 ildi tanıdığım progressiv rock həyatımın main themesı oldu. fikir və düşüncə olaraq tamamən əks olduğum bir janr, sağ düşücəli biri olduğum halda 70 - lərin musiqi ilə böyüdüm, yaşadım.
rogerin careful, careful, careful with that axe, eugene deyə qışqırısı içimi çölümü qarışdırırdı. mən bu musiqinin içində yaşayıram.
rogerdn qısa bir stat
am i really dying
julia dream, dreamboat queen, queen of all my dreams
)