gecələr gələn yersiz hüzn

7. Fikrimcə "Melatonin" adlı hormonla əlaqəli ola biləcək, demək olar ki, hamının yaşadığı hadisə. Melatonin hormonu epifizdən ifraz olunan bioloji aktiv maddədir. Əsas funksiyası bioloji saat rolunu oynamaqda epifizə kömək etməkdən ibarətdir. Entrinin başlığındaki mövzudan kənara çıxmayaraq təkcə melatoninin əhval-ruhiyyəyə təsirinə baxaq. Gecələr, ən çox da işığa daha az məruz qaldığımız anlar melatonin ifraz olunmağa başlayır. Bu hormon həm ümumi orqanizmin aktivliyinin azalmasına, həm də beyin aktivliyinin azalmasına səbəb olur. Əsasən gecələr ətrafdan gələn kənar qıcıqlandırıcıların azaldığı anlardır. Buna görə də süstləşmiş bədən və beyin artıq yatmaq vaxtının gəldiyini bilir. Bəs bu hüzn haradan və niyə gəlir desəniz, beynin aktivliyinin azalması, melatoninin ifrazının artması sizi anında yatırmır. Bu müddət ərzində beyin qaçınılmaz olaraq daxilə yönəlir. Gün ərzində olan mənfi hadisələr xatırlanır "kaş filankəsə elə yox belə deyəydim" kimi ssenarilər qurulur, gündüz əgər bastırılmış, arxa plana atılmış duyğularınız varsa anidən üzə çıxmağa başlayır, yuxuya getmə vaxtı uzanmışsa beyin daha dərinə, keçmişə gedir. Oranı eşələyib bəzi xatirələri çıxarıb ortalığa atır. Gecə vaxtı gələn hüznün məncə elmi açıqlaması bu ola bilər. Hə, bir də adını çəkmədiyim önəmli bir bioloji aktiv maddə-serotonin melatoninin sintezində iştirak edir. Yəni xoşbəxtlik hormonu olan Serotonin şəklini dəyişib melatoninə çevrildiyi üçün əhval-ruhiyyə aşağı düşür. Bu da tamamilə normaldır. Çünki bioloji saata görə melatonin, orqanizmi və beyni süstləşdirməli, yatırmalıdır.