əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+16 əjdaha
1. 29 dekabrda son dərs günümüz idi, jurnalı bağlamaq və qiymətləri bazaya vurmaq üçün mən getmişdim uniyə (bax: universitetdə qrup nümayəndəsi olmaq)
, bir də iki qrup yoldaşım. müəllim də gəlməmişdi, starosta olaraq jurnaldakı bəzi çatışmazlıqları, müəllimlərin yazmadığı boş səhifələri filan yazırdım. Buna görə üçümüz də boş sinif otaqlarından birinə keçib oturduq, mən jurnalı tamamlayıram, həm də söhbət edirik. Stolun üstündə tort qutusu var idi, səhər smeni qruplar nəyisə qeyd etmişdilər. Yarım saata filan işim bitdi. qrup yoldaşım durub qutunu açdı, tortun 1/4-i toxunlamadan qalmışdı. üçümüz də ac idik, bir-birimizin üzünə baxdıq. hamımızın da məqsədi eyni, gözümüz torta düşdü. tortu götürüb düşdük bufetə, 3 dilimə ayırıb çayla içdik. Yaxşı ki, tortun sahibləri ilə rastlaşmadıq ahsfsj
indiyə qədər qrupla çox ad günü keçirib tort kəsmişik, amma heç biri bu qədər maraqlı və yaddaqalan olmamışdı. Qrup yoldaşım demiş, yeməyənin payını yeyərlər (öztəsəllimiz).
+17 əjdaha
3. Bir dəfə tələbəlik həyatımın ən səfalət dövri idi. Dəhşət çox maddi sıxıntım vardı. Və həqiqətən nə edəcəyimi bilmirdim. Hava da isti canım sıxılır. iyun ayında. Birdəb qrupa girib dedilər ki səni təbrik edirik. Fevralda spendiya düşübsən ancaq siyahıya adını yazmaq yaddan çıxıb. Kartın 5 aydı dekanlıqdadı. Ayda içində 5 ayın pulu var. Təsəvver edində. Cekpot udmuş adam kimi oldum. Çox maraqlı bir xatirəmdir.
+9 əjdaha
5. (baxma: zamdekanın otağında enter sandman qoşmaq)
(baxma: zamdekanın kağız qayçısı ilə saqqalı düzəltmək)
Adımın mənasını bildiyim üçün 10 almışdım və s.
1-ci kursda oxuyanda alt qrupa yuxarı sinifdən bir qız gəlmişdi, mələk kimiydi, görən kimi aşiq olmuşdum. ilk baxdığım anda bunla göz-gözə gəldik, istəmsizcə çəkə bilmədim gözümü. Gəldi qarşımdakı stolda oturdu, durub-durub dedim, "çıldırıyorum". Bu da eşidib güldü, ondan sonra incə bağ oluşdu qızla. indi haralardadı bilmirəm
Üzvi kimya müəlliminin hər dəfə "don't use phone" deyə hayqırışlarından sonra online sistemə keçib onu göt eləmək mi deyim.
2-ci kursda fiziki kimya dərsi vardı, müəllim məni çağırdı, nəyinsə düsturunu soruşdu, səhv yazdım. Yanımda oturan dedi ki, budu da, düz yazıb. Dedi dəftərivizi gətirin ikiniz də, baxdı ki düz deyirik. Qıraqdan başqa uşağın dəftərin istədi, o amma fərqliydi, sonra məlum oldu ki, bütün qrup düz köçürüb, mən səhv köçürmüşəm, o biri yetim də məndən köçürüb. ikimizə də 2 bal dedi.
Tənəffüsdə dedik ki, bəs gələn dərs danışarıq iki dərsi birdən dedi yaxşı, gələn dərs şaaaaak, koronaya görə uni bağlandı, 50 ilə girdik imtahana.
Hələ bunun imtahanında bir uşağa verdiyi cavaba görə cəmi 20 bal yazmışdılar, qayıtdım ki, "qəhbələrə bax, sikim bunların ədalətini(kimi bir cümlə)", müəllim də qayıdasan ki, "derek mikrofonu bağla, sonra söy" *
apsödmüıfökskzıd
Hələ analitik kimya kafedra müdirinin kitabını alıb qaytarmamışdım, girib içəri biabır elədi, aparıb verdim kitabı, qayıtdı haralısan, kimsiz nəçisiz, cavabı alannan sonra, səs tonunu zadı dəyişdi, dedim sikərlər, çıxdım otaqdan. O gündən sonra bitdi o fənn, o müəllim mənim üçün bitdi.
Hələ Tələbə işləri müdirliyində istiyə davamlı kolbanın içində çay dəmləyirdilər. Mostuva soxum ay bakı dövlət
+6 əjdaha
7. ölkədəki təhsil səviyyəsi ilə belə insana şirin gələn xatirələrdir.
çətin keçilən imtahanlar, limitə yaxın qb saymaq, bal hesablama proqramında hər cür ehtimallarla imtahana giriş balını hesablamaq, imtahanda oxumadığın sualın düşməyi - bunları yaşayanda nə qədər çətin görünsə də indi uzaqdan həyatın ən rahat dövrü kimi gəlir. bəlkə bəziləri üçün məsuliyyətlər elə o dövrdə başlayıb ancaq mənim üçün uşaqlığın hələ tam bitməyən qayğısızlığı və yetkinliyə girişin gətirdiyi azadlıq hissinin birləşməsi idi. qrup olaraq da zarafatcıl mühit olduğundan hələ də görüşəndə gülərək danışdığımız xatirələrlə,həm sevmək, həm qəlb qırılmaqları, ümidsizlik, varlığını sorğulamaq kimi qəribə hisslərin birləşib gözünün önündə canlanmağıdır. həyatın traileri kimidir həm də, həyatda olacaq hər şeyin daha rəngli və qısa formada sizə göstərilməsidir.
bəzən universitetin qarşısından keçəndə diqqətlə baxıram, sanki özümü dostlarımla birlikdə uzaqdan görə bilərəm kimi gəlir, sonra da bir gülümsəmə ilə keçir. nostalgiya gözəl hissdir ancaq bu hissə çox qapılmadan dadında yaşayıb sonra adi həyatına davam edəsən gərək ki, nə vaxtsa bu günlərinə baxanda da eyni gülümsəməni yaşaya biləsən.
+6 əjdaha
4. Kazarma kimi qrupumuz var idi elə qrupda nə xatirə aq? Uni desən lazımsız,şəhər desən mənasız bildiyiniz boş boşuna oxudum,çox böyük təəssüf hissi keçirirəm universitet illərim yadıma düşəndə.
+3 əjdaha
2. Universitetin ilk günü təsadüfən bir partada yanaşı oturduğum qrup yoldaşım ilə elə sonuncu kursa qədər də yanaşı oturmağım 1 nömrəli xatirəmdir. Sanki artıq çox yaxşı dost olacağımızı anlayıb enerjimizlə bir-birimizi çəkmişdik.
+3 əjdaha
6. Yadıma düşür 2ci kursda grup oğlanlarımızdan biri ayağından pıçaqlanmışdı deyə sevgilisi zorla bizi dərsdən qaçırdıb ziyarəte aparmışdı onlara, evləri çox mundar idi heç it belə girməzdi ora,Axşam yeməyinə tomatsız cücə souzu hazırlamışdılar.hələ bizə rəngi qaçmış çay da süzdülər, ürəyim çıxdı daha.
hamısını göstər
