Son yazılanlar
intihar etməmişdən qabaq həyatınızı tamamilə dəyişdirməyi düşünün, başqa bir həyatda necə bir insan olardınız? əgər ağlınıza maraqlı fikirlər gəlirsə, intihar fikrindən daşınıb həmin həyatı qazanmaq üçün çalışın. yox, əgər hər şey bərbaddırsa, deyəcək söz qalmır.
(bax: dua)
ömrünün uzanacağı kimi yozulur. mən heç vaxt yuxuda öldüyümü görməmişəm, ölümə bir addım qala oyanmışam. ömrümü uzatmaq istəmir deyəsən tanrı.
məncə, politik olmayan kitablardır. ədəbi əsərlər oxuyun, getməmişdən əvvəl ruhunuzu doyuzdurun. yoxsa ki neynirsiz politikadan bəhs edən əsərləri? o biri dünyada kommunizm quracaqsınız?
mənə görə mənasızdır. profil şəklini bayrağa bürüyənlərin çoxunun əsas məqsədi də terroru lənətləmək deyil, yeni "dəbə" uymağa çalışmaqdır. çoxundan soruşsan, heç bilmir fransada nə baş verib.
umbaylamanın dibinə vurmaqdır.
xarici qızlar bizim kimi kompleksli olmurlar, rahatdırlar və mən onların bu rahatlığına heyranam.
oğlanlara görə dəyərləndirəsi olsam, deyə bilərəm ki, onların rahat davranışlarını sevirlər, ancaq biz elə rahat olsaq, yüz cür söz deyirlər. biz azərbaycanlı qızlarıq axı, bizim mütləq komplekslərimiz olmalıdır.
evində istəyirsənsə, erməni dilində danış, heç kimin qarışmağa haqqı yoxdur. ancaq cəmiyyət içində azərbaycanca danışmaq lazımdır, çünki bu insanların dili azərbaycancadır. sən başqa bir dildə danışmaq istəyə bilərsən, əlbəttə ki. lakin avtobus sürücüsü ilə erməni dilində ünsiyyət qurmağa çalışsan, o səni başa düşməyəcək və arada anlaşmazlıq yaranacaq. ümumiyyətlə, çoxluq hansı dildə danışırsa, hakim həmin dil olur. həmin dildə danışmaq məcburiyyəti də yazılmamış qanunlardan biridir.
favori yox, favorit
tövsiyyə yox, tövsiyə
qəşəy yox, qəşəng -*
rüzgara düzü çox qulaq asmamışam, amma fikrimcə onu satan dostlarının olmasına baxmayaraq, öz mövqesini heç vaxt dəyişmədiyinə görə respektə layiq bir repçidir.
(bax: host)
ilk dəfə fuck prezident rapi ilə tanınan repçi.
yeniyetmə vaxtlarımda başıma gəlmiş hadisədir. rəfiqəm çox gözəl idi, hamının ondan xoşu gəlirdi, mənə isə dost gözüylə baxırdılar. heç vaxt qısqanmamışam, çünki rəfiqəmi çox sevirdim, dostluğumuz möhkəm idi. hətta ilk sevdiyim insan gəlib mənə rəfiqəmdən xoşu gəldiyini deyəndə belə ona nifrət etməmişdim. mənə görə həmişə dostluq ön planda idi, hələ də elədir. hərdən fikirləşirəm, kaş onu itirməyəydim, kaş yenə əvvəlki kimi bir dostluğumuz olaydı. heyif.
əlbəttə ki manqurt
universitetdə hər gün görməyə məcbur olduğum debillərdən bezmişəm. bunların çoxu nə üçün yaşadığını bilməyənlərdir, bir dəfə belə həyatı sorğulamayan, özünə "dünyaya nə üçün gəlmişəm?" sualını verməyən, işi-gücü hansı pozada selfie çəkmək olan insanlar. dünyanın bu günkü halından, yaxşı insanların yerin dibinə batmasından və ətrafımda olmamasından şikayətçiyəm. hardasınız? niyə bizi bu iq-süz insanlarla başbaşa buraxıb öz dünyanıza çəkilmisiniz? axı bizim də iki mənalı söhbət edə bilənlərə ehtiyacımız var..
həyat getmir, durub elə bil. özümü gələcəkdə heç bir yerdə görə bilmirəm, çünki həyat gündən-günə mənasızlaşmağa davam edir və bundan daha da mənasız olacaqsa, niyə yaşamalı?
robot kimi yaşayırıq, günlük ehtiyaclarımızı qarşılayıb gələcək üçün çalışırıq, bir gün tam dərk etmədən valideyn olacağıq, ondan sonra da öz şəxsi həyatımız bitmiş olacaq. bir gün dönüb geriyə baxacağıq: niyə yaşadıq, necə yaşadıq? əldə tutulacaq heç bir xatirə olmadıqdan sonra apar tulla. sən yaşamayıb sürünmüsən.
susmaqla ömrüm keçir, susuram və nəyisə gözləyirəm, sanki bir əl uzanacaq və deyəcək ki, gəl, daha gözəl bir dünyada yaşamaq mümkündür. bəlkə bir anlam tapa bilməmək yazdırır bütün bunları mənə, ancaq yaxşıya doğru gedəcəyinə əsla inanmıram. dünya həmişə belə anlamsız idimi?
illər əvvəl girişdiyim fəaliyyət, sonra bir ara sıxılıb buraxsam da yenidən davam etməyə başladım. əvvəla qeyd edim ki, çətindir. sosial şəbəkələrdə aktiv olmalısınız, itə-tök tanışınız olmalıdır ki, heç olmasa bunlardan bir hissəsi yazdıqlarınızı oxuyub paylaşsın və bloqunuzdan 3-cü şəxslər də xəbər tutsun. kütlə yığmaq çətindir, düzü. gecə-gündüz informasiya toplayıb min bir əziyyətlə yazı yazın, cəmi 2 nəfər oxusun. bu da zaman keçdikcə insanı həvəsdən salır. bayaq məsləhətxanada ona görə bloq tövsiyəsi istədim, çünki azərbaycan dilində yazılmış fərli-başlı bloq sayı azdır (siyasi və texnologiya bloqları istisna). mən yazmağa davam edirəm, ümid edirəm ki, bu başlıqda yazmaq istəyib heç cür başlaya bilməyənlərin də bloqlarını oxumaq qismət olar.
-- spoiler --
sən beethoveni sevmirsən. nə itirdiyindən xəbərin yoxdur. uverturaları qanımı coşdurur. çox güclüdür. amma girişdən sonra, düzünü desəm, bir az sıxmağa başlayır.
-- spoiler --
bu sözləri leon filmində gary oldman deyir. fikir verdim ki, düz deyir. -*
bir də link qoyaq, tam olsun.
)
haradasa 6-7 yaşlarımda başıma gəlmiş hadisədir. anam həmişə deyirdi ki, tanımadığın insanlardan heç nə alma, özəlliklə də kişilərdən. həmin gün də anamın dediklərini xatırlayaraq qurtuldum.
özümdən 3 yaş balaca qardaşımı götürüb sinif yoldaşımgilə dərs oxumağa gedirdim. o qədər də uzaqda yaşamırdılar, haradasa bizim evdən bir-iki məhəllə uzaqlıqda olardı. qış idi, ancaq hava qaralmamışdı. beş dəqiqəlik yolum qalmışdı və birdən o kişi qabağımıza çıxdı. mənə dedi ki, qızımla gizlənpaç oynayırıq, olar sənin arxanda gizlənim? mənim də, əlbəttə, ağlıma pis heç nə gəlmədi. çünki bu adam "konfet" təklif etmirdi, məsum idi, mənim yaşlarda olan qızı ilə gizlənpaç oynayırdı. olar dedim. qardaşım blokun ağzında dururdu, kişi təkidlə dedi ki, ikinci mərtəbəyə çıxaq, orda qızım məni tapa bilməz. mən də çıxdım, haradasa iki dəqiqə bu kişi mənim arxamda "gizləndi", sonra mənim ağlıma pis şeylər gəlməyə başladı. onda dedim ki, siz gizlənpaç oynamağa başqa birisini tapın, mənim qardaşım aşağıda gözləyir, onu tək buraxa bilmərəm. heç nə demədi. biz də getməli olduğumuz yerə getdik. sonradan fikirləşəndə ki, orada bir az daha dayansaydım, həyatımın ən böyük travmasını yaşamış olacaqdım, şükür edirəm ki, ağlım başıma vaxtında gəlib.
(bax: t.a.t.u.)
qrupu olub mənim üçün.Son bəyənilənlər
