1.from software-in hazırladığı və activisionun satdığı bir action-adventure oyunu. oyun yaponiyada Sengoku dövründə baş verən hadisələrdən bəhs edir. amma oyun tarixi geçəkliyə əsaslanmır. oyunda tarixi liderlər ya da şəxsiyyətlər yoxdu. baş qəhrəmanımız ailəsini itirir, bir usta tərəfindən böyüdülür və wolf adında bir shinobi olur. ona böyük bir nəslin müqəddəs qana sahib son nümayəndəsini qorumaq tapşırılır. wolf bu uşağı qoruyarkən bir döyüşdə qolunu itirir. kəsilən qolun yerinə protez qol taxılır. (bu arada sekiro yaponca tək qollu canavar deməkdi). wolf uşağın ona hədiyyə etdiyi katana ilə döyüşür. protez qoluna taxılan əlavə silahlardan da istifadə etmək mümkündü. protez qolundakı iplə də atdanıb hoppanmaq mümkündü. hər nə qədər from software oyunu olsada oyun rpg deyil, bir obraz bir silah vəssalam. bu arada oyunun başında yenə Hidetaka Miyazaki var. və oyun. çətindi.
4.from software-in ən bəyəndiyim işi. müəyyən soulslike elementləri daşısa da, böyük fərqlər də var: #1: oyunda anlaşıqlı bir hekayə var. əvvəlkilər hekayə əvəzinə daha çox lore üzərindən irəliləyirdi. #2: personaj build etmək olmur. baş qəhrəman da səssiz deyil. oyun boyu eyni geyim və silahdan istifadə edirik. qılıncdan əlavə, uzaqdan atmaq üçün shuriken və qalxanlı düşmənlərin qalxanını dağıtmaq üçün baltalar da var. #3: boss döyüşləri düşmənin canını bitirməyə yox, boşluğunu tapıb ölümcül zərbəni endirməyə hesablanıb. bəzi yerlərdə mini bosslar da var. #4: soulsborne-dan fərqli olaraq, oyun təməl şeyləri öyrədir. checkpoint sistemi qismən daha rahatdır. hərəkət sərbəstliyi var. yəni, oyunda dayanmadan qaçmaq, tullanmaq və müəyyən yerlərə qarmaq kimi bir şeylə dırmaşmaq olur. qaçmağı limitləyən stamina da yoxdur. #5: oyunda gizlilik də var. bir stealth xəstəsi olaraq, böyük zövqlə oynadım. oyun müəyyən qədər gizliliyə də yönəldir və çox yerdə də faydalı olur.
yekunda “sekiro”, mənim üçün soulsborne oyunlardan daha yaxşı alınmış bir işdir.
)