+4 əjdaha
1. Bir gün xəbər gəldi ki, bəs çox istədiyim müəllimim dünyasını dəyişib. Pis oldum. Mən də neçə müddətdir, yanına getməyi planlayırdım. Axırıncı dəfə 1-ci kursda yanına dəymişdim. Sonra dərslərə görə alındıra bilməmişdim. Nəysə. Getdim evlərindəki məclisə. Oturmuşam, mollaxanım başladı salavat çəkməyə. Bəs mərhumun ruhuna salavat, mərhumun anasının, nəm filankəsinin ruhuna salavat. indi mənim də içimdən salavat çəkmək gəlmir. inanmadığın şeyə nətər salavat çəkərsən ki? Çəkmədim də. Dalıyca da başladı dua oxumağa, hamı da onunla birgə başladı fatihə oxumağa. Mən də nə bilirəm dua-mua. Fahitənin başından 1 kuplet bilən adamam. Qaldım mal kimi. Düzü bilsəm də, oxumazdım. Bir düşünün, hamı dua oxuyur, salavat çəkir. Mən də hitlerə " heil hitler" salamı verən kütlə arasında inada nə mimikası, nə də qolu oynayan o adam kimi durmuşam. Sonra Mərsiyə başladı, mən də mərsiyə sevmirəm. Səsi sonra qulağımda qalır. Bir az oturdum, çıxdım.yasda qeyri-müsəlmanın düşdüyü vəziyyət
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
hamısını göstər