+25 əjdaha
2. ilk uğursuz sevgim. 15 yaşım var idi. indi mənə nə qədər sevgi kimi gəlməsə də, onda keçirtdiyim hislər yadımdadı, dəhşət çox sevirdim. elə bilirdim o da sevir, elə deyilmuş. başınızı ağrıtmayım, qısası çox babat xəyanət yemişəm. başına döndüyüm mənlə bir yerdə 5-6 qızı fırladırmış, necəsə xəbərim oldu, yadımda deyil. bunu bilib ayrıldım. idmançı idi və ayrılmağımın səhəri günü yarışı vardı. ayrılanda çox pis xətrimə dəydi. bilmirəm, sizdə belə hallar yaşanır, ya yox, amma mənim xətrimə kimsə dəysə, mən bəddua eləməsəm belə o adama mütləq nəsə olur. nəysə, səhər getdi yarışda bir ayağı sındı. söz vaxtına çəkər, elə yayın bu vaxtları idi. sonra 1 aya yazdı mənə, çox peşman olubmuş, məni unuda bilmirmiş, bla bla bla. mən də inandım, kül başıma. inandım, 1 gün keçmədi xəbərim oldu ki, hələ də düzəlmiyibmiş, hələ də başqa 5-6 qızı eyni anda fırladırmış. adamda fərasətə və şərəfsizliyə bax da. vobşim, bu dəfə sərtləşdim, dedim inşallah o biri ayağın da sınar, yay boyu evdə dustaq qalarsan. təxmin edin noldu? elə o biri ayağının tam sağalmağına az qalmış, bu birin də sındırdı. entry-nin sonu.ilk sevgi
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
sözaltı etiraf - köhnə sevgili - sözlük yazarlarının arzuları - özün bakirə olmayan qız alarsanmı deyə soruşanlar - sevmək - sözaltı günlük - the power of the dog - əvəzolunmaz qoxular - yazarların 17 yaşlarındakı hallarına deyəcəkləri
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+22 əjdaha
16. ibtidai sinifdə oxuyurdum, sinifimizdə bir oğlan var idi, dəhşət wholesome smaylik kimi uşaq. tez-tez xəstələnirdi deyə dərslərə gəlmirdi, amma gələndə hamı sevinirdi, özəlliklə də mən. bunun böyük bacısı mənimlə rəfiqə idi, yəqin, bilirdi qardaşından xoşlandığımı. həmişə gülərüz, sevimli idi. dərsdən çıxanda oğlan sumkamı daşıyırdı, bizi iki-iki düzəndə gəlirdi yanımda dururdu. heç yadımdan çıxmaz, qayıdıb demişdi mənə "bilirəm, məndən xoşun gəlir, mənim də səndən". göyə uçmuşdum sevincimdən. nəysə ki, gələn il məktəbimi dəyişmək məcburiyyətində qaldım, eşqimiz elə bu qədərmiş. illər sonra gördüm o uşağı, tanımadı məni, amma bacısı həmən yaxınlaşdı, söhbət elədik, getdilər. arada yadıma düşür, deyirəm, nə gözəl hiss idi, hamı tərəfindən sevilən uşağın gözü tək səndə ola. i had great taste in men, sonra poxu çıxdı.+20 əjdaha
17. Adı Lalə idi. Baxçada tanış olmuşduq. Tanış olmuşduq deyəndə ki, eyni qruppada oxumuşuq. Mama, mamamdan da çox nənəm, düz rəhmətə getdiyi vaxta qədər hər dəfəsində haçan uşaqlıqdan, uşaqlıq sevgisindən, baxçadan-filan söhbət düşəndə, Lalə ilə məndən danışırdı. Ən çox da məni bu entrini yazmağa sövq edən o hərəkətindən.Laləgil Ağdamlı idilər. 92-93’də köçkünlük olanda gəlib elə düz baxçanın yanında yerləşmişdilər. Yadımda qalıb ki, bir dəfəsində qız o 3 yaşlı canıyla özü evə tək getdiyi olub, o dərəcədə yaxın idi evləri - pəncərədən baxçanın həyəti görünürdü. Deyilənə görə, dəhşət çox istəmişik bir-birimizi. Hətta o dərəcədə ki, müəllim günorta uşaqların yatıb-yatmadığını yoxlamağa gələndə görüb ki, ikimiz eyni kravatda yatmışıq - sən demə balaca Lalə, müəllimə çıxandan sonra durub gəlibmiş mənim yanıma. Sözün düzü, mənim şəxsi yaddaşımda Bakıdakı uşaqlığıma aid çox nadir xatirə var: babamın yaxasından ətəyinə kimi başdan-ayağa müharibələrdən qalma medal və ordenlərilə dolu olan pencəyi, 3 yaş 2 aylıq olanda rəhmətə getdiyi gün meyitinin evin ortasında solğun bənizlə necə hərəkətsiz uzanması və 4 yaşımda məcbur olub dil açıb ilk cümləmi dediyim gün. Burada əsas önəmli olan dil açmağımdlr. Çünki məcbur olmasam və sual verilməsə danışmayacağım halda evdə sevinə-sevinə Lalə haqqında söz açmağımı nəzərə alsaq, onu o vaxt necə çox istədiyimi bilmək olar. Amma məncə, Lalə məni mənim onu sevdiyimdən çox daha artıq sevib. “Niyə?”si də başda işarə elədiyim o hərəkətidir.
Baxça çıxışı Laləni həmişə anası götürməyə gəlirdi. Biz birlikdə oxuyan vaxtı hamilə idi. Doğum olan günü atası gəlib götürməyə, elə ordan da aparıb birbaşa anasının yanına. Mamama sonradan danışılan bu olub ki, atası palatadan içəri salanda: “Bax, Lalə, ata sənə qaqaş alıb”, - deyib, yeni doğulmuş qardaşın göstəribmiş. Həmin vaxtı da qurbanlıq vaxtı imiş deyə ata-ana uşağa “ismayıl” adın qoymaq istəyib. Həngamə də elə burda qopubmuş. Qardaşına ismayıl adın qoyulduğunu eşidən kimi Lalə qoçaq o dəqiqə ağlıyıb özün öldürüb ki, “yox ki yox ey, qardaşımın adı Bertrand olacaq!”. Ata-ana da neyniyib, nə qədər edibsə, qız sakitləşmək bilməyib - axırda məcbur olub uşağın adın dəyişib mənim adımı qoyublar. :d Mən əvvəllər elə bilirdim həngamə olub, amma ad ismayıl qalıb. Sən demə yox, ciddi-ciddi Lalə orda ayağın necə diriyibsə, adı dəyişiblərmiş.
Sözün düzü, Lalə və o vaxtı olanlar haqqında hər şeyi mamadan və nənəmdən öyrənmişəm - mənim yadımda qalmayıb. Düzü, buna görə illər uzunu özümü çox qınamışam və günahkar hiss etmişəm ki, necə ola bilər ki, 2-3 il baxçada birlikdə olduğum, məni bu qədər çox istəmiş, birlikdə olmaqdan xoşbəxt olduğum qız haqqında yaddaqalan şeylər yoxdur. Təzəlikcə mama gələndə söhbəti açılarkən öyrənmişəm ki, sən demə Lalə məndən 1 yaş kiçik olub; Halbuki mən hər zaman elə bilirdim ki, həmyaşıd olmuşuq və başdan-sona birlikdə oxumuşuq. Bunun ucundan tutub gedəndə aydın oldu ki, biz sadəcə 1 yay eyni qrupda olmuşuq. Həmin vaxt mənim 4, lalənin də 3 yaşı olub. Yeni tədris ili başlayanda onu balaca uşaq qruppasından çıxarıb orta yaş qrupa əlavə ediblər. Müəllimlər də görəndə ki, bütün proqramı təmiz öyrənib bitirmişəm, məktəbə tez getmək istəyirəm, məni də 4 yaşımda böyük uşaqların olduğu məktəbəqədər qrupuna keçiriblər. Onla da Lalə ilə əlaqəmiz itib.
Bildiklərim sadəcə bunlardı. illər sonra mən 9-da oxuyanda mama ilə gedəndə təsadüfən Lalənin anası ilə rastlaşmışdıq. Tək idi, qızı yox idi yanında. Laləni görsəm, bir onda görə bilərdim, o da olmadı. Mama da nə soyadlarını bilirdi, nə də Lalənin oxuduğu məktəbi ki, Facebook'da axtarım, ya məktəblərindən soraqlaşım ki, görüm axırı noldu, Necə biridi, hardadı, nə edir? Heç indi də bilmirəm bu sualların cavabını.
Belə. Keçən dəfə elə bir neçə sözlük yazarının da bəyəndiyi “görəsən hardasa bir yerdə kimsə adımızı çəkib xoş anları, dediyimiz sözləri, hərəkətlərimizi xatırlayıb yada salırmı? Kiminsə həyatında elə bir önəmli iz qoya bilmişikmi ki xəbərimiz olmadan bizi xatırlayır?” kimisindən bir post düşmüşdü keşfetimə. Bloka atmadan öncə düşünmək istədim və ağlıma sadəcə Lalə və ən yaxın dostumun il yarım əvvəl yazdığı mesaj gəldi. Dostum barədə də yazaram bəlkə, amma Laləyə qaldıqda, Onun bu hərəkəti yəqin ki, həyatım boyu bir qızın qarşılıq gözləmədən, altında əlavə heç bir şey yatmadan, heç bir maddi, sosial, fiziki şeyin təsiri olmadan tam saf halıyla etdiyi, görüb görə biləcəyim ən səmimi, ən içdən davranışdır.
illərdir bilmirəm haralardadır, nə edir, necədir? Nə də ki, tapa bilmirəm: baxça çoxdaan sökülüb, onlar çoxdan köçüb. Amma haçan biz yaşlarda Lalə adında qızdan söz düşsə, ya da özüm tanısam, Ağdamlılığını, balaca qardaşının olub-olmadığını, harda böyüdüyünü-filan öyrənməyə çalışıram. Və də əksinə: qardaşı yaşda adaşımı görəndə.
Onlar da qardaşının adı çəkiləndə məni xatırlayıb, üzdə təbəssüm və xoş duyğularla o günlərdən söz açıb danışırlarmı, bilmirəm, amma mən özümü biləndən hər zaman Lalənin adın çəkilir və söhbət eyni o cür xoş hal olur. Ümid edirəm, xoşbəxt, məmnun və istədiyin həyatı yaşayır..
+10 əjdaha
3.+6 əjdaha
12. (baxma: peraşki qarşılığı blowjob)+7 əjdaha
4. ibtidai sinifdə oxuyurdum, sinifin kəllə dahi oğlanı var idi. ilahi mən bu uşağı necə çox istəyirdim ,anlatamam. Nəysə bu uşağıda oxuyur deyə incidirdilər, sakit ,öz işində birisi idi. Məgər həmin zamanlarda da məni sinifimizin badboy kafalısı sevirmiş vəə mənim o uşağa aşık aşık yanında fırlanmalarım, ancaq onunla danışmaq istəməyim buna aydın olmuşdu və heyvan kimi saçımı dartırdı. Sonra mənə qurbağa deyirdi vəə heç vecimə olmurdu taa ki, aşık olduğum da mənə qurbağa deyənə kimi. O gün nə qədər ağlamışdımsa ilk dəfə ağlamaqdan yorğun düşmək nə idi bilirdim,çox qırılmışdım be.. nəysə üzərindən illər keçdi 9-da oxuyurduq, doğruluq cəsarət oynuyurduq mənə sual verdilərki sinifdə kimi sevmisən yada bəyənmisən bu zamana kimi məndə zatən olmuş bitmiş keçmiş getmiş deyib dedim ki flankəs. ilahi oğlanın üzündə resmen o zaman qurbağa deməsinin peşmanlığı necə yaranmışdıı, həmin gündən sonra mənə daha çox baxırdı, hətta lal dinməz kəllə olimyidaçı artıq məni önəmsəyir, hər gün dərsimi soruşurdu. Riyaziyyatdan yeni yeni oxumağa başladığımı bilirdi və hərgün gəlib kömək edimmi deyirdi. Amma koçum bir şeyi unutmuşdu, artık ona olan sevgim qurbağa deyib güldüyündə solub getmişdi..Sonra 2ci kursun əvvəli idi sinif yoldaşlarımla görüşə gəlim deyə özəlliklə məcbur edirdi qızlar. Nəysə məndə getdim vəə ilk sevdiceyimin o ulan bu qız evrim keçirməmiş birbaşa evrimin özü olmuş tərzində baxışları olurdu. Uşaqlar mənə iliş sumqayıtda oxuyuram deyə ilişəndə ancaq o idi mənə gülümsəyərək tərəfimi tutan. Amma işte iş işdən keçəli olmuş illər, yenə dedim abi abartmayım falan. Üstündən 2-3gün keçmişdi ki özü vpda həərşeyi dedi. Məgəər o zamanlar mənim aşıkkən ona bu qədər diqqətcil davranmağım qorxudurmuşş sonra amma ilgi kəsildi axıı peşman olubmuş. eheheh.
sonra 9cu sinifdə mənim o etirafımla bu bir sarsılıbmış vəə ən son görüşdüyümüzdə də mənə qarşı hələdə o uşaqlıqdakı dırnaq arası saf sevgisinin qaldığını demişdi.
(bax:artıq o qatar yoxdu dalınca bir qatar durnalarda uçdu )
+4 əjdaha
1. Kuzey Güneyden sevdiyim bir repliklə deyəcəm:Oğlum o benim bin yıl geçse de ilk aşkım kalacak , eskimez, eksilmez. Ama yaşanmaz
+3 əjdaha
7. türmənin həyətində gizlən qaç oynuyurduğ , qəribə idi hələdə o qızla münasibətim var ama o başqası ilə mən isə təkəm+3 əjdaha
8. yaşın neçə olursa olsun ilk sevgi unudulmur həqiqətən inanılmaz bi şeydi sirri nədir bilmirəm amma heyrətamiz hissdir.+3 əjdaha
14. Üstündən illər keçsə belə, hətta o evlənib uşaqları olsa belə o günləri unuda bilməzsən, çünki o saf məsum günlər unudulmaz, hər bir şeyin ilki, siftəsi heç zaman unudulmur.+4 əjdaha
10. ilk və tək olanı ən gözəlidir. Çox az insana nəsib olur. Nə xoşbəxtdir o insan..+4 əjdaha
5. Heç vaxt yaşamadığım amma yaşatdığım şey.məktəbdə,universitetdə hamı "qız sevir"di.üstündən illər keçib artıq və başa düşdüm ki,mən sadəcə olaraq özümü sevirəmmiş.buna görə də sinifdə,qrupda həmişə seçilirdim bütün epik hərəkətlərimə görə.oğlanlar hamısı ya vorovskoy ya ancaq dərsə gömülü ya da özünü dartan qlamur tiplər idilər.mənsə həm dərsləri yaxşı həm bir neçə instrumentdə ifa edə bilən öz aləmində uşaq idim kreativlik və özünəməxsusluğa sahib idim,indi də eləyəm.məktəbdə 9da və 10da oxuyanda iki dəfə və universitetdə oxuyarkən 2-ci kursda qızlardan sevgi etirafı almışdım.fəxr ediləcək bir şey deyil təbii ki bu,sadəcə mən anlamırdım niyə məndən xoşları gəlib deyə mən ki,heç kəsi vecimə almırdım elə o cümlədən o qızları da.amma maraqlı gəlib həmişə qız üçün ağlayan yas saxlayan oğlanlar,onların nə hiss etdikləri.+3 əjdaha
9. Genel xalda adolesan dovrde bas veren emosiyalar butunu. Eslinde buna coxunlukda sevgi yox xeyranliq demek daha duzdur. Cunku birey heleki cinsiyyet qevraminin deyismez oldugunu yeni yeni qavrayir bu dovrde. Saglikli secimler etmesini de gozlemek mumkun olmur cox vaxt. Ic bohranlarinda ergenliye dogru kecis yasayarken gelisigozel bir sekilde bu duygulara qapilir. Sonuc etibari ile de ne istediyini bilmediyi ucun adolesan, demek olar ki cogunlukla ugursuzluqla alinir bu cur duygularin qarsiligi. Ergenlik dovrunun en menfi xusuiyetlerinden olan aid olma cabalari ve beyendiyini koru koruna beyenib, vez kecende de sorgulamadan birbasa vazkecmesi yeni ki fevri olmayi bunu daha da koruklayir. Ustelik xalqimizin edet eneneleri, gorenekleri kimi sosyo-kultural ogeleri de bu cur bir munasibete icaze vermir. Ana atanin bilincsizce sorumluluq almayi oyretmediyi, tek qoymaqdan imtina etdiyi usaqlar yeni sosial muhitlere girende adaptasiya olabilmir buna gore de oz taylariyla munasibet quranda hele de qarsi cins olanda bu cetin alinir. Yeni ki bu sexsi bir ugursuzluq yox sistematik olaraq var olan duzenin bir neticesidir ilk sevgide ugursuz olunmasi.hamısını göstər