azərbaycanda öldürülən küçə itləri
| sosial
əjdaha lazımdı
googlla
qoz qoyulmayası şeylər
azərbaycanda icra hakimiyyətlərinin, itlərə qayğı adıyla iqtidar tərəfindən maliyələşdirilən toplan adlı mərkəzin sifarişləriylə, vətəndaş şikayətləri əsasında itləri rahatlıqla küçənin ortasında güllələyə bilirlər.
(bax: göyçayda öldürülən it)
sizin mən sevilməmiş həyatınızı sikim elə. cəmiyyətin strukturu belədir. zəif olanı sikib, qabağa düşmək. heyvanlar da cəmiyyətin ən zəif sakinləri kimi əzilir, öldürülür, vəhşiliyi 500-600 manatlıq cərimə ilə ötüşdürə bilirlər.
qanıma toxunur artıq. vicdanımın sərhədlərini keçir.
(bax: toplan)
şəhərdə it qoymayıb. vəhşi kimi hamısını oğurlayır, müxtəlif üsullarla öldürürlər. öz adıma sizdən çəkinənin, üzünüzə tüpürməyənin var yoxunu siksinlər.
eurovision-a görə sahibsiz küçə itləri öldürüldü, islam oyunları ərəfəsində heyvanları eyni təkrarla, zövqlə öldürdülər, şəhər həyatına paz olmuş formula 1-ə görə itlər oğurlandı, orda burda öldürüldü. təzəlikcə məlum oldu ki, bp küçə itlərini öldürən işçilərə 460 manat ödəyirmiş. bu hələ bildiklərimiz, gördüklərimizdir. rayonda 86 yaşlı bir gijdillaq həyətdə iti asıb bunu videoya çəkdi. bu gün də göyçaydaki debil bir məmur bir iti güllələyib, arvadın biriylə küçədə sürüyür. bütün bu sistematik vicdansızlıq toplan adlanan qansız qurumun verdiyi dəstəyə görədir. arxasında da iqtidar etinasızlığı dayanır.
bu nə sevgisizlikdir belə, nə cındırlıqdır ki?
Öldürmək isə qətiyyən həll yolu deyil və insani bir yanaşma deyil. Fikirləşib onlarla həll yolu tapmaq mümkündür
ekşici kimi götündən anlamayacaqsa başlıq altındakı ikinci entry məsələnin həllinə dair bir fikir iləri sürüb; hansı ki bunu dövlət etməlidir. heyan sevirmiş. sənin özünü sevmək lazımdı birinci, sonra heyvan da sevərsən.
burada toplanın cinayətlərindən danışırıq, dövlətin cəmiyyət üstündəki bir rolu kimi heyvanalara baxış bucağını dəyişməli olduğunu yazırıq, amma bəzi umbaylar bütün dünya öldürür kafasındadı. təklif yox, fikir yox, daçada göyərçinləri, arıları varmış. azərbaycanda sürətlə yayılan sağçılaşmanın nümunəsi budur.
itlər üçün mümkün qədər yaxşı pul ayırıb sığınacaqlar tikmək və hamısını ora toplamaq və qısırlaşdırmaq lazımdır. Və insanları da bu itləri sahiblənməyə təşviq etmək lazımdır. insanları necə buna təşviq etmək olar? Cins itləri yetişdirib satmaq qadağan edilməlidir. Pulla it satışını xeyli çətinləşdirərək insnaları sahibsiz itləri sahiblənməyə məcbur etmək lazımdır. Həmçinin xarici ölkələrdəki heyvan sevərlərin də diqqətini çəkmək lazımdır ki onlar da sahiblənsinlər.
Həmçinin itlərə, pişiklərə vəhşiliyin qarşısını almaq üçün ağır cəzalar lazımdır. it pişik alıb biraz saxlayandan sonra küçədə azdıran şərəfsizlər var. Bunlara görə küçədə sahibsiz heyvanların da sayı artır. Belə edənlərə həbs cəzası tətbiq edilməlidir, bu sayədə küçədə yeni it sürülərinin yaranmasının qarşısı alınar.
Sığınacaqlar dolandan sonra Artıq qalanlar olacaqsa onları da acı çəkməyəcəkləri şəkildə iynəylə falan öldürmək tək çarədir. Başqa bir yol kiminsə ağlına gəlirsə o metod tərbiq edilsin. Amma Qısırlaşdırıb küçəyə buraxmaq həll yolu deyil. Bəlkə şəhərin mərkəzində kiminsə vəhşilik etməyəcəyindən əmin olunan yerlərdə müəyyən sayda qısırlaşdırəlımış itin yaşaması mümkün ola bilər. itlərin özündən soruşulsa küçədə yaşamaqdansa ağrısız şəkildə ölməyi seçərlər. Küçədə başıboş yaşamaq heyvan üçün əziyyətdir, düzgün qidalana bilmir və onlarla xəstəlikdən əziyyət çəkirlər. Birinin ağzına sümük batır, birinin bağırsağına və o şəkildə ağrı içində yaşayır, görüb həkimə aparan da olmur. Azərbaycan xalqı da vəhşi və mədəniyyətsiz xalqdır, biri təpik vurur, biri heyvanın ayağını kəsir, biri cadugər yanına gedir deyə pişik gözü çıxarır və sair. Mən heyvan olsam belə vəhşi, mədəniyyətsiz, zibil bir cəmiyyətin küçələrində yaşamaqdansa ölməyi seçərdim.
Vaxtınız olanda 2017də Sumqayıtda quduz küçə iti dişlədiyi üçün ölən 5 yaşlı Zeynəb haqqında oxuyun. https://www.azadliq.org/a/zeyneb-mikayilzade/28683819.html
(bax: ne ısırması ya oynamak istiyor abisi)
Bu zamana kimi nə küçə iti üstümə cummayıb, nə də ki zərər verdiklərini görmüşəm.
Yalnızca itlərin deyil, heyvanların vəhşicə, acımadan öldürülməsinə qarşıyam. Zərər verirsə iynə ilə həyatına son qoymaq daha yaxşı üsuldur. Və küçə də olan itlərə dövlət cavabdehlik daşımalıdır. Mən yol keçən itin maşınla vurulmasına şahid olmaq istəmirəm. Buna görə sığınacaqlar lazımdır. Yığıb orda baxılmalıdır.
bizim məhlədə çingənələr var idi itləri yandırıb başına fırlanırdılar qışqıra-qışqıra. bir anadan beş oğul, ən böyüyünün 20 yaşı var idi. yol kəsib adam saxlayırdılar yaba ilə. məni dəfələrlə saxlayıb velosipedimlə qaçarkən arxamdan qaçıb daşlayırdılar, nə istədikləri məlum deyildi. vəhşilik? yoxsulluq? qəzəb?
yenə eyni məhlədə səhər 7-də imtahanlara gedərkən itlər də kəsirdi yolumu, beş ədəd hərəsi bir cins, fırlanıb daha uzun yoldan gedirdim çünki cumurdular üstünə.
təhlükəli küçə itlərinin ehtiyatlı formata köçürülməsi lazımdırmı, bəli. yandırmaq güllələmək, xeyr.
bir tərəfin radikalı "biz burda acından ölürük siz itlərin hayındasınız" o biri tərəfin ki "baxın biz sizdən daha mədəniyik" havalarındadı. cəmiyyətin ən sevdiyi sonu çatmaz sikik müzakirələr.
üzv ol