+13 əjdaha
1. "Var mı böyle mal?! " deyə düşünə bilərsiniz. Olanda olurmuş. Elm adamlarına görə aşiq olmaq üçün 1.5 saniyə kifayət edirmiş. Görən kimi "ahh mənimki" demək.. şüuraltında formalaşdırdığın şəxsi bir anda bir şəkildə görüb " bu o" demək.. bu o.. o gülümsəmə, o istilik.. insanı özünə yaxın hiss etdirir.Mən bir şəkilə 15-20 saniyə baxdım və o gülümsəyən gözlərdə çox dərinlik gördüm. Necə bir insan olduğunu anidən beynim özlüyündən cızdı. O xarakterdəki adama aşiq oldu. 1 şəkillə tutuldu. Adına "sevgi' dediyi şeydə belə dedim. Nə beynim okey, nə də ürəyim, sadəcə ruhum çəkdi dedim özlüyümdə. Ruh çəkimi insanın özünə yaxın bilməsi kimi bir şeydir mənə görə. Mənə görə bir paltara da aşiq ola bilərsən ki bu onunla olan görünməz bağa bağlıdır. Geyərsən və əyninə yaraşar. Bəli, qəribə səslənir. Amma belədir, özünə aid bilərsən. Və mən də 1 şəkillə tutulduğum adamla tanış olmağı arzuladım , bunu içdən istədim. Və paulo coelho nun simyacı kitabında dediyi kimi
" əgər bir şeyi həqiqətən istəyirsənsə bütün dünya onun üçün birlik olar" , hər gün arxa planda olan yönəlik cəhdlərim fərqli şəhərlərdə olsaq belə mənim birgə görüş arzumu yaratdı. Görüşdüm, bəs onu sevdim mi? Onu tanıdıqca və söhbətimiz davam etdikcə anladım ki biz çox kafa dengi insanlarıq. Bəlkə də məni ruhən bağlayan bu olub dedim özlüyümdə. içimdə olan o əvvəlki səs kəsildi
Və siz yaxşı dost ola bilərsiniz dedi. Bəs o əvvəlki yaşadığım nə idi? ilk təəsüratım..
Mənim hisslərimin sancısı, mahnı sətirlərində ondan danışan cümlələr axtarmağım, gözlərinin içindən daha dərin məna çıxartmağım? Amma reallıqda sevməməm?
Bir yerdə oxumuşdum " mən səni deyil, sənin şəklini sevdim, o şəkildə sənin üçün yaratdığım dünyanı və o dünyadakı səni sevdim."
Bəs necə olur ki bir anda aşiq olan biri xəyalındakı insanı reallıqda görəndə uyuşmayanda bir anda niyə sevmədi desəniz, onun bu sevgisinə cavab tapmamağı onu incitmədi mi , belə deyərdim:
Şıp sevdi bir şeydə nə qədər tez tutuldunsa o qədər tez əl çəkirsən. Məsələn sən hansısa işi o dəqiqə eləmə həvəsi gördünsə eyni şəkildə də o qədər tez istəksiz ola bilərsən. Və ya bir insan əslində özündən nə qədər çox əmindirsə onun mənəvi boşluğa düşüb inamsızlaşma çuxuru daha dərin olur. Və bu da beləydi. Tez oldu, tez bitdi. Zamanla qurulan bagliliqlar ise qopanda adamin basindan, ruhundan gedir. O incidir. Bele ise (şıp sevdi) incitmir.
Ikinci olaraq, o başımdakı təxəyyülü bir palaz misalı çırpdım. Çünki reallıq onu kirlətdi. Mən kirlənmiş vərəqin üzərində palitra gəzdirib daha boyaya bilmərəm. So bu da beləcə sona yetir-*
(youtube: 
)
sevmek zamanı filmində olduğu kimi " tanımıram ki ağlımdakı gözəl düşüncələri yıxarsan" amma yoox , mən tanıdım. Tanımaq gərək, niyə özünü xəyalındakı ilə aldatmaq.. o deyilsə demək bir başqasıymışsa qəlbində olması gərəkən.. niyə bir insana takılı qalar insan? Cəhd etmək, tanımaq, müşahidə etmək və olub olmadığını görmək, yola davam etmək.. nəinki ağlındakı insanla yaşamaq və onunla qocalmaq)Issız adamda bir replika var:
karda uyumak tatlı geliyor ama sen öldüğün farkında değilsin so içdən içə yaşadırmış kimi görünüb özünü öldürməyə dəyməz.
inanın, sonu nə olur olsun ölüm döşəyində əlimdə olana və itiriləndən çox sonunun necə olmağından asılı olmayaraq nəyə cəhd edib etmədiyimi düşünərəm, hər bir cəhd mənim üçün elə uğurun özüdür. Və bu cəhdim mənə sualımın cavabını verməklə əlavə o insanı dost kimi qazandırsa da əsas məsələ mənim özümü aldatmayışım oldu