bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

...

acı uşaqlıq xatirələri

| tarix
84,719 | 258 | 2213

əjdahalar  googlla
dünənin ən bəyənilənləri - yekəqarın kişi - seymur baycan - elif şafak - turbo saqqızı - uşaqlıqda allah zənn etdiyimiz şeylər - güldürən hadisələr - uşaqlıqda verilən mənasız suallar - futbol
« / 17 »


    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    151. uşaq vaxtı xəyal gücümlə otağımda tək oynadığım bir oyun var idi. ailə üzvlərim əsas da atam bu oyunumla məni lağa tutardılar, gizlicə pusardılar. mənim də əsəbləşib oyunum pozulardı. buba görə əsəbdən saatlarca ağladığım olnuşdu. haqqımı halal eləmirəm.

    6 əjdaha!

    22.08.2018 14:11, dasein

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    152. 2005-2006 cı ili idi deyəsən.evdə mənə kompyuter alınacaq deyə bir məsələ dönürdü. normal olaraq sevincimdən kosmosdaydım. nəysə 3-4 gün sonra bir kompyuter alındı, amma
    kompyuter həm, 2-ci əl idi həm də çakma kompyuter idi.
    üzücü tərəfi, kompyuterin gətirildiyi gündə xarab olmasıdır.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    153. gedirdik ps(ps1) kafeyə, hamı otururdu fifaya. heyətlər, əndrabadi düzülüşlər, santrafora qoyulan müdafiəçilər. mən də lom kimi baxıram. bacardığım bidənə mortal kombat idi birdə driver. nə vaxt uşaqlarnan əlimizə bir iki məmməd pul düşürdü gedirdik ps a bunlar çempionat zad qurub kayf eliyirdilər mən də təkcə driver oyunuyurdum. futbol oyunları mənə çatmırdı, 11 oyunçunu idarə eləməyə göt yoxuydu. birdəfə küçədə axşamüstü iki nəfərik həsən birdə mən. həsən dedi bir məmmədim var gedək ps da futbol oynayaq(pul ondadı deyə o deyəni oynamalıyam) dedim oynaya bilmirəm dedi öyrədəcəm. getdik arada bilərəkdən qol buraxa buraxa məni 11-3 uddu. sonra belə belə öyrəndim futbol oynamağı. həsən də yoxa çıxıb münasibət zad yoxdu. burdan həsənə demək isdiyirəm ki əgər bu entry'ni oxuyusansa rayondayam gedək pes də əlinə verim.

    3 əjdaha!

    07.07.2019 13:56, qaqulya_

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    154. Məktəb vaxtı sinifimizdə iki bacı var idi, çox imkanlı idilər, dəhşətli dərəcədə. Hələ o vaxtı dərsə maşınla gedib gəlmək, bahalı paltarlar, qızlarla harasa gedəndə hesabı bunlar verirdilər. Deməli bu iki bacıdan böyüyün məndən xoşu gəlirmiş, bilmirdim. Üzümə desəydi, bəlkə də inanmazdım, elə də yaraşığım yoxdu, belə də beş ballıq sistemdən 3, o da tanışlıqla )) Son zəngdə köynəklərimizi yazanda bu gəl köynəyimin arxa hissəsinə ürəyindən keçənləri yaz doldur, bəs sinifin ən ağıllı uşağı falan, hələ mənə danq eləməyib. Nəysə, məktəb bitdi, eyni uniyə daxil olduq. eyni fakültə amma başqa ixtisaslar. Sən demə fakültədə qızlar arasında şayə gəzirmiş ki, o qız filankəsi istəyir, oğlan da bunu. Mənim hələ də xəbərim yox. Saf uşağam, düz gedib, düz gəlirəm. Unini bitirəndən tam 6 il sonra, xaricdə tədbirdə birində patok yoldaşım, onunla eyni qrupdan olan qızla rastlaşdım, tam təsadüf. Aaa, bəs filankəs sən hara bura hara, xeyli söz-söhbətdən sonra, mövzu fırlandı istər-istəməz uni həyatına. qayıtdı bəs sən o qızla sevgili idin? Mən şok, mən iptal. Dedim yo, niyə ki? Dedi ki, bəs bütün fakültə deyirdi ki, siz sevgilisiz axı. Daha nə deyəcəyimi bilmədim, olan olub, keçən keçib (baxma: ağadadaş ağayev gecdi daha). Sonra dedi ki, bəs qız türkiyəyə getdi ərə, bir uşağı da var. Dedim, heçnə Allah xoşbəxt eləsin. Bunu indi deyərlər mənə?! Təsadüfən facebookda da ötənlərdə rastıma çıxdı, tanıyaca biləcəyim adamlar sırasında. Təsadüfə bax. Həyatdı da Zaur...

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    155. Çoxdur. Mental səbəblərdən irəli gələn gec evlənən ata, eyni otaqda neft sobasında yemək bişirmə, paltar asıb qurutmadan irəli gələn körpə ciyərlərin bronxit və astma olması, eyni mental səbəblərdən bizimkilər harasa gedəndə mənə baxmaq adıyla evdə bibilərim tərəfindən saxlanılıb, nəzarətsiz qaldıqda divandan yıxılaraq gözlərin çəpləşməsi falan, ciyər həkiminin fikirli olun 3 yaşlı bədənə peredoz dərman yazması və möcüzəvi şəkildə iki sutkalıq komadan ayılmaq, 5 yaşında göz əməliyyatı, rayonda olduğumçün eynək sən deyən taxan olmurdu. Həmyaşıdlarım ya eləcə ərgən yaşdaki uşaqlar yolda görəndə falan baxışlarını zilləyib baxırdılar, bəzən çəpgöz falan deyib ələ saldıqları yadımdadı. Çox pis təsir edirdi hamısı. Bir də elə yenə babam və təbii ki ata sözü dinləyən ağıllı uşaq olan, indiysə itdən peşman olan atamın əli gətirən vaxtı buraxdığı səhvlər, qardaşım və mənə əzazil rəftarları falan. indi yaş olub 24, başqa xəstəliklərlə boğuşuram. Amma baxma keçmişin izləri və məndən əvvəlkilərin buraxdıqları səhvləri bir ömür yaşayacam yəqin. Ki, əgər yaşaya bilsəm, ki əgər yaşayası olsam səbrim çatsa. Bu kilər də qurtarmır içini sikim. Nəysə.

    1 əjdaha!

    23.01.2020 01:52, marco

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    156. dördüncü sinifdən başlayaraq fənn olimpiyadalarında riyaziyyat üzrə iştirak edirdim. ilk qələbəmi də elə bir il sonra - 5ci sinifdə qazandım. Bakı şəhər birincisi olmuşdum. bizim məktəbdə də ayın sonu akt zalında yığıncaq olurdu, hansı sinfin uşaqlarından kimsə nəsə bir uğur qazanıbsa, ya ümumilikdə məktəbimiz üçün nə baş veribsə, dərsdən sonra yığırdılar hamını bunu elan edirdilər. direktor çağırırdı o adamı, hamının içindən çıxıb gəlirdin səni təbrik edib diplomunu/medalını yenidən təqdim edirdi sənə, məktəb adından simvolik hədiyyə verirdi filan. həmin gün valideynlər də gəlirdi adətən, uşaq təqdim olunub, təbrik olunub yerinə qayıdandan sonra anası/atası da onu öpüb qucaqlayır. onun üçün aldığı nəyisə verirdi ona, sonra da əlindən tutub aparırdı evə. bizim sinif də bir az mal sinif idi deyə, heç vaxt bizim sinifdən elə uşaqlar çıxmamışdı ki onlar ayın sonunda təbrik olunsun zad. nə başınızı ağrıdım, mən ilk idim. olimpiyadanın diplomu məktəbə gələn gün həmin akt zalı doldu yenə, müəllimim saçımı zadı səliqəyə salıb, sinif yoldaşalarımı da yığıb gətirdi bizi zala. içəri girdim gözüm qaraldı, zal dolu ağzına kimi, səhnənin qabağında balaca hədiyyə paketləri, maraq dolu gözlər zad. nəysə, oturduq, hamını təqdim elədilər, təbrik elədilər, valideynləri öpüb qucaqlamaq, hədiyyə vermək zad. mənə növbə çatdı, çağırdılar, direktor hamıya təqdim elədi, təbrik elədi, diplomumu verdi, hədiyyəmi verdim, qayıtdım yerimə. mənim valideynlərim gəlməmişdi deyə, azərbaycan dili müəlliməm gəlib məni qucaqladı, mənə şokolad verdi. çox pis toska basmışdı məni. tədbiri birtəhər yola verib çıxıb dar küçələrlə evə gəldim, istəmirdim heç kim görsün məni. bir saat zad məqsədsiz şəkildə fırlanıb gəldim evə. məhləyə çatanda diplomu iki qatlayıb qoydum sumkama ki heç kim əlimdə görməsin. heç evdə demədim də. ondan sonra hər il şəhər birincisi, ölkə neçəncisi filan oldum. heç birində də evdəkilərin xəbəri olmadı. son ümid kimi gözləyirdim ki, son zəngimdə kimsə gələr evdən, onda da ancaq məktəbin kvn komandasında bir yerdə oynadığım dostum gəldi məni təbrik eləməyə.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    158. indiki son zəngləri bilmirəm, mənim ibtidai sinifdə oxuduğum zamanlarda son zəngdə 11-ci siniflər 1-ci siniflərdən uşaq seçib onlara hədiyyə alırdılar. nəysə məni də həmin il məzun olacaq bir qız seçmişdi. mən də çox həvəslənmişdim ki, pultlu maşın deyəcəm ona, o da alacaq da mənim üçün. home alone 3-dəki uşaq pultlu maşınla hoqqalar çıxardığına görə mənim də ona baxa-baxa, pultlu maşınlara xüsusi həvəsim yaranmışdı. evdə də almışdılar amma mən yenə başqalarını istəyirdim. indi fikirləşirəm ki, həm də yəqin ki həyatımın sosial dövründə ilk dəfə şəxsi olaraq kənar adamdan hədiyyə alacaqdım, ona görə elə həvəslə gözlüyürdüm o hədiyyəni. yəni bu dəfə mənə ad günüm olduğuna görə ya da kimsə bizə qonaq gəldiyi üçün yox, 1-ci sinifdə oxuyurdum deyə hədiyyə verəcəkdilər. şəxsi uğuruma görə. uşaq ağlıdı da -* nəysə təkcə o yadımda qalıb ki, məktəbin həyətində qız əyilib qulağıma pıçıldamışdı ki: "nə alım sənə?" mən də utana-utana: "göy rəngdə pultdu maşın" demişdim. üstündən bir neçə gün keçdikdən sonra həvəslə gözlədiyim anda qız gətirib mənə adi maşın vermişdi. özü də sarı rəngdə.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    159. Marketdə hər gördüyümdə import ,yəni idxal meyvəli yoqurt olan Früchtegut almağa pulun həmişə olmaması , ana-atanın isə evdəki adi qatığa meyvə və ya giləmeyvə üyüdüb Früchtegut düzəltməməsi.

    3 əjdaha!

    16.09.2020 10:37, Elli

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    160. 5-6 yaşım var idi anamla bazarda idik. Ürəyim sıxılırdı,bazara getmək mənim üçün işgəncə idi. Sonra əmim qızı və anası ilə rastlaşdıq. Çox sevinmişdim hoppanıb düşürdüm. Əmim qızı da məndən 2 yaş böyük idi. Demək olar bir yerdə böyümüşdük,bir yerdə oyunlar falan oynayırdıq. Əmim qızının anası ilə mənim anam söhbət eləməyə başladı,mən də dedim axı sevincək olmuşdum,tutub qızı qucaqladım. Məndən böyük və məndən ağır idi,özdə qış vaxtı idi qalın paltarlar geyinmişdik. Başladım qızı qucağıma almağa çalışmağa,gücənirəm,gücənirəm ortada bir şey yoxdu. Axırda hiss eledim ki ahaaa deyəsən qızı qaldırdım qucağıma 5 saniyə keçməmişdi ki booom ! Qız üstümə yıxıldı mən də yerə uzandım. Ayaqlarımın üstünə düşdü qız elə bil ki. Anam o dəqiqə gəldi yanıma,başımı yoxluyur ki başıma heçnə olmadı,deyirəm ayağım mama ayağımmm. Ağlıyıram. Bazarın da ortasındayıq hamı bizə baxır. Çəkmələrimi çıxartdı mama ayağıma baxır. Sora da deyir heçnə yoxdu artisdiy eləmə çəkmələrivi geyin. Mən də ağlıyıram deyirəm ki mama ayağımı basa bilmirəm ağrıyır. Anam da dirəşib ayağımı əliynən tutub zorla çəkmənin içinə salmağa çalışır. Gördü ki alınmır,başa düşdülər ki artisdiy eləmirəm. Əmimoğlu gəldi evə qədər qucağında apardı məni. Əmimgilə getmişdik. Əmim qızıyla şahmat oynuyurduq amma heç o halda deyildim də ayağımın ağrısından qızdırmam falan qalxmışdı. Axşam ata gəldi,travmatologiyaya apardı bizi,ayağıma gips qoydular. Gipsim də çəkməyə oxşuyurdu elə yekəpər bir şey idi. Bütün günü evdə dak dak dak dak gipsimi yerə vura-vura qaçırdım. Ayağım qaşınanda qaşıya bilmirdim bu məni öldürürdü.
« / 17 »



üzv ol
Modalı bağla





...