+12 əjdaha
13. 2007ci ildən etibarən ilk dəfə bu il edə bilməyəcəm. düz 9il. kimi zaman yataqxanada otaq yoldaşımla viski toqquşduraraq, kimi zaman sahildə pivələyərək ya da buna bənzər şəkillərdə qeyd etmişəm bu illər ərzində. çox doğum günü qeyd etmə tərəfdarı olmasam da öz içində bir miqdar kədər daşıyır bu məsələ. xoş, şirin ancaq kədərli bir qeyd. bir yaş daha yaşlanmağın verdiyi yük. bu il ailəmlə bir yerdə olacam. indidən ləvəngi, dolma və s qoxusu gəlməyə başlayıb. ümid edirəm təqvimdə artan 1 rəqəm təcrübədə artan 5-10rəqəmə bərabər olar.doğum gününü yalnız qeyd etmək
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
ad günü öncəsi gələn lomka
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+8 əjdaha
8. dönüb arxaya baxmaq istəmədiyim doğum günləri,çox qoyur doğurdanda,biz öyrəşmişik ad günü keçirtməyə,tort şamı söndüməyə,hədiyyə qəbul etməyə* biz deyəndə türkün məsəli bütün həmşərilərim ,insan oturur feysdən təbrik gözləyir gizlədilmiş doğum gününü public edir,o dərəcə,aradabir mail.ru nəbilim o biri saytlardaki feyk profillərin doğum günlərin dəyişirsən ki,adminstrasiya səni təbrik etsin.heçkim getməyib amma tək qalmısan.ən yaxın saydıqın insanlar minlərlə km uzaqdadı,ala ala hələ skype var dyan,il ərzində online olmayan insan o gün sırf biri təbrik eləsin deyə girib bütün sahib olduğu profillərdə onlayn olur,yadına doğum günü qeyd etdiyin günləri salırsan.qorxursan ki,bir gün həqiqətən də ətrafındakıları itirəcəksən,heç nəyin əbədi olmadığını dərk eləyirsən,tək qalmağı öyrənirsən.sıradan günlərdəki təklikdən fərqli birşey öyrənirsən,qaldırırsan o əlindəki qədəhi ən pis günüm belə keçsin deyirsən.şüşənin dibinə gələndə hiss eləyirsən ki,doğurdan da pis gün imiş,ambulansla aparılırsan,nəysə uzatmayaq.sonda yaxınlarının nə qədər qiymətli olduğunu anlayırsan.qədrlərini bilməyə başlayırsan.+9 əjdaha
2. türkler demiş çok koyar abi. orta mektebi bitirib evden ayrıldıqdan sonraki ilk 3 il ad günümü tek qeyd etdim, hansı ki o vaxtlar men bildiyin toplum insanı idim, cemiyetin istediyi terzde insanlardan idim vetenini seven formalnı müselmanlardan idim. ve ad günü menim üçün nese kesb edirdi, ama yavaş yavaş her il biraz daha siklememeye başladım. ilk ad günümü tek keçirmek menim üçün felaket idi, nece beyem? men ad günü qeyd etmiycem? hem menm ad günüm yanvarın 3ü olduğundan yeni ilde o erefedeydi, yeni yeni illerimde tek keçirdi. yadımdadı bir defe evden zeng etdiler ad günümde nese gördüler tekem darıxıram falan, bir saat sonra gördüm adanadaki uşaqlar mene zeng etmeye başlayıblar, aye hardasan gel gedek içmek istiyrem senle falan. getmedim mende. sonradan öyrendim papa zeng edib uşaqlara deyibki ad günümdü bugüm darıxıram meni tek buraxmasınlar. ondan sonraki iller get gede "bir il daha bitdi ve elde var sıfır" formasına çevrilmeye başladı. her ne qeder heç neyi siklemeyen biri olsanda psixolojik olaraq beynimizde ele oturubki ister istemez ad günü vaxtı sorğulamağa başlayırsan, men kimem? hardayam? heyatımın hansı nöqtesindeyem? neleri isteyirdim ve hansı mövqeye qeder gele bilmişem? bu suallara tapdığım cavablar indiye qeder mende ancaq teselli formasında olub. son iki ilde ise tek olmasamda çoxda maraqlı deyil kimle olub olmamağım. ümumiyetle yalnızlıq çox güclü travmadı. heç vaxt tekliyi arzulamayın.+9 əjdaha
21. />Yalnız qeyd edib o bataqlıqdan çıxa bilməməyə gətirəbiləcək hal. Diqqət edin. Ad günüm bu gün deyil, ancaq adam özün nə qədər yalnız hiss edər a kişi. Aylar əvvəl tək girdim, güya bir dilim tort, şamla zadla maraqlı nəsə edəcəkdim. Təklikdən neynəydiyimi bilmirdim. Onsuz həmişə özümü tək hiss etmişəm, yeni yaşa tək girəndən sonra sanki tescillendi bu məsələ.
Yanımda olduğunu deyən insan nə qədər ürəyitəmiz şəkildə desə də bunu heç vaxt keçməyib mənə. Buraxa bilməmişəm içəri. Gəl bir fincan çay içək, ya piyvələyək, o səmimiyyət mənə çox uzaq, çata bilməyəcəyim bir nöqtə kimi gəlib.
Sən aç tök içini, anlayıram səni, mühakimə etməyəcəm, sadəcə dinləyəcəm deyənlər də ki onları qınamıram bacara bilmirlər. Hər kəs ayrı bədənlərdədi, ayna neyronlar, empatiya zad boş şeydi əşi. insanlar istəməsə də öz baxış bucağından dəyərləndirir qeyri-ixtiyari. Və sənə qarşındakı sənin dərdindən öləcək qədər sevdiyini desə belə ağır həqiqətləri sər önünə, gəlib ağzının üstündən vuracaq.
Şiddətli dərəcədə yalnızam. Çox dərinlərdən gələn melanxoliya zahirə kədər sızıltıları kimi çıxır. Özüm belə tapıb çıxa bilmirəm axrına, ucundan tutub çata bilmirəm. Necə qurtulum, necə birinin yanında özümü rahat hiss edim, o insan sevdiyim belə olsa. Hamı yalan gəlir. Hamı mənfəətçi gəlir. Çıkar ilişkisi zir-zibil. Saf, təmiz, qarşındakını nə olursa olsun sarıb sarmalamaq... Başlıqdan kənara çıxıram, amma ruhum da içimdən çıxır. Hara töküm içimi ki ölməyib qalsam 10 il sonra oxuyub bəlkə də gülərəm. Hələ də aciz ümidlərim var. Sevirəm deyənin sən səhvlər etsən də, yıxılsan da əlindən tutub qaldıracağına. Üzünə vurmayacağına. ilahi dərəcədə sevginin var olabiləcəyinə.
Nəyi qoyub nəyi axtarıram.
+6 əjdaha
20. Artıq öyrəşmişəm. Doğum günüm yeni ildən sonraya düşdüyü üçün, elə ad günüm əslində mənim üçün yeni il/yeni səhifə demək kimi bir şey olur. Çox az adam təbrik edir. Onlar da fb-də filan. Onu da silmişəm təzəlikcə, inanmıram kimsə dəhşət təbrik eləsin. Həm, yaş artıqca, romantizmdən uzaq olursan, həyat sənə bütün reallığı ilə nəyin nə olduğunu öyrədir. Hər dəfə geriyə dönüb baxanda sadəcə nələri etmisən, nələr qalıb, nələr edilə bilər deyə götür-qoy edirsən. Çünki, bizdən asılı olmayan və tükənən şeylər var: zaman və enerji. 18-20 arası, və ya 20-li yaşların başlarında dost, ailə çevrəndə etdiyin ad günündə, "gözlərini yum, arzu tut" dedikləri şeyləri 20-lərin sonlarına doğru artıq reallaşdırmalısan. Daha 30 yaşında birinə " görüm boyük oğlan/qız olasan" deməzlər. O, artıq böyük biridir. Ən yaxşı halda uzun ömür can sağlığı, evlidirsə, ailə səadəti arzulayarsan və nə arzuların varsa hamısını həyata keçirməyi diləyərsən.Bir sözlə, ömür qısadır və ölüm adlı bir həqiqət var. Və doğum günlərimiz bizə əslində hər il ölümə bir addım daha yaxınlaşdığımızı göstərir.
Biraz qəmli entry oldu, amma indiki halımla bundan yaxşısı əlimdən gəlmir. Entry-ni oxuduqdan sonra, şamı söndürüb, arzu tutmağı unutmayın.
+6 əjdaha
14. başqa vaxtlarda deyilde doğum gününündeki tekliyin biraz daha ağır qoyur adama. yaşının üstüne bir yaşın daha gelmesi ile get gede qocalığa doğru addım atdığını daha qabarıq hiss eleyirsen. keçmiş doğum günlerini fikirleşirsen ailenden başqa yanında heç kes yox idi. anam idi meni doğduğu günü günler önce xatırlayıb nese etmeye özünü borclu hiss eden varlıq. allah ne verdiyse, gücü neye çatdıysa alıb pişirib süfreye qoyan. indi ise evden kilometrelerce uzaqda hansısa dağın kellesinde ad gününü tek keçirende ele de ferqi olmur adi günlerden, fikirleşirsen neye göre idi bu uzun iller, sorğulamağa başlayırsan ne elde etdim ki, men? ne yaşadım? ne etdim heyatdan, kimi qazandım. heç kesi, heç neyi. netice elde var sıfır. keçen ili fevral ayının axırlarında, dizden qar eşiyinde gece 2den 4de posta çıxmaqla kifayetlenmişdim. sabaha göz açıb a bugün men doğuldum gün abu havası yox idi. doğum günlerinin adi günlerden ferqlendiren tek şey yalnızlığını daha da pis hiss edib efkarlanırsan. ama tek keçirilmesini meslehet görmediyim gündür ki, heç olmasa yola getdiyin bir insanla arağ butulkasının dibin göresen. çünki bilirem herden insan qarşı-qarşıya siqaret çekmeye bele birini axtarır.+6 əjdaha
15. zəng edən, mesaj atan çox insan olmasına baxmayaraq, 20 yaşımı tək qeyd etmişdim. elə o zaman anlamışdım, təklik çox ağırdır bir insan üçün.+6 əjdaha
16. uzun aradan sonra sözlüyə bu gün yazmaq qərarına gəldim. * amma həftədə ən azı bir dəfə oxuyuram. yazmamağımın səbəbi də yəqin dərin yaza bilməməyimdibəli ömür ağacından bir yarpaq da belə düşdü. düz bir il əvvəl yazdığım #216271 saylı entrydən sonra həyatımda çox şey dəyişdi. məsələn bu gün yalnız deyiləm. amma dəyişməyən odur ki yenə yalnız hiss edirəm özümü. bu gün planım yoxdu ona görə yazmıram planımı. -* bir də bunu kim deyibsə yaxşı deyib: həyat biz planlar qurarkən başımıza gələnlərdir.
(youtube: 
)
)+7 əjdaha
11. bugün içində olduğum vəziyyət.deməli bugünkü doğum günü planımı yazıram cənablar:
yeməyə heçnə yoxdu. düşüb bir şey almalıyam. bir çörək, biraz da sosis günorta və axşam üçün qarnımı doyurmağa bəs edər yəqin ki. biraz pivə və saçaqlı pendir alaram yəqin ki. siqaret demək olar ki çekən deyiləm. amma bugün bir-iki dənə tüstülətmək istəyirəm. bir-birinə dəxli olmayan musiqilərə də qulaq asacam əlbəttə bunları edə-edə.
ailə üzvlərimdən gələn təbrik zənglərindən sonra telefonu da söndürəcəm ki, birdən qohumdan, tanışdan kiminsə yadına düşərəm zəng edər mənə.
bayaq facebookdan bir nəfərin təbrik mesajından sonra birdən yadıma düşdü ki, bu il hər il etdiyim kimi facebookdan doğum günümü gizlətmək yadımdan çıxıb. təcili onu da gizlətdim. və mission completed.
entrini yazıb qurtarana yaxın da gəldi bu mahnı oxumağa başladı:
(youtube: )
)+5 əjdaha
3. bu il etdiyim hadisedir.belə daha yaxşı keçir.onsuzda bir məna verə bilmirəm il ərzində heç kimin sizə qoz qoymayıb hər hansı bir gün sizi bir pox hesab etmələrini.düzdür insan gijdıllaq hislərə qapılıb özün yetim kimi hiss edir amma ən azından hamının sənin başına yığılıb osturaxçı abu hava yaradıb baş beyin dağıtmaqdan daha yaxşıdır.+5 əjdaha
12. bugün etdiyim şey. hər yer səssizlikdi. nə dost var nə tanış nə də şən uşaq səsləri. almaniyanın göbəyindən biraz ciyərə tərəf olan hissədə tək başıma otağımda hey sözlüyə girirəm. ən yaxşısı bariqaya zəng vurmaqdı. bəlkə o gələr.edit: meymun oğlu meymun irqçilik edir mənə, gəlmir. yenə qaldım tək. almanyada olanlar qızardın inboxu.
+2 əjdaha
19. #306430+2 əjdaha
18. bu il ilk dəfə başıma gələn ve insanın içinə dərin bir hüzün çökdürən hadisə.bir dostumun deyimiylə desəm insan darıxan varlıqdır bə əzizlərim 10 ili,1 ili,1 ayı ve hətta 1 gün əvvəli üçün belə darıxan.sözümün canı belə yalnız keçən ad günlərində dahami çox darıxırsan nə...+3 əjdaha
1. evvelden hazırlanmış yaxşı bir playlist, 1 şüşe viski ve bitter şokoladla ela keçeceyini düşündüyüm doğum günüdür.+1 əjdaha
7. hal hazırda müşahidə etdiyim vəziyyətdir (gəlsin təbriklər... * bir dəqiqəlik sükut yox? yaxşı). yanında kofe aparatın, cibində tütünün, ətrafında musiqin olduğu müddətcə çəkilir. arada anathema (bunu dedim ki, parisienne moonlight başladı * fuck ) ile qəmlənib, iron maiden'la özünə gələ bilərsən. hələ laboratoriyadaki kompyuterlerin yalnızlığına bir səs olaraq dərindən mırıldanmaqları da olanda əla olur. giriş mərtəbəsindəki ece'nin köməyi əksik olmur. (baxma: ece - la macchina del caffè) (südü zadı var).+1 əjdaha
10. heç vaxt yaşamamışam, yaşamaq da istəmərəm. dəhşətli bir şey olmalıdı. təkcə ailə üzvləri olanda da yarımçıq hiss edirəm özümü. bu günün baçlıca şərti səs-küydü məncə. başın şişməlidi hay-küydən. -* qapı döyülməlidi gözlənilmədən. telefon olmayan zamanlarda olduğu kimi. ev it gününə düşməlidi. hə bir də səmimiliyini mesajlarından da hiss elədiyin dostların varmı gün tamamdır. bunlar olandan sonra hədiyyə zad olmasa da olar.+2 əjdaha
17. təkcə bu il başıma gələn hadisə, heç kimə arzulamıram, həqiqətən də insan bir anlıq həyatını sorgulamaga başlayır ki, bəs mən harda səhv etdim vaxtında ? !!+1 əjdaha
6. bir baxıma elə də pis deyil. ama o gecənin türkler demiş 'melankoli eşliğinde' keçəcəyi şüphəsizdir. liseden bəri normal ad günü qeyd elədiyimi xatırlamıram. bu il 20 yaşımda qeyd elədik dostlarımla o qədər. ama əgər tək keçirmək istəyirsinizsə onun da yeri ayrıdı.hamısını göstər