bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

...

sözaltı günlük

| sözaltı
1,476,880 | 1214 | 6449

əjdahalar  googlla
keçən ayın ən bəyənilənləri - dünənin ən bəyənilənləri - bertrand zobrist - sözaltı sözlük - sözaltı etiraf - sözaltı sözlük üçün tövsiyələr - sözlükdə yazar olmaq üçün ediləcəklər - iyrənc zarafatlar - yazarların hazırda düşündükləri
« / 70 »


    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    141. Bu səhər pox kimi oyandım, sözlük.
    Bu Bazarertəsi sindromu deyil. Yüzlərlə bazarertəsinin sindromudur.
    Gecə 04:09-da yazdığım son whatsapp mesajım: "mən yəqin ki səhər yatıb qalacam. Bu mesajı görən kimi zəng vur oyat məni". O qədər insanlara ehtiyacı olan bir bədbəxtəm ki, səhərlər 2-3 cümlə qurmadan ayıla bilmirəm. illərdir vaxtaşırı, gec ya tez sözlüyə ürəyimi boşaldacaq qədər bədbəxtəm. Hamınız kimi.

    Son vaxtlar işini sevmək məsələsini şişirtmişəm deyəsən. Daha çox qarışqa kimi işləmək üçün axmaq bir bəhanə olub. Varlandırmaqda olduğum neçənci founderin şirkətinə hər səhər yuxumu səsini maksimum qoyduğum saat zəngiylə bölərək getmək niyə xoş olsun? Nə qədər əjdaha olursan ol, o founder qədər yaxşı yaşaya bilməyəcəksən, ay axmaq.

    Şkafdan paltarlarımı götürürəm. Asılqanda sevgilimin şortu var. Bir az əhvalımı düzəltmək üçün götürüb dərindən qoxlayıram. ilahi, bir qadın necə bu qədər möhtəşəm ola bilər? Görəsən nə qədər davam edəcək bu möhtəşəmlik? Görəsən keçmiş sevgililərini ağlından çıxarıb? Bəs görəsən mən çıxarmışam? Mənim kimi köhnəlmiş bir adam üçün çox həvəslidir. Özümü və onu hələ də gənc olduğuma inandırmağa çalışıram.

    Liftlə aşağı düşürəm. Receptiondakı eynəkli qıza "sabahınız xeyir" deyirəm. Qoz qoymur. Bəlkə də mən qoz qoymadığım üçün eşitməyəcəyi qədər yavaş səslə deyirəm. Oteldə yaşamağın tək yaxşı tərəfi səhərlər heç kimlə dialoqa girməli olmamaqdır yəqin ki. Mümkün qədər gec günün ilk dialoquna girmək istəyirəm. Hətta bu heç olmasın istəyirəm.

    Oteldən çıxıram. Üstünə ağ neft tökülərək yandırılmış kömür qoxusu var havada. Bakı ilk siqaretini çəkir. Birini də mən yandırıram. Bu gün də ata bilmədim bu zəhrimarı.
    Metroya yaxınlaşdıqca insan sıxlığı artır. Görəsən bu adamların neçəsi nə vaxtsa bu metrodan qurtula biləcəklər? Mən onların arasında hansı ehtimalam? 2-3 metr önümdə gedən 50 yaşlı kişi 25 il əvvəl mənimlə eyni oxşar məqsədlər üçün səhər evdən çıxmırdımı?
    Kişinin yaşını hardan bilirəm? Bunun elə bir önəmi yoxdur. 50 yaşdan sonra onsuz da ölürsən. Bu hesabla mən də yarı ölü sayılıram artıq.

    Platformada sədd kimi düzülmüş adamların sırasına girirəm. Bir az sonra yanıma soxulan qaqaşa ilk mənim qatara minəcəyimi bildirmək üçün yarım addım önə keçirəm. Amma yüksəklik qorxum olduğundan platformanın kənarına çox yaxınlaşa bilmirəm. 2-3 metr məsafədəki qız bayaqdan məni kəsir. Mənim kimi köhnə bir adam üçün çox əyləncəlidir. Görəsən səhərlər zəng vurub məni oyada bilər? Ürəyim bulanır.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    1 əjdaha!

    20.12.2019 07:05, qab

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    143. düz 1 il 3 ay aradan sonra okeanın o biri trefine uçacam sözlük. 2009-dan beri ilk defedir ki, bu qeder uzun bir aradan sonra ölke deyişdirecem. qeribe hissler keçirirem. yorğunluq, mesuliyyet, qorxu, heyecan, ayrılıq, vüsal ve s. hamısı bir arada. bu son bir il 3 ay heyatımda o qeder ağır keçib ki, sanki 5 il keçib aradan. seni tanıyandan beri çox şeyler gelib başıma sözlük. hele ki, hamısı pis şeylerdir ama ümid edirem ki, bundan sonra sene ancaq gözel xatirelerimi qeyd edecem.
    günlük yazmaqdan hemişe çekinmişem kimse açıb oxuyar, iç dünyam aşkara çıxar deye amma bu defe bir istisna eledim senin üçün. heyat axı paylaşanda gözeldi deyirler. görek heqiqeten eledimi?

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    144. hörmətli günlük, bu gün 23 oldum. sadə ədədlərdən xoşum gəlir, ümidvaram bu il hər şey əla olacaq.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    145. Sevgili Sözaltı Günlük,
    Bu gün burada ilk günümdür. ilk saatımı burada keçirirəm. Deyəsən burada qərib olmayacam. Çünki bu yer həqiqətən Turş Lüğətə (bax: ekşi sözlük)
    bənzəyir.
    Mən aylardır Ekşi Sözlük istifadəçisi olmuşam və bu gün azərbaycanlı dostlarımızın bu gözəl sözlük layihəsi haqqında məlumatlıyam. Sözlük anlayışını Türkiyə xaricinə çıxara bilən və hələ aktiv olan tək sözlük bura. Anlamadığım bir şey var: niyə "lüğət" əvəzinə "sözlük" deyirlər? Yəqin ki, bu "sözlük" anlayışında formalaşmış ənənəni davam etdirmək ola bilər. Ancaq bəzi ölkələrdə bu eyni deyil. Məsələn, ingilis dilində danışanlar Ekşi Sözlük'ə "Sour Dictionary" adlandırırlar. Bu illərdir davam edir. Çünki bir çox ölkələr bu sözlük formatını bizdən yaxşı bilmirlər. Bəziləri sözlük saytlarını forum hesab edir, bəziləri H2g2Everything2 ilə qarışır (halbuki bunlar sözlük deyildir).

    Hər halda, indi başqa bir yerə gedək.
    Kollecdən yalnız təzə gələn kimi özümü çox qəribə hiss etdim. imtahanda yaxşı qiymət almamaq qorxum var. Ancaq yenə də xoşbəxtəm. Uzun bir müddətdən sonra bu, iki həftə belə tətildə olmaq xoşbəxtliyidir.
    Yenə də çox cansıxıram ki, yazmağa heç nə tapa bilmirəm. internetdən çıxıb bəzi şəkillər çəkəcəyimi düşünürəm. -*

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    146. Salam günlük,yenə gecənin qəribə bir vaxtı,həyatımı dəyişmək istiqamətində verdiyim radikal qərarlari təkrarlayıram tavanı izləyərək.Bu imtahana son gün hazırlaşmağın və kəsiləcəyimi bilməyin verdiyi qəribə hüzur dolu haldı yəqinki,olsun ,səhər olanda yenə unudacam ve növbəti imtahan gecəsi yenə təkrarlanacaq,bye *

    4 əjdaha!

    21.01.2020 05:01, sheb

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    147. "Qəlbi qırıq insanların gözləri hər zaman nəmli olar" deyir anam həmişə. Bəs "qəlbi qırıq" kim imiş?
    Bilmirdim. Anam deyəndə də anlamırmışam əsl mənasını. Bunu mənə balaca bir qız öyrətdi. Beş yaşı var. Qısa müddətdir təcrübə keçdiyim müəssisədə tanımışam onu. Ana atasını xəstəlikdən itirib. Xalası ilə yaşayır. Adı Xurşuddur. Həyatım boyunca unutmayacağım Xurşud...
    Xurşudun gözlərindəki dərinlik, yaşına yaraşmayan təmkini, baş qarışan kimi gözlərindən yaşların süzülməsi ilk gündən diqqətimi çəkirdi. Günlər keçdikcə, Xurşudu tanıdıqca bu dərinliyin məni məhv edəcəyi ağlıma da gəlməzdi...
    Xurşud haqqında danışacam ancaq onu deyim ki, buradakı uşaqların hamısı evdə dayə, qulluqçu, şoferlərdən başqa heçkəsdən nəvaziş görməyən sevgiyə ac uşaqlardı. Mən ən son kimsəsiz uşaqlar evində olarkən rastlaşmışdım bu mənzərə ilə. Cəmiyyətin fərqli bir təbəqəsində, belə bir mühitdə hərşeyi olan amma kimsəsiz olan bu uşaqları görəcəyimi ummazdım heç vaxt...
    Gələk Xurşuda...
    Xurşud qısa bir müddətdə mənə öyrəşdi. Hər sabah qollarını açıb boynumu qucaqlayır, saçlarına sığal çəkməyimi, dərslərinə kömək etməyimi, yuxu saatında o yatana qədər yanında gözləməyimi istəyir... hə bir də məni hər öpəndə saçlarıma sığal çəkir...
    Dünən yanında uzanıb onun yatmasını gözləyirdim.
    - Müəllimə, Allah babaya dua edərsiniz mənim üçün?
    - Xurşud, sən dua etməyi kimdən öyrənmisən?
    -Mən dua edə bilmirəm, müəllimə. Duaları böyüklər edə bilər. Uşaqlar dua etmir. Mənim bacım dua edir həmişə anam üçün... (xalası qızını nəzərdə tutur)
    (Məni öldürür... söhbəti dəyişməyə çalışıram)
    -Xurşud, bağçadan xoşun gəlir?
    - Bağçada ancaq mən olsaydım hə. Bütün müəllimələr mənə baxsaydı... bir dəə, bir də ki, yatmaq olmasaydı. Müəllimə, yatmaqdan Allah baba qədər xoşum gəlmir. (Nifrətinin böyüklüyünü bildiyi ən böyük varlıqla ifadə etməyə çalışır. Allahın böyüklüyü qədər böyük nifrət edirəm demək istəyir. Ölçü vahidi kimi istifadə edir bu sözü)
    - Xurşud- deyirəm- elə demək olmaz. Allahla heçnəyi ölçə bilmərik.
    - Yaxşııı, müəllimə, onda göylər qədər zəhləm gedir. Bilirsiniz, mən yatmıram həmişə divara baxıb gözlərimi sıxıram. Mən yatmaq yox həmişə anamı gözləmək istəyirəm...

    Yox, həqiqətən dözmədim artıq onu öpüb, üstünü örtüb qalxdım... bəli, beş yaşında uşağın dərdi, yalnızlığı, çiynindəki yükün ağırlığını mənim çiyinlərim daşıya bilmir...
    Bütün bunlara rəğmən həyata etiraz etmək, aqressiya göstərmək yerinə Xurşud sakit, sözəbaxan və dərslərində çox uğurlu biri olmağı seçir. Təəccüblənirəm...

    Bugün ilk dəfə gerçək müəllimələrindən bağımsız bir dərsdə özümü yoxlamaq istədim. Uşaqları sonda qiymətləndirmək üçün qırmızı ürəklər hazırlamışdım. Uşaqlar evə aparmaq üçün icazə istədilər. Verdim. Hərşeyi çox uğurlu alınırdı; taa ki, uşaqlardan biri gözləmədiyim anda Xurşuda "Ürəkləri ancaq anası olanlar aparacaq, sən yox!" deyənə qədər...
    Məsələni toparlamağı bacardım. Ancaq nə mən, nə də Xurşud bugün o sözü uda bilmədik. Gözlərimə baxmağa belə cəsarət etmirdi. Bəlkə o da hiss edir dərindən-dərinə; müəlliməsinin onu qucaqlayıb ağlamamaq üçün özünü zorla saxladığını, məni kimin yerinə qoyduğunu anladığımı, mənə kim gözü ilə baxdığını bildiyimi...
    Sözlük, öyrətməyə getdiyimi düşünürlər; əslində o balaca qəlblərdən nələr öyrəndiyimi mən bilirəm...

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    148. Bugünlərdə hamımızın düşünmək üçün bol zamanımız var. Elə bu da əslində bizi gerçəkliklə üzləşdirmək üçün yaxşı bir şansdır. Amma hər kəsin belə düşünmədiyi dəqiqdir. Fikirlər subyektivdir və insanlar izolyasiya müddətini necə "dəyərləndirəcəyinə" özləri qərar verir.

    Mənə dəhşətli gəlir dünyanın başına gələnlər. Amma yenə də qəlbən sarsılmıram, başımıza gələ biləcək ehtimallar da məni çox qorxutmur. Məsələnin ciddiliyinin fərqindəyəm, sadəcə vecimə deyil.)

    Mən əvvəlcə bugünləri oxuyaraq keçirməyi planlayırdım. indi də oxuyuram sadəcə heç nədən zövq almadığımı hiss edirəm. Nədənini sorğuladıqca gəldiyim nəticəni bölüşmək istədim;

    Bertrant Russel'dən gələcək nəsillərə nə məsləhət edəcəyini soruşduqda 2 məsləhəti olduğunu bildirir. Biri intellektual, digəri əxlaqi:

    1. Hər hansı bir mövzunu incələrkən, yaxud bir fəlsəfi fikri dəyərləndirərkən sadəcə gerçəklərin apardığı doğrulara baxın. Əsla diqqətinizin inanmaq istədiyiniz və inanmağınızın ictimai cəhətdən sizə daha yararlı olacağını düşündüyünüz fikirlərlə yayınmasına icazə verməyin. Sadəcə və sadəcə əlinizdəki gerçəklərə baxın.


    2. Əxlaqi məsləhət isə çox sadədir; sevgi müdriklik, nifrət isə axmaqlıqdır.
    Hər keçən gün daha çox əlaqələrin artdığı dünyamızda tolerant olmalı və bəzi insanların bizim xoşumuza gəlməyəcək şeylər söyləyə biləcəyini anlamalıyıq. Ancaq bu şəkildə birlikdə yaşaya bilərik. Əgər birlikdə ölmək yerinə birlikdə yaşamaq istəyiriksə bu planetdəki insan irqinin davamlılığı üçün qeyd-şərtsiz lazım olan tolerant olmağımızdır.


    Mən də onun məsləhətinin birincisini nəzərə alaraq çalışıram gerçəkliyə gözlərimi açım, baxım. Çətindir, həm də ki, incidir... Nəysə başımıza gələnlər, gələcək olanlar deyil, daha çox bu yaşananların planlarımızı necə alt- üst etməsinə təəccüblənirəm. Bir ay, ay yarım əvvəl oturub həyat planları qururdum, qururduq) planlarımın hamısı olduğu kimi uçub getdi). Qəribəsi isə odur ki, dünya normala dönsə belə o planların heç birini gerçəkləşdirmək olmayacaq. Və tamamilə yeni planlar qurub ona uyğun davranmalı olacağam. Həyatımı kərpic- kərpic qurmağa başlamışdım, və düşünün ki, ilk kərpici qoyanda əlimin üstünə, yox elə lap başımın ortasına bir daş düşdü) və ayılıb, özümə gəlib ayağa qalxanda kərpiclərimi də götürüb başqa bir yerdə yenidən qurmağa başlamalıyam...

    Bu yaşadıqlarımızı; həyatın müvəqqəti olaraq dondurulması, don açılanda sağ qalanlardan olsaq davam edəcək olmamız; bunları düşündükcə Paulo Coelhonun "Kimyagər" də yazdığı bir hissəni xatırladım. Baş qəhrəman uzun müddət qoyun sürüsü almaq üçün yaşlı bir adamın yanında çalışıb pul toplayır. Yaşlı adamın isə Məkkəyə getmək kimi bir xəyalı olur. Oğlan istədiyindən də artıq pulu çalışıb topladıqdan sonra yaşlı kişi ilə vidalaşır. Və öz kəndinə gedib qoyunlarını almağın vaxtı gəldiyini deyir. Yaşlı kişi isə cavabən deyir ki, "get yolun açıq olsun amma bil ki, nə sən qoyunları almayacaqsan, nə də mən məkkəyə getməyəcəm". Həqiqətən də belə olur. Heç bir şey oğlanın planladığı kimi getmir, həyatı tamamilə dəyişir.

    indi düşünürəm ki, ilin əvvəlində oturub birlikdə xəyallar qurduğumuz adamlarla bilmirdik ki, həyat bizə gülürmüş : "sən saydığını say, gör fələk nə sayır"... o vaxtlar kimsə mənə çıxıb desəydi ki, nə sən qoyun almayacaqsan, nə də o məkkəyə getməyəcək inanmazdım).


    Belə qəribə, qarışıq işlər, sözlük... yenə çox pərən-pərən yazıram.



    Birkarantingecəsindən.2020.03.30

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    149. Əvvəl həmişə yazardım, elə olurdu əl yazısı ilə saatlarla günlük yazardım illər əvvəl. Indi başımı qaşımağa vaxtım olmur. uşaq insanın həyatında elə böyük bir dəyişiklik edir ki, heç bir şey əvvəlki kimi olmur daha. Darıxırammı, bəzən darıxıram köhnə həyat üçün. Amma belə daha yaxşıdı.

    Digər tərəfdən, artıq nə yazacağımı da bilmirəm.

    danışacaq hər şey bitib artıq. hekayəm qurtarıb. Nədən danışım ki. Gündəlik problemlər, qayğılar heç kimi maraqlandırmır. Onsuz da heç kimi maraqlandırmır bura yazdıqlarımız. Saniyələr içində oxuyub saniyələr içində də unudub gedirlər, digər bütün yazılar kimi.

    Bu yuxarıdakılari yazanda ağlıma gəldi, çoxdandır düşündüyüm və ürəyimi olduqca sıxan bir şeydən bəhs edim gəlmişkən.. sevmək. məsələn mən yarpaq dolmasını çox sevirəm. dolmanı sarımsaqlı qatıq ilə yeməyi sevirəm. yağış altında gəzmək, kimisə qucaqlamaq, yatanda üzü üstə yatmaq, limonlu təzə dəmlənmiş çay, bu kimi bir sürü şey. Amma bunları kim önəmsəyir axı? Kimin ağlına mən gəlirəm məsələn, limonlu çay içəndə mənim üçün darıxsın və düşünsün ki, change bunu yaman sevərdi. Bəlkə də ən böyük arzum budur. Kimsə mənim nə sevdiyimi düşünsün, ağlına mən də gəlim. O zaman o insan məni həqiqətən sevən və önəmsəyən insandır.

    Analar istisnadır, onlar həmişə düşünür bunu.

    Başqa heç kim üçün vacib biri deyilsən. Hətta övladın üçün belə. Bu məni çox yaralayır. Bu haqsızlıqdır. Ölüb gedəndən sonra kimsə sənin nələri sevdiyini yada salmayacaq. Belə bir insan vardı, filan şeyi çox sevərdi deməyəcək.

    Bu gün də bu qədər.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    150. "Uşaqlıq və ahıllıq çağları bir-birinə bənzəyir. Hər iki yaş dövründə fərqli səbəblərlə insan olduqca müdafiəsiz olur. Bədənimizin çevrəsində görünməz bir zirehin yaranması yeniyetməlik dövründə başlayır. Bu zireh uzun bir müddətdə yaranır və gənclik dövründə qalınlaşır. inkişafı bir az da incininkinə bənzəyir, yara nə qədər böyük və dərindirsə ətrafında yaranan zireh də o qədər güclü olur. Amma sonra, uzun zaman geyilən bir geyim kimi ən çox istifadə olunan yerlərindən köhnəlir, tikişləri sökülür və ani bir hərəkətdən yırtılır. Əvvəl heç bir şey hiss etməzsən zirehinin hələ də səni möhkəm sardığını zənn edərsən, amma bir gün birdən- birə səfeh bir şey qarşısında uşaq kimi ağlamağa başlayarsan."



    iki yaş arasındakı fərq gözlə görünmür bəzən.
    Ancaq daxilən mütləq nələrsə dəyişmişdir. Hər yeni yaş bir əvvəlkindən bir ağrı daha artıqdır, və bir ümid daha əskik... (bəzən əksinə ola bilir)


    Bugün diz çöküb baxçadakı gülün ləçəyinə toxunanda anladım ki, günlərdir mən hərgün bunu təkrarlayıram...

    Yaz aylarında mən bu çiçəyi qoparıb, uzun-uzun baxdıqdan sonra güldanda suya qoyardım. Amma günlərdir mən o çiçəyə toxunduqca məni dayandıran bir hiss var. Daha mən onu qopara bilmirəm. Çünki indi dərk edirəm ki, mən onun qoxusunu sevdiyim və güldanda otağıma çox yaraşdığını düşündüyüm üçün onu qırmaq haqqına sahib deyiləm. Yəni əslində bunu edə bilərəm, amma bu sevgi deyil. Bu mənim o gülü sevdiyimi göstərməz. Bu özünü sevməkdir. Sevgi- həmin varlığı öz mövcudluğu ilə, öz yerinə və olduğu kimi qəbullanmaqdır. Andre Moura isə məndən daha artığını deyərək sevgiyə belə tərif verir "sevgi - onu olduğu kimi qəbullanmaq deyil, həm də elə olmasını arzulamaqdır."




    insanlar bir şeyi sevmək üçün həmin şeyin özlərinə nə qatdığını hesablayır. insan ən çox özünü sevir. Və özündən verdikcə sanki deyir "al, mənim parçalarımı, onlar səndə durduqca mənim ən sevdiyim həm də sən olacaqsan". insan ən çox sevdiyindən(özündən) verdikcə (fədakarlıq etdikcə) gerçəkdən sevdiyi aşkar edilir. Çünki sevgi, almaq deyil. Sevgi özündən verməkdir. Və sevgi əslində düstur, qanun, hökm tanımır. Sevginin ölçü vahidi yoxdur. Sevgi azaddır. Heçkəs sevməyi qadağan edə bilməz. Çünki sevgi ən zərərsiz olandır. Çünki ən yaxşı müəllimlər öyrətməyi sevənlərdir, ən yaxşı həkimlər işini sevənlərdir, ən yaxşı sevgili səni sevəndir, bitkilər ən çox torpaqlarını sevdikləri zaman qol budaq atır, qələm ən çox yazmağı sevənin əlinə yaraşır...




    Bu dəfə lap qəribə, qarışıq işlər, sözlük. Yenə çox pərən, pərən...



    Birkarantingünündən 2020.04.18
« / 70 »



üzv ol
Modalı bağla





...