pippa bacca

indiyə kimi eşitdiyim ən şərəfsizcə öldürülən insanlardan biridir. neçə vaxtdı beynimdə fırlanırdı, adı yadıma düşmürdü. sən ağ gəlinliklə avtostopla çıx milandan beyruta yola düş. insanları sülhə çağırmaq üçün bu addımı atacaq qədər cəsarətə sahib ol. amma gəl səni sırf qadınsan deyə, sırf bəzi şərəfsizlər üçün sadəcə seks obyektisən deyə təcavüzə məruz qal və fiziki cəhətdən o şərəfsizlərdən zəifsən deyə öl.
(baxma: bu dünyanın etibarı peysərdi, çünki)

prezidentə demək istədiklərimiz

prezidentə demək istədiklərimiz əsasən qorxumuzdan, xüsusilə də ailəmizin başına gələcəklərdən qorxduğumuzdan deyə bilmədiklərimizdir.

mənə qarabağ lazım deyil. xuy s toboy, boşboşuna müharibə olmasın, qoy olsun onların.
mənim dubaydakı villada da gözüm yoxdu, al, şellən, nağayrırsan qayır.
isveçrə və digər dünya banklarındakı pullar filan o da olsun sizin.
amma ta o dolu vedrələrdən, daha doğrusu barellərdən millətə də bir litrovka doldur ver.
qiymətlər qalxsın, amma maaşlar ondan qat-qat çox qalxsın.
rüşvət olsun, o da naxuy, amma levıy işlər üçün külli miqdarda rüşvət alınanda varlılardan, heç olmasa kasıbın haqqı olan ruzisi, səhhəti, təhsili, güngüzaranı əlindən alınmasın.
sözlərimizi də eşitmə, ona da razıyam. amma elə idarə et ki, heç bizim sözlərimizi eşitməyə də ehtiyac qalmasın.
əslində höküməti idarə edib millətə xidmət eləməlisiz. amma siz milləti idarə edib hökümətə xidmət edirsiz. ona da ta heşzad demirəm.
sizdən yaxşısını tapammarıq onsuz. kim gəlsə ac gələcək, siz toxsunuz.
ümumiyyətlə siz yaxşı insansınız, amma ətrafınızdakı pisləri təmizləyin.

belə də ki, mən kiməm ki, nəsə deyim. siz bilən məsləhətdir.

davam eləsəm ilhamla irəli deyəcəm. yaxşısı burda saxlayım. .gülümsəyən sifətcik.

prezidentlə selfie çəkdirən məşhurlar

ölkədə dürüst, mərd insan kimi yaşamağa icazə verilmədiyini sübut edən insanlardır. xüsusilə də əvvəllər müxalif fikirlər səsləndirmiş ilkin həsəni və mir yusifi nəzərdə tuturam. bu tərz daha keçmiş nümunələrdən biri də ans'də sözləri ilə hökümətin başına idrar töküb sonra prezidentə dəstək kompaniyasında imza atmış rəşid mahmudovdur.

(baxma: mərdi qova qova namərd eləmək)
(baxma: igid sınar amma prezidentlə selfie çəkdirməz)

relatos salvajes

argentina və ispaniyanın 2014-cü il məhsulu ortaq filmidir. ssenari müəllifi və rejissoru damian szifronun olduğu film 6 qısametrajlı filmdən ibarətdir. gözəl bir qara komediya nümunəsidir. ingiliscə wild tales, rusca дикие истории, türkiyəcə isə asabiyim ben adları altında təqdim edilmişdir.

6 hissənin 6-sı da möhtəşəmdir. toxunmaq istədiyim problemlərə ustalıqla və bitdikdən sonra belə üzdən silinməyəcək təbəssüm yaradacaq şəkildə toxunulmuşdur. aqressiya, qanun zir-zibili, intiqam, nifrət, xəyanət, maddiyyatın yaratdığı güc və s.məsələlər filmdə öz əksini tapır. izləyin, peşman olmazsınız.

favorim ricardo darinin rol aldığı " bombita"dır.

black mirror

hər seriyası tamamilə fərqli mövzu və süjetdə bir film olan serialddır. charlie brookerin filmlər toplusu deyə bilərik. elə ilk seriyada şahzadəni qaçıranın baş nazirdən tələbini görən kimi fərqliliyi hiss edəcəksiniz. 2-ci seriyada populist mədəniyyətin insanları nə hala gətirdiyi möhtəşəm üslubla göstərilib. hətta bu gedişhata qarşı çıxan binq ( daniel kaluuya) personajı ilə məncə ssenarist məhz özünü və populist mədəniyyəti protest etdikdən sonra axın içində əriyən, onlara tabe olan insanları canlandırıb. digər serialarda da cəmiyyəti, problemləri, sistemi texnologiyanın inkişafı ilə bəzəyərək möhtəşəm şəkildə ekranlaşdırıb. elmi fantastika, satira və daha çox dystopia antiutopiya janrında çəkilmiş 7serialıq bu seriala baxmağınızı təkidlə tövsiyə edirəm. mütləq baxın. ən azı ilk 2 seriyaya baxın, qalanı gələcək. bir günə bitirəcəksiz.

waldo da ürəkdi. smaylik

afrikalı leo

amin maaloufun ilk romanıdır. oxuduğum dəyərli əsərlərdən biridir. hassan əl vazzanın gerçək xatirələri əsasında yazılmış əsər səyyahın bioqrafiyasının yazıçı tərəfindən ustalıqla bəzədilməsi sayəsində möhtəşəm, bağlanacağınız bir roman halına gəlib. hadisələr 40 il ərzində 4 şəhərdə keçir. qranada, fəs, qahirə, roma.

içimdə var olan səyyah ruhunu cuşa gətirən, insanı macəraya itələyən, qurtardığınıza heyfslənəcəyiniz əsərdir. xüsusilə dinləri, dinlərarası mübarizəni və dindarları, həyat tərzlərini gözəl bir şəkildə təhlil etmişdir. təkidlə tövsiyə edirəm.

hay bin yakzan

əvvəla ibn sinanın yunan əfsanəsi salaman və absaldan təsirlənərək yazdığı əsərin adıdır. daha sonra isə ibn tufeyl öz romanına eyni adı vermişdir. ikisini çox insan eyni əsərin remake'i saysa da oxuduqdan sonra ikisinin arasında zərrə oxşarlıq olmadığını görəcəksiniz.

dünyaya səs salmış və başda robinzon kruzo olmaqla bütün robinzonad cərəyanının öndəri sayılan əsər məhz ibn tufeylin romanıdır. əsər bir insanın kimsəsiz adada necə kamilləşəcəyindən bəhs edir. və çox gözəl addım atılaraq iki ehtimalla başlanılır hadisələrə.
birincisi daha çox islam alimləri tərəfindən dəstəklənən ilk insanın yaradılışı prossesi ilə demək olar örtüşür. torpaq qabarır. içində uyğun istilik və münbitlikdən dolayı insan yaranır. bir sözlə torpaq hayı dünyaya gətirir.
ikinci ehtimal isə daha çox mədəniyyətə xitab edən, adi yolla var olmadır. uşaq doğulur və qutuda dənizə buraxılır. o da kimsəsiz adaya düşür. əsərin ortalarında bir az qopuqluq yaşadım. amma davamını danışıb spoilerə yol açmaq istəmirəm. oxumağınız məsləhətdir. və əsərin digər gözəlliyi də nə qədər islami motivlərlə yazılmış olsa da istər dindar, istər allahı qəbul etməyən biri üçün güclü arqumentlər çıxara bilmənizdədir. belə ki, insan heç bir səmavi kitab və peyğəmbərlə əyani və ya qiyabi tanışlığı olmadan mərhələ-mərhələ, öz maraq və təcrübələri sayəsində kamilləşir. allah inancına sahib biri üçün bu fitrət sayəsində allahı tapmaq olaraq dəyərləndirilə biləcəyi kimi, allah inancına sahib olmayan biri üçün insanın dinlərə ehtiyacı yoxdur nəticəsi verə bilər.

bir sözlə inancınızdan asılı olmadan oxuyun.

bəzi mənbələrdə 2 "y" ilə hayy bin yakzan olaraq yazılır.
azərbaycanca bilmirəm amma türkcə yky (yapıkredi yayınları) nəşri kitabı tapa bilərsiniz. kitabda hər iki əsər yer alır.

margot robbie

the wolf of wall street filmində naomi lapagila rolu ilə tanıdığım aktrisadır. vigilante və i.c.u. filmləriylə sənətə addım atıb neighbours serialı və wall street filmiylə də ulduzu parlamışdır. 1990 təvəllüdlüdür. gözəlliyinə də söz ola bilməz. gəl will smithlə rol aldığı focus filmi də 2 ayın içində mayasını çıxarıb.

aret vartanyan

Türkiyəli erməni əsilli, 1978 təvəllüdlü yazıçıdır. Marmara Universitetində bakalavr və magistr təhsilini başa çatdırdıqdan sonra Oksfordda Teoloji təhsili alıb. "Sən və Mən", "Bir nəfəs istanbul", "Min yüz bir insan", "Gerçekten Yaşıyor musun?" kitablarının və (insanlara karıştım, gözlerine baktım, yüreklerinde yer buldum. Sorum aynıydı, "Gerçekten yaşıyor musun? Yoksa sadece nefes mi alıyorsun?") sözlərinin müəllifidir.

Bir neçə gün əvvəl Şimali Kiprdə qonaq olmasına görə azərbaycanlı tələbələr etiraz aksiyası keçirmişdir. Açığı izləyəndə çox utandım.

(youtube: )

fakat müzeyyen bu derin bir tutku

2 gün əvvəl kinoteatrda izlədiyim, qənaətbəxş dediyim 2014 filmidir. film erdal beşikçioğlunun baş rolu sayəsində mənim şkalamda 7,5/10'a çıxa bilmişdir. film çiğdem vitrinel rejissorluğu ilə ilhami algörün eyni adlı kitabı əsasında çəkilmişdir. film bir yazıçının ilham əksikliyi və bir qadının həyatına girməsilə qələminə qüvvət, həyatına dəyişiklik gəlməsindən bəhs edir. erdal abinin iç səs səhnələri gözəl alınıb. komik yerlərində fikrimcə ürəkdən gülə biləcəyiniz maraqlı bir filmdir. izləyə bilərsiniz.

çakallarla dans

şevket çoruh, ilker ayrık, timur acar, murat akkoyunlunin rol aldığı, murat şeker filmi. 2010da ilk film çıxdı. güldüm. 2012də kinoteatra gedib ikinci film çakallarla dans: hastasıyız dedeyi izlədim. o da ortabab idi. 2014 gəldi 3-cü film çıxdı. çakallarla dans: sıfır sıkıntını gedib kinoteatrda izlədim. pulu yandırsaydım ondan yaxşı idi. təmiz bulayıblar. siz siz olun getməyin bu filmə. mübaliğənin dibinə vurublar. 3-cü film indi nümayişdədir. filmdə gezi parkında həlak olan ali ismail korkmazın adına olan park və onla bağlı kağız da yer alıb arxa fonda. seçkilərdə baş verən işıqların sönməsi, trafoya pişik girdi skandalına da söz soxublar. bundan başqa görüləcək heçnə yoxdu. onları da mən dedim, getməyinizə ehtiyac yoxdu. bu film heç alınmayıb.

mucize

mahsun kırmızıgülün son filmidir. rolları mahsun kırmızıgül, talat bulut, mert turak, seda tosun, meral çetinkaya, ali sürmeli, erdem yener, cezmi baskın, cihat tamer ifa etmişdir. çghb-dən xatırladığımız büşra pekin və metin yıldızı da filmdə görə bilərsiniz. filmin büdcəsi 5 milyon dollardır. film palmalinin dəstəyi ilə çəkilib.

təəssüratlara gəldikdə isə filmdən 2saat əvvəl çıxmışam. isti-isti yazım fikrimi. film gözəl filmdir. çox gözəl də alınıb. mahsunun new yorkta beş minare, güneşi gördüm filmlərini izləmişəm. o iki filmdə olduğu kimi yenə kürdlərin cəhalətə tərk edildiyi göstərilib. bəzi yerlərinin milliyyətçi hətta, " milliyyətçi deyiləm, sadəcə millətimi sevirəm" deyənləri də qıcıqlandıracağını düşünürəm. halbuki adam -səmimi olsun və ya olmasın- məntiqli səbəblər göstərir. məsələn, kürd millətinin döyüşkənliyinin səbəbi əsasən cəhalət olmuşdur. bəs cəhalətin səbəbi nə olmuşdur? cəhalətin səbəbi isə türkiyə dövlətinin o bölgələrə laqeyd, ögey münasibəti olmuşdur. mahsun filmlərində, xüsusilə bu filmdə eşkiya və s. söhbətlərini də daxil etməklə bunu deməyə çalışmışdır məncə. amma filmdə eşkiyaların gəlib məktəb tikintisinə kömək etməsi, onların müsbət göstərilməsini bəyənəcəklərini düşünmürəm.

aziz rolunu ifa edən mert turak əjdaha oynayıb. həqiqətən ləzzət elədi. sadəcə möhtəşəm. çox vaxt bu ağırlıqda dram filmlərində komediya hissəsi sönük qalır. burda isə tam ürəkdən güldüyüm səhnələr oldu kifayət qədər. salonda ağlaşırdılar. biraz da atmosfer təsirilə mən də kövrəldim.

qısacası gözəl filmdir. 8.6/10



--spoiler--


filmin gerçək hadisələr əsasında çəkildiyi yazılır onsuz da əvvəldə. amma mənimçün əsas can alan nöqtə sonda gerçək həyatdakı o qəhrəmanın həyat yoldaşıyla şəklinin göstərilməsi oldu. gerçək olmadığı müddətcə xoşbəxt sonluqlardan xoşum gəlmir.


--spoiler--

the water diviner

russell crowe rejissorluğunda, andrew anastasios və andrew knight ssenarisi əsasında çəkilmiş, 26 dekabr tarixində türkiyədə nümayişə buraxılmış film. rolları russell crowe, olga kurylenko, cem yılmaz, yılmaz erdoğan ifa etmişdir. film amerika, avstraliya, türkiyənin ortaq istehsalıdır.

fikrimcə kifayət qədər bitərəf çəkilmiş bir filmdir. hətta dövrün türkiyə tərəfi əsgərinin daha müsbət göstərildiyi filmdir. müharibənin hər iki tərəfin insanlarının həyatlarına necə təsir etdiyini, müharibənin amansızlığını və s. onsuz da bilməli olduğumuz mesajları verib. russel bir xeyli soyuqqanlı ata obrazı yaradıb. su çıxaranda daha çox sevindi deyə bilərəm. mənfisiylə, müsbətiylə 10/10-luq bir film demirəm, amma izləməyə dəyər.

yunanların bəyənəcəyini heç düşünnürəm.

azərbaycana nifrət etmə səbəbləri

random taxıldığım vaxt qabağıma çıxan başlıqdır. off..off..özü də necə nifrət edirəm. ən bəsit şeylərindən tutmuş ən dərin mövzularına qədər qanıb qandırılanmayan bir cəmiyyət içindəyik. niyə iyrənirəm, səbəbləri sayım:
* pussybrain gədəciyəzlər,
-bu ağzıspermli gədəciyəzlərin telefonlarındakı gəlin nömrələri,
-onların 3allahlılıq dini (lada, 5barmaq və müqəddəs penisçilik),
* mediya və incəsənət
-efirdə gedən boş-boş zir-zibil məlumatlar
-bozbaş şoular və səviyyəsiz qonaqlar, musiqilər
-ssenariləri oğurluq, heyəti saxtalıqla dolu film və seriallar
*qohum, qonşu, köhnə tanışlar
-qohum qonşunun saçın belə getdi, saqqalın belə gəldi kimi söz soxmalarla beyin təcavüzləri
-vaxtilə yaxın olan insanların bu lənətə gəlmiş cəmiyyətdə asimilə olmasıyla aranızda yaranan uçurum
*qadın və uşağın penis qədər düşünülməməsi
-vajinasına tüpürdüyümün cəmiyyətində qadın sadəcə nəcisdir. hətta bir insan nəcisini belə incitməz, sifonu çəkər azadlıq verər. heç nəcisini tapdalayan, yumruqlayan, üzünü unitaza tutub onu söyən adam görmüsüz?! deməli nəcis belə qadından dəyərlidir bu cəmiyyətdə. qadın evlənməsə bir penisəyaramaz bir şeydir. qadın sperm atıb uşaq götürəcəyiniz bir aparatdır. qadın bu cəmiyyətin qəzəbinə, lənətinə tuş gəlmiş bir cinsdir. ona nisbətən normal vəziyyətdə sadəcə bir seçim haqqı verilir. boşandıqdan sonra isə sakit yaşamaq haqqı yoxdur. kişi penisi hansı yuvaya buyursa girib çıxa, hər cür xəyanət edə bilər. amma qadın o lənətə gəlmiş pərdəsini qorumalıdır.
-o ki qaldı uşağa. hazırda qurulan bu axmaq ailələrdə boy atan, ağıllı telefondan artıq bir funksiya daşımaqdan məhrum, analarının türkiyə seriallarının əttökən dili ilə böyüyən, düz əməlli ailə görməyən uşaqlardan nə nəcis gözləyə bilərsiniz?! və özləri dolanmağa belə hazır olmayan valideynlərin qar adamı düzəldirmişlər kimi uşaq düzəltməkləri uşaqların haqqlarını itin poposuna soxmaqdan başqa bir şey deyil.
*təhsil, səhiyyə, hərbi və s.
-bunları da artıq bilən bilir.

hansının hansından aslı olduğuna isə qərar verə bilmirəm. təhsildirsə problem. təhsillisi də yanıqdı, metro kartını sırasız yükləyir və s. maddi problemdi deyirsən, varlısı da duduş duduş söhbətlər eləyir, axmaq axmaq işlər görür. nədi problem. qidamızdandımı, havamızdan suyumuzdandımı bilmirəm.

hər bakıya gələndə daha çox nifrət edirəm, daha çox iyrənirəm. niyə gəlirəm? çünki ailəm burdadı. yoxsa prezervativlə belə əlaqəyə girmərəm bu ölkəylə. şəxsiyyət vəsiqəmə görə, ailəm burada yaşayır deyə özümü bu cəmiyyətin ştatdan kənar üzvü hesab edirəm. ona görə də od qoyur mənə bu geridəqalmışlıq. keçən dəfə dostum deyir ki düzəlir get gedə. sən əgər mirzə ələkbər sabir, cəlil məmmədquluzadə dövrüylə indiki dövrü müqayisə edirsənsə əlbəttə irəliləmə olacaq. məsələn, a maşını biz olaq. b maşını ümumi dünya deyək. 1910da a maşını 40km/saatla, b isə 100lə gedirdi, 2015ə a 43 km/saat, b 178km/saat sürətlə girdi. bizim vəziyyətimiz budur. biz dünyaya nəzərən yerimizdə midilənmişik.

mən bu kiçikradiuslu açıqlamamı şaxələndirə bilərəm. amma gələcəyim son nöqtə bəllidir: azərbaycana bütün iyrənclik və əksikliklərinə görə nifrət edirəm. bu ölkənin xaricində yaşayaraq bu və bu kimi ölkələrin irəlidə yetişəcək nəsillərinə əl uzatmağı, bu xəyallarımı gerçəkləşdirməyə imkan verəcək maddi vəziyyətimin olmasını ümid edirəm allah nəsib edər.