1. Xalq yazıçısı anarın silsilə esselərinə verdiyi ad. Yəni yalnız gecələri yata bilməyəndə ağlına gələn həmin düşüncələri qeyd etdiyi yazılardır. Axı hamımızın başına gəlir, özümüzlə gecə baş-başa qalanda maraqlı düşüncələr ağlımızdan gəlib keçir. istərdim ki, biz də sadəcə gecələri ağlımıza gələn o düşüncələri bu başlığa yazaq. Mən hələ ki siftəni elə anarın yazdıqlarından, seçib bəyəndiyim hissələrlə başlayacam. Qeyd edim ki əsərin giriş hissəsi belə başlayır: Gecələri yatmaq lazımdır...

"çətini yazıncadır. Başladınmı, hər şey yağ kimi gedəcək. Ən azı 3 vəziyyət var ki onlara köklənmək çətin olur: səhər yerindən durmaq, soyuq suya girmək və yazı stolunun arxasına keçmək"

"incidərlər, əzərlər
Bezdirərlər, üzərlər
Sonra da deyərlər ki,
Uman yerdən küsərlər"

"yenidən gənc olmaq istərdim. Amma tək özüm yox, bütün yaxınlarımla, əzizlərimlə, sevdiklərimlə birlikdə."

"yalnız sevdiyin insanı əbədilik itirdiyini dərk edəndə onu nə qədər sevdiyini anlayırsan"

"mənin sinnimdə ancaq xatirələr ağrıdır. Yalnız yaşanmış həyatın ağrı, acı, məşəqqətli, faciəvi epizodlarını xatırlamaqla yox. Keçmişin yaddaşda canlanan xoşbəxt anları da kədərləndirir, axı onları bir də qaytarmaq mümkün deyil. Gecənin bir əyyamında yuxudan oyanırsan, ötən günlərin bir bəxtəvər səhəri qəfilcən hafizəndə ekran kimi işıqlanır və elə bir qüssə, elə bir nisgil, elə bir həsrət duyursan ki, daha yata bilmirsən."

" Füzuli deyib: ey Füzuli, şami-qəm əncamına yoxdur ümid
Bir təsəllidir sənə ol söz ki derlər var ümid.
Yəqin ki, bir bu "derlər" sözü mənim bütün yaradıcıllığıma dəyər. "derlər". Elədir ustad, derlər"