əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
yazarların özlərinə belə ləzzət eləyən entryləri
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+16 əjdaha
1. fikirləşdikdə üzümə buz kimi çarpan gerçəkdir. fikirləşmədikdə isə bu gerçək mülayim səmum küləyi kimi qəlbləri isidir. nəysə söhbəti dağıtmayım (bolşe zəhrimara smayliki)
bir kəpənəyə baxarkən çox qəribə hisslər keçirirəm. deyirlər 1 gün ömrü var. lap olsun 1 həftə. fərqetməz.. hər halda 1 kəpənək özünü öldürsə belə həmin müddət onun limitidi, artıq yaşayammaz (özünü öldürsə əlbəttə yaşamaz amk deyəcəksiz, deməyin. məcazi mənadadı aq). indi 1 həftəlik ömrü olan kəpənək mənimçün de-yuri ölüdü (yada de-fakto?). sikmişəm belə həyatı, 1 həftə nədi ala? onnansa heç doğulmaram daha yaxşı. amma gör heç kəpənək belə düşünür? gijdıllaq özünü oda közə vurur. nədən ötrü axı qanadını sikdiyim? nəysə kəpənəyi sikdir edək, bu amına qoyduğumun dünyası dayanmadan genişlənir, götü şişib gijdıllağın. nəbilime qalaktikalar bir-birindən aralanır zad. niyə aralanırsız axı? niyə mehriban ola bilmirsiz? nəyiniz çatışmır axı? ala xiyar, hara genişlənirsən axı? aloo
indi bu genişlənir genişlənməsinə amma birgün içinə doğru sıçacaq (alimlər buna içinə doğru çöküş deyir ama nəysə, zatən bu alimləri də heç sevmirəm. göt qılları çox bilir). bu içinə doğru sıçarkən bil bakalım içəridə kim var? cavab: biz. ala çölə doğru sıç daa, içəri doğru niyə? çox qəribədi qardaşlar və bacılar. ölümüzə də hörməti yoxdu bu dünyanın. tamam amk ölmüşəm də, imkan ver cansız bədənim çiçək böcək, box püsür formasında öz varlığını qorusun. yox. kimə deyirsən.. illa bütün qalaktikalar məhv olmayınca bizə rahatlıq yoxdu.. nəysə artıq bir entrynin daha sonuna gəldik, başqa big-banglərdə görüşmək üzərə, özünüzə yaxçı baxın. öpdüm
+4 əjdaha
2. razılaşdığım zad. nə vaxt təhlükəli bir hadisə başıma gəlsə, paralel gerçəklikdəki mənin yarrağı yediyini düşünürəm. məsələn, yoldan keçərkən avtomobilin məni vurmasından qılpayı xilas oluramsa, fikirəşirəm ki, "hansısa gerçəklikdə bu anda sıçdım".*
glş
və ya məsələn ayağım sürüşür hamamda. başımın hansısa bir şeyin tininə dəyməyindən bir neçə sm və hətta millimetr fərqlə xilas oluramsa, "aha başım getdi yüz faiz" deyə düşünürəm. bu aralar, bu nədənsə, daha tez-tez ağlıma gəlir. axırımız xeyir olsun.
(bax: sözaltı etiraf)
(bax: rick and morty)
+2 əjdaha
3. bəli dərgimizə müraciət eləyən bir xanımın şikayət əzab və çətinliklərlə dolu 3 ildən bəhs edən bir sıra məqalələrin adı idi bu potensial ölü. deməli bir xanım birgün ölüm haqqında şəhadətnamə almaq üçün müraciət edir. məmur ona kimin öldüyünü soruşanda özünün öldüyün deyir. məmur təəccüblənir. əvvəlcə qorxur bu qorxusunu aradan qaldırmaq üçün guya vacib bir məsələ soruşacaqmış kimi arvadına zəng vurur mənasız rəsmi söhbətlərlə danışır arvad da başa düşür ki əri yenə nəsə pox qaynadır daha üstünü vurmur. sonra məmur qadından soruşur ki `bəs necə olub da qayıtmısınız ?` qadın deyir `mən heç hara getməmişdim ki qayıdım da` məmur deyir `bəs öldüyünüzü deyirsiniz` qadın deyir `yaşamıram da yaşadığıma dair heç bir göstərici yoxdur axrıncı dəfə kiminlə səmimiyyət içində salamlaşdığımı belə bilmirəm, iki uşağım var qanuni məcburiyyət olsun deyə mənim evimə qonaq gəlir. rəfiqələrim bizə gələndə evdəki əşyalara baxıb öz zövqlərinə uyğun qiymət verməkdən vaxt tapıb mənim üzümə baxmırlar. işyerində insana əmrləri yerinə yetirməyə məhkum olunmuş robot münasibəti var. parka çıxırsan bir skamyada oturursan üzünə belə baxmır heçkim. bəzən yaxın bildiyin birindən küsürsən küsdüyünü belə bilmir. bu gedişlə biraz da yaşasam televizoruma qarşı içimdə həssas hisslər oyanacaq deyə düşünürəm ona görə sizdən xahiş edirəm mənə ölüm haqqında şəhadətnamə verin özümü o qədər çox sevirəm ki özümə zərər vura bilmərəm amma biz qanuna tabe adamlarıq qanuni olaraq öldüyümü bilsəm bəlkə dövlət qorxusundan özümü öldürərəm` deyir məmura. məmur biraz fikirləşir sonra deyir `xanım sizin bu fikirlərinizi bəyənə biləcək bir demaqo dostum var mənim onun telefon nömrəsini verim sizə zəng edin ona danışın o sizə daha yaxşı kömək edər` deyib bizim dərgimizdə kuriyer olaraq çalışan sən demə bütün qohum əqrəbasına dərginin redaktoru olduğunu deyən skuterli əhməd bəyin nömrəsini verir. sonra əhməd bəy vicadi narahatlıq keçirir (demək ki var imiş) və dərginin həqiqi yazarlarına məlumatı bildirir. yazarlarımızdan mirzə süleyman həmən xanımla söhbət edib 3 serialıq geniş məqalə yazıb. nəticə isə ortadadır insan canlı doğulur, insanların arasında boğulur, ölür, unudulur.
hamısını göstər
