əcnəbi dildə roman oxumaq

bu sifarişi verən: Apollo
Əvvəllər amerikalı yazarların tərcüməsini tapa bilmədiyim kitablarını ingilis dilində oxuyurdum. misal üçün survivor, sharp objects, house of leaves tipli kitabları.
son zamanlar isə beti biraz da artdırdım və fransız və rus ədəbiyyatından klassiklərə keçdim, amma təbii ki, orijinal dilində yox, ingilis dilində tərcüməsini. dostoyevskinin, tolstoyun əvvəllər oxuduğum kitablarını təzədən ingilis dilində oxudum. hal-hazırda isə viktor hüqodan notre-dame de parisi oxuyuram. isabel florence hapgood adlı bir xanımın tərcüməsində. hüqonun romanlarını oxuyan bilər, bu adam təsviri dəhşət çox sevir. hətta səfillərin bir bölməsində demək olar ki, nə dialoq, nə də ki, bircə dənə də monoloq yoxdur. ancaq təsvir. hələ mən o kitabı kiçik yaşlarında oxumuşdum, tez-tez rast gəldiyim yepiskop sözünün mənasını belə bilmirdim, o qədər kiçikdim.
yanlış anlaşılmasın təsviri də, portreti də, peyzajı da sevirəm. mənə özümü kitabın içində hiss etməyə, ab-havaya bürünməyə yardım edir. təsvirsiz kitabı apar tulla. amma bu qədər də yox da. notre-dame de parisdə də hələ ilk hissədən, bir qəsri 6-7 səhifədə ancaq təsvir edib bitirə bilir. başa düşdüm, dəhşət qəsrdi, bomba kimi saraydı, nə olar nəticəyə gəl artıq. o beləydi, bu beləydi, bunun üstündə o vardı, onun altında bu vardı. bu qədər detallandırma bir qədər sonra sıxmağa başlayır. hətta arada sıxılıb kitabı bir qırağa atdım, 1 həftə üzünə baxmadım. adamın bütün həyat enerjisini alır həqiqətən də.
klassik əsəri xarici dildə oxumaq əyləncədən çox, zehni işmiş kimi gəlir, əməlli başlı not filan tuturam. ümumiyyətlə sırf klassikləri orijinal dilində oxumaq üçün dil öyrənmək biraz qəliz məsələdir. böyük ehtimal fluent səviyyə belə tam yetərli olmayacaq, çünki orada işlədilən dil, ədəbi ifadələr, nə müasir dillərdə, nə də müasir ədəbiyyatda işlədilmir. hətta ikinci dilə tərcümə olsa belə bilmədiyiniz bir çox sözlə qarşılaşmağınız mümkündür.
əslində niyə viktor hüqo ilə davam etdim deyə başımı dağlara, daşlara vururam. sevdiyim bir yazar da deyil. əlimdəki kitabı bitirdikdən sonra mənə fransız ədəbiyyatını sevdirən jül vern, aleksandr düma kimi yazarlara keçmək fikrim var. bir ara alman filosoflarını da oxumağa çalışmışdım. friedrich nietzschenin thus spoke zarathustrasını oxumağa çalışırdım. əməlli başlı əziyyət çəkdim. mən girən kol deyilmiş. qaldı başqa bahara.

sözaltı etiraf

Biseksual olmaq istəyərdim. Amma təəssüf ki, həmcinslərimə qarşı elə bir cinsi istək duymuram, kompleksli deyiləm, sadəcə istəmirəm. Arxadan filan olmaq mənlik deyil. Biraz fikirləşəndə əslində biseksuallar bəxtəvər adamlardı, ümumiyyətlə hər iki cinsə qarşı istək duyan insandan qorxmaq lazımdı, sərhədi yoxdu, kompleksli deyil, yoxluğun nə olduğunu bilmir, qızı oğlandan qısqandıra bilir.
Cənnət, cəhənnəm konsepsiyasına inanmıram, amma gerçək olsaydı, cənnətdə bir çox insanın (əksəriyyəti hacı-hoca, molla olmaqla) biseksual olacağı üzərinə mərc gələrdim. Kitabda da deyildiyi kimi : "bu dünyada dada bilmədiyiniz bütün həzzlər".
Ps : amma qız olsam 1 saniyə belə düşünməz, biseksual olardım. Qızlar ağlınız yoxdue nə deyim.

yeni bir insanla tanış ola bilməmək

Bacarmıram, daha doğrusu bacarmaq istəmirəm. Məndə vəziyyət olduqca qəlizdi. Həyatım boyu 4 məktəb dəyişmişəm, sinif yoldaşlarımın hamısını tanımağım 1 ay çəkib. O da ki, onların təşəbbüsü ilə, mənə qalsa məzun olana qədər tanış olmazdım. Universitetdə o cür, iş yerində eyni cür. söhbətə başlamaq üçün vurucu bir cümlə seçib deyə bilmirəm bəlkə, ya da birinə baxıb "gedib indi bir söz soruşacağam, 2 saat durub boş-boş çərənləyəcək, lazım deyil" deyə ağlımdan keçirdirəm. Gedib danışanda da ya heç kim söhbəti davam etdirmir qırılırıq, ölü səssizliyi və pərdə, ya da o danışır mən qulaq asırmış kimi başımı yelləyirəm, ölüm kimi bir şey olur amma heç kim ölmür.
ancaq yadımdadı uşaq vaxtı əksinə idi, yəqin onda düşünmürdüm, elə nə gəldi deyib keçirdim deyə. harada qırıldı getdi heç mən də bilmədim.
Ətrafımdakı insanların çoxu isə əksinə yeni bir insanla şak deyə tanış olub, danışıb eliyə bilirlər. Amma Yeni bir insanla tanış olmaq barədə master degree atama məxsusdu. Bir insan hər cür vəziyyətdə yeni bir insanla necə belə tez ünsiyyət qura bilər. Həkimə gedir sıraya durur, yanında duran adama dönüb - "sıraya baxe axşama ancaq bizə növbə çatar" yanındakı adam da "girən də çıxmaq bilmir" zad deyir, 20-30 illik dost kimi danışıb, sonda ayrılırlar. Bu adam hər yerdə belədi. deyəsən bütün atalarda var bu, qocaldıqca daha çox insan tanımağa çalışırlar.
Qrup yoldaşları və ailə üzvlərini çıxmaq şərti ilə, 3-4 əlavə adam var kontaktımda. Hətta keçmişdən tanıdığım insanlardan da bezmişəm sanki, eyni mövzunu nə qədər çeynəyib danışasan.
Ərinirəm də tanış olmağa, ya da nə bilim.

üçüncü dünya ölkəsində yaşamaq

300-500 manatlıq iş üçün belə poliqlot olmağın gərəkli olmasıdır. Ən az üç dil standart, əlavə olaraq fransız, italyan, alman, ispan, ərəb, afrikaans, ibranicə və s. Dilləri bilmək arzuolunandır.
Çox uzağa getmirəm, bayaq iş elanlarına baxırdım, bunlar deyəsən işçi yox übermensch filan axtarırlar. hansısa bir şirkətdə hüquqşünas köməkçisi ( özü belə deyil) işi üçün müqavilələrlə işləyə bilən, mülki, əmək, inzibati hüquq sahələrini mükəmməl bilən, kooporativ hüquq sahəsində iş təcrübəsi, azərbaycan, rus və ingilis dillərini mükəmməl bilən, karatedə qara kəmər sahibi olan, quranı əzbər bilən, alov, hava bükə bilmək( su və torpaq arzuolunandır) bacarığı, dünya üzərində bütün təbii və sosial elmlərə vaqif olan, konfutsi təliminə əsasən yaşayan, üçüncü gözü açıq, yarı insan yarı robot sayborq tipli hibrid varlıqlar axtarılır. Maraqlananlar beyin dalğaları vasitəsilə ofisə müraciət edə bilərlər.

Amma yox ciddiyəm, normal yaşaya bilmək üçün ən azı 3 dil bilmək lazımdı, bunda nə var deyə bilərsiniz, dil bilmək pis şey deyil ki? Mən də bilirəm pis deyil, sadəcə onsuzda iş tapmaq, yaşamaq, dolanmaq çətin məsələdi, hamının da bu qədər vaxtı olmur özünü inkişaf etdirə bilsin. Hara baxırsan təcrübəli adam axtarırlar, hamı təcrübəli adam istəyirsə, təcrübəsiz necə təcrübə qazana bilir?

italyanca gözəl mahnılar

köhnələrdən :
1) (baxma: toto cutugno - l'italiano)

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

duolingo

Programa ingilis dili üzərindən 3-cü bir dil öyrənmək üçün daxil olmağın çox üstünlüyü var. Ən başlıca olaraq, misal üçün türk dili üzərindən rus dili öyrənirsinizsə sadəcə 5 bölmə üzrə müəyyən başlıqlardan yararlana biləcəksiniz. Amma ingilis dili üzərindən rus dili öyrənsəniz artıq həmin bölmələrin sayı 8 ə çıxacaq, içərisində olan mövzular üzrə başlıqların da sayı çoxalacaq. Həmçinin ingilis dilindən ispan, alman, fransız dillərini öyrənənlər stories bölməsindən müəyyən test formalı dialoq-hekayələri həm oxuyub, həm də səsli olaraq dinləyə biləcəklər. ingilis dili öyrənmək üçün bu platformu tövsiyyə etməzdim, buradan sadəcə b1 səviyyəsində öyrənmək mümkün olacaq. Amma ingilis dili üzərindən 3-cü, 4-cü bir dil öyrənmək üçün daha əlverişlidir.
Həmçinin premium üzv olmadığınız müddət boyunca sadəcə gün ərzində müəyyən zaman kəsiyində platformadan (mobil versiyada belədir, saytdan xəbərim yoxdur) yararlana bilərsiniz. Mən dualingonun yarandığı ilk vaxtlardan qeydiyyatdan keçdiyim üçün belə bir problem yaşamıram, amma köhnə hesabı olmayanlar bunu da nəzərdə saxlasınlar.

z nəsli

amerikan z nəsli gənclərini deyə bilmərəm, amma bizim sovet dövründə qalmış boomerlardansa, z nəslini üstün tuturam. Köhnə nəsil rus dilindən yapışıb buraxmır, öz köhnə stereotiplərindən, düşüncə tərzlərindən əl çəkə bilmir. Bizim paslanmış mentaliteti dəyişsə-dəyişsə ancaq bu nəsil bacaracaq. Biraz tənbəl olsa da, öyrənməyə ac, sərbəst, heç kimin təsiri olmadan azad düşünə bilmə qabiliyyətinə malik bir nəsildir bu. Z nəslinin ən pis cəhəti asan nəticə əldə etməyə köklənməsidir. Ona görə də hamısı youtuber, aktris(a), reper və ya popstar olmaq xəyalındadır. Məhşur olmağa, asan varlanmağa bu qədər baş sındırmaq yerinə hamı öz gözəl bildiyi sahəyə yönəlsə, daha yaxşı olardı.

Bundan başqa xaricdə təhsil alanlar, uşaq yaşından musiqi, incəsənət, xarici dil, texnologiya kimi mövzularda məlumatlı olan əjdaha kimi bir nəsil yetişir, arada çürükləri də çıxacaq əlbət.

azərbaycanda ortalama iq səviyyəsi

Son 10 ildə ortalama 87 iq ilə iran, ərəbistan, hindistan hətta zimbabveni belə ötmüşük, halal olsun gənclərimizə.
(baxma: as bayraqları)
özbəkistan, türkmənistan, myanmar, indoneziya kimi ölkələrlər eyni ortalamanı paylaşırıq. Olsun o qədər.
1) https://worldpopulationreview.com/country-rankings/average-iq-by-country
2) https://brainstats.com/average-iq-by-country.html
Qeyd : ermənistan 94

cinlər

Mənə həmişə maraqlı gəlirdi. Niyə quranda cin və ya cinlər ifadəsi keçməsinə baxmayaraq, incildə və ya tövratda cin ifadəsinə ümumiyyətlə rast gəlinmir. Onların yerinə devil, yəni iblis və demons yəni şeytanlar ifadəsi keçir. Səbəbi isə cinin islamdan əvvəlki ərəb mifalogiyasında mövcud olması imiş. Misal üçün, ələddinin hekayəsində çıraqdan varlığı djin, yəni cin adlandırırlar. islamın nüqəddəs kitabını yazan qaqaşlar da öz mifalogiyalarına uyğun iblisə işverənlik edən adamları cin adlandırıblar. Bu məntiqlə, bizim şeytan dediyimiz varlıq cinlərə uyğun gəlir, iblis isə cənnətdən qovulan mələk olan luciferdir. Ona görə də xarici qorxu filmlərində filan adamın içinə cin yox məhz şeytan girdiyi deyilir.
Gələn dəfə, allah şeytana lənət eləsin yerinə, allah iblisə lənət eləsin desəniz qarğışın ünvanı daha dəqiq olacaq.

toy etmək istəməyən qadın

(baxma: qadınların sevgili olanda toy zad istəmirəm deməsi, ancaq nişanlanandan sonra özlərini kezbanlığa qoyub toy, toy deyə tutdurmaları)
(baxma: aman, aman nereye geldik)