amerika birləşmiş ştatları
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
27 yaşında ölən məşhur şəxslər - sig sauer - abş - dövlət proqramı ilə xaricdə təhsil - west coast - tarixin ən böyük umbaylamaları - max headrom hadisəsi - beynəlxalq riyaziyyatçılar konqresi - nikola tesla
dostlarının yazdıqları:
(youtube: 
)
)bu vəhşilərə belə etiraz aksiyası keçirməyə icazə verən demokratik ölkə.
əlbətdəki hamısı elə deyil. ancaq amerikalıların böyük çoxluğu heç də inkişaf etmiş ölkə təsiri bağışlamır. ən azından şüur olaraq. bəlkə də özləri istəmirlər. bəlkə də yaşama sənətini daha yaxşı bilirlər. ancaq elə olsaydı statistikalar balaca boy çirkin və kasıb meksikalıların amerikaıılardan daha xoşbəxt yaşadığını da deməzdi. yəni bu adamlar xoşbəxt də deyillər. ancaq elə deyirlər.
"xoşbəxtəm" deməyən qız nadir görərsiniz. yaponlardakı kimi sanki burda da depresiyadayam demək ayıbdı. elə deyil ama elə görünür.
süni xoşbəxtlik yaşayırlar və bunun nə dərəcə də işə yaradığından əmin deyiləm.
təsəvvür elə bir adam sırf "son oxuduğun kitabın adı nə idi" sualına cavab vermək üçün kitab oxuyur. gülməli. kitab oxu demirəm. brlə heç sikinə də olmaya bilər kitab. ancaq belə gülməli hərəkət, yalan çox mənasız görülür. məsələn qara dərili amerikalılar daha dobro'dular. onlar xoşbəxtliyi ya intelektuallıöı imitasiya eləmirlər. nədi odu. onlar daha dürüstdürlər. düzdü qara dərili qadınların da ciddi yaşam tərzi problemi var. ancaq yenə də. ama onları başa düşmək olar bəlkə də, gözəllik cinsinin ən çirkin nümayəndəsisən və əzilirsən. və daha da pisi, afrikada yox amerikada gözəl irqlə birlikdə haşayırsan. hal belə olanda 85 iq'lü bir insanın hər tərəfinə makiyaj sürtüb iki metr kiprik taxıb daha da çirkinləşməməsi mümkün deyil. 85 iq. onları qınamıram. ağ amerikalıları qınayıram. onlar afro amerikalılar kimi bərbad kasıb ailələrdən gəlmirlər, onlar çirkin deyillər onlar hətta gerizekalı da deyillər, ama elə dururlar.
başda bu qədər geyim seçiminə sahib olub eyni geyinmək demişdim. eyni şey biçgi üçün də keçərlidi. ala amerikalısan, bütün bilgi əlinjn altında, hər şey lan, hər şey. kitabxanalar. 55%i ingilis dilli qaynaqdan ibarət internet, ensiklopediyalar və.s ancaq içni sikim bildiyin heçnə yoxdu lan. normal ünsiyyət qura bilmirsən. daha doğrusu qurursan. ancaq bilgi zəif olduğu üçün ancaq öz həyatından arzularından, işindən, alacağın yaxtadan ya evdən. ya da internetdə sənə intelektual olmaq üçün hər gün bir məqalə yeridən sikik favorit veb saytındakı son oxuduğun məqaləni danışacaqsan onuda götünlə anlamısan.
sonra düşünürəm ki bəlkə də özləri istəyirlər belə olmasını. çünki həqiqətən də məsələn oxumaq, bəlkə də işə yaramır. bəlkə həqiqətən də cahillik xoşbəxtlikdir. ancaq elədirsə, bu adamlar cahil olduqlarına görə necə bilə bilərlər ki bilməmək, oxumamaq cahillikdir? pardoks yaranır.
bilirsən bu adamların avropalılar kimi, almanlar kimi, ingilislər kimi fransızlar kimi yetişdirənləri olmayıb. filosofları, yazarları. onlara bir şeylər göstərən. əvvəl deyirdim bəlkə də ondandı. bunun təsiri var həqiqətən də. ancaq amerikan düşüncə keçmişi də azəmsanacaq qədər deyil. 68 inqilabının öndərləri və iştirakçıları hələ də aramızdadılar. onların uşaqları da. zatən onlar da olmasa çəkilməz amerika. ama mənə çatmır belə iki fərqli insan tipi necə birlikdə yaşayıb da bir birinə təsir etməyib. 350 milyonluq amerikanın 30 faizidir yəqin bu insanlar, bəlkə də az. əmin deyiləm. bütün ştatlarda nə olub bitdiyini bilmirsən nə də olsa.ancaq bir şeyi bilirsən ki ortalama bir ölkədə ağıllı və axmaq insan nisbəti nədirsə amerikada da elədir nə az nə çox. sadəcə burdakı axmaqların pulu olanda elit göründükləri üçün gizlənə bilirlər yəqin. onlar hətta humanizm, anti-rasizmi belə imitasiya edirlər. diskriminasiyaya qarşı durmaq belə dəb səbəbilədir bəzilərində. south park izləyənlər bilər. dedim yadıma düşdü, əzələli qaqaşlar. hara baxırsan, bizim daqestan köynəkli güləşçi qaqaşların inkişaf etmiş forması kimi. fitnes salonlarında boş yer tapmırsan, hamı şişirdir. qaçmağa gedirdim bir ara fitnese, gördüm ala hamı şişirdir. dedim sikəllər. sizdən əskiy oğlanam amk, getdim iki üç daş qaldırdım. dedim mənim ağzımı sikələr amk, ərinirəm, siktir et ala qardaşımsan. acından ölərkən belə divandan soyuducuya yeriyib yemək götürə bilməyən adamam amk nəyin kafası. sonra da başladım qaqaşların bədənlərinə baxmağa. az qala içimdəki gizli homoseksualı çıxaracaqdım çölə. oturmuşam yerdə gəlib gedən qaqaşlara baxıram deyirəm vay be amk, nə adamlar var. adamlar var bədəni antik yunan heykəllərindəki əzələlər kimi, sim simmetrik, şiş, əlləmək istysən tabiri caizsə.
tamam deyirsən, bomba görünür okey. zatən əzələ görünüşü insanı daha da seksi, ehtiraslı göstərir(qarşı tərəfə sağlıqlı olduğu mesajını ötürdüyü üçün) . bu adam da seksi görülmək istəyir, tamam. ama ya vaxt deyirsən? mən məsələn 5-6 ay əvvəl gedərkən deyirdim blət bunun yerinə başqa şey edə bilərəm. ancaq qaçmaq istəyirdim biraz bəlkə depresiyaya kömək olar deyə bəlkə. onu belə qaçarkən qulaqlıqda kitaba qulaq asa asa qaçırdım ki vaxt boşa getməsin.
ancaq bu qaqamgil məsələn vaxtını ayırır hedir şişirir bədən, sonra getdin civi tutmağa, yaxşı da görünür təbii ki. seçim məsələsidir sadəcə, kimisi vagina üçün bədən şişirir kimi beyin. ama bu bədən şişirənlərin normal ünsiyyəti olmur, söhbətləri aıxıcı ya mənasız.
beyinlərə yeridilmiş bir "müvəffəqiyyət" delluziyası var. hə bir də onun formulası var əlbət də. xoşbəxt həyatın formulası, yaxşı iş, yaxşı pul, yaxşı ailə və.s ailə hə. uşaq məsələn. amerikalı qızların evlilik yaş ortalamasını görəndə təkərə düşmüşdüm, 23-25 və.s. sonra da hamısının qabağında kalyaskada gələcəyin amerikalısı. doğub tökürlər. medianın təsiridi ya nə bilmirəm.
bu qədər pisləməyimə baxmayaraq amerika candır yenə də. mən sadəcə ağ, elit, axmaq amerikalıları nəzərdə tuturdum. bunun köhnə hippisi var, bunun əjdaha imiqrantları var. bunun zəhlə töksələr də çinliləri, hindiləri var. hamısı birlikdə kiçikd dünya yaradır. əsas məsələ budu. yəni amerika bildiyin dünyanın balaca formasıdı. və mənə məsələn ləzzət edir. ölkələri, fərqli irqləri çox sevdiyim üçün ancaq eyni anda bütün ölkələrdə yaşaya bilmərəsən deyə onun əvəzinə amerikada yqşaya bilərsən. bir gün ərzində istədiyin qədər fərqli ölkədən adamla danışa bilərsən və hamısı birlikdə yaşayır bu insanlar. heç kim heç kimə qarışmır. çoxları elə bilirlər ki amerika küçələri qanqster qaynayır. yox. müvafiq ştat və şəhərlər var. məsələn bizim qonşu şəhər var, 10 dəqiqədi aramız. orda küçədə xoşuna gəlmədisə kiminsə silahla adam vurur amk. ama sağolsunlar biz tərəfə keçimirlər öz aralarında şellənirlər özləri üçün. mən bura gələndə getdim azərbaycana ki evdəkilərlə görüşüb çıxım gedim. birdən birə qərar verdim universuteti buraxıb gedirəm deyə hamı təkərdə falan. bacım bi axşam məni tək tuta bildi axır ki. deyir gedirsən hə, deyirəm hə. deyir qorxmursan? yo dedim. keçən gün yadıma düşdü bu sözü. sonra xatırladım ki mən əslində azərbaycanda daha çox qorxurdum məsələn. polis belə söz atırsa sənə görünüşünə görə, vəssalam da. ya təsveh qaqaşlar. allah qorusun iraq iraq. amerikada təhlükəsizlik fərqlidi. dəyib dolaşan olmur əgər əlbətdəki hara getdiyini bilirsənsə.
avropanı buraxıb bura gələrkən mən avropanı amerikadan daha çox sevdiyimi bilirdim. yanılmadım da. avropa insanı, avropanın şengeni, gəzmə imkanı, ölkələri, qızları məsələn bu arada, daha çox bilgili və oxumuşdular, ünsiyyətə girərkən odunla yox gözəl şəxsi-təhsilli biri ilə danışdıöını hiss edirsən, söhbət etmək terapiyadır. bəs yaxşı nə danışasan işi gücü məhşurlar, magazin, geyim olan biri ilə? seks obyekti deyil də nədir o qız o zaman səninçün? çox mənada üstün tərəfləri var. amerikanın da öz üstünlükləri var əlbətdə. əslində sadəcə ikisindən birini seçmək zorunda olduğun üçün yaxşını aztarərsan yoxsa hər şey özünə görə yaxşıdı.
hə birdə, amerikan dream bitmiş olmasına baxmayaraq hələ də yazıq, zavallı, çiçəyi burnunda böyük ümdilərlə gəlmiş imiqrantları var amerikanın. məsələn azərbaycanlı imiqrantlar. xüsusilə rusiya bazarı baölandıqdan sonra bura axışanlar var, işləmək səbəbilə. orda nə eşidirlər bilmirəm, ancaq böyük ümidlər bəsləyirlər. yer əsib qoz tökülüb sanırlar. sonra bura gəlib o tipik əziyyət dolu imiqrant həyatını görüb pərt olurlar. yəni daha doğrusu bunu görmələri 6 ay bir il çəkir. hər şeyin çox bomba olacağını sanır bu insanlar. necə də rahatdılar. yəni insan bu qədər səhv gözlənti içinı girər? optimizm sikib atır bu adamları.
amerika ölkə deyil çünki şirkətdir, 80ci illərdən sonra rəsmi şirkətdir amerika reagan siyastlərindən sonra əsas da. qapını açır ki gəlin işləyin amk. 30 milyon illeqal imiqrant var a kişi. ölkədə hər gün yeni adam görürsən. ciddiyəm. işim aəbəbilə hər gün yüzlərlə adam görürəm. baxırsan ki aha qaqam bangladeşdən təzə gəlib tipinnən tutursan. bu qədər adam girir ölkəyə. iş yerləri də dolur. gələn imiqrant da iş tapmır ya da pis iş tapır. siğortası yox sənədi yox sabah xəstələnsə siktirmisən yiyəsizsən. buna görə də bəzən defansiv pessimizm tətbiq etmək lazımdır ümidlərə. gözləntiləri aşağıda saxlamaq lazımdır. gözəl olsa lap yaxşı, olmasa üzülmərsən.
nəysə siktir et soxdum imiqrantına da amerikasına da. dünənin paxmeli keçsin deyə işdə oturub bi entry yazım dedim, başqa heçnə edəsim yox idi. o da ayıldım deyəsən sənöl.
fikirlər çox yarımçıq və mövzu geniş olduğu üçün ikinci hissə davam entrysi yazaram bəlkə sonra bu başlığa.
ölkəni ölkə edən ünsürlər amerikada yoxdur. milliyətçilik də yoxdur. istəyirlər olsun ancaq süni alınır. bir fransız ya alman milliyətçiliyi görə bilmərsiniz amerikada.
donal trumpun prezident seçilməsi də heç də təəccübləndirici deyil, zira şirkətləri siyasətçilər yox, biznesmenlər idarə etməlidi nəticədə.
amerikanın miqrasiya siyasəti də şirkətvaridir. digər birinci dünya ölkələri kimi imiqrantlara iş, pul, ev kimi yardım etmək kimi bir dərdi yoxdur. sadəcə onlara işləmə sənədi verir və vergisini alır. vəssalam.
sadəcə amerika o qədər şirin bir narkotikdir ki əl çəkə bilmirsiniz.
huxley haqqlıydı.
dəxli yoxdu könlü avropa çəkir ya şərq, xəbəri yoxdu tradeu merkeldən ya ilhamnan
sadəcə bu başlıqda yox bir çox yerlərdə eyni şeyi oxuyuram: filan ölkənin əhalisi heç də dəhşət zəkalı deyil, avropalılar şişirdildiyi qədər deyil, amerikalılar hamısı obez, təmbəldir və s. və ilaxır
bu insanlar başa düşmür ki onsuz da ağlı başında heç kəs bu saydıqları ölkələrdə hər kəsin genius, çalışqan, super insan olduğunu iddia eləmir. məsələn bir tədqiqat oxumuşdum ki amerikalı kişilərin əksəri öz bədən ağırlıqlarını belə qaldıra bilmirlər. (bu idman, sağlamlıq tərəfi)
dini səfsətələrin, psevdoelmin, şarlatanlığın da ən çox yayıldığı ölkələrdən biridir amerika, illərdir skeptik olaraq müxtəlif iddiaları gözdən keçirirəm və amerika qədər insanların axmaq şeylərə inandığı ayrı bir ölkə görməmişəm. ən qaragüruh müsəlmandan belə daha axmaq şeylərə inanan, varlığını iddia edən milyonlarla amerikalı var.
dediyim kimi psevdoelmin də ən çox yayıldığı ölkələrdən biridir, üstəlik söz olaraq yox ciddi-ciddi bu iddiaları yaydıqları, tədris etdikləri "universitetləri" belə var, təkamül nəzəriyyəsinə qarşı cəbhə alan institute for creation research, discovery institute kimi qurumlar var, hansılar ki milyonlarla dollar maliyyə xərcləyirlər bütün bu səfsətələri araşdırmaq, yaymaq üçün.
bir də qeyd edirəm. illərdir axmaq iddiaları skeptik gözü ilə araşdırıram və ən geridə qalmış üçüncü dünya ölkələrində belə amerika qədər cahilliyin yayıldığını görə bilməzsiz. (bu dünyagörüşü, təhsil və s. tərəfi)
bəs bu amerika niyə hər sahədə dünyanın ən güclü ölkəsidir? okay keçək məsələyə. amerika əhalisinin intellektual səviyyəsi nə qədər aşağı olursa olsun, lap istəyir şaxtababaya da inansınlar, (!) amerika birləşmiş ştatları hal-hazırda bütün sahələrdə dünyanın ən güclü, ən irəli ölkəsidir və qeyd şərtsiz ixtisasınız nə olursa olsun karyera qurmaq istəsəz və imkanınız da varsa dünyada amerika birləşmiş ştatlarından başqa bütün seçimlər böyük hərflərlə boş şeydir.
dünya üzərində oxuya biləcəyiniz ən yaxşı universitetlər amerikadadır. digər avropa ölkələrinə getmə səbəbimiz amerika universitetlərində oxuyacaq background və ya maddi vəsaitə sahib olmadığımız üçündür. yoxsa heç kəs princeton qala qala o ielts plyus attestat ilə az qala yoldan ötəni (bu yoldan ötənlərin siyahısına mən özüm də daxiləm) qəbul edən avropa universitetlərinə dönüb baxmaz belə. demirəm ha avropada amerikadan daha aşağı təhsil alırsız. qəti. rusiyada belə amerikanın verdiyi riyaziyyat təhsilindən daha yaxşı təhsil verən universitetlər var məsələn amma universitet seçimi edərkən məsələnin sadəcə təhsil keyfiyyəti olduğunu zənn edirsizsə çox səhv gəlmisiz, rankinglər belə x universitetində x kursunun necə keçildiyinə əsasən yox o x universitetində aparılan tədqiqat və yayımlanan məqalələrin sayına və bu kimi faktorlara əsasən sıralanır. çoxları elə düşünür ki harvard ona görə dünya lideridir və rankinglərdə birincidir ki orda calculusu odtü dən fərqli keçirlər, elə deyil amma. harvardın birinci olma səbəbi orda, qəbul olduğunuz fakultələrdə aparılan tədqiqatın keyfiyyətidir.
bir ara türkiyədən, ege universitetinin riyaziyyat fakultəsindən bir umbay bir neçə il ərzində yüzlərlə plagiat məqalə yayımlayaraq universitetin riyaziyyat fakultəsini dünya sıralamasında onluğa sala bilmişdi. uzun sözün qısası keyfiyyət universitetdə aparılan tədqiqatla ölçülür. next
o öz ağırlığını belə qaldıra bilməyən insanların çoxluq təşkil etdiyi ölkə olan amerika hərbi sahədə də dünya lideridir, navy seal ilə bağlı bir az araşdırma aparsaz görərsiz ki dünyadakı ən fiziki və zehni güclü hərbiçilər navy seal tərkibindədir və sözün əsl mənasında götünüzdən qan alarlar. hərbi texnologiya filan kimi mövzulara ümumiyyətlə girmirəm. 50ci illərdə belə amerikanın dahi beyinləri bir yerə yığıb tədqiqatlar apardığı rand corporation var idi.
entry yenə əsas suala qayıdır. yaxşı bu amerika bu qədər tupoy vətəndaşı ola-ola necə hər sahədə dünya lideridir və gəlin etiraf edək ki həm də arzularımızı süsleyen ölkədir? ziddiyət varmış kimi görünür. qətiyyən. amerikada cahillik nə qədər çox olsa da, lap ölkənin 90%ni belə əhatə edəsi olsa amerikanın əlində 10% elit təbəqə var, bu təbəqəni ikinci dünya müharibəsində avropadan idxal edib, bu gün amerikanın elmdə lider olma səbəbi hitler almaniyasının avropanın bütün intellektuallarını amerikaya qaçmağa məcbur etməsidir. həmin intellektuallar ilə zənginləşən universitetlər sonradan selective yəni seçici davranaraq ölkənin ən parlaq beyinlərini öz tərkiblərinə qəbul etdilər, bayaq dediyim kimi navy seal harvarddan belə daha seçicidir, bu sadəcə universitetlər üçün yox bütün sahələr üçün keçərlidir. inanmırsızsa açın admission ratelərə baxın.
ölkənin və hətta dünyanın ən qaymaq 10%lik təbəqəsini öz əlində saxlaya bilirsənsə, qalan 90% nə qədər cahil olur olsun, onsuz da bir əhəmiyyət daşımır. ortalama insanın anormal şeylərə inanması, obez olması, fiziki gücünün olmaması, x, y o insanın özündən başqa kimə nə ziyan edir ki? işçi qüvvəsidir də. hansısa ev ustası jack təkamül nəzəriyyəsinə inanmırsa, işdən gəlib discovery institute yazılarını oxuyursa bundan amerika nə uduzur ki? amerikanın onsuz da əlində təkamül nəzəriyyəsini ən yaxşı araşdıra biləcək institut və elm adamları var, jack random bir insandır.
azərbaycan amerika ola bilmir ona görə yox ki atalarımız, analarımız tanrıya inanırlar ya da ay nə bilim təkamülə inanmırlar, ay nə bilim dünyadan xəbərləri yoxdur, göz muncuğuna inanırlar və s. azərbaycan amerika ola bilmir çünki ölkənin qaymaq təbəqəsi olmalı olanlar, ölkənin elit kəsimi deyə biləcəyimiz insanlar (elm adamları, sənətçilər, x,y) yaltaqlıqla, plagiarizmlə, rüşvətxorluqla və bu kimi biyabırçı şeylərlə məşğuldurlar. a kişi keçmiş təhsil naziri, ölkənin ən böyük institutlarından birinin əsas elmi işçisi predatory jurnallarda pul qarşılığında məqalə yayımladıb özünü elm adamı sayır, ölkənin ən böyük universitetinin keçmiş rektoru alverçilik edir və sairə. bizim problemimiz kəndli məmməd kişinin, şəhərli televizor ustası rasim kişinin, qohum qardaşımızın tupoyluğu deyil axı, ölkənin elit kəsiminin olmamasıdır problem.
mövzuya düz baxmırsız. ona görə də amerikaya baxıb gördüyünüz random bir amerikalının da bizim azərbaycanlıların tayı olduğunu görəndə təəccüblənirsiz ki bəs bu amerika niyə güclüdür amma biz yox. məsələ budur.
bir də ki heç qatil amerika və s. ədəbiyyatı etməyək. amerikanın bombaladığı insanlara belə imkan verilsə öz ölkələrini satıb amerika vətəndaşlığına keçərlər, çünki insanoğlu belədir, öz çıxarlarını güdür, dövlətlər də insanlardan fərqsizdir, öz çıxarlarını güdürlər, so keep calm.
yeni normalar. prezidenti tiger kingin upgrade olunmuş versiyası olan ölkədi, nə gözləyirsən.
məncə insanlar "amerika dünyanın ən güclü ölkəsidi" sözünü səhv anlayırlar, zira bu o demək deyil ki ən mədəni, təhsilli və.s dir. beyin köçü daha çox olub, daha güclü şirkətləri var, ikinci dünya müharibəsində avropadan uzaq olduğu üçün bəxti gətirib, mall satıb, borc verib və.s plus diversity: qarışıq irq ya fərqli tip insanların daha çox olması.
yoxsa mədəniyyət axtarırsan fransa, təhsil almaniya. amerika daha çox huxleyin utopiyasına yaxındır deyə xəyallar ölkəsidir. geniş coğrafiya, leqal narkotik, yağlı burqer, mağazada silah, and shity light beers.
biznesmeni prezident seçəndə belə olacağı məlum idi onsuz. south park'dan daha gijdıllağvaridi ölkə hazırda.
telfonu söndürüb beş saatdı stronghold oyunu ilə fikrimi dağıtmağa çalışıram. orda da krallığımda xəstəlik başladı işçilər işləmir şovalyelerimi öldürdülər.
god bless.
altı il yaşadıqdan sonra arada rədd olub getmək istəyi basdırır.
(bax: azərbaycandan rədd olub getmək)
avropadan bura ilk gələndə heç bir dini, tarixi, siyasi, milli dəyəri, qohum-qonşu anlayışı olmayan torpaqlarda yaşamaq istəyirdim bütün dəyərlərin default sıfıra bərabər olduğu.
amma illər sonra ayılırsan ki, (ayılırsan: çünki bütün ölkə nəyinsə təsiri altındadır, hate, drugs, sex) yozlaşıb hissiyatsız dilədiyin cyborg'a dönmüsən amma bir nöqtədən sonra artıq o xoşbəxt saray faresi olmaq istəmirsən.
instant gratification (anlıq məmnuniyyətlər) bulağının başını bağlayan kimi hamı damarını götürüb küçəyə çıxır, ya da silahını.
adamlar əvvəl marixuananın illeqal olmasını "dövlətin onların ağıllanmasını istəmədiyi"-nə bağlayırdılar [facepalm şeysi], halbuki leqal olması bütün milləti daha da tənbəl evinə bağlı və siyasətdən uzaq edir əslində. win-win.
zeki və bacarıqlı insanları çıxsaq ortalama amerikalı çox maraqsızdır bayaqkı default sıfır dəyər söhbətinə görə. əlavə hobbi ya məşğuliyyəti də olmur belələrinin, olsa da ot çəkib konsertə getmək olacaq. qızların yarısının tinder profilində dediyi kimi "səmimi qızam, marixuana və musiqini xoşlayıram!". yanına bidənə də wanna suck my daddy yazılacaq uzağı.
seks bazarının bu qədər açıq olması da hissiyatsızlığa gətirib çıxarır hər iki cinsdə (molla mode on), seks sadəcə hansısa cümə axşamı adını unutduğun barlarda xatırlmadığın oğlanın xatirəsinə çevrilir.
ortalama amerikalı gənc iki işdə işləməlidir bara belə gedə bilmək üçün. ya da məsələn 4 saatlıq məsafədəki new york'u belə 30 yaşına qədər gedib görə bilməyənlər var səhərə qədər işlədikləri üçün. sonra da o insanlardan siyasi fikirə sahib olmaları gözlənilir sanki vecinəymiş kimi.
böyük şəhərlərin uzaqda olması və kiçik şəhərlərin hamısının bir-birinə oxşaması da bezdirir.
oxumaq istəyənlərə məsləhətim avropaya getmələri olardı. həm nisbətən ucuzdur həm kiçik məsafədə daha çox fərqliliyin olması səbəbilə daha cazib gəlir .
1600lərdə qurulan 13 koloniya:
hamısını göstər