6. sen beni öpersen belki de ben fransız olurum.* nədənsə ən bəyəndiyim misra budur. yalnız edip canseverin "masa da masaymış ha" şeirindən "bir bira içmek istiyordu kaç gündür, masaya biranın dökülüşünü koydu" və "masa da masaymış ha/bana mısın demedi bu kadar yüke/bir iki sallandı durdu/adam ha babam koyuyordu." misraları da məni xüsusilə cəlb edir (şeir özü əfsanədi). özdemir asafın "daha doymamışız yaşamasına/günlerimiz dün bir, bugün iki/sakın bir şey bırakma yarına/yarın yok ki." misraları, turgut uyarın "bir bozuk saattir yüreğim hep sende durur", ümit yaşar oğuzcanın "saatim her zaman ayten'e beş var/ya da ayten'i beş geçiyor" misraları (şeirin özü superdi, o ayrı məsələ). cemal süreyanın yazdığı bütün şeirlər mənim üçün unudulmaz olsa da*, "biliyorum sana giden yollar kapalı/üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni." misraları üzümdə kədərli bir gülümsəmə qoyur. arkadaş zekai özgerin "ve bir gün hiç anlamıyacaksınız/güneşe ve erkekliğe büyüyen vücudum/düşüvericek ellerinizden ellerinizden ve/bir gün elbette/zeki müreni seviceksiniz/(zeki müreni seviniz)" misraları, attila ilhanın "kimi sevsem sensin", "hayırsızın biriydi fikrimce/güldü mü cenazeye benzerdi/hele seni kollarına aldı mı/felaketim olurdu ağlardım.", "ben sana mecburum bilemezsin" şeirləri ürəyimə toxunur həmişə.
son olaraq son 2 şairi buraxdım ki, onların yazacağım şeirləri qəlbimdə həmişə ayrı bir yerdə durar. nazım hikmet - "bence şimdi sen de herkes gibisin" ali lidar - "adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde/yalnız olsam çox ağlardım ama annem bakıyordu/otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime/anne dedim, hadi çay koy da içelim."
əjdaha lazımdı
googlla