33. Zaman haqqında anlayışları bilirsiniz də bir çoxunuz. Zaman konstantdır, heç kimə və heç nəyə baxmadan irəliləyir və s. Səməd Vurğun öləndə həyat yoldaşı saatı onun ölüm vaxtında saxlayıbmış, yəni öz sevdiyinin vəfatından sonra onun da vaxtının keçmədiyini bildirmək istəyirmiş: dayanıb, durub hər şey. Xoşbəxt insanlar saata baxmır deyir məşhur məsəldə, bəs hər dəfə saata baxanda həyat yoldaşını yadına salan qadın xoşbəxt deyilmi ki? Və ya zaman doğrudan da konstantdırmı ki?
bir yaz gecəsi getdin , Qəti idi gedişin, gəlməyəcəyin son yazdığın “hər şey üçün çox sağol” mesajından belə bəlli idi. Getdiyin o gündən zaman hərəkət etmir, Dünyanın ən monoton filmində (mənim həyatım) baş verənləri izləyən ruhsuz tamaşaçıya çevrilmişəm elə bil. Heç nə məni maraqlandırmır, heç bir şey kədəri aradan qaldıracağa bənzəmir. Bütün bunlara baxmayaraq, hələ də günün müəyyən saatlarında sənlə maraqlanır, səni izləyirəm, Qınama məni, demişdim axı, sən mənim tək zərərli aludəçiliyimsən. Hər şeyin sənin üçün bu qədər asan, bu qədər sadə olduğunu gördüyüm hər an özümü bir az da aciz hiss etdirsə də, hər gün dibə doğru bir az da yaxınlaşsam da, bütün bunları nə vaxtsa oxuyacağın ümidi ilə mütləq deməliyəm: Yenə də çox gözəl gülürsən. Və tək bu gülüşün belə sənə aid bir saniyəyə belə peşman olmamağıma səbəb olur.
Yadına gəlir, bir dəfə zamanda səyahət barədə söhbət etmişdik, inanmadığını, yalnız işıq sürətinə yaxın bir sürətlə teleportasiyanın mümkün ola biləcəyini demişdin. Həmin gün bu barədə fikir bildirə bilməyəcəyimi, sən yanımda olandan sonra yalnız indiki zamanın məni maraqlandırdığını, keçmiş və gələcəyə səyahətin elə də önəmli olmadığını söyləmişdim. Gələcəyə səyahət barədə yenə bir şey deyə bilmərəm, amma nə vaxtsa keçmişə səyahət etmək istəsən mənə yaza bilərsən.