əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
yazarların hal-hazırda oxuduqları kitablar
-
ssri
-
ziyalı ailəsində doğulmaq
-
uşaq vaxtı oxunub unudulmayan kitablar
-
sevgilim süz
-
azərbaycanlı qızın təcavüz hekayəsi
-
sözaltı fotoqrafiya
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+14 əjdaha
2. stendhal "qırmızı və qara"(le rouge et le noir) əsərini yaşadığı dövürdə olmuş bir hadisədən ilhamlanaraq yazmışdı. o bir yazıçının adi görünən cinayət işini bu qədər dahiyanə şəkildə dövrünün sosial problemlərinə toxunaraq mükəmməl əsər yarada biləcəyini bizə göztərib. əsərdə hadisələr 1826cı ildə baş verir. baş qəhrəman julien sorel 19yaşlı aşağı təbəqənin nümayəndəsidir. o kitablarla çox vaxt keçirdiyi üçün atası və qardaşları tərəfindən təhqirə məruz qalır. bir gün yaşadığı kiçik şəhərin meri öz uşaqlarına dərs keçməsi üçün onu evinə dəvət edir. julien burada ilk baxışdan madam de rênal -a aşiq olur.onların gizli məhəbbəti bir müddət davam edir. julienin madam de rênala olan məhəbbəti əslində aristokratiyadan qisas almaq idi. çünki aristokratiya onu çox əzirdi.julien madam de rênalı və kiçik şəhəri tərk edərək rahiblik oxumağa gedir. əsərin bu hissəsində yazıçı julienin tanrı və ya din sevgisi olmadığını və rahibliyə pul qazana biləcəyi iş kimi yanaşdığını xüsusi qeyd edir. dövrünün dindarlarına və ictimaiətə demək istədiyini julienin simasında təqdim edir. julienin həyatına yeni bir qadın daxil olur.mathilde-nı julien həqiqətən sevirmi? bu belə qaranlıq qalır. çünki əgər madam de renal julien üçün qisas obyekti idisə mathilde yüksək sosial status idi. (mauppassantla stendhalın bənzərliyi) bu əsərə bir neçə tənqidçi öz fikirlərini yazsada ən yaxşı və ciddi castex yazıb. castex julienin hərəkətlərini məntiqi qiymətləndirir. o ən yüksək məqamında məyus olur və aristokratiyadan qisas alır. onun cinayəti qələbə qazanır və o edam olunur. julienin qüruru son sözü deyir. onun şəxsiyyəti törətdiyi cinayət ilə tamamlanır. madam de rênalın məktubundan sonra o rênal ilə görüşərkən tətiyi çəkmək istəmirdi. lakin bu onun vəzifəsi idi. ölənə qədər özünə sadiq qalır julien. stendhal özünə doğma olan bir mövzuya toxunub "həbsdə xoşbəxtlik" . julien həbsdə olarkən özünü məhəbbətinə həsr edir. öz istəklərinin əleyhinə olan julien artıq istəmədiyi hərəkətləri etmək məcburiyyətində deyil. artıq o öz xoşbəxtliyini seçə bilən azad insandır. edam günü ona deyiləndəki bircə məktubla edamı ləğv etdirə bilər o cavab olaraq belə deyir : "laissez-moi ma vie idéale ! " yəni iicazə verin öz ideal həyatımı qurum. julienə qəribə gəlirdi ki, o bütün həyatı boyu nifrət etdiyi həyatı ölüm ayağında olarkən sevirdi. julien həyatı və özü ilə barışıqda ölür.
"qımızı və qara" əsərində yazıçı fransız cəmiyyətinin həmin dövr üçün açıq şəkildə tənqidi qələmə alınıb. yazıçı parisi əsl komediya tamaşası adlandırmaqdan çəkinməyib. yüksək təbəqə xalqı hər addımda əzdiyini göstərir.yazıçıya görə yüksək cəmiyyətdə doğulsan kukla olursan , aşağı pillədə doğulsan ortabablıqdan çıxa bilməyəcəksən. bu cəmiyyətdə xoşbəxt olmaq mümkün deyil.
+8 əjdaha
5. Stendalın “Qırmızı və Qara” əsəri ilk dəfə 1830-cu ildə nəşr olundu və dərhal tənqidi və ticari uğur qazandı. Lakin bəzi tənqidçilər romanın məzmunundan, xüsusən də onun baş qəhrəmanı Julien Sorelin şöhrətpərəstliyi və əxlaqsızlığının təsvirindən şoka düşdülər. Buna baxmayaraq, “Qırmızı və Qara” 19-cu əsr fransız ədəbiyyatının əsas əsəri kimi geniş şəkildə qəbul olunub. Rəyçilər əsərdəki personajların mürəkkəbliyi, psixoloji dərinlik və sosial satiralarına heyran qalıb.
ictimaiyyət də romandan məftun olur və qısa müddətdə Fransada və xaricdə bestseller oldu. Kitab bir neçə dilə tərcümə olunub və dünyanın bir çox yazıçı və rəssamlarına təsir edib.
Bu gün “Qırmızı və Qara” fransız ədəbiyyatının şah əsəri və insan psixologiyası və cəmiyyəti haqqında klassik tədqiqat əsəri hesab olunur.
Mənə görə ədəbiyyat oxumağı sevənlərin mütləq oxumalı olduğu 3 əsərdən biridir.
+6 əjdaha
4. özümdən o qədər axmaqcasına əmin idim ki, bu kəndli oğlanlardan biri olmadığıma sevinirdim! fərqlənməyin nifrət doğurduğunu öyrənəcək qədər yaşadım artıq.
+5 əjdaha
1. əsl adı anri beyl olan dahi fransız yazıçısı stendalın ilk iri həcmli əsəri olan “qırmızı və qara”( le rouge et le noir) romanı 1830-cu ildə, iyul inqilabı zamanı çapdan çıxmışdır...əsərin adı ilə bağlı müxtəlif fikirlər səslənsə də- ki, qırmızının ordunu, qaranın kilisəni təmsil etməsi bunlardan ən çox səslənən görüşdür- romanın başlığına ictimai ədəbi tənqid nöqteyi-nəzərindən yanaşsaq, bunula da əsərin yazıldığı tarixi-siyasi şərait, romanın dərin siyasi məzmunu və stendalın siyasi görüşünü də nəzərə alsaq, “qırmızı” və “qara” məfhumunun, eyni ardıcıllıqla qırmızının inqilabı (1789-cu il fransa inqilabı) və qaranın isə bərpa dövründə qələbə çalan burbon monarxiyasının, irticanın toqquşması olaraq görə bilərik...romanın adı eyni zamanda, əsərin əsas qəhrəmanı dini və dünyəvi ideallar arasında qalan jülen sorelin səciyyəsinin əsas cizgilərini də əhatə etmişdir...
stendal fransa inqilabının əsas figurlarından olan danton’un “həqiqət! acı da olsa, yalnız həqiqət! sözlərini romanına epiqraf gətirir(ümumiyyətlə, stendal romanda hər fəslin başlanğıcında belə epiqraflardan istifadə etmişdir)…stendal bu epiqrafa axıra qədər sadiq qalaraq, bir məhkəmə xronikasında oxuduğu, olan hadisəni romanın süjetinin əsasına qoymuşdur…antuan berto adlı bir seminarist (ruhani məktəbin tələbəsi) tərbiyyəçi işlədiyi evin xanımına qəsd etmiş və buna görə ölüm cəzasına məhkum edilmişdir…stendal zahirən bu hadisəni eyni saxlamış, ancaq bu fərdi hadisəyə, dərin, geniş, tipik məna vermişdir…
--spoiler--
romanda qəhrəmanın tərcümeyi-halı ictimai həyatla sıx bağlı şəkildə təsvir edilmişdir…jülenin həyatının təsviri atasının evindən başlayır…onun atası dülgərlik edən bir kəndlidir…jülenin atası və qardaşları ilə münasibəti sərindir…jülen təhsil almış, latın dilini mükəmməl bilən, istedadlı bir gəncdir…lakin fiziki iş görmək qabiliyyətinə malik deyil, buna görə atası və qardaşları onu tüfeyli hesab edirlər…jülenin həyatının sonrakı dövrü veryer şəhərinin bələdiyyə rəisi cənab de renalın ailəsində keçir…bu evə tərbiyyəçi kimi daxil olan jülen, ev sahibəsi xanım de renalla münasibət qurur və bu münasibətin ifşa olunmasıyla evi tərk etməli olur…
bundan sonra jülen ruhani rütbəsi qazanmaq məqsədilə bezanson seminariyasına gedir, lakin burdakı dözülməz vəziyyət, həbsxana şəraitinə dözə bilməyərək oranı da tezliklə tərk edir…nəhayət, jülen parisə gəlir, markiz de la molun katibi və kitabxanaçısı vəzifəsində işləyir…markizin qızı matilda ona aşiq olur…ancaq xanım de renal katolik ruhani atanın təzyiqi ilə markiz de la mola jülenin qadınlardan istifadə edən avantürist olduğunu yazır…jülen xanım de renalı güllə ilə yaralayır, onu tuturlar və gilyotinlə edam edilir…
--spoiler--
romanın kompozisiyası “vahid qəhrəman” prinsipi üzərinə qurulmuşdur…bu da romanın, xix əsrin digər “bildungsroman”ları arasında özünəməxsus yeri olduğunu təsdiq edir...romanın ictimai mahiyyətini canlandıran və romanın münqişəsini çox kəskin hal almasına yol açan əsas motiv jülen sorelin aşağı sinfə mənsub olmasıdır...jülen sorelin cəmiyyətdə tutmaq istədiyi mövqe və ictimai mənşəyi, idealları arasında dərin bir bir uçurum vardır...jülen ətrafındakı mühitə tamamən yad bir adamdır...buna görə qəhrəmanın cəmiyyət ilə mübarizəsi başlayır...stendalın qəhrəmanı istəyir ki, cəmiyyət onun istedadlı və ləyaqətli adam olduğunu etiraf etsin və beləliklə cəmiyyətə qalib gəlsin...ancaq jülenin fəth etmək istədiyi burjua cəmiyyətində istedadlara yer yoxdur...jülenin arzu etdiyi napoleon artıq yoxdur...qəhrəmanların əvəzinə, indi acgöz sənaye sahibinin xüsusiyyətləri ilə zadəgan kütbeyinliyini özündə cəmləşdirən cənab de renallar meydana çıxmışdır...jülen üçün qiymətli olan qəhrəmanlıq və yüksək istedadın bu adamlar üçün heç bir əhəmiyyəti yoxdur (indiki zəmanəmizlə necə də səsləşir)...bütün bu inamların məhv olması nəticəsində jülen üçün həyat mənasız və gərəksiz olmuşdur...o yaşamaq istəmir, boynunun vurulmasını yaşamaqdan üstün tutur...
+5 əjdaha
3. milan futbol klubunun rəmzi rəngləri
hamısını göstər
