əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+8 əjdaha
1. (bax: köhnə sevgilidən geriyə qalanlar)
biraz vaxt tələb edən davranışdır. hər kinder oyuncağının, pufik oyuncağın, legonun, t-shirtin, stikerin, kiçik əşyanın öz xatirəsi olur. əşyaları atmaq o anlardan imtina etməkdir.
bəzi insanlar bütün mənəvi-fiziki bağlar qopduqdan sonra atır, bəziləri də bağları qoparmaq üçün atır.
mən birinci tip insanlardanam. bu gün çox şeyi geridə qoyuram artıq. köhnə sevgilidən iki maddi dəyərli, istifadə etdiyim şey xaric qalan hər şeyi, 2-3 ildir dostlarla, ya tək getdiyim konsert biletləri, kafe çekləri, yol biletləri, geyinmədiyim paltarlar, işləməyəcəyim ielts testləri, oxumayacağım günlüklərim, hər şeyi zibilə atdım. təzə səhifə açmaq üçün köhnə yüklərdən qurtulmaq lazımdır.
+1 əjdaha
3. Bircə saatı saxlamışam. O saat da dayanıb onsuz, heç taxmıram da. Bir neçə il əvvəl itirmişdim, evdə köç var idi deyə, hardasa yaddan çıxıb qalmışdı. Onun üstündə babat azar yemişdim, nə cavab verəcəyimi bilməyib eləcə qaldığım yadımdadır. Üzr də istəmiş ola bilərəm, hər nəysə
Bir digəri isə pulqabında gəzdirdiyim şəkli idi. Onu da yayda yandırıb yox eləmişdim. Şəkil arada gözümün qabağına gəlir, bu qədər sikik insan olduğum üçün özümü təhqir eləməyə başlayıram. Amma günün sonunda pis heç nə hiss eləmirəm. Əslində bunla bağlı uzun fəlsəfi yazı yazmaq olardı, amma axotum yoxdu, onsuz da elə də maraqlı olduğunu düşünmürəm. içkili də deyiləm
21-ci əsrdə pulqabında sevdiyi qızın şəklin gəzdirən oğlanlar olmuşuq da, nə poxuq ki, guya.
Saat məsələsində isə, çakır abimizin dediyi kimi, "sən getdin, zaman durdu, dərya"
hamısını göstər
