36. Sən heç görmüsənmi daş körpülərin,
intihar səsindən usanmağını?
Kəndirin boğazdan utanmağını,
dəmirin biləkdən əfv ummağını,
sən heç görmüsənmi, heç görmüsənmi?
12. başlıqda heç bir problem yoxdu. misralar cəmdədi. ona görə istəsəm, mən 100 səhifəlik bir şeir paylaşım, nəticədə minlərlə şeir misrasından ibarət olduğuna görə o da bu başlığa uyğundu.
6. sen beni öpersen belki de ben fransız olurum.*
ah muhsin ünlü
nədənsə ən bəyəndiyim misra budur. yalnız edip canseverin "masa da masaymış ha" şeirindən "bir bira içmek istiyordu kaç gündür, masaya biranın dökülüşünü koydu" və "masa da masaymış ha/bana mısın demedi bu kadar yüke/bir iki sallandı durdu/adam ha babam koyuyordu." misraları da məni xüsusilə cəlb edir (şeir özü əfsanədi). özdemir asafın "daha doymamışız yaşamasına/günlerimiz dün bir, bugün iki/sakın bir şey bırakma yarına/yarın yok ki." misraları, turgut uyarın "bir bozuk saattir yüreğim hep sende durur", ümit yaşar oğuzcanın "saatim her zaman ayten'e beş var/ya da ayten'i beş geçiyor" misraları (şeirin özü superdi, o ayrı məsələ). cemal süreyanın yazdığı bütün şeirlər mənim üçün unudulmaz olsa da*
oxuduqlarım qədəri ilə
, "biliyorum sana giden yollar kapalı/üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni." misraları üzümdə kədərli bir gülümsəmə qoyur. arkadaş zekai özgerin "ve bir gün hiç anlamıyacaksınız/güneşe ve erkekliğe büyüyen vücudum/düşüvericek ellerinizden ellerinizden ve/bir gün elbette/zeki müreni seviceksiniz/(zeki müreni seviniz)" misraları, attila ilhanın "kimi sevsem sensin", "hayırsızın biriydi fikrimce/güldü mü cenazeye benzerdi/hele seni kollarına aldı mı/felaketim olurdu ağlardım.", "ben sana mecburum bilemezsin" şeirləri ürəyimə toxunur həmişə.
son olaraq son 2 şairi buraxdım ki, onların yazacağım şeirləri qəlbimdə həmişə ayrı bir yerdə durar. nazım hikmet - "bence şimdi sen de herkes gibisin" ali lidar - "adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde/yalnız olsam çox ağlardım ama annem bakıyordu/otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime/anne dedim, hadi çay koy da içelim."
40. yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
N.H.
16. 1-2 misrası ilə bizi şeirə və müəllifə heyran edən misralardır.
məsələn:
yurdu sarmış qabalıq, yaltaqlıq,
yüksəliş varsa, səbəb alçaqlıq
- hüseyn cavid
58. Gül ki, ey qönçə dodaqlım, ki, baxıb mən də gülüm;
Tanrı bir başqa gözəllik yaradıb səndə, gülüm;
Seyri-gülşəndə çıxıb seyr eləsən naz ilə sən;
Baş əyər fəxr ilə güllər sənə gülşəndə, gülüm.
(bax: vüqar biləcəri )
48. Zamanı borc alaq biz gecələrdən
Duyub yaşamamaq zülüm deyilmi?
Yatmaq?
Nə görmüsən bu yatmaqda sən?
Yatmaq da bir cürə ölüm deyilmi?
(baxma: Bextiyar Vahabzade)
59. intelegentik, gəzərik naz ilə,
ömr edərik nəşeyi dəmsaz ilə,
həftədə bir dilbəri tənnaz ilə,
həmdəm olub işləri sahmanlarıq
ay bərəkallah, nə gözəl canlarıq!
(bax: mirzə ələkbər sabir)
52. Xoşladığm bir gecə, yerlər, göylər işıqlı,
Ay bir sərxoş göz kimi, ulduzlar yaraşıqlı.
Bunları seyr edərkən,
Bir az fikrə gedərkən,
Fikrim, hissim, xəyalım o qədər yüksəldi ki,
Mənə öylə gəldi ki,
Bizlərdən əvvəl nə yer, nə göy, nə həyat olmuş,
Nə bu ucsuz-bucaqsız gözəl kainat olmuş
- mikayıl müşfiq, gecə düşüncəsi
28. Biz yox,
Allah inanmır bizə...
inanmır əlimiz qana batanda,
insan insana daş atanda.
Ancaq göy üzü
uşaq təbəssümü kimi görünəndə gözə
insan ‘Dünya gözəldir’ deyəndə
üzünü tutub dənizə.
Biz yox,
Allah inanır bizə.
38. Bir sabah herkes uyurken,
Alır bir gemi beni limandan,
Bir başka sabah bırakır.
Annem babam uyurken,
Şehir duymaz geldiğimi,
Kaptan bilir gelip gittiğimi
Ben bilmem, ben bilmem...
Kaptan bilir kaç mil gittiğimi.
22. Sen benim hiçbir şeyimsin
Yabancı bir şarkı gibi yarım
Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Uykumun arasında çağırdığım
Çocukluk sesimle ağlayarak
47. (...)Yaralanmış tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd'i...
Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
"Gömelim gel seni târîhe" desem, sığmazsın.
Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb...
Seni ancak ebediyyetler eder istîâb.(...)
60. sevgi vardır ki, bahardan bizə güllər gətirir
içi zəqqum və zəhər, qoxlama, qəlbin qanayar.
sevgi vardır üzü xoş, daxili bir qorxulu yar.
Mikayıl Müşfiq
Ümumiyyətlə şeirin hər misrasının öz gözəlliyi var amma ilk dəfə şeiri oxuyanda nədənsə bu misranı öz-özümə tez-tez təkrarlayırdım. Hər dəfəsində daha dərin düşüncələrə gedirdim. Elə çox keçmədi misranı əks etdirən şeyləri yaşadım. Fərqinə varmağım biraz gec oldu. Olsun əsas odur vardım -*
)